Inipon ito at kinokolekta, pinupuno niya ang kanyang mga bag.
Ngunit inalis ito ng Diyos sa kanya, at ibinibigay ito sa iba. ||1||
Ang mortal ay tulad ng isang hindi pa nilulutong palayok sa tubig;
nagpapakasawa sa pagmamataas at egotismo, siya ay gumuho at nalulusaw. ||1||I-pause||
Palibhasa'y walang takot, siya ay nagiging hindi mapigilan.
Hindi niya iniisip ang Lumikha, na laging kasama niya.
Nagtataas siya ng mga hukbo, at nangongolekta ng mga armas.
Ngunit kapag ang hininga ay umalis sa kanya, siya ay nagiging abo. ||2||
Siya ay may matataas na palasyo, mansyon at reyna,
mga elepante at pares ng mga kabayo, na nagpapasaya sa isipan;
biniyayaan siya ng isang mahusay na pamilya ng mga anak na lalaki at babae.
Ngunit, sa labis na pagkahumaling, ang bulag na hangal ay naglalaho hanggang sa mamatay. ||3||
Sinisira siya ng Isang lumikha sa kanya.
Ang kasiyahan at kasiyahan ay parang panaginip lang.
Siya lamang ang pinalaya, at nagtataglay ng regal na kapangyarihan at kayamanan,
O Nanak, na pinagpapala ng Panginoong Guro ng Kanyang Awa. ||4||35||86||
Aasaa, Fifth Mehl:
Ang mortal ay umiibig dito,
pero sa dami niya, lalo siyang naghahangad.
Nakasabit ito sa kanyang leeg, at hindi siya iniiwan.
Ngunit ang pagbagsak sa paanan ng Tunay na Guru, siya ay naligtas. ||1||
Tinalikuran at itinapon ko na si Maya, ang Enticer ng mundo.
Nakilala ko na ang Ganap na Panginoon, at bumubuhos ang pagbati. ||1||Pause||
Napakaganda niya, binibihag niya ang isip.
Sa kalsada, at sa dalampasigan, sa bahay, sa kagubatan at sa ilang, hinawakan niya kami.
Parang sobrang sweet niya sa isip at katawan.
Ngunit sa Grasya ni Guru, nakita ko siyang mapanlinlang. ||2||
Ang kanyang mga courtier ay mahusay din na manlilinlang.
Kahit na ang kanilang mga ama o ina ay hindi nila ipinagkait.
Inalipin nila ang kanilang mga kasama.
Sa Biyaya ni Guru, napasuko ko silang lahat. ||3||
Ngayon, ang aking isip ay puno ng kaligayahan;
ang aking takot ay nawala, at ang silong ay naputol.
Sabi ni Nanak, nang makilala ko ang Tunay na Guru,
Dumating ako upang tumira sa loob ng aking tahanan sa ganap na kapayapaan. ||4||36||87||
Aasaa, Fifth Mehl:
Dalawampu't apat na oras sa isang araw, alam niyang malapit na ang Panginoon;
sumusuko siya sa Matamis na Kalooban ng Diyos.
Ang Isang Pangalan ay ang Suporta ng mga Banal;
nananatili silang alabok ng mga paa ng lahat. ||1||
Makinig, sa paraan ng pamumuhay ng mga Banal, O aking mga Kapatid sa Tadhana;
hindi mailalarawan ang kanilang mga papuri. ||1||I-pause||
Ang kanilang hanapbuhay ay ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon.
Ang Kirtan, ang Papuri sa Panginoon, ang sagisag ng kaligayahan, ang kanilang kapahingahan.
Ang mga kaibigan at kaaway ay iisa at pareho sa kanila.
Wala silang ibang alam kundi ang Diyos. ||2||
Binura nila ang milyun-milyong kasalanan.
Inalis nila ang pagdurusa; sila ay nagbibigay ng buhay ng kaluluwa.
Napakatapang nila; sila ay mga tao ng kanilang salita.
Ang mga Santo mismo ang nag-engganyo kay Maya. ||3||
Ang kanilang samahan ay pinahahalagahan maging ng mga diyos at mga anghel.
Mapalad ang kanilang Darshan, at mabunga ang kanilang paglilingkod.
Sa magkadikit na mga palad, inialay ni Nanak ang kanyang panalangin:
Panginoon, Kayamanan ng Kahusayan, pagpalain mo ako ng paglilingkod sa mga Banal. ||4||37||88||
Aasaa, Fifth Mehl:
Ang lahat ng kapayapaan at kaginhawahan ay nasa pagninilay-nilay ng Isang Pangalan.
Ang lahat ng matuwid na pagkilos ng Dharma ay nasa pag-awit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon.
Ang Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, ay napakadalisay at sagrado.