Ang lingkod ng Panginoon at Guro ay nagtatamasa ng Pag-ibig at Pagmamahal ng Panginoon.
Ang pag-aari ng Panginoon at Guro, ay pag-aari ng Kanyang lingkod. Ang alipin ay nagiging katangi-tangi sa pakikisama sa kanyang Panginoon at Guro. ||3||
Siya, na binibihisan ng Panginoon at Guro ng mga damit ng karangalan,
Hindi na tinawag para sagutin ang kanyang account.
Ang Nanak ay isang sakripisyo sa aliping iyon. Siya ang perlas ng malalim at hindi maarok na Karagatan ng Diyos. ||4||18||25||
Maajh, Ikalimang Mehl:
Ang lahat ay nasa loob ng tahanan ng sarili; wala nang hihigit pa.
Ang isang naghahanap sa labas ay nalinlang ng pagdududa.
Sa Biyaya ng Guru, ang isa na nakatagpo ng Panginoon sa loob ay masaya, sa loob at panlabas. ||1||
Dahan-dahan, dahan-dahan, patak ng patak, ang daloy ng nektar ay tumutulo sa loob.
Iniinom ito ng isip, naririnig at naiisip ang Salita ng Shabad.
Tinatamasa nito ang kaligayahan at lubos na kaligayahan araw at gabi, at nakikipaglaro sa Panginoon magpakailanman. ||2||
Ako ngayon ay kaisa ng Panginoon pagkatapos na mawalay at mahiwalay sa Kanya sa napakaraming buhay;
sa pamamagitan ng Grasya ng Banal na Banal, ang mga tuyong sanga ay muling namumulaklak sa kanilang mga halaman.
Natamo ko ang dakilang pang-unawang ito, at pinagnilayan ko ang Naam; bilang Gurmukh, nakilala ko ang Panginoon. ||3||
Habang ang mga alon ng tubig ay sumasanib muli sa tubig,
gayundin ang aking liwanag ay muling sumanib sa Liwanag.
Sabi ni Nanak, ang tabing ng ilusyon ay naputol na, at hindi na ako lalabas na gumagala pa. ||4||19||26||
Maajh, Ikalimang Mehl:
Isa akong sakripisyo sa mga nakarinig tungkol sa Iyo.
Ako ay isang sakripisyo sa mga taong ang mga dila ay nagsasalita tungkol sa Iyo.
Muli at muli, ako ay isang sakripisyo sa mga nagninilay-nilay sa Iyo nang may isip at katawan. ||1||
Hinugasan ko ang mga paa ng mga lumalakad sa Iyong Landas.
Sa aking mga mata, nais kong makita ang mga mababait na tao.
Iniaalay ko ang aking isip sa mga kaibigang iyon, na nakilala ang Guru at natagpuan ang Diyos. ||2||
Napakapalad ng mga nakakakilala sa Iyo.
Sa gitna ng lahat, nananatili silang hiwalay at balanse sa Nirvaanaa.
Sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, tinatawid nila ang nakakatakot na mundo-karagatan, at sinasakop ang lahat ng kanilang masasamang hilig. ||3||
Pumasok na ang isip ko sa Sanctuary nila.
Tinalikuran ko na ang aking pagmamataas sa sarili kong lakas, at ang kadiliman ng emosyonal na pagkakalakip.
Mangyaring pagpalain si Nanak ng Regalo ng Naam, ang Pangalan ng Di-Maaabot at Di-Maarok na Diyos. ||4||20||27||
Maajh, Ikalimang Mehl:
Ikaw ang puno; Ang iyong mga sanga ay namumulaklak.
Mula sa napakaliit at banayad, Ikaw ay naging dakila at hayag.
Ikaw ang Karagatan ng Tubig, at Ikaw ang bula at mga bula sa ibabaw nito. Wala akong makitang iba maliban sa Iyo, Panginoon. ||1||
Ikaw ang sinulid, at Ikaw din ang mga butil.
Ikaw ang buhol, at Ikaw ang pangunahing butil ng maalaa.
Sa simula, sa gitna at sa huli, mayroong Diyos. Wala akong makitang iba maliban sa Iyo, Panginoon. ||2||
Nahihigitan Mo ang lahat ng katangian, at nagtataglay Ka ng mga pinakamataas na katangian. Ikaw ang Tagapagbigay ng kapayapaan.
Ikaw ay hiwalay sa Nirvaanaa, at Ikaw ang Tagapagsaya, puspos ng pagmamahal.
Ikaw mismo ang nakakaalam ng Iyong Sariling Mga Daan; Naninirahan ka sa Iyong Sarili. ||3||
Ikaw ang Guro, at muli, Ikaw ang alipin.
O Diyos, Ikaw Mismo ang Kahayag at ang Di-Halata.
Inaawit ng Alipin Nanak ang Iyong Maluwalhating Papuri magpakailanman. Pakiusap, sandali lang, pagpalain mo siya ng Iyong Sulyap ng Biyaya. ||4||21||28||