Ang pamumuhay ng abang lingkod ng Panginoon ay dakila at dakila. Ipinalaganap niya ang Kirtan ng mga Papuri ng Panginoon sa buong mundo. ||3||
O aking Panginoon at Guro, mangyaring maging maawain, mahabagin sa akin, upang aking madama ang Panginoon, Har, Har, Har, sa loob ng aking puso.
Nahanap ni Nanak ang Perpektong Tunay na Guru; sa isip niya, binibigkas niya ang Pangalan ng Panginoon. ||4||9||
Malaar, Third Mehl, Second House:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Ang isip ba na ito ay isang maybahay, o ang isip na ito ay isang hiwalay na pagtalikod?
Ang isip ba na ito ay lampas sa panlipunang uri, walang hanggan at hindi nagbabago?
Pabagu-bago ba ang isip na ito, o hiwalay ba ang isip na ito?
Paano nahawakan ang isip na ito ng pagmamay-ari? ||1||
O Pandit, O iskolar ng relihiyon, pagnilayan mo ito sa iyong isipan.
Bakit ka nagbabasa ng napakaraming iba pang mga bagay, at nagdadala ng napakabigat na pasanin? ||1||I-pause||
Ang Lumikha ay ikinabit ito kay Maya at pagiging may-ari.
Sa pagpapatupad ng Kanyang Kautusan, nilikha Niya ang mundo.
Sa Biyaya ni Guru, unawain mo ito, O Mga Kapatid ng Tadhana.
Manatili magpakailanman sa Santuwaryo ng Panginoon. ||2||
Siya lamang ay isang Pandit, na nagtanggal ng karga ng tatlong katangian.
Araw at gabi, binibigkas niya ang Pangalan ng Nag-iisang Panginoon.
Tinatanggap niya ang Mga Aral ng Tunay na Guru.
Inialay niya ang kanyang ulo sa Tunay na Guru.
Siya ay nananatiling walang hanggan sa estado ng Nirvaanaa.
Ang gayong Pandit ay tinatanggap sa Hukuman ng Panginoon. ||3||
Ipinangangaral niya na ang Isang Panginoon ay nasa loob ng lahat ng nilalang.
Habang nakikita niya ang Isang Panginoon, kilala niya ang Isang Panginoon.
Ang taong iyon, na pinatawad ng Panginoon, ay kaisa Niya.
Nakatagpo siya ng walang hanggang kapayapaan, dito at sa kabilang buhay. ||4||
Sabi ni Nanak, ano ang magagawa ng sinuman?
Siya lamang ang pinalaya, na pinagpapala ng Panginoon sa Kanyang Biyaya.
Araw at gabi, inaawit niya ang Maluwalhating Papuri sa Panginoon.
Pagkatapos, hindi na siya nag-abala sa mga proklamasyon ng Shaastras o Vedas. ||5||1||10||
Malaar, Ikatlong Mehl:
Ang kusang-loob na mga manmukh ay naliligaw sa muling pagkakatawang-tao, nalilito at nalinlang ng pagdududa.
Ang Mensahero ng Kamatayan ay patuloy na binubugbog at pinapahiya sila.
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru, ang pagpapasakop ng mortal sa Kamatayan ay natapos na.
Nakilala niya ang Panginoong Diyos, at pumasok sa Mansyon ng Kanyang Presensya. ||1||
O mortal, bilang Gurmukh, pagnilayan ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon.
Sa duality, sinisira at sinasayang mo ang hindi mabibiling buhay ng tao. Ipinagpalit mo ito kapalit ng isang shell. ||1||I-pause||
Ang Gurmukh ay umibig sa Panginoon, sa Kanyang Biyaya.
Itinatag niya ang mapagmahal na debosyon sa Panginoon, Har, Har, sa kaibuturan ng kanyang puso.
Dinadala siya ng Salita ng Shabad sa kakila-kilabot na mundo-karagatan.
Siya ay lumilitaw na totoo sa Tunay na Hukuman ng Panginoon. ||2||
Ang pagsasagawa ng lahat ng uri ng mga ritwal, hindi nila mahanap ang Tunay na Guru.
Kung wala ang Guru, napakaraming naliligaw at nalilito kay Maya.
Ang pagkamakasarili, pagmamay-ari at attachment ay tumataas at tumaas sa loob nila.
Sa pag-ibig ng dualty, ang kusang-loob na mga manmukh ay nagdurusa sa sakit. ||3||
Ang Lumikha Mismo ay Hindi Maaabot at Walang Hanggan.
Umawit ng Salita ng Shabad ng Guru, at kumita ng tunay na kita.
Ang Panginoon ay Independent, Ever-present, dito at ngayon.