Itong buong mundo ay anak ni Maya.
Ako ay yumuyuko bilang pagpapasakop sa Diyos, ang aking Tagapagtanggol mula pa sa simula ng panahon.
Siya ay nasa simula, Siya ay naging sa buong panahon, Siya ay ngayon, at Siya ay palaging magiging.
Siya ay walang limitasyon, at kayang gawin ang lahat. ||11||
Ang Ikasampung Araw: Magnilay sa Naam, magbigay sa kawanggawa, at dalisayin ang iyong sarili.
Gabi't araw, maligo sa espirituwal na karunungan at sa Maluwalhating Kabutihan ng Tunay na Panginoon.
Hindi madudumihan ang katotohanan; ang pagdududa at takot ay tumakas dito.
Naputol ang manipis na sinulid sa isang iglap.
Alamin na ang mundo ay katulad ng thread na ito.
Ang iyong kamalayan ay magiging matatag at matatag, tinatamasa ang Pag-ibig ng Tunay na Panginoon. ||12||
Ang Ikalabing-isang Araw: Itago ang Nag-iisang Panginoon sa loob ng iyong puso.
Tanggalin ang kalupitan, pagkamakasarili at emosyonal na attachment.
Makamit ang mabungang mga gantimpala, sa pamamagitan ng pagmamasid sa pag-aayuno ng pagkilala sa iyong sarili.
Ang taong nalilibang sa pagkukunwari, ay hindi nakikita ang tunay na diwa.
Ang Panginoon ay walang bahid-dungis, nagtitiwala sa sarili at hindi nakakabit.
Ang Purong, Tunay na Panginoon ay hindi maaaring dumihan. ||13||
Kahit saan ako tumingin, nakikita ko ang Isang Panginoon doon.
Nilikha Niya ang iba pang mga nilalang, ng marami at iba't ibang uri.
Ang pagkain lamang ng prutas, nawawala ang bunga ng buhay.
Ang pagkain lamang ng iba't ibang uri ng mga delicacy, nawawala ang tunay na lasa.
Sa pandaraya at kasakiman, ang mga tao ay nalilibang at nalilito.
Ang Gurmukh ay pinalaya, nagsasanay ng Katotohanan. ||14||
Ang Ikalabindalawang Araw: Isa na ang isip ay hindi nakadikit sa labindalawang tanda,
nananatiling gising araw at gabi, at hindi natutulog.
Siya ay nananatiling gising at mulat, maibiging nakasentro sa Panginoon.
Sa pananampalataya sa Guru, hindi siya natupok ng kamatayan.
Yaong mga naging hiwalay, at lupigin ang limang kaaway
- dasal ni Nanak, sila ay buong pagmamahal na nakatuon sa Panginoon. ||15||
Ang Ikalabindalawang Araw: Alamin, at isagawa, habag at pag-ibig sa kapwa.
Ibalik sa bahay ang iyong out-going mind.
Sundin ang pag-aayuno ng pananatiling walang pagnanasa.
I-chant ang unchanted Chant of the Naam gamit ang iyong bibig.
Alamin na ang Nag-iisang Panginoon ay nakapaloob sa tatlong mundo.
Ang kadalisayan at disiplina sa sarili ay nakapaloob lahat sa pag-alam sa Katotohanan. ||16||
Ang Ikalabintatlong Araw: Siya ay tulad ng isang puno sa dalampasigan.
Ngunit ang kanyang mga ugat ay maaaring maging walang kamatayan, kung ang kanyang isip ay naaayon sa Pag-ibig ng Panginoon.
Pagkatapos, hindi siya mamamatay sa takot o pagkabalisa, at hinding-hindi siya malulunod.
Nang walang Takot sa Diyos, siya ay nalulunod at namatay, at nawala ang kanyang karangalan.
Taglay ang Takot sa Diyos sa kanyang puso, at ang kanyang puso sa Takot sa Diyos, kilala niya ang Diyos.
Siya ay nakaupo sa trono, at naging kalugud-lugod sa Isip ng Tunay na Panginoon. ||17||
Ang Ikalabing-apat na Araw: Ang isa na pumasok sa ikaapat na estado,
daig ang oras, at ang tatlong katangian ng raajas, taamas at satva.
Pagkatapos ang araw ay pumapasok sa bahay ng buwan,
at alam ng isa ang halaga ng teknolohiya ng Yoga.
Siya ay nananatiling mapagmahal na nakatuon sa Diyos, na sumasaklaw sa labing-apat na mundo,
Ang mga nether region ng underworld, ang mga galaxy at solar system. ||18||
Amaavas - Ang Gabi ng Bagong Buwan: Nakatago ang buwan sa kalangitan.
O matalino, unawain at pagnilayan ang Salita ng Shabad.
Ang buwan sa langit ang nagbibigay liwanag sa tatlong mundo.
Ang paglikha ng nilikha, ang Lumikha ay minamasdan ito.
Ang isang nakakakita, sa pamamagitan ng Guru, ay sumasanib sa Kanya.
Ang mga kusang-loob na manmukh ay nalinlang, dumarating at umaalis sa reinkarnasyon. ||19||
Ang isa na nagtatatag ng kanyang tahanan sa loob ng kanyang sariling puso, ay nakakakuha ng pinakamaganda, permanenteng lugar.
Nauunawaan ng isang tao ang kanyang sarili, kapag nahanap niya ang Tunay na Guru.
Kung saan may pag-asa, mayroong pagkawasak at pagkawasak.
Nabasag ang mangkok ng duality at pagkamakasarili.
Prays Nanak, ako ang alipin ng isang iyon,
Sino ang nananatiling hiwalay sa gitna ng mga bitag ng pagkakabit. ||20||1||