ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1088
ਆਪਿ ਕਰਾਏ ਕਰੇ ਆਪਿ ਆਪੇ ਹਰਿ ਰਖਾ ॥੩॥
aap karaae kare aap aape har rakhaa |3|તે પોતે જ કર્તા છે, અને તે પોતે જ કારણ છે; ભગવાન પોતે આપણી સેવિંગ ગ્રેસ છે. ||3||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਜਿਨਾ ਗੁਰੁ ਨਹੀ ਭੇਟਿਆ ਭੈ ਕੀ ਨਾਹੀ ਬਿੰਦ ॥
jinaa gur nahee bhettiaa bhai kee naahee bind |જેઓ ગુરુને મળતા નથી, જેને ભગવાનનો બિલકુલ ડર નથી,
ਆਵਣੁ ਜਾਵਣੁ ਦੁਖੁ ਘਣਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਚਿੰਦ ॥
aavan jaavan dukh ghanaa kade na chookai chind |પુનર્જન્મમાં આવતા અને જતા રહો, અને ભયંકર પીડા સહન કરો; તેમની ચિંતા ક્યારેય દૂર થતી નથી.
ਕਾਪੜ ਜਿਵੈ ਪਛੋੜੀਐ ਘੜੀ ਮੁਹਤ ਘੜੀਆਲੁ ॥
kaaparr jivai pachhorreeai gharree muhat gharreeaal |તેઓને ખડકો પર ધોઈ નાખવામાં આવતા કપડાની જેમ મારવામાં આવે છે, અને દર કલાકે ઘંટનાદની જેમ મારવામાં આવે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੇ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਸਿਰਹੁ ਨ ਚੁਕੈ ਜੰਜਾਲੁ ॥੧॥
naanak sache naam bin sirahu na chukai janjaal |1|ઓ નાનક, સાચા નામ વિના, આ ગૂંચવણો માથા પર લટકાવવાથી દૂર થતી નથી. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਢੂਢੀ ਸਜਣਾ ਹਉਮੈ ਬੁਰੀ ਜਗਤਿ ॥
tribhavan dtoodtee sajanaa haumai buree jagat |મેં ત્રણે લોકમાં શોધ્યું છે, હે મારા મિત્ર; અહંકાર વિશ્વ માટે ખરાબ છે.
ਨਾ ਝੁਰੁ ਹੀਅੜੇ ਸਚੁ ਚਉ ਨਾਨਕ ਸਚੋ ਸਚੁ ॥੨॥
naa jhur heearre sach chau naanak sacho sach |2|હે મારા આત્મા, ચિંતા ન કર; સત્ય બોલો, ઓ નાનક, સત્ય, અને માત્ર સત્ય. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪੇ ਬਖਸਿਓਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਣੇ ॥
guramukh aape bakhasion har naam samaane |ભગવાન પોતે ગુરુમુખોને માફ કરે છે; તેઓ પ્રભુના નામમાં લીન અને લીન થઈ જાય છે.
ਆਪੇ ਭਗਤੀ ਲਾਇਓਨੁ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੇ ॥
aape bhagatee laaeion gur sabad neesaane |તે પોતે તેમને ભક્તિમય ઉપાસના સાથે જોડે છે; તેઓ ગુરુના શબ્દનું ચિહ્ન ધરાવે છે.
ਸਨਮੁਖ ਸਦਾ ਸੋਹਣੇ ਸਚੈ ਦਰਿ ਜਾਣੇ ॥
sanamukh sadaa sohane sachai dar jaane |જેઓ ગુરુ તરફ વળે છે, સૂર્યમુખ તરીકે, તે સુંદર છે. તેઓ સાચા પ્રભુના દરબારમાં પ્રખ્યાત છે.
ਐਥੈ ਓਥੈ ਮੁਕਤਿ ਹੈ ਜਿਨ ਰਾਮ ਪਛਾਣੇ ॥
aaithai othai mukat hai jin raam pachhaane |આ લોકમાં, અને પરલોકમાં, તેઓ મુક્ત થાય છે; તેઓ પ્રભુની અનુભૂતિ કરે છે.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੇ ਜਨ ਜਿਨ ਹਰਿ ਸੇਵਿਆ ਤਿਨ ਹਉ ਕੁਰਬਾਣੇ ॥੪॥
dhan dhan se jan jin har seviaa tin hau kurabaane |4|ધન્ય છે, ધન્ય છે એ નમ્ર માણસો જેઓ પ્રભુની સેવા કરે છે. હું તેમના માટે બલિદાન છું. ||4||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਮਹਲ ਕੁਚਜੀ ਮੜਵੜੀ ਕਾਲੀ ਮਨਹੁ ਕਸੁਧ ॥
mahal kuchajee marravarree kaalee manahu kasudh |અસંસ્કારી, કુકર્મી કન્યા શરીર-કબરમાં બંધ છે; તેણી કાળી થઈ ગઈ છે, અને તેનું મન અશુદ્ધ છે.
ਜੇ ਗੁਣ ਹੋਵਨਿ ਤਾ ਪਿਰੁ ਰਵੈ ਨਾਨਕ ਅਵਗੁਣ ਮੁੰਧ ॥੧॥
je gun hovan taa pir ravai naanak avagun mundh |1|તેણી તેના પતિ ભગવાનનો આનંદ માણી શકે છે, જો તે સદાચારી હોય. ઓ નાનક, આત્મા-કન્યા અયોગ્ય છે, અને ગુણ વિનાની છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸਾਚੁ ਸੀਲ ਸਚੁ ਸੰਜਮੀ ਸਾ ਪੂਰੀ ਪਰਵਾਰਿ ॥
saach seel sach sanjamee saa pooree paravaar |તેણી પાસે સારું વર્તન, સાચી સ્વ-શિસ્ત અને સંપૂર્ણ કુટુંબ છે.
ਨਾਨਕ ਅਹਿਨਿਸਿ ਸਦਾ ਭਲੀ ਪਿਰ ਕੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰਿ ॥੨॥
naanak ahinis sadaa bhalee pir kai het piaar |2|ઓ નાનક, દિવસ અને રાત, તેણી હંમેશા સારી છે; તેણી તેના પ્રિય પતિ ભગવાનને પ્રેમ કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਆਪਣਾ ਆਪੁ ਪਛਾਣਿਆ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਪਾਇਆ ॥
aapanaa aap pachhaaniaa naam nidhaan paaeaa |જે વ્યક્તિ પોતાના સ્વભાવને સાકાર કરે છે, તેને ભગવાનના નામના ખજાનાથી ધન્ય થાય છે.
ਕਿਰਪਾ ਕਰਿ ਕੈ ਆਪਣੀ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
kirapaa kar kai aapanee gur sabad milaaeaa |તેમની દયા આપીને, ગુરુ તેમને તેમના શબ્દના શબ્દમાં ભેળવી દે છે.
ਗੁਰ ਕੀ ਬਾਣੀ ਨਿਰਮਲੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਆਇਆ ॥
gur kee baanee niramalee har ras peeaeaa |ગુરુની બાની શબ્દ નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તેના દ્વારા, વ્યક્તિ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારથી પીવે છે.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਜਿਨੀ ਚਾਖਿਆ ਅਨ ਰਸ ਠਾਕਿ ਰਹਾਇਆ ॥
har ras jinee chaakhiaa an ras tthaak rahaaeaa |જેઓ ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ લે છે, તેઓ અન્ય સ્વાદોનો ત્યાગ કરે છે.
ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀ ਸਦਾ ਤ੍ਰਿਪਤਿ ਭਏ ਫਿਰਿ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਗਵਾਇਆ ॥੫॥
har ras pee sadaa tripat bhe fir trisanaa bhukh gavaaeaa |5|પ્રભુના ઉત્કૃષ્ટ તત્વને પીને તેઓ સદા તૃપ્ત રહે છે; તેમની ભૂખ અને તરસ છીપાય છે. ||5||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਪਿਰ ਖੁਸੀਏ ਧਨ ਰਾਵੀਏ ਧਨ ਉਰਿ ਨਾਮੁ ਸੀਗਾਰੁ ॥
pir khusee dhan raavee dhan ur naam seegaar |તેના પતિ ભગવાન પ્રસન્ન છે, અને તે તેની કન્યાનો આનંદ માણે છે; આત્મા-કન્યા તેના હૃદયને નામ, ભગવાનના નામથી શણગારે છે.
ਨਾਨਕ ਧਨ ਆਗੈ ਖੜੀ ਸੋਭਾਵੰਤੀ ਨਾਰਿ ॥੧॥
naanak dhan aagai kharree sobhaavantee naar |1|હે નાનક, તે કન્યા જે તેની સામે ઉભી છે, તે સૌથી ઉમદા અને આદરણીય સ્ત્રી છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸਸੁਰੈ ਪੇਈਐ ਕੰਤ ਕੀ ਕੰਤੁ ਅਗੰਮੁ ਅਥਾਹੁ ॥
sasurai peeeai kant kee kant agam athaahu |પરલોકમાં તેના સાસરાના ઘરે, અને આ દુનિયામાં તેના માતાપિતાના ઘરે, તે તેના પતિ ભગવાનની છે. તેનો પતિ દુર્ગમ અને અગમ્ય છે.
ਨਾਨਕ ਧੰਨੁ ਸੁੋਹਾਗਣੀ ਜੋ ਭਾਵਹਿ ਵੇਪਰਵਾਹ ॥੨॥
naanak dhan suohaaganee jo bhaaveh veparavaah |2|ઓ નાનક, તે સુખી આત્મા-કન્યા છે, જે તેના નચિંત, સ્વતંત્ર ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤਖਤਿ ਰਾਜਾ ਸੋ ਬਹੈ ਜਿ ਤਖਤੈ ਲਾਇਕ ਹੋਈ ॥
takhat raajaa so bahai ji takhatai laaeik hoee |તે રાજા સિંહાસન પર બેસે છે, જે તે સિંહાસનને લાયક છે.
ਜਿਨੀ ਸਚੁ ਪਛਾਣਿਆ ਸਚੁ ਰਾਜੇ ਸੇਈ ॥
jinee sach pachhaaniaa sach raaje seee |જેઓ સાચા પ્રભુનો સાક્ષાત્કાર કરે છે, તેઓ જ સાચા રાજા છે.
ਏਹਿ ਭੂਪਤਿ ਰਾਜੇ ਨ ਆਖੀਅਹਿ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਦੁਖੁ ਹੋਈ ॥
ehi bhoopat raaje na aakheeeh doojai bhaae dukh hoee |આ માત્ર ધરતી પરના શાસકોને રાજાઓ ન કહેવાય; દ્વૈતના પ્રેમમાં, તેઓ પીડાય છે.
ਕੀਤਾ ਕਿਆ ਸਾਲਾਹੀਐ ਜਿਸੁ ਜਾਦੇ ਬਿਲਮ ਨ ਹੋਈ ॥
keetaa kiaa saalaaheeai jis jaade bilam na hoee |જેનું સર્જન થયું હોય તે બીજાના વખાણ શા માટે કરવા જોઈએ? તેઓ કોઈ પણ સમયે વિદાય લે છે.
ਨਿਹਚਲੁ ਸਚਾ ਏਕੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਬੂਝੈ ਸੁ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਈ ॥੬॥
nihachal sachaa ek hai guramukh boojhai su nihachal hoee |6|એક સાચા ભગવાન શાશ્વત અને અવિનાશી છે. જે ગુરુમુખ તરીકે સમજે છે તે શાશ્વત પણ બને છે. ||6||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |સાલોક, ત્રીજી મહેલ:
ਸਭਨਾ ਕਾ ਪਿਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਪਿਰ ਬਿਨੁ ਖਾਲੀ ਨਾਹਿ ॥
sabhanaa kaa pir ek hai pir bin khaalee naeh |એક જ પ્રભુ બધાના પતિ છે. પતિ વિના કોઈ નથી.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਸੋਹਾਗਣੀ ਜਿ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਹਿ ॥੧॥
naanak se sohaaganee ji satigur maeh samaeh |1|ઓ નાનક, તેઓ શુદ્ધાત્મા-વધુઓ છે, જે સાચા ગુરુમાં ભળી જાય છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਨ ਕੇ ਅਧਿਕ ਤਰੰਗ ਕਿਉ ਦਰਿ ਸਾਹਿਬ ਛੁਟੀਐ ॥
man ke adhik tarang kiau dar saahib chhutteeai |ઈચ્છાના અનેક તરંગો સાથે મન મંથન કરી રહ્યું છે. પ્રભુના દરબારમાં કેવી રીતે મુક્તિ મળે?
ਜੇ ਰਾਚੈ ਸਚ ਰੰਗਿ ਗੂੜੈ ਰੰਗਿ ਅਪਾਰ ਕੈ ॥
je raachai sach rang goorrai rang apaar kai |ભગવાનના સાચા પ્રેમમાં લીન થાઓ, અને ભગવાનના અનંત પ્રેમના ઊંડા રંગથી રંગાયેલા રહો.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਛੁਟੀਐ ਜੇ ਚਿਤੁ ਲਗੈ ਸਚਿ ॥੨॥
naanak guraparasaadee chhutteeai je chit lagai sach |2|હે નાનક, ગુરુની કૃપાથી, વ્યક્તિ મુક્ત થાય છે, જો ચેતના સાચા ભગવાન સાથે જોડાયેલ હોય. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਮੁ ਅਮੋਲੁ ਹੈ ਕਿਉ ਕੀਮਤਿ ਕੀਜੈ ॥
har kaa naam amol hai kiau keemat keejai |પ્રભુનું નામ અમૂલ્ય છે. તેની કિંમત કેવી રીતે આંકી શકાય?