ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 505
ਸਤਿਗੁਰ ਵਾਕਿ ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਨਿਰਮਲੁ ਨਾ ਜਮ ਕਾਣਿ ਨ ਜਮ ਕੀ ਬਾਕੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur vaak hiradai har niramal naa jam kaan na jam kee baakee |1| rahaau |જેનું હૃદય સાચા ગુરુના સ્તુતિથી ભરાઈ જાય છે, તે શુદ્ધ ભગવાનને પામી લે છે. તે મૃત્યુના મેસેન્જરની સત્તા હેઠળ નથી, કે તે મૃત્યુને કંઈપણ આપવાનો નથી. ||1||થોભો ||
ਹਰਿ ਗੁਣ ਰਸਨ ਰਵਹਿ ਪ੍ਰਭ ਸੰਗੇ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸਹਜਿ ਹਰੀ ॥
har gun rasan raveh prabh sange jo tis bhaavai sahaj haree |તે પોતાની જીભ વડે પ્રભુના મહિમાના ગુણગાન કરે છે, અને ભગવાન સાથે રહે છે; તે ભગવાનને ગમે તે કરે છે.
ਬਿਨੁ ਹਰਿ ਨਾਮ ਬ੍ਰਿਥਾ ਜਗਿ ਜੀਵਨੁ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਨਿਹਫਲ ਮੇਕ ਘਰੀ ॥੨॥
bin har naam brithaa jag jeevan har bin nihafal mek gharee |2|પ્રભુના નામ વિના સંસારમાં જીવન વ્યર્થ જાય છે અને દરેક ક્ષણ નિરર્થક છે. ||2||
ਐ ਜੀ ਖੋਟੇ ਠਉਰ ਨਾਹੀ ਘਰਿ ਬਾਹਰਿ ਨਿੰਦਕ ਗਤਿ ਨਹੀ ਕਾਈ ॥
aai jee khotte tthaur naahee ghar baahar nindak gat nahee kaaee |ખોટાને અંદર કે બહાર આરામનું સ્થાન હોતું નથી; નિંદા કરનારને મોક્ષ મળતો નથી.
ਰੋਸੁ ਕਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸ ਨ ਮੇਟੈ ਨਿਤ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਈ ॥੩॥
ros karai prabh bakhas na mettai nit nit charrai savaaee |3|જો કોઈ વ્યક્તિ નારાજ હોય, તો પણ ભગવાન તેના આશીર્વાદને રોકતા નથી; દિવસેને દિવસે તેઓ વધે છે. ||3||
ਐ ਜੀ ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਨ ਮੇਟੈ ਕੋਈ ਮੇਰੈ ਠਾਕੁਰਿ ਆਪਿ ਦਿਵਾਈ ॥
aai jee gur kee daat na mettai koee merai tthaakur aap divaaee |ગુરુની ભેટ કોઈ છીનવી શકતું નથી; મારા ભગવાન અને માસ્ટરે પોતે તેમને આપ્યા છે.
ਨਿੰਦਕ ਨਰ ਕਾਲੇ ਮੁਖ ਨਿੰਦਾ ਜਿਨੑ ਗੁਰ ਕੀ ਦਾਤਿ ਨ ਭਾਈ ॥੪॥
nindak nar kaale mukh nindaa jina gur kee daat na bhaaee |4|કાળા ચહેરાવાળા નિંદા કરનારાઓ, તેમના મોંમાં નિંદા સાથે, ગુરુની ભેટોની કદર કરતા નથી. ||4||
ਐ ਜੀ ਸਰਣਿ ਪਰੇ ਪ੍ਰਭੁ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਵੈ ਬਿਲਮ ਨ ਅਧੂਆ ਰਾਈ ॥
aai jee saran pare prabh bakhas milaavai bilam na adhooaa raaee |ભગવાન માફ કરે છે અને પોતાની સાથે ભળી જાય છે જેઓ તેમના અભયારણ્યમાં જાય છે; તે એક ક્ષણ માટે પણ વિલંબ કરતો નથી.
ਆਨਦ ਮੂਲੁ ਨਾਥੁ ਸਿਰਿ ਨਾਥਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਈ ॥੫॥
aanad mool naath sir naathaa satigur mel milaaee |5|તે આનંદનો સ્ત્રોત છે, મહાન ભગવાન; સાચા ગુરુ દ્વારા, આપણે તેમના સંઘમાં એક થયા છીએ. ||5||
ਐ ਜੀ ਸਦਾ ਦਇਆਲੁ ਦਇਆ ਕਰਿ ਰਵਿਆ ਗੁਰਮਤਿ ਭ੍ਰਮਨਿ ਚੁਕਾਈ ॥
aai jee sadaa deaal deaa kar raviaa guramat bhraman chukaaee |તેમની દયા દ્વારા, દયાળુ ભગવાન આપણામાં ફેલાય છે; ગુરુના ઉપદેશ દ્વારા, આપણું ભટકવાનું બંધ થાય છે.
ਪਾਰਸੁ ਭੇਟਿ ਕੰਚਨੁ ਧਾਤੁ ਹੋਈ ਸਤਸੰਗਤਿ ਕੀ ਵਡਿਆਈ ॥੬॥
paaras bhett kanchan dhaat hoee satasangat kee vaddiaaee |6|ફિલોસોફરના પથ્થરને સ્પર્શ કરવાથી ધાતુ સોનામાં પરિવર્તિત થાય છે. સંતોના સમાજની આવી જ ભવ્યતા છે. ||6||
ਹਰਿ ਜਲੁ ਨਿਰਮਲੁ ਮਨੁ ਇਸਨਾਨੀ ਮਜਨੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭਾਈ ॥
har jal niramal man isanaanee majan satigur bhaaee |ભગવાન શુદ્ધ પાણી છે; મન એ સ્નાન છે, અને સાચા ગુરુ સ્નાન પરિચારક છે, હે ભાગ્યના ભાઈ-બહેનો.
ਪੁਨਰਪਿ ਜਨਮੁ ਨਾਹੀ ਜਨ ਸੰਗਤਿ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਈ ॥੭॥
punarap janam naahee jan sangat jotee jot milaaee |7|તે નમ્ર વ્યક્તિ જે સતસંગતમાં જોડાય છે તેને ફરીથી પુનર્જન્મ માટે મોકલવામાં આવશે નહીં; તેનો પ્રકાશ પ્રકાશમાં ભળી જાય છે. ||7||
ਤੂੰ ਵਡ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮ ਤਰੋਵਰੁ ਹਮ ਪੰਖੀ ਤੁਝ ਮਾਹੀ ॥
toon vadd purakh agam tarovar ham pankhee tujh maahee |તમે મહાન આદિમ ભગવાન છો, જીવનના અનંત વૃક્ષ છો; હું તમારી ડાળીઓ પર વસેલું પક્ષી છું.
ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਨਿਰੰਜਨ ਦੀਜੈ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਸਬਦਿ ਸਲਾਹੀ ॥੮॥੪॥
naanak naam niranjan deejai jug jug sabad salaahee |8|4|નાનકને શુદ્ધ નામ આપો; સમગ્ર યુગ દરમિયાન, તે શબ્દના ગુણગાન ગાય છે. ||8||4||
ਗੂਜਰੀ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੪ ॥
goojaree mahalaa 1 ghar 4 |ગુજરી, પ્રથમ મહેલ, ચોથું ઘર:
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਭਗਤਿ ਪ੍ਰੇਮ ਆਰਾਧਿਤੰ ਸਚੁ ਪਿਆਸ ਪਰਮ ਹਿਤੰ ॥
bhagat prem aaraadhitan sach piaas param hitan |ભક્તો પ્રેમપૂર્વક ભગવાનની આરાધના કરે છે. તેઓ અસીમ સ્નેહ સાથે સાચા ભગવાન માટે તરસ્યા.
ਬਿਲਲਾਪ ਬਿਲਲ ਬਿਨੰਤੀਆ ਸੁਖ ਭਾਇ ਚਿਤ ਹਿਤੰ ॥੧॥
bilalaap bilal binanteea sukh bhaae chit hitan |1|તેઓ આંસુથી પ્રભુને વિનંતી કરે છે અને વિનંતી કરે છે; પ્રેમ અને સ્નેહમાં, તેમની ચેતના શાંતિથી છે. ||1||
ਜਪਿ ਮਨ ਨਾਮੁ ਹਰਿ ਸਰਣੀ ॥
jap man naam har saranee |હે મારા મન, ભગવાનના નામનો જપ કરો અને તેમના ધામમાં લઈ જાઓ.
ਸੰਸਾਰ ਸਾਗਰ ਤਾਰਿ ਤਾਰਣ ਰਮ ਨਾਮ ਕਰਿ ਕਰਣੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sansaar saagar taar taaran ram naam kar karanee |1| rahaau |પ્રભુનું નામ જ સંસાર-સાગર પાર કરવાની નાવ છે. જીવનની આવી રીતનો અભ્યાસ કરો. ||1||થોભો ||
ਏ ਮਨ ਮਿਰਤ ਸੁਭ ਚਿੰਤੰ ਗੁਰ ਸਬਦਿ ਹਰਿ ਰਮਣੰ ॥
e man mirat subh chintan gur sabad har ramanan |હે મન, મૃત્યુ પણ તારી શુભકામના કરે છે, જ્યારે તું ગુરુના શબ્દ દ્વારા ભગવાનનું સ્મરણ કરે છે.
ਮਤਿ ਤਤੁ ਗਿਆਨੰ ਕਲਿਆਣ ਨਿਧਾਨੰ ਹਰਿ ਨਾਮ ਮਨਿ ਰਮਣੰ ॥੨॥
mat tat giaanan kaliaan nidhaanan har naam man ramanan |2|મનમાં પ્રભુના નામનું રટણ કરવાથી બુદ્ધિને ખજાનો, વાસ્તવિકતાનું જ્ઞાન અને પરમ આનંદ પ્રાપ્ત થાય છે. ||2||
ਚਲ ਚਿਤ ਵਿਤ ਭ੍ਰਮਾ ਭ੍ਰਮੰ ਜਗੁ ਮੋਹ ਮਗਨ ਹਿਤੰ ॥
chal chit vit bhramaa bhraman jag moh magan hitan |ચંચળ ચેતના ધનની પાછળ પાછળ ભટકે છે; તે દુન્યવી પ્રેમ અને ભાવનાત્મક જોડાણના નશામાં છે.
ਥਿਰੁ ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਦਿੜੰ ਮਤੀ ਗੁਰ ਵਾਕਿ ਸਬਦ ਰਤੰ ॥੩॥
thir naam bhagat dirran matee gur vaak sabad ratan |3|નામ પ્રત્યેની ભક્તિ મનમાં કાયમ માટે રોપવામાં આવે છે, જ્યારે તે ગુરુના ઉપદેશો અને તેમના શબ્દ સાથે જોડાય છે. ||3||
ਭਰਮਾਤਿ ਭਰਮੁ ਨ ਚੂਕਈ ਜਗੁ ਜਨਮਿ ਬਿਆਧਿ ਖਪੰ ॥
bharamaat bharam na chookee jag janam biaadh khapan |આજુબાજુ ભટકતા, શંકા દૂર થતી નથી; પુનર્જન્મથી પીડિત, વિશ્વ બરબાદ થઈ રહ્યું છે.
ਅਸਥਾਨੁ ਹਰਿ ਨਿਹਕੇਵਲੰ ਸਤਿ ਮਤੀ ਨਾਮ ਤਪੰ ॥੪॥
asathaan har nihakevalan sat matee naam tapan |4|ભગવાનનું શાશ્વત સિંહાસન આ દુઃખથી મુક્ત છે; તે ખરેખર જ્ઞાની છે, જે નામને તેના ઊંડા ધ્યાન તરીકે લે છે. ||4||
ਇਹੁ ਜਗੁ ਮੋਹ ਹੇਤ ਬਿਆਪਿਤੰ ਦੁਖੁ ਅਧਿਕ ਜਨਮ ਮਰਣੰ ॥
eihu jag moh het biaapitan dukh adhik janam maranan |આ જગત આસક્તિ અને ક્ષણિક પ્રેમમાં મગ્ન છે; તે જન્મ અને મૃત્યુના ભયંકર વેદના સહન કરે છે.
ਭਜੁ ਸਰਣਿ ਸਤਿਗੁਰ ਊਬਰਹਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਿਦ ਰਮਣੰ ॥੫॥
bhaj saran satigur aoobareh har naam rid ramanan |5|સાચા ગુરુના ધામમાં દોડો, તમારા હૃદયમાં ભગવાનના નામનો જપ કરો, અને તમે તરી જશો. ||5||
ਗੁਰਮਤਿ ਨਿਹਚਲ ਮਨਿ ਮਨੁ ਮਨੰ ਸਹਜ ਬੀਚਾਰੰ ॥
guramat nihachal man man manan sahaj beechaaran |ગુરુના ઉપદેશને અનુસરીને, મન સ્થિર બને છે; મન તેને સ્વીકારે છે, અને શાંતિપૂર્ણ રીતે તેના પર ચિંતન કરે છે.
ਸੋ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਜਿਤੁ ਸਾਚੁ ਅੰਤਰਿ ਗਿਆਨ ਰਤਨੁ ਸਾਰੰ ॥੬॥
so man niramal jit saach antar giaan ratan saaran |6|તે મન શુદ્ધ છે, જે સત્યને અંદર સમાવે છે, અને આધ્યાત્મિક શાણપણનું સૌથી ઉત્તમ રત્ન છે. ||6||
ਭੈ ਭਾਇ ਭਗਤਿ ਤਰੁ ਭਵਜਲੁ ਮਨਾ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ਹਰਿ ਚਰਣੀ ॥
bhai bhaae bhagat tar bhavajal manaa chit laae har charanee |ભગવાનના ડર, અને ભગવાનના પ્રેમથી, અને ભક્તિ દ્વારા, માણસ ભગવાનના કમળના ચરણોમાં તેની ચેતના કેન્દ્રિત કરીને, ભયાનક વિશ્વ-સાગરને પાર કરે છે.