Kung paanong ang apoy ay naglilinis ng metal, gayundin ang Takot sa Panginoon ay nag-aalis ng dumi ng masamang pag-iisip.
O Nanak, maganda ang mga mapagpakumbabang nilalang, na puspos ng Pag-ibig ng Panginoon. ||1||
Ikatlong Mehl:
Sa Raamkalee, inilagay ko ang Panginoon sa aking isipan; kaya napaganda ako.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, ang aking puso-lotus ay namumulaklak; biniyayaan ako ng Panginoon ng kayamanan ng debosyonal na pagsamba.
Nawala ang pagdududa ko, at nagising ako; ang dilim ng kamangmangan ay napawi.
Siya na umiibig sa kanyang Panginoon, ay ang pinaka walang katapusang kagandahan.
Ang gayong maganda, masayang nobya ng kaluluwa ay tinatangkilik ang kanyang Asawa na Panginoon magpakailanman.
Ang mga manmukh na kusang-loob ay hindi alam kung paano palamutihan ang kanilang sarili; pag-aaksaya ng kanilang buong buhay, sila ay umalis.
Yaong mga nagpapalamuti sa kanilang sarili nang walang pagsamba sa Panginoon, ay patuloy na muling nabubuhay upang magdusa.
Hindi sila nakakakuha ng paggalang sa mundong ito; ang Panginoong Tagapaglikha lamang ang nakakaalam kung ano ang mangyayari sa kanila sa kabilang mundo.
Nanak, ang Tunay na Panginoon ay ang Nag-iisa; ang duality ay umiiral lamang sa mundo.
Siya mismo ang nag-uutos sa kanila sa mabuti at masama; ginagawa lamang nila ang ipinagagawa sa kanila ng Panginoong Lumikha. ||2||
Ikatlong Mehl:
Kung walang paglilingkod sa Tunay na Guru, hindi makakamit ang katahimikan. Hindi ito mahahanap kahit saan pa.
Gaano man ang pananabik ng isang tao, kung wala ang karma ng mabubuting kilos, hindi ito mahahanap.
Yaong ang mga panloob na nilalang ay puno ng kasakiman at katiwalian, ay nasisira sa pamamagitan ng pag-ibig ng duality.
Ang siklo ng kapanganakan at kamatayan ay hindi nagtatapos, at puno ng egotismo, nagdurusa sila sa sakit.
Ang mga nagtutuon ng kanilang kamalayan sa Tunay na Guru, ay hindi nananatiling hindi natutupad.
Hindi sila ipinatawag ng Mensahero ng Kamatayan, at hindi sila nagdurusa sa sakit.
O Nanak, ang Gurmukh ay naligtas, pinagsama sa Tunay na Salita ng Shabad. ||3||
Pauree:
Siya Mismo ay nananatiling hindi nakakabit magpakailanman; lahat ng iba ay tumatakbo pagkatapos ng makamundong mga gawain.
Siya Mismo ay walang hanggan, hindi nagbabago at hindi kumikibo; ang iba ay patuloy na dumarating at lumalabas sa reincarnation.
Ang pagmumuni-muni sa Panginoon magpakailanman, ang Gurmukh ay nakatagpo ng kapayapaan.
Siya ay naninirahan sa tahanan ng kanyang sariling panloob na pagkatao, puspos sa Papuri ng Tunay na Panginoon.
Ang Tunay na Panginoon ay malalim at hindi maarok; sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, Siya ay naiintindihan. ||8||
Salok, Ikatlong Mehl:
Pagnilayan ang Tunay na Pangalan; ang Tunay na Panginoon ay sumasaklaw sa lahat.
O Nanak, isa na nakakaunawa sa Hukam ng Utos ng Panginoon, ay nakakuha ng bunga ng Katotohanan.
Ang isang bibig lamang ng mga salita, ay hindi nauunawaan ang Hukam ng Tunay na Utos ng Panginoon.
O Nanak, ang isang tumatanggap sa Kalooban ng Panginoon ay Kanyang deboto. Nang hindi tinatanggap ito, siya ang pinakasinungaling sa mga huwad. ||1||
Ikatlong Mehl:
Hindi alam ng mga self-wild manmukh ang kanilang sinasabi. Sila ay puno ng sekswal na pagnanais, galit at egotismo.
Hindi nila naiintindihan ang mga tamang lugar at maling lugar; napuno sila ng kasakiman at katiwalian.
Dumating sila, at umupo at nagsasalita para sa kanilang sariling mga layunin. Hinampas sila ng Mensahero ng Kamatayan.
Pagkatapos nito, sila ay tatawagin sa Korte ng Panginoon; ang mga huwad ay sinaktan at pinahiya.
Paano malilinis ang karuming ito ng kasinungalingan? May makakapag-isip ba tungkol dito, at makakahanap ng paraan?
Kung ang isa ay makatagpo sa Tunay na Guru, itinatanim Niya ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon sa loob; lahat ng kanyang mga kasalanan ay nawasak.
Hayaang yumukod ang lahat sa pagpapakumbaba sa mapagpakumbabang nilalang na umaawit ng Naam, at sumasamba sa Naam bilang pagsamba.