શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 1370


ਆਪ ਡੁਬੇ ਚਹੁ ਬੇਦ ਮਹਿ ਚੇਲੇ ਦੀਏ ਬਹਾਇ ॥੧੦੪॥
aap ddube chahu bed meh chele dee bahaae |104|

તે પોતે ચાર વેદમાં ડૂબી રહ્યો છે; તે તેના શિષ્યોને પણ ડૂબાડે છે. ||104||

ਕਬੀਰ ਜੇਤੇ ਪਾਪ ਕੀਏ ਰਾਖੇ ਤਲੈ ਦੁਰਾਇ ॥
kabeer jete paap kee raakhe talai duraae |

કબીર, મનુષ્યે ગમે તેટલા પાપો કર્યા હોય, તે છૂપાવવાનો પ્રયત્ન કરે છે.

ਪਰਗਟ ਭਏ ਨਿਦਾਨ ਸਭ ਜਬ ਪੂਛੇ ਧਰਮ ਰਾਇ ॥੧੦੫॥
paragatt bhe nidaan sabh jab poochhe dharam raae |105|

પરંતુ અંતે, જ્યારે ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશ તપાસ કરશે ત્યારે તે બધા જાહેર થશે. ||105||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਪਾਲਿਓ ਬਹੁਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai paalio bahut kuttanb |

કબીર, તેં ભગવાનનું ધ્યાન કરવાનું છોડી દીધું છે, અને તેં એક મોટો પરિવાર ઉભો કર્યો છે.

ਧੰਧਾ ਕਰਤਾ ਰਹਿ ਗਇਆ ਭਾਈ ਰਹਿਆ ਨ ਬੰਧੁ ॥੧੦੬॥
dhandhaa karataa reh geaa bhaaee rahiaa na bandh |106|

તમે તમારી જાતને સાંસારિક બાબતોમાં સામેલ કરવાનું ચાલુ રાખો છો, પરંતુ તમારા ભાઈઓ અને સંબંધીઓમાંથી કોઈ રહેતું નથી. ||106||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਰਾਤਿ ਜਗਾਵਨ ਜਾਇ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai raat jagaavan jaae |

કબીર, જેઓ ભગવાનનું ધ્યાન છોડી દે છે, અને મૃતકોના આત્માઓને જગાડવા માટે રાત્રે જાગે છે,

ਸਰਪਨਿ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਜਾਏ ਅਪੁਨੇ ਖਾਇ ॥੧੦੭॥
sarapan hoe kai aautarai jaae apune khaae |107|

સાપ તરીકે પુનર્જન્મ પામશે, અને તેમના પોતાના સંતાનોને ખાશે. ||107||

ਕਬੀਰ ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਅਹੋਈ ਰਾਖੈ ਨਾਰਿ ॥
kabeer har kaa simaran chhaadd kai ahoee raakhai naar |

કબીર, જે સ્ત્રી ભગવાનનું ધ્યાન છોડી દે છે, અને આહોઈના ધાર્મિક ઉપવાસનું પાલન કરે છે,

ਗਦਹੀ ਹੋਇ ਕੈ ਅਉਤਰੈ ਭਾਰੁ ਸਹੈ ਮਨ ਚਾਰਿ ॥੧੦੮॥
gadahee hoe kai aautarai bhaar sahai man chaar |108|

ભારે બોજો વહન કરવા માટે ગધેડા તરીકે પુનર્જન્મ પામશે. ||108||

ਕਬੀਰ ਚਤੁਰਾਈ ਅਤਿ ਘਨੀ ਹਰਿ ਜਪਿ ਹਿਰਦੈ ਮਾਹਿ ॥
kabeer chaturaaee at ghanee har jap hiradai maeh |

કબીર, હૃદયમાં ભગવાનનું જપ અને ધ્યાન કરવું એ સૌથી ચતુર જ્ઞાન છે.

ਸੂਰੀ ਊਪਰਿ ਖੇਲਨਾ ਗਿਰੈ ਤ ਠਾਹਰ ਨਾਹਿ ॥੧੦੯॥
sooree aoopar khelanaa girai ta tthaahar naeh |109|

તે ડુક્કર પર રમવા જેવું છે; જો તમે પડી જાઓ, તો તમને આરામની જગ્યા મળશે નહીં. ||109||

ਕਬੀਰ ਸੁੋਈ ਮੁਖੁ ਧੰਨਿ ਹੈ ਜਾ ਮੁਖਿ ਕਹੀਐ ਰਾਮੁ ॥
kabeer suoee mukh dhan hai jaa mukh kaheeai raam |

કબીર, ધન્ય છે તે મુખ, જે ભગવાનનું નામ બોલે છે.

ਦੇਹੀ ਕਿਸ ਕੀ ਬਾਪੁਰੀ ਪਵਿਤ੍ਰੁ ਹੋਇਗੋ ਗ੍ਰਾਮੁ ॥੧੧੦॥
dehee kis kee baapuree pavitru hoeigo graam |110|

તે શરીર અને આખા ગામને પણ શુદ્ધ કરે છે. ||110||

ਕਬੀਰ ਸੋਈ ਕੁਲ ਭਲੀ ਜਾ ਕੁਲ ਹਰਿ ਕੋ ਦਾਸੁ ॥
kabeer soee kul bhalee jaa kul har ko daas |

કબીર, તે કુટુંબ સારું છે, જેમાં પ્રભુનો દાસ જન્મે છે.

ਜਿਹ ਕੁਲ ਦਾਸੁ ਨ ਊਪਜੈ ਸੋ ਕੁਲ ਢਾਕੁ ਪਲਾਸੁ ॥੧੧੧॥
jih kul daas na aoopajai so kul dtaak palaas |111|

પરંતુ જે કુટુંબમાં પ્રભુનો દાસ જન્મ્યો નથી તે નીંદણ જેવો નકામો છે. ||111||

ਕਬੀਰ ਹੈ ਗਇ ਬਾਹਨ ਸਘਨ ਘਨ ਲਾਖ ਧਜਾ ਫਹਰਾਹਿ ॥
kabeer hai ge baahan saghan ghan laakh dhajaa faharaeh |

કબીર, કેટલાક પાસે ઘણા બધા ઘોડા, હાથી અને ગાડીઓ છે અને હજારો બેનરો લહેરાતા છે.

ਇਆ ਸੁਖ ਤੇ ਭਿਖੵਾ ਭਲੀ ਜਉ ਹਰਿ ਸਿਮਰਤ ਦਿਨ ਜਾਹਿ ॥੧੧੨॥
eaa sukh te bhikhayaa bhalee jau har simarat din jaeh |112|

પરંતુ જો કોઈ વ્યક્તિ ભગવાનના સ્મરણમાં તેના દિવસો વિતાવે તો આ આરામ કરતાં ભીખ માંગવી વધુ સારી છે. ||112||

ਕਬੀਰ ਸਭੁ ਜਗੁ ਹਉ ਫਿਰਿਓ ਮਾਂਦਲੁ ਕੰਧ ਚਢਾਇ ॥
kabeer sabh jag hau firio maandal kandh chadtaae |

કબીર, હું આખી દુનિયામાં ભટક્યો છું, ખભે ઢોલ લઈને.

ਕੋਈ ਕਾਹੂ ਕੋ ਨਹੀ ਸਭ ਦੇਖੀ ਠੋਕਿ ਬਜਾਇ ॥੧੧੩॥
koee kaahoo ko nahee sabh dekhee tthok bajaae |113|

કોઈ બીજાનું નથી; મેં તેને જોયો છે અને કાળજીપૂર્વક અભ્યાસ કર્યો છે. ||113||

ਮਾਰਗਿ ਮੋਤੀ ਬੀਥਰੇ ਅੰਧਾ ਨਿਕਸਿਓ ਆਇ ॥
maarag motee beethare andhaa nikasio aae |

મોતી રસ્તા પર પથરાયેલા છે; અંધ માણસ સાથે આવે છે.

ਜੋਤਿ ਬਿਨਾ ਜਗਦੀਸ ਕੀ ਜਗਤੁ ਉਲੰਘੇ ਜਾਇ ॥੧੧੪॥
jot binaa jagadees kee jagat ulanghe jaae |114|

બ્રહ્માંડના ભગવાનના પ્રકાશ વિના, વિશ્વ ફક્ત તેમના દ્વારા પસાર થાય છે. ||114||

ਬੂਡਾ ਬੰਸੁ ਕਬੀਰ ਕਾ ਉਪਜਿਓ ਪੂਤੁ ਕਮਾਲੁ ॥
booddaa bans kabeer kaa upajio poot kamaal |

હે કબીર, મારા પુત્ર કમલના જન્મથી મારો પરિવાર ડૂબી ગયો છે.

ਹਰਿ ਕਾ ਸਿਮਰਨੁ ਛਾਡਿ ਕੈ ਘਰਿ ਲੇ ਆਯਾ ਮਾਲੁ ॥੧੧੫॥
har kaa simaran chhaadd kai ghar le aayaa maal |115|

ઘરમાં સંપત્તિ લાવવા માટે તેણે ભગવાનનું ધ્યાન કરવાનું છોડી દીધું છે. ||115||

ਕਬੀਰ ਸਾਧੂ ਕਉ ਮਿਲਨੇ ਜਾਈਐ ਸਾਥਿ ਨ ਲੀਜੈ ਕੋਇ ॥
kabeer saadhoo kau milane jaaeeai saath na leejai koe |

કબીર, પવિત્ર માણસને મળવા બહાર જાઓ; તમારી સાથે બીજા કોઈને લઈ જશો નહીં.

ਪਾਛੈ ਪਾਉ ਨ ਦੀਜੀਐ ਆਗੈ ਹੋਇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੧੧੬॥
paachhai paau na deejeeai aagai hoe su hoe |116|

પાછા વળશો નહીં - ચાલુ રાખો. જે હશે, તે રહેશે. ||116||

ਕਬੀਰ ਜਗੁ ਬਾਧਿਓ ਜਿਹ ਜੇਵਰੀ ਤਿਹ ਮਤ ਬੰਧਹੁ ਕਬੀਰ ॥
kabeer jag baadhio jih jevaree tih mat bandhahu kabeer |

કબીર, તમારી જાતને એ સાંકળથી ન બાંધો, જે આખા જગતને બાંધે છે.

ਜੈਹਹਿ ਆਟਾ ਲੋਨ ਜਿਉ ਸੋਨ ਸਮਾਨਿ ਸਰੀਰੁ ॥੧੧੭॥
jaiheh aattaa lon jiau son samaan sareer |117|

જેમ લોટમાં મીઠું ખોવાઈ જાય છે, તેમ તમારું સોનેરી શરીર પણ ખોવાઈ જશે. ||117||

ਕਬੀਰ ਹੰਸੁ ਉਡਿਓ ਤਨੁ ਗਾਡਿਓ ਸੋਝਾਈ ਸੈਨਾਹ ॥
kabeer hans uddio tan gaaddio sojhaaee sainaah |

કબીર, આત્મા-હંસ દૂર ઉડી રહ્યો છે, અને શરીર દફનાવવામાં આવી રહ્યું છે, અને તેમ છતાં તે હાવભાવ કરે છે.

ਅਜਹੂ ਜੀਉ ਨ ਛੋਡਈ ਰੰਕਾਈ ਨੈਨਾਹ ॥੧੧੮॥
ajahoo jeeo na chhoddee rankaaee nainaah |118|

તો પણ, નશ્વર તેની આંખોમાં ક્રૂર દેખાવ છોડતો નથી. ||118||

ਕਬੀਰ ਨੈਨ ਨਿਹਾਰਉ ਤੁਝ ਕਉ ਸ੍ਰਵਨ ਸੁਨਉ ਤੁਅ ਨਾਉ ॥
kabeer nain nihaarau tujh kau sravan sunau tua naau |

કબીર: મારી આંખોથી, હું તમને જોઉં છું, ભગવાન; મારા કાનથી, હું તમારું નામ સાંભળું છું.

ਬੈਨ ਉਚਰਉ ਤੁਅ ਨਾਮ ਜੀ ਚਰਨ ਕਮਲ ਰਿਦ ਠਾਉ ॥੧੧੯॥
bain uchrau tua naam jee charan kamal rid tthaau |119|

મારી જીભથી હું તમારું નામ જપું છું; હું તમારા કમળના ચરણોને મારા હૃદયમાં સમાવી રાખું છું. ||119||

ਕਬੀਰ ਸੁਰਗ ਨਰਕ ਤੇ ਮੈ ਰਹਿਓ ਸਤਿਗੁਰ ਕੇ ਪਰਸਾਦਿ ॥
kabeer surag narak te mai rahio satigur ke parasaad |

કબીર, સાચા ગુરુની કૃપાથી હું સ્વર્ગ અને નરકમાંથી બચી ગયો છું.

ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਮਹਿ ਰਹਉ ਅੰਤਿ ਅਰੁ ਆਦਿ ॥੧੨੦॥
charan kamal kee mauj meh rhau ant ar aad |120|

આદિથી અંત સુધી હું પ્રભુના કમળ ચરણોના આનંદમાં રહું છું. ||120||

ਕਬੀਰ ਚਰਨ ਕਮਲ ਕੀ ਮਉਜ ਕੋ ਕਹਿ ਕੈਸੇ ਉਨਮਾਨ ॥
kabeer charan kamal kee mauj ko keh kaise unamaan |

કબીર, પ્રભુના કમળ ચરણનો આનંદ હું કેવી રીતે વર્ણવી શકું?

ਕਹਿਬੇ ਕਉ ਸੋਭਾ ਨਹੀ ਦੇਖਾ ਹੀ ਪਰਵਾਨੁ ॥੧੨੧॥
kahibe kau sobhaa nahee dekhaa hee paravaan |121|

હું તેના ઉત્કૃષ્ટ મહિમાનું વર્ણન કરી શકતો નથી; તેની પ્રશંસા કરવી જોઈએ. ||121||

ਕਬੀਰ ਦੇਖਿ ਕੈ ਕਿਹ ਕਹਉ ਕਹੇ ਨ ਕੋ ਪਤੀਆਇ ॥
kabeer dekh kai kih khau kahe na ko pateeae |

કબીર, મેં જે જોયું છે તેનું વર્ણન હું કેવી રીતે કરી શકું? મારી વાત પર કોઈ વિશ્વાસ નહિ કરે.

ਹਰਿ ਜੈਸਾ ਤੈਸਾ ਉਹੀ ਰਹਉ ਹਰਖਿ ਗੁਨ ਗਾਇ ॥੧੨੨॥
har jaisaa taisaa uhee rhau harakh gun gaae |122|

ભગવાન જેમ છે તેમ જ છે. હું આનંદમાં રહું છું, તેમના ભવ્ય ગુણગાન ગાઉં છું. ||122||


સૂચિ (1 - 1430)
જાપ પાન: 1 - 8
સો દર પાન: 8 - 10
સો પુરખ પાન: 10 - 12
સોહલા પાન: 12 - 13
સિરી રાગ પાન: 14 - 93
રાગ માઝ પાન: 94 - 150
રાગ ગૌરી પાન: 151 - 346
રાગ આસા પાન: 347 - 488
રાગ ગુજરી પાન: 489 - 526
રાગ દયવ ગંધીરી પાન: 527 - 536
રાગ બિહાગ્રા પાન: 537 - 556
રાગ વાધંસ પાન: 557 - 594
રાગ સોરથ પાન: 595 - 659
રાગ ધનાસ્રી પાન: 660 - 695
રાગ જયથ્સ્રી પાન: 696 - 710
રાગ ટોડી પાન: 711 - 718
રાગ બૈરારી પાન: 719 - 720
રાગ તિલંગ પાન: 721 - 727
રાગ સૂહી પાન: 728 - 794
રાગ બિલાવળ પાન: 795 - 858
રાગ ગોન્ડ પાન: 859 - 875
રાગ રામકલી પાન: 876 - 974
રાગ નત નારાયણ પાન: 975 - 983
રાગ માલી ગૌરા પાન: 984 - 988
રાગ મારો પાન: 989 - 1106
રાગ ટુખારી પાન: 1107 - 1117
રાગ કાયદારા પાન: 1118 - 1124
રાગ ભૈરાવો પાન: 1125 - 1167
રાગ વસંત પાન: 1168 - 1196
રાગ સારાંગ પાન: 1197 - 1253
રાગ માલાર પાન: 1254 - 1293
રાગ કાંરા પાન: 1294 - 1318
રાગ કલ્યાણ પાન: 1319 - 1326
રાગ પ્રભાતી પાન: 1327 - 1351
રાગ જૈજાવતી પાન: 1352 - 1359
સલોક સેહશક્રીતી પાન: 1353 - 1360
ગાઠા ફિફ્થ મહલ પાન: 1360 - 1361
ફુન્હે ફિફ્થ મહલ પાન: 1361 - 1363
ચૌબોલાસ ફિફ્થ મહલ પાન: 1363 - 1364
સલોક કબીર જી પાન: 1364 - 1377
સલોક ફરીદ જી પાન: 1377 - 1385
સ્વૈયાય શ્રી મુખબક મહલ 5 પાન: 1385 - 1389
સ્વૈયાય પ્રથમ મહલ પાન: 1389 - 1390
સ્વૈયાય દ્વિતીય મહલ પાન: 1391 - 1392
સ્વૈયાય તૃતીય મહલ પાન: 1392 - 1396
સ્વૈયાય ચતુર્થી મહલ પાન: 1396 - 1406
સ્વૈયાય પંચમ મહલ પાન: 1406 - 1409
સલોક વારોણ થાય વધીક પાન: 1410 - 1426
સલોક નવમ મહલ પાન: 1426 - 1429
મુન્ધાવણી ફિફ્થ મહલ પાન: 1429 - 1429
રાગમાળા પાન: 1430 - 1430