ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1037
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਇ ਸੁ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣੈ ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਸਮਾਇਦਾ ॥੯॥
guramukh hoe su hukam pachhaanai maanai hukam samaaeidaa |9|જે ગુરુમુખ બને છે તે તેની આજ્ઞાના આદેશને સમજે છે; તેમની આજ્ઞાને સમર્પણ કરીને, વ્યક્તિ ભગવાનમાં ભળી જાય છે. ||9||
ਹੁਕਮੇ ਆਇਆ ਹੁਕਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥
hukame aaeaa hukam samaaeaa |તેમની આજ્ઞાથી આપણે આવીએ છીએ, અને તેમની આજ્ઞાથી આપણે ફરી તેમનામાં ભળી જઈએ છીએ.
ਹੁਕਮੇ ਦੀਸੈ ਜਗਤੁ ਉਪਾਇਆ ॥
hukame deesai jagat upaaeaa |તેમની આજ્ઞાથી જગતની રચના થઈ.
ਹੁਕਮੇ ਸੁਰਗੁ ਮਛੁ ਪਇਆਲਾ ਹੁਕਮੇ ਕਲਾ ਰਹਾਇਦਾ ॥੧੦॥
hukame surag machh peaalaa hukame kalaa rahaaeidaa |10|તેમની આજ્ઞાથી સ્વર્ગ, આ જગત અને અતલા પ્રદેશો ઉત્પન્ન થયાં; તેમના આદેશ દ્વારા, તેમની શક્તિ તેમને ટેકો આપે છે. ||10||
ਹੁਕਮੇ ਧਰਤੀ ਧਉਲ ਸਿਰਿ ਭਾਰੰ ॥
hukame dharatee dhaul sir bhaaran |તેમના આદેશનો હુકમ એ પૌરાણિક બળદ છે જે તેના માથા પર પૃથ્વીના ભારને ટેકો આપે છે.
ਹੁਕਮੇ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਗੈਣਾਰੰ ॥
hukame paun paanee gainaaran |તેમના આદેશથી વાયુ, પાણી અને અગ્નિ અસ્તિત્વમાં આવ્યા.
ਹੁਕਮੇ ਸਿਵ ਸਕਤੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਹੁਕਮੇ ਖੇਲ ਖੇਲਾਇਦਾ ॥੧੧॥
hukame siv sakatee ghar vaasaa hukame khel khelaaeidaa |11|તેમના આદેશથી, વ્યક્તિ પદાર્થ અને શક્તિના ઘરમાં રહે છે - શિવ અને શક્તિ. તેમના આદેશથી તેઓ તેમના નાટકો ભજવે છે. ||11||
ਹੁਕਮੇ ਆਡਾਣੇ ਆਗਾਸੀ ॥
hukame aaddaane aagaasee |તેમની આજ્ઞાથી ઉપર આકાશ ફેલાયેલું છે.
ਹੁਕਮੇ ਜਲ ਥਲ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਵਾਸੀ ॥
hukame jal thal tribhavan vaasee |તેમના આદેશથી, તેમના જીવો પાણીમાં, જમીન પર અને ત્રણેય લોકમાં વાસ કરે છે.
ਹੁਕਮੇ ਸਾਸ ਗਿਰਾਸ ਸਦਾ ਫੁਨਿ ਹੁਕਮੇ ਦੇਖਿ ਦਿਖਾਇਦਾ ॥੧੨॥
hukame saas giraas sadaa fun hukame dekh dikhaaeidaa |12|તેમના હુકમથી, આપણે આપણા શ્વાસ લઈએ છીએ અને આપણો ખોરાક પ્રાપ્ત કરીએ છીએ; તેમના હુકમથી, તે આપણી ઉપર નજર રાખે છે, અને આપણને જોવાની પ્રેરણા આપે છે. ||12||
ਹੁਕਮਿ ਉਪਾਏ ਦਸ ਅਉਤਾਰਾ ॥
hukam upaae das aautaaraa |તેમના આદેશથી, તેમણે તેમના દસ અવતારોની રચના કરી,
ਦੇਵ ਦਾਨਵ ਅਗਣਤ ਅਪਾਰਾ ॥
dev daanav aganat apaaraa |અને અસંખ્ય અને અનંત દેવો અને શેતાનો.
ਮਾਨੈ ਹੁਕਮੁ ਸੁ ਦਰਗਹ ਪੈਝੈ ਸਾਚਿ ਮਿਲਾਇ ਸਮਾਇਦਾ ॥੧੩॥
maanai hukam su daragah paijhai saach milaae samaaeidaa |13|જે કોઈ તેમની આજ્ઞાનું પાલન કરે છે, તે પ્રભુના દરબારમાં સન્માનથી સજ્જ છે; સત્ય સાથે એક થઈને, તે પ્રભુમાં ભળી જાય છે. ||13||
ਹੁਕਮੇ ਜੁਗ ਛਤੀਹ ਗੁਦਾਰੇ ॥
hukame jug chhateeh gudaare |તેમની આજ્ઞાથી છત્રીસ યુગો વીતી ગયા.
ਹੁਕਮੇ ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਵੀਚਾਰੇ ॥
hukame sidh saadhik veechaare |તેમના આદેશથી, સિદ્ધો અને સાધકો તેમનું ચિંતન કરે છે.
ਆਪਿ ਨਾਥੁ ਨਥਂੀ ਸਭ ਜਾ ਕੀ ਬਖਸੇ ਮੁਕਤਿ ਕਰਾਇਦਾ ॥੧੪॥
aap naath nathanee sabh jaa kee bakhase mukat karaaeidaa |14|પ્રભુએ પોતે જ બધાને પોતાના નિયંત્રણમાં લાવ્યા છે. તે જેને માફ કરે છે, તે મુક્ત થાય છે. ||14||
ਕਾਇਆ ਕੋਟੁ ਗੜੈ ਮਹਿ ਰਾਜਾ ॥
kaaeaa kott garrai meh raajaa |તેના સુંદર દરવાજા સાથે શરીરના મજબૂત કિલ્લામાં,
ਨੇਬ ਖਵਾਸ ਭਲਾ ਦਰਵਾਜਾ ॥
neb khavaas bhalaa daravaajaa |રાજા છે, તેના ખાસ મદદનીશો અને મંત્રીઓ સાથે.
ਮਿਥਿਆ ਲੋਭੁ ਨਾਹੀ ਘਰਿ ਵਾਸਾ ਲਬਿ ਪਾਪਿ ਪਛੁਤਾਇਦਾ ॥੧੫॥
mithiaa lobh naahee ghar vaasaa lab paap pachhutaaeidaa |15|જૂઠાણા અને લોભથી જકડાયેલા લોકો આકાશી ઘરમાં રહેતા નથી; લોભ અને પાપમાં ડૂબેલા, તેઓ પસ્તાવો અને પસ્તાવો કરવા આવે છે. ||15||
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਨਗਰ ਮਹਿ ਕਾਰੀ ॥
sat santokh nagar meh kaaree |સત્ય અને સંતોષ આ શરીર-ગામનું સંચાલન કરે છે.
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸਰਣਿ ਮੁਰਾਰੀ ॥
jat sat sanjam saran muraaree |પવિત્રતા, સત્ય અને આત્મસંયમ ભગવાનના ધામમાં છે.
ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਮਿਲੈ ਜਗਜੀਵਨੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਪਤਿ ਪਾਇਦਾ ॥੧੬॥੪॥੧੬॥
naanak sahaj milai jagajeevan gurasabadee pat paaeidaa |16|4|16|હે નાનક, વ્યક્તિ સાહજિક રીતે જગતના જીવન ભગવાનને મળે છે; ગુરુના શબ્દનો શબ્દ સન્માન લાવે છે. ||16||4||16||
ਮਾਰੂ ਮਹਲਾ ੧ ॥
maaroo mahalaa 1 |મારૂ, પ્રથમ મહેલ:
ਸੁੰਨ ਕਲਾ ਅਪਰੰਪਰਿ ਧਾਰੀ ॥
sun kalaa aparanpar dhaaree |આદિકાળના શૂન્યમાં, અનંત ભગવાને તેમની શક્તિ ધારણ કરી.
ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਅਪਰ ਅਪਾਰੀ ॥
aap niraalam apar apaaree |તે પોતે જ અનાસક્ત, અનંત અને અનુપમ છે.
ਆਪੇ ਕੁਦਰਤਿ ਕਰਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ਸੁੰਨਹੁ ਸੁੰਨੁ ਉਪਾਇਦਾ ॥੧॥
aape kudarat kar kar dekhai sunahu sun upaaeidaa |1|તેમણે પોતે તેમની સર્જનાત્મક શક્તિનો ઉપયોગ કર્યો, અને તેઓ તેમની રચના પર નજર કરે છે; આદિકાળના રદબાતલમાંથી, તેણે રદબાતલની રચના કરી. ||1||
ਪਉਣੁ ਪਾਣੀ ਸੁੰਨੈ ਤੇ ਸਾਜੇ ॥
paun paanee sunai te saaje |આ પ્રાથમિક શૂન્યતામાંથી, તેણે હવા અને પાણીની રચના કરી.
ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਇ ਕਾਇਆ ਗੜ ਰਾਜੇ ॥
srisatt upaae kaaeaa garr raaje |તેણે બ્રહ્માંડ બનાવ્યું, અને શરીરના કિલ્લામાં રાજા.
ਅਗਨਿ ਪਾਣੀ ਜੀਉ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ਸੁੰਨੇ ਕਲਾ ਰਹਾਇਦਾ ॥੨॥
agan paanee jeeo jot tumaaree sune kalaa rahaaeidaa |2|તમારો પ્રકાશ અગ્નિ, પાણી અને આત્માઓમાં ફેલાયેલો છે; તમારી શક્તિ પ્રાથમિક શૂન્યતામાં રહે છે. ||2||
ਸੁੰਨਹੁ ਬ੍ਰਹਮਾ ਬਿਸਨੁ ਮਹੇਸੁ ਉਪਾਏ ॥
sunahu brahamaa bisan mahes upaae |આ આદિમ શૂન્યમાંથી બ્રહ્મા, વિષ્ણુ અને શિવ નીકળ્યા.
ਸੁੰਨੇ ਵਰਤੇ ਜੁਗ ਸਬਾਏ ॥
sune varate jug sabaae |આ આદિમ રદબાતલ તમામ યુગમાં વ્યાપક છે.
ਇਸੁ ਪਦ ਵੀਚਾਰੇ ਸੋ ਜਨੁ ਪੂਰਾ ਤਿਸੁ ਮਿਲੀਐ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਇਦਾ ॥੩॥
eis pad veechaare so jan pooraa tis mileeai bharam chukaaeidaa |3|તે નમ્ર વ્યક્તિ જે આ સ્થિતિનું ચિંતન કરે છે તે સંપૂર્ણ છે; તેની સાથે મુલાકાત, શંકા દૂર થાય છે. ||3||
ਸੁੰਨਹੁ ਸਪਤ ਸਰੋਵਰ ਥਾਪੇ ॥
sunahu sapat sarovar thaape |આ પ્રાઇમલ વોઇડમાંથી, સાત સમુદ્રની સ્થાપના થઈ.
ਜਿਨਿ ਸਾਜੇ ਵੀਚਾਰੇ ਆਪੇ ॥
jin saaje veechaare aape |જેણે તેમને બનાવ્યા છે, તે પોતે જ તેમનું ચિંતન કરે છે.
ਤਿਤੁ ਸਤ ਸਰਿ ਮਨੂਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਵੈ ਫਿਰਿ ਬਾਹੁੜਿ ਜੋਨਿ ਨ ਪਾਇਦਾ ॥੪॥
tit sat sar manooaa guramukh naavai fir baahurr jon na paaeidaa |4|તે મનુષ્ય જે ગુરુમુખ બને છે, જે સત્યના પૂલમાં સ્નાન કરે છે, તેને ફરીથી પુનર્જન્મના ગર્ભમાં નાખવામાં આવતો નથી. ||4||
ਸੁੰਨਹੁ ਚੰਦੁ ਸੂਰਜੁ ਗੈਣਾਰੇ ॥
sunahu chand sooraj gainaare |આ પ્રાથમિક શૂન્યમાંથી, ચંદ્ર, સૂર્ય અને પૃથ્વી આવ્યા.
ਤਿਸ ਕੀ ਜੋਤਿ ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸਾਰੇ ॥
tis kee jot tribhavan saare |તેમનો પ્રકાશ ત્રણેય લોકમાં વ્યાપ્ત છે.
ਸੁੰਨੇ ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਨਿਰਾਲਮੁ ਸੁੰਨੇ ਤਾੜੀ ਲਾਇਦਾ ॥੫॥
sune alakh apaar niraalam sune taarree laaeidaa |5|આ આદિમ શૂન્યનો ભગવાન અદ્રશ્ય, અનંત અને નિષ્કલંક છે; તે ડીપ મેડિટેશનના આદિમ સમાધિમાં સમાઈ જાય છે. ||5||
ਸੁੰਨਹੁ ਧਰਤਿ ਅਕਾਸੁ ਉਪਾਏ ॥
sunahu dharat akaas upaae |આ પ્રાઇમલ વોઇડમાંથી, પૃથ્વી અને આકાશિક ઇથર્સ બનાવવામાં આવ્યા હતા.
ਬਿਨੁ ਥੰਮਾ ਰਾਖੇ ਸਚੁ ਕਲ ਪਾਏ ॥
bin thamaa raakhe sach kal paae |તે તેમની સાચી શક્તિનો ઉપયોગ કરીને, કોઈપણ દૃશ્યમાન સમર્થન વિના તેમને ટેકો આપે છે.
ਤ੍ਰਿਭਵਣ ਸਾਜਿ ਮੇਖੁਲੀ ਮਾਇਆ ਆਪਿ ਉਪਾਇ ਖਪਾਇਦਾ ॥੬॥
tribhavan saaj mekhulee maaeaa aap upaae khapaaeidaa |6|તેણે ત્રણ જગતની રચના કરી, અને માયાનો દોર; તે પોતે જ સર્જન અને નાશ કરે છે. ||6||
ਸੁੰਨਹੁ ਖਾਣੀ ਸੁੰਨਹੁ ਬਾਣੀ ॥
sunahu khaanee sunahu baanee |આ પ્રાથમિક શૂન્યમાંથી, સર્જનના ચાર સ્ત્રોતો અને વાણીની શક્તિ આવી.
ਸੁੰਨਹੁ ਉਪਜੀ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਣੀ ॥
sunahu upajee sun samaanee |તેઓ રદબાતલમાંથી બનાવવામાં આવ્યા હતા, અને તેઓ રદબાતલમાં ભળી જશે.
ਉਤਭੁਜੁ ਚਲਤੁ ਕੀਆ ਸਿਰਿ ਕਰਤੈ ਬਿਸਮਾਦੁ ਸਬਦਿ ਦੇਖਾਇਦਾ ॥੭॥
autabhuj chalat keea sir karatai bisamaad sabad dekhaaeidaa |7|સર્વોચ્ચ સર્જનહારે કુદરતનું નાટક રચ્યું છે; તેમના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તેઓ તેમના અદ્ભુત પ્રદર્શનનું આયોજન કરે છે. ||7||
ਸੁੰਨਹੁ ਰਾਤਿ ਦਿਨਸੁ ਦੁਇ ਕੀਏ ॥
sunahu raat dinas due kee |આ આદિકાળના શૂન્યમાંથી, તેણે રાત અને દિવસ બંને બનાવ્યા;
ਓਪਤਿ ਖਪਤਿ ਸੁਖਾ ਦੁਖ ਦੀਏ ॥
opat khapat sukhaa dukh dee |સર્જન અને વિનાશ, આનંદ અને પીડા.
ਸੁਖ ਦੁਖ ਹੀ ਤੇ ਅਮਰੁ ਅਤੀਤਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰੁ ਪਾਇਦਾ ॥੮॥
sukh dukh hee te amar ateetaa guramukh nij ghar paaeidaa |8|ગુરુમુખ અમર છે, આનંદ અને પીડાથી અસ્પૃશ્ય છે. તે પોતાના આંતરિક અસ્તિત્વનું ઘર મેળવે છે. ||8||