ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1261
ਹਰਿ ਜਨ ਕਰਣੀ ਊਤਮ ਹੈ ਹਰਿ ਕੀਰਤਿ ਜਗਿ ਬਿਸਥਾਰਿ ॥੩॥
har jan karanee aootam hai har keerat jag bisathaar |3|પ્રભુના નમ્ર સેવકની જીવનશૈલી ઉચ્ચ અને ઉત્કૃષ્ટ છે. તે ભગવાનની સ્તુતિના કીર્તનને સમગ્ર વિશ્વમાં ફેલાવે છે. ||3||
ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਠਾਕੁਰ ਮੇਰੇ ਹਰਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਰ ਧਾਰਿ ॥
kripaa kripaa kar tthaakur mere har har har ur dhaar |હે મારા પ્રભુ અને સ્વામી, કૃપા કરીને મારા પર દયાળુ, દયાળુ થાઓ, જેથી હું ભગવાન, હર, હર, હરને મારા હૃદયમાં સમાવી શકું.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ਮਨਿ ਜਪਿਆ ਨਾਮੁ ਮੁਰਾਰਿ ॥੪॥੯॥
naanak satigur pooraa paaeaa man japiaa naam muraar |4|9|નાનકને સંપૂર્ણ સાચા ગુરુ મળ્યા છે; તેના મનમાં, તે ભગવાનના નામનો જપ કરે છે. ||4||9||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ਘਰੁ ੨ ॥
malaar mahalaa 3 ghar 2 |મલાર, ત્રીજી મહેલ, બીજું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਇਹੁ ਮਨੁ ਗਿਰਹੀ ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਉਦਾਸੀ ॥
eihu man girahee ki ihu man udaasee |શું આ મન ગૃહસ્થ છે કે આ મન અલિપ્ત ત્યાગી છે?
ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਅਵਰਨੁ ਸਦਾ ਅਵਿਨਾਸੀ ॥
ki ihu man avaran sadaa avinaasee |શું આ મન સામાજિક વર્ગની બહાર, શાશ્વત અને અપરિવર્તનશીલ છે?
ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਚੰਚਲੁ ਕਿ ਇਹੁ ਮਨੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥
ki ihu man chanchal ki ihu man bairaagee |આ મન ચંચળ છે કે આ મન અળગું છે?
ਇਸੁ ਮਨ ਕਉ ਮਮਤਾ ਕਿਥਹੁ ਲਾਗੀ ॥੧॥
eis man kau mamataa kithahu laagee |1|આ મન કેવી રીતે સ્વાધીનતા દ્વારા પકડવામાં આવ્યું છે? ||1||
ਪੰਡਿਤ ਇਸੁ ਮਨ ਕਾ ਕਰਹੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥
panddit is man kaa karahu beechaar |હે પંડિત, હે ધાર્મિક વિદ્વાન, તમારા મનમાં આનો વિચાર કરો.
ਅਵਰੁ ਕਿ ਬਹੁਤਾ ਪੜਹਿ ਉਠਾਵਹਿ ਭਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
avar ki bahutaa parreh utthaaveh bhaar |1| rahaau |શા માટે તમે બીજી ઘણી બધી વસ્તુઓ વાંચો છો, અને આટલો ભારે ભાર કેમ વહન કરો છો? ||1||થોભો ||
ਮਾਇਆ ਮਮਤਾ ਕਰਤੈ ਲਾਈ ॥
maaeaa mamataa karatai laaee |સર્જકે તેને માયા અને માલિકી સાથે જોડી દીધું છે.
ਏਹੁ ਹੁਕਮੁ ਕਰਿ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਈ ॥
ehu hukam kar srisatt upaaee |તેમના આદેશનો અમલ કરીને, તેમણે વિશ્વની રચના કરી.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਬੂਝਹੁ ਭਾਈ ॥
guraparasaadee boojhahu bhaaee |ગુરુની કૃપાથી, હે ભાગ્યના ભાઈઓ, આને સમજો.
ਸਦਾ ਰਹਹੁ ਹਰਿ ਕੀ ਸਰਣਾਈ ॥੨॥
sadaa rahahu har kee saranaaee |2|પ્રભુના ધામમાં કાયમ રહો. ||2||
ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਜੋ ਤਿਹਾਂ ਗੁਣਾ ਕੀ ਪੰਡ ਉਤਾਰੈ ॥
so panddit jo tihaan gunaa kee pandd utaarai |તે જ એક પંડિત છે, જે ત્રણ ગુણોનો ભાર ઉતારે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਏਕੋ ਨਾਮੁ ਵਖਾਣੈ ॥
anadin eko naam vakhaanai |રાત-દિવસ તે એક પ્રભુના નામનો જપ કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਓਹੁ ਦੀਖਿਆ ਲੇਇ ॥
satigur kee ohu deekhiaa lee |તે સાચા ગુરુના ઉપદેશોને સ્વીકારે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਆਗੈ ਸੀਸੁ ਧਰੇਇ ॥
satigur aagai sees dharee |તે સાચા ગુરુને પોતાનું માથું અર્પણ કરે છે.
ਸਦਾ ਅਲਗੁ ਰਹੈ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥
sadaa alag rahai nirabaan |તે નિર્વાણ અવસ્થામાં સદા અનાસક્ત રહે છે.
ਸੋ ਪੰਡਿਤੁ ਦਰਗਹ ਪਰਵਾਣੁ ॥੩॥
so panddit daragah paravaan |3|આવા પંડિત પ્રભુના દરબારમાં સ્વીકારાય છે. ||3||
ਸਭਨਾਂ ਮਹਿ ਏਕੋ ਏਕੁ ਵਖਾਣੈ ॥
sabhanaan meh eko ek vakhaanai |તે ઉપદેશ આપે છે કે એક ભગવાન બધા જીવોમાં છે.
ਜਾਂ ਏਕੋ ਵੇਖੈ ਤਾਂ ਏਕੋ ਜਾਣੈ ॥
jaan eko vekhai taan eko jaanai |જેમ તે એક ભગવાનને જુએ છે, તે એક ભગવાનને જાણે છે.
ਜਾ ਕਉ ਬਖਸੇ ਮੇਲੇ ਸੋਇ ॥
jaa kau bakhase mele soe |તે વ્યક્તિ, જેને ભગવાન માફ કરે છે, તે તેની સાથે એક થઈ જાય છે.
ਐਥੈ ਓਥੈ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਹੋਇ ॥੪॥
aaithai othai sadaa sukh hoe |4|તેને શાશ્વત શાંતિ મળે છે, અહીં અને પછી. ||4||
ਕਹਤ ਨਾਨਕੁ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਕਰੇ ਕਿਆ ਕੋਇ ॥
kahat naanak kavan bidh kare kiaa koe |નાનક કહે, કોઈ શું કરી શકે?
ਸੋਈ ਮੁਕਤਿ ਜਾ ਕਉ ਕਿਰਪਾ ਹੋਇ ॥
soee mukat jaa kau kirapaa hoe |તે જ મુક્ત થાય છે, જેને પ્રભુ પોતાની કૃપાથી આશીર્વાદ આપે છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਵੈ ਸੋਇ ॥
anadin har gun gaavai soe |રાત-દિવસ, તે પ્રભુના ગુણગાન ગાય છે.
ਸਾਸਤ੍ਰ ਬੇਦ ਕੀ ਫਿਰਿ ਕੂਕ ਨ ਹੋਇ ॥੫॥੧॥੧੦॥
saasatr bed kee fir kook na hoe |5|1|10|પછી, તે હવે શાસ્ત્રો કે વેદોની ઘોષણાઓથી પરેશાન નથી. ||5||1||10||
ਮਲਾਰ ਮਹਲਾ ੩ ॥
malaar mahalaa 3 |મલાર, ત્રીજી મહેલ:
ਭ੍ਰਮਿ ਭ੍ਰਮਿ ਜੋਨਿ ਮਨਮੁਖ ਭਰਮਾਈ ॥
bhram bhram jon manamukh bharamaaee |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખો પુનર્જન્મમાં ખોવાઈ જાય છે, મૂંઝવણમાં અને શંકાથી ભ્રમિત થાય છે.
ਜਮਕਾਲੁ ਮਾਰੇ ਨਿਤ ਪਤਿ ਗਵਾਈ ॥
jamakaal maare nit pat gavaaee |મૃત્યુનો દૂત તેમને સતત મારતો રહે છે અને બદનામ કરે છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਾ ਜਮ ਕੀ ਕਾਣਿ ਚੁਕਾਈ ॥
satigur sevaa jam kee kaan chukaaee |સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી, મૃત્યુની આધીનતા સમાપ્ત થાય છે.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਿਆ ਮਹਲੁ ਘਰੁ ਪਾਈ ॥੧॥
har prabh miliaa mahal ghar paaee |1|તે ભગવાન ભગવાનને મળે છે, અને તેમની હાજરીની હવેલીમાં પ્રવેશ કરે છે. ||1||
ਪ੍ਰਾਣੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
praanee guramukh naam dhiaae |હે નશ્વર, ગુરુમુખ તરીકે, ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરો.
ਜਨਮੁ ਪਦਾਰਥੁ ਦੁਬਿਧਾ ਖੋਇਆ ਕਉਡੀ ਬਦਲੈ ਜਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
janam padaarath dubidhaa khoeaa kauddee badalai jaae |1| rahaau |દ્વૈતમાં, તમે આ અમૂલ્ય માનવ જીવનને બરબાદ કરી રહ્યા છો અને બગાડો છો. તમે શેલના બદલામાં તેનો વેપાર કરો છો. ||1||થોભો ||
ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਲਗੈ ਪਿਆਰੁ ॥
kar kirapaa guramukh lagai piaar |ગુરુમુખ તેમની કૃપાથી પ્રભુના પ્રેમમાં પડે છે.
ਅੰਤਰਿ ਭਗਤਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਉਰਿ ਧਾਰੁ ॥
antar bhagat har har ur dhaar |તે ભગવાન, હર, હર, પ્રત્યેની પ્રેમાળ ભક્તિને તેના હૃદયમાં ઊંડે રાખે છે.
ਭਵਜਲੁ ਸਬਦਿ ਲੰਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
bhavajal sabad langhaavanahaar |શબ્દનો શબ્દ તેને ભયાનક વિશ્વ-સાગરની પેલે પાર લઈ જાય છે.
ਦਰਿ ਸਾਚੈ ਦਿਸੈ ਸਚਿਆਰੁ ॥੨॥
dar saachai disai sachiaar |2|તે પ્રભુના સાચા દરબારમાં સાચો દેખાય છે. ||2||
ਬਹੁ ਕਰਮ ਕਰੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਨਹੀ ਪਾਇਆ ॥
bahu karam kare satigur nahee paaeaa |તમામ પ્રકારના કર્મકાંડો કરવાથી તેઓ સાચા ગુરુને મળતા નથી.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਭਰਮਿ ਭੂਲੇ ਬਹੁ ਮਾਇਆ ॥
bin gur bharam bhoole bahu maaeaa |ગુરુ વિના, ઘણા ભટકે છે અને માયામાં ગૂંચવાય છે.
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਬਹੁ ਮੋਹੁ ਵਧਾਇਆ ॥
haumai mamataa bahu mohu vadhaaeaa |તેમની અંદર અહંકાર, સ્વભાવ અને આસક્તિ વધે છે અને વધે છે.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥੩॥
doojai bhaae manamukh dukh paaeaa |3|દ્વૈતના પ્રેમમાં, સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખોને દુઃખ થાય છે. ||3||
ਆਪੇ ਕਰਤਾ ਅਗਮ ਅਥਾਹਾ ॥
aape karataa agam athaahaa |સર્જક પોતે અપ્રાપ્ય અને અનંત છે.
ਗੁਰਸਬਦੀ ਜਪੀਐ ਸਚੁ ਲਾਹਾ ॥
gurasabadee japeeai sach laahaa |ગુરુના શબ્દનો જાપ કરો, અને સાચો લાભ મેળવો.
ਹਾਜਰੁ ਹਜੂਰਿ ਹਰਿ ਵੇਪਰਵਾਹਾ ॥
haajar hajoor har veparavaahaa |ભગવાન સ્વતંત્ર છે, નિત્ય હાજર છે, અહીં અને અત્યારે.