શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 292


ਕੋਊ ਨਰਕ ਕੋਊ ਸੁਰਗ ਬੰਛਾਵਤ ॥
koaoo narak koaoo surag banchhaavat |

કેટલાક નરકમાં ગયા છે, અને કેટલાક સ્વર્ગ માટે ઝંખે છે.

ਆਲ ਜਾਲ ਮਾਇਆ ਜੰਜਾਲ ॥
aal jaal maaeaa janjaal |

દુન્યવી ફાંદાઓ અને માયાના ફસાણો,

ਹਉਮੈ ਮੋਹ ਭਰਮ ਭੈ ਭਾਰ ॥
haumai moh bharam bhai bhaar |

અહંકાર, આસક્તિ, શંકા અને ભયનો ભાર;

ਦੂਖ ਸੂਖ ਮਾਨ ਅਪਮਾਨ ॥
dookh sookh maan apamaan |

પીડા અને આનંદ, સન્માન અને અપમાન

ਅਨਿਕ ਪ੍ਰਕਾਰ ਕੀਓ ਬਖੵਾਨ ॥
anik prakaar keeo bakhayaan |

આ વિવિધ રીતે વર્ણવવામાં આવ્યા હતા.

ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਆਪਿ ਕਰਿ ਦੇਖੈ ॥
aapan khel aap kar dekhai |

તે પોતે જ પોતાનું નાટક બનાવે છે અને જુએ છે.

ਖੇਲੁ ਸੰਕੋਚੈ ਤਉ ਨਾਨਕ ਏਕੈ ॥੭॥
khel sankochai tau naanak ekai |7|

તે નાટકને સમાપ્ત કરે છે, અને પછી, ઓ નાનક, તે એકલો જ રહે છે. ||7||

ਜਹ ਅਬਿਗਤੁ ਭਗਤੁ ਤਹ ਆਪਿ ॥
jah abigat bhagat tah aap |

શાશ્વત ભગવાનનો ભક્ત જ્યાં પણ છે, ત્યાં તે પોતે જ છે.

ਜਹ ਪਸਰੈ ਪਾਸਾਰੁ ਸੰਤ ਪਰਤਾਪਿ ॥
jah pasarai paasaar sant parataap |

તેઓ તેમના સંતના મહિમા માટે તેમની રચનાના વિસ્તરણને પ્રગટ કરે છે.

ਦੁਹੂ ਪਾਖ ਕਾ ਆਪਹਿ ਧਨੀ ॥
duhoo paakh kaa aapeh dhanee |

તે પોતે જ બંને જગતના સ્વામી છે.

ਉਨ ਕੀ ਸੋਭਾ ਉਨਹੂ ਬਨੀ ॥
aun kee sobhaa unahoo banee |

તેમની સ્તુતિ એકલા પોતાના માટે છે.

ਆਪਹਿ ਕਉਤਕ ਕਰੈ ਅਨਦ ਚੋਜ ॥
aapeh kautak karai anad choj |

તે પોતે પોતાના મનોરંજન અને રમતો કરે છે અને રમે છે.

ਆਪਹਿ ਰਸ ਭੋਗਨ ਨਿਰਜੋਗ ॥
aapeh ras bhogan nirajog |

તે પોતે આનંદ ભોગવે છે, અને છતાં તે અપ્રભાવિત અને અસ્પૃશ્ય છે.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਆਪਨ ਨਾਇ ਲਾਵੈ ॥
jis bhaavai tis aapan naae laavai |

તે જેને ચાહે તેને પોતાના નામ સાથે જોડી દે છે.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਖੇਲ ਖਿਲਾਵੈ ॥
jis bhaavai tis khel khilaavai |

તે જેને ઈચ્છે છે તેને પોતાના નાટકમાં રમાડશે.

ਬੇਸੁਮਾਰ ਅਥਾਹ ਅਗਨਤ ਅਤੋਲੈ ॥
besumaar athaah aganat atolai |

તે ગણતરીથી પરે છે, માપની બહાર છે, અગણિત અને અગમ્ય છે.

ਜਿਉ ਬੁਲਾਵਹੁ ਤਿਉ ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਬੋਲੈ ॥੮॥੨੧॥
jiau bulaavahu tiau naanak daas bolai |8|21|

જેમ તમે તેને બોલવાની પ્રેરણા આપો છો, હે ભગવાન, તેમ સેવક નાનક બોલે છે. ||8||21||

ਸਲੋਕੁ ॥
salok |

સાલોક:

ਜੀਅ ਜੰਤ ਕੇ ਠਾਕੁਰਾ ਆਪੇ ਵਰਤਣਹਾਰ ॥
jeea jant ke tthaakuraa aape varatanahaar |

હે સર્વ જીવો અને જીવોના સ્વામી, તમે સ્વયં સર્વત્ર પ્રવર્તી રહ્યા છો.

ਨਾਨਕ ਏਕੋ ਪਸਰਿਆ ਦੂਜਾ ਕਹ ਦ੍ਰਿਸਟਾਰ ॥੧॥
naanak eko pasariaa doojaa kah drisattaar |1|

ઓ નાનક, ધ વન સર્વ-વ્યાપી છે; બીજું ક્યાં જોવાનું છે? ||1||

ਅਸਟਪਦੀ ॥
asattapadee |

અષ્ટપદીઃ

ਆਪਿ ਕਥੈ ਆਪਿ ਸੁਨਨੈਹਾਰੁ ॥
aap kathai aap sunanaihaar |

તે પોતે જ વક્તા છે, અને તે પોતે જ શ્રોતા છે.

ਆਪਹਿ ਏਕੁ ਆਪਿ ਬਿਸਥਾਰੁ ॥
aapeh ek aap bisathaar |

તે પોતે એક છે, અને તે પોતે જ અનેક છે.

ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਾ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਉਪਾਏ ॥
jaa tis bhaavai taa srisatt upaae |

જ્યારે તે તેને ખુશ કરે છે, ત્યારે તે વિશ્વનું સર્જન કરે છે.

ਆਪਨੈ ਭਾਣੈ ਲਏ ਸਮਾਏ ॥
aapanai bhaanai le samaae |

જેમ તે ઈચ્છે છે, તે તેને પાછું પોતાનામાં સમાઈ લે છે.

ਤੁਮ ਤੇ ਭਿੰਨ ਨਹੀ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
tum te bhin nahee kichh hoe |

તમારા વિના, કશું કરી શકાતું નથી.

ਆਪਨ ਸੂਤਿ ਸਭੁ ਜਗਤੁ ਪਰੋਇ ॥
aapan soot sabh jagat paroe |

તમારા દોર પર, તમે આખી દુનિયાને તરબોળ કરી છે.

ਜਾ ਕਉ ਪ੍ਰਭ ਜੀਉ ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ॥
jaa kau prabh jeeo aap bujhaae |

જેને ભગવાન પોતે સમજવાની પ્રેરણા આપે છે

ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਸੋਈ ਜਨੁ ਪਾਏ ॥
sach naam soee jan paae |

તે વ્યક્તિ સાચા નામની પ્રાપ્તિ કરે છે.

ਸੋ ਸਮਦਰਸੀ ਤਤ ਕਾ ਬੇਤਾ ॥
so samadarasee tat kaa betaa |

તે બધા પર નિષ્પક્ષપણે જુએ છે, અને તે આવશ્યક વાસ્તવિકતા જાણે છે.

ਨਾਨਕ ਸਗਲ ਸ੍ਰਿਸਟਿ ਕਾ ਜੇਤਾ ॥੧॥
naanak sagal srisatt kaa jetaa |1|

હે નાનક, તે સમગ્ર વિશ્વને જીતી લે છે. ||1||

ਜੀਅ ਜੰਤ੍ਰ ਸਭ ਤਾ ਕੈ ਹਾਥ ॥
jeea jantr sabh taa kai haath |

તમામ જીવો અને જીવો તેમના હાથમાં છે.

ਦੀਨ ਦਇਆਲ ਅਨਾਥ ਕੋ ਨਾਥੁ ॥
deen deaal anaath ko naath |

તે નમ્ર લોકો માટે દયાળુ છે, આશ્રયદાતાનો આશ્રયદાતા છે.

ਜਿਸੁ ਰਾਖੈ ਤਿਸੁ ਕੋਇ ਨ ਮਾਰੈ ॥
jis raakhai tis koe na maarai |

જેઓ તેમના દ્વારા સુરક્ષિત છે તેમને કોઈ મારી શકતું નથી.

ਸੋ ਮੂਆ ਜਿਸੁ ਮਨਹੁ ਬਿਸਾਰੈ ॥
so mooaa jis manahu bisaarai |

જે ભગવાનને ભૂલી ગયો છે, તે પહેલેથી જ મરી ગયો છે.

ਤਿਸੁ ਤਜਿ ਅਵਰ ਕਹਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥
tis taj avar kahaa ko jaae |

તેને છોડીને, બીજું કોઈ ક્યાં જઈ શકે?

ਸਭ ਸਿਰਿ ਏਕੁ ਨਿਰੰਜਨ ਰਾਇ ॥
sabh sir ek niranjan raae |

બધાના મસ્તક પર એક જ, નિષ્કલંક રાજા છે.

ਜੀਅ ਕੀ ਜੁਗਤਿ ਜਾ ਕੈ ਸਭ ਹਾਥਿ ॥
jeea kee jugat jaa kai sabh haath |

તમામ જીવોના માર્ગો અને સાધનો તેમના હાથમાં છે.

ਅੰਤਰਿ ਬਾਹਰਿ ਜਾਨਹੁ ਸਾਥਿ ॥
antar baahar jaanahu saath |

આંતરિક અને બાહ્ય રીતે, જાણો કે તે તમારી સાથે છે.

ਗੁਨ ਨਿਧਾਨ ਬੇਅੰਤ ਅਪਾਰ ॥
gun nidhaan beant apaar |

તે શ્રેષ્ઠતાનો મહાસાગર છે, અનંત અને અનંત છે.

ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਸਦਾ ਬਲਿਹਾਰ ॥੨॥
naanak daas sadaa balihaar |2|

ગુલામ નાનક તેમના માટે હંમેશ માટે બલિદાન છે. ||2||

ਪੂਰਨ ਪੂਰਿ ਰਹੇ ਦਇਆਲ ॥
pooran poor rahe deaal |

સંપૂર્ણ, દયાળુ ભગવાન સર્વત્ર વ્યાપેલા છે.

ਸਭ ਊਪਰਿ ਹੋਵਤ ਕਿਰਪਾਲ ॥
sabh aoopar hovat kirapaal |

તેમની કૃપા બધા પર વિસ્તરે છે.

ਅਪਨੇ ਕਰਤਬ ਜਾਨੈ ਆਪਿ ॥
apane karatab jaanai aap |

તે પોતે પોતાના માર્ગો જાણે છે.

ਅੰਤਰਜਾਮੀ ਰਹਿਓ ਬਿਆਪਿ ॥
antarajaamee rahio biaap |

અંતઃજ્ઞાન, હૃદય શોધનાર, સર્વત્ર હાજર છે.

ਪ੍ਰਤਿਪਾਲੈ ਜੀਅਨ ਬਹੁ ਭਾਤਿ ॥
pratipaalai jeean bahu bhaat |

તે તેના જીવોને ઘણી રીતે વહાલ કરે છે.

ਜੋ ਜੋ ਰਚਿਓ ਸੁ ਤਿਸਹਿ ਧਿਆਤਿ ॥
jo jo rachio su tiseh dhiaat |

તેણે જે બનાવ્યું છે તે તેનું ધ્યાન કરે છે.

ਜਿਸੁ ਭਾਵੈ ਤਿਸੁ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ॥
jis bhaavai tis le milaae |

જે તેને પ્રસન્ન કરે છે, તે પોતાનામાં ભળી જાય છે.

ਭਗਤਿ ਕਰਹਿ ਹਰਿ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਇ ॥
bhagat kareh har ke gun gaae |

તેઓ તેમની ભક્તિમય સેવા કરે છે અને ભગવાનના મહિમાના ગુણગાન ગાય છે.

ਮਨ ਅੰਤਰਿ ਬਿਸ੍ਵਾਸੁ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ॥
man antar bisvaas kar maaniaa |

હૃદયપૂર્વકની શ્રદ્ધા સાથે, તેઓ તેમનામાં વિશ્વાસ કરે છે.

ਕਰਨਹਾਰੁ ਨਾਨਕ ਇਕੁ ਜਾਨਿਆ ॥੩॥
karanahaar naanak ik jaaniaa |3|

ઓ નાનક, તેઓ એક, સર્જનહાર ભગવાનની અનુભૂતિ કરે છે. ||3||

ਜਨੁ ਲਾਗਾ ਹਰਿ ਏਕੈ ਨਾਇ ॥
jan laagaa har ekai naae |

ભગવાનનો નમ્ર સેવક તેમના નામ માટે પ્રતિબદ્ધ છે.

ਤਿਸ ਕੀ ਆਸ ਨ ਬਿਰਥੀ ਜਾਇ ॥
tis kee aas na birathee jaae |

તેની આશા વ્યર્થ નથી જતી.

ਸੇਵਕ ਕਉ ਸੇਵਾ ਬਨਿ ਆਈ ॥
sevak kau sevaa ban aaee |

નોકરનો હેતુ સેવા કરવાનો છે;

ਹੁਕਮੁ ਬੂਝਿ ਪਰਮ ਪਦੁ ਪਾਈ ॥
hukam boojh param pad paaee |

પ્રભુની આજ્ઞાનું પાલન કરવાથી પરમ દરજ્જો મળે છે.

ਇਸ ਤੇ ਊਪਰਿ ਨਹੀ ਬੀਚਾਰੁ ॥
eis te aoopar nahee beechaar |

આનાથી આગળ તેની પાસે બીજો કોઈ વિચાર નથી.

ਜਾ ਕੈ ਮਨਿ ਬਸਿਆ ਨਿਰੰਕਾਰੁ ॥
jaa kai man basiaa nirankaar |

તેના મનમાં, નિરાકાર ભગવાન વાસ કરે છે.

ਬੰਧਨ ਤੋਰਿ ਭਏ ਨਿਰਵੈਰ ॥
bandhan tor bhe niravair |

તેના બંધનો કપાઈ જાય છે, અને તે તિરસ્કારથી મુક્ત થઈ જાય છે.

ਅਨਦਿਨੁ ਪੂਜਹਿ ਗੁਰ ਕੇ ਪੈਰ ॥
anadin poojeh gur ke pair |

રાત-દિવસ તે ગુરુના ચરણોની આરાધના કરે છે.

ਇਹ ਲੋਕ ਸੁਖੀਏ ਪਰਲੋਕ ਸੁਹੇਲੇ ॥
eih lok sukhee paralok suhele |

તે આ જગતમાં શાંતિમાં છે, અને પરલોકમાં સુખી છે.


સૂચિ (1 - 1430)
જાપ પાન: 1 - 8
સો દર પાન: 8 - 10
સો પુરખ પાન: 10 - 12
સોહલા પાન: 12 - 13
સિરી રાગ પાન: 14 - 93
રાગ માઝ પાન: 94 - 150
રાગ ગૌરી પાન: 151 - 346
રાગ આસા પાન: 347 - 488
રાગ ગુજરી પાન: 489 - 526
રાગ દયવ ગંધીરી પાન: 527 - 536
રાગ બિહાગ્રા પાન: 537 - 556
રાગ વાધંસ પાન: 557 - 594
રાગ સોરથ પાન: 595 - 659
રાગ ધનાસ્રી પાન: 660 - 695
રાગ જયથ્સ્રી પાન: 696 - 710
રાગ ટોડી પાન: 711 - 718
રાગ બૈરારી પાન: 719 - 720
રાગ તિલંગ પાન: 721 - 727
રાગ સૂહી પાન: 728 - 794
રાગ બિલાવળ પાન: 795 - 858
રાગ ગોન્ડ પાન: 859 - 875
રાગ રામકલી પાન: 876 - 974
રાગ નત નારાયણ પાન: 975 - 983
રાગ માલી ગૌરા પાન: 984 - 988
રાગ મારો પાન: 989 - 1106
રાગ ટુખારી પાન: 1107 - 1117
રાગ કાયદારા પાન: 1118 - 1124
રાગ ભૈરાવો પાન: 1125 - 1167
રાગ વસંત પાન: 1168 - 1196
રાગ સારાંગ પાન: 1197 - 1253
રાગ માલાર પાન: 1254 - 1293
રાગ કાંરા પાન: 1294 - 1318
રાગ કલ્યાણ પાન: 1319 - 1326
રાગ પ્રભાતી પાન: 1327 - 1351
રાગ જૈજાવતી પાન: 1352 - 1359
સલોક સેહશક્રીતી પાન: 1353 - 1360
ગાઠા ફિફ્થ મહલ પાન: 1360 - 1361
ફુન્હે ફિફ્થ મહલ પાન: 1361 - 1363
ચૌબોલાસ ફિફ્થ મહલ પાન: 1363 - 1364
સલોક કબીર જી પાન: 1364 - 1377
સલોક ફરીદ જી પાન: 1377 - 1385
સ્વૈયાય શ્રી મુખબક મહલ 5 પાન: 1385 - 1389
સ્વૈયાય પ્રથમ મહલ પાન: 1389 - 1390
સ્વૈયાય દ્વિતીય મહલ પાન: 1391 - 1392
સ્વૈયાય તૃતીય મહલ પાન: 1392 - 1396
સ્વૈયાય ચતુર્થી મહલ પાન: 1396 - 1406
સ્વૈયાય પંચમ મહલ પાન: 1406 - 1409
સલોક વારોણ થાય વધીક પાન: 1410 - 1426
સલોક નવમ મહલ પાન: 1426 - 1429
મુન્ધાવણી ફિફ્થ મહલ પાન: 1429 - 1429
રાગમાળા પાન: 1430 - 1430