ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 313
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਪੁਰਖ ਪਰਧਾਨ ॥
jinaa saas giraas na visarai se poore purakh paradhaan |જેઓ દરેક શ્વાસ અને ભોજન સાથે ભગવાનને ભૂલતા નથી, તે સંપૂર્ણ અને પ્રખ્યાત વ્યક્તિઓ છે.
ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਲਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥
karamee satigur paaeeai anadin lagai dhiaan |તેમની કૃપાથી તેઓ સાચા ગુરુને શોધે છે; રાત અને દિવસ, તેઓ ધ્યાન કરે છે.
ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਦਰਗਹ ਪਾਈ ਮਾਨੁ ॥
tin kee sangat mil rahaa daragah paaee maan |હું તે વ્યક્તિઓના સમાજમાં જોડાઉં છું, અને આમ કરવાથી, હું ભગવાનના દરબારમાં સન્માનિત છું.
ਸਉਦੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਉਚਰਹਿ ਉਠਦੇ ਭੀ ਵਾਹੁ ਕਰੇਨਿ ॥
saude vaahu vaahu uchareh utthade bhee vaahu karen |સૂતી વખતે, તેઓ મંત્રોચ્ચાર કરે છે, "વાહ! વાહ!", અને જાગતી વખતે, "વાહો!" તેમજ
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿ ਨਿਤ ਉਠਿ ਸੰਮਾਲੇਨਿ ॥੧॥
naanak te mukh ujale ji nit utth samaalen |1|ઓ નાનક, જેઓ દરરોજ વહેલા ઉઠે છે અને પ્રભુ પર વાસ કરે છે તેમના ચહેરા તેજસ્વી છે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੀਐ ਆਪਣਾ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
satigur seveeai aapanaa paaeeai naam apaar |તેના સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી, વ્યક્તિ અનંત ભગવાનનું નામ, નામ પ્રાપ્ત કરે છે.
ਭਉਜਲਿ ਡੁਬਦਿਆ ਕਢਿ ਲਏ ਹਰਿ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥
bhaujal ddubadiaa kadt le har daat kare daataar |ડૂબતી વ્યક્તિને ભયાનક વિશ્વ-સાગરમાંથી ઉપર અને બહાર કાઢવામાં આવે છે; મહાન દાતા ભગવાનના નામની ભેટ આપે છે.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੇ ਸਾਹ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
dhan dhan se saah hai ji naam kareh vaapaar |ધન્ય છે, ધન્ય છે તે બેંકરો જેઓ નામનો વેપાર કરે છે.
ਵਣਜਾਰੇ ਸਿਖ ਆਵਦੇ ਸਬਦਿ ਲਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
vanajaare sikh aavade sabad laghaavanahaar |શીખો, વેપારીઓ આવે છે, અને તેમના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તેઓને પાર કરવામાં આવે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਈ ਤਿਨ ਸੇਵਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੨॥
jan naanak jin kau kripaa bhee tin seviaa sirajanahaar |2|હે સેવક નાનક, તેઓ એકલા સર્જનહાર ભગવાનની સેવા કરે છે, જે તેમની કૃપાથી આશીર્વાદિત છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੇ ਜਨ ਭਗਤ ਹਹਿ ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ॥
sach sache ke jan bhagat heh sach sachaa jinee araadhiaa |જેઓ સાચા પ્રભુની ભક્તિ અને ઉપાસના કરે છે, તેઓ સાચા પ્રભુના નમ્ર ભક્તો છે.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਢੰਢੋਲਿਆ ਤਿਨ ਅੰਦਰਹੁ ਹੀ ਸਚੁ ਲਾਧਿਆ ॥
jin guramukh khoj dtandtoliaa tin andarahu hee sach laadhiaa |જે ગુરુમુખો શોધે છે અને શોધે છે, તેઓ સાચાને પોતાની અંદર શોધે છે.
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਜਿਨੀ ਸੇਵਿਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਤਿਨੀ ਸਾਧਿਆ ॥
sach saahib sach jinee seviaa kaal kanttak maar tinee saadhiaa |જેઓ ખરેખર તેમના સાચા ભગવાન અને માસ્ટરની સેવા કરે છે, તેઓ મૃત્યુને પરાજિત કરે છે અને જીતી લે છે, ત્રાસ આપનાર.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਲਾਧਿਆ ॥
sach sachaa sabh doo vaddaa hai sach sevan se sach ralaadhiaa |સાચા એક ખરેખર બધામાં મહાન છે; જેઓ સાચાની સેવા કરે છે તેઓ સાચા સાથે ભળી જાય છે.
ਸਚੁ ਸਚੇ ਨੋ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸੇਵਿ ਫਲਾਧਿਆ ॥੨੨॥
sach sache no saabaas hai sach sachaa sev falaadhiaa |22|ધન્ય અને વખણાય છે તે સાચાનો સાચો; સાચાના સાચાની સેવા કરવાથી, એક ફળમાં ખીલે છે. ||22||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਮਨਮੁਖੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਨਾਮਹੀਣ ਭਰਮਾਇ ॥
manamukh praanee mugadh hai naamaheen bharamaae |સ્વ-ઇચ્છાવાળા મનમુખ મૂર્ખ છે; તે ભગવાનના નામ, નામ વગર ભટકે છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਨੂਆ ਨਾ ਟਿਕੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇ ॥
bin gur manooaa naa ttikai fir fir joonee paae |ગુરુ વિના, તેનું મન સ્થિર રહેતું નથી, અને તે પુનઃજન્મ પામે છે, વારંવાર.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਦਇਆਲ ਹੋਹਿ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
har prabh aap deaal hohi taan satigur miliaa aae |પરંતુ જ્યારે ભગવાન ભગવાન પોતે તેના પર દયાળુ બને છે, ત્યારે સાચા ગુરુ તેને મળવા આવે છે.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
jan naanak naam salaeh too janam maran dukh jaae |1|હે સેવક નાનક, નામની સ્તુતિ કરો; જન્મ અને મૃત્યુની પીડાનો અંત આવશે. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |ચોથી મહેલ:
ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਰੰਗਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gur saalaahee aapanaa bahu bidh rang subhaae |હું મારા ગુરુની ઘણી રીતે, આનંદપૂર્ણ પ્રેમ અને સ્નેહ સાથે પ્રશંસા કરું છું.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰਖਿਆ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
satigur setee man rataa rakhiaa banat banaae |મારું મન સાચા ગુરુથી રંગાયેલું છે; તેણે તેના બનાવટને સાચવી રાખ્યું છે.
ਜਿਹਵਾ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
jihavaa saalaeh na rajee har preetam chit laae |તેમની સ્તુતિ કરીને મારી જીભ તૃપ્ત થતી નથી; તેણે મારી ચેતનાને મારા પ્રિય ભગવાન સાથે જોડી દીધી છે.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਕੀ ਮਨਿ ਭੁਖ ਹੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥੨॥
naanak naavai kee man bhukh hai man tripatai har ras khaae |2|હે નાનક, મારું મન પ્રભુના નામ માટે ભૂખ્યું છે; પ્રભુના ઉત્કૃષ્ટ સારનો સ્વાદ ચાખીને મારું મન સંતુષ્ટ છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੀਐ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਿਨਿ ਬਣਾਈਆ ॥
sach sachaa kudarat jaaneeai din raatee jin banaaeea |સાચા ભગવાન તેમના સર્વશક્તિમાન સર્જનાત્મક સ્વભાવ માટે ખરેખર જાણીતા છે; તેણે દિવસો અને રાતો બનાવ્યા.
ਸੋ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥
so sach salaahee sadaa sadaa sach sache keea vaddiaaeea |હું તે સાચા ભગવાનની સ્તુતિ કરું છું, હંમેશ માટે; સાચા પ્રભુની તેજોમય મહાનતા સાચી છે.
ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹ ਸਚੁ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥
saalaahee sach salaah sach sach keemat kinai na paaeea |સાચા છે સ્તુતિપાત્ર સાચા પ્રભુના ગુણગાન; સાચા પ્રભુનું મૂલ્ય આંકી શકાતું નથી.
ਜਾ ਮਿਲਿਆ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤਾ ਹਾਜਰੁ ਨਦਰੀ ਆਈਆ ॥
jaa miliaa pooraa satiguroo taa haajar nadaree aaeea |જ્યારે કોઈ વ્યક્તિ સંપૂર્ણ સાચા ગુરુને મળે છે, ત્યારે તેમની ઉત્કૃષ્ટ હાજરી જોવા મળે છે.
ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਸਲਾਹਿਆ ਤਿਨਾ ਭੁਖਾ ਸਭਿ ਗਵਾਈਆ ॥੨੩॥
sach guramukh jinee salaahiaa tinaa bhukhaa sabh gavaaeea |23|જે ગુરુમુખો સાચા ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે - તેમની બધી ભૂખ મરી જાય છે. ||23||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |સાલોક, ચોથી મહેલ:
ਮੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਖੋਜਿ ਖੋਜੇਦਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲਧਾ ਲੋੜਿ ॥
mai man tan khoj khojediaa so prabh ladhaa lorr |મારા મન અને શરીરની શોધ અને તપાસ કરીને, મને તે ભગવાન મળ્યો છે, જેની હું ઝંખના કરતો હતો.
ਵਿਸਟੁ ਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਿਤਾ ਜੋੜਿ ॥੧॥
visatt guroo mai paaeaa jin har prabh ditaa jorr |1|મને ગુરુ, દૈવી મધ્યસ્થી મળ્યા છે, જેમણે મને ભગવાન ભગવાન સાથે જોડ્યો છે. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ત્રીજી મહેલ:
ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਅਤਿ ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ॥
maaeaadhaaree at anaa bolaa |જે માયામાં આસક્ત છે તે સાવ આંધળો અને બહેરો છે.
ਸਬਦੁ ਨ ਸੁਣਈ ਬਹੁ ਰੋਲ ਘਚੋਲਾ ॥
sabad na sunee bahu rol ghacholaa |તે શબદનું વચન સાંભળતો નથી; તે ભારે હોબાળો અને કોલાહલ કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh jaapai sabad liv laae |ગુરુમુખો શબ્દનું જપ કરે છે અને તેનું ધ્યાન કરે છે, અને પ્રેમપૂર્વક તેમની ચેતના તેના પર કેન્દ્રિત કરે છે.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
har naam sun mane har naam samaae |તેઓ પ્રભુના નામને સાંભળે છે અને માને છે; તેઓ પ્રભુના નામમાં સમાઈ જાય છે.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥
jo tis bhaavai su kare karaaeaa |જે કંઈ ભગવાનને પ્રસન્ન કરે છે, તે તે કરાવે છે.
ਨਾਨਕ ਵਜਦਾ ਜੰਤੁ ਵਜਾਇਆ ॥੨॥
naanak vajadaa jant vajaaeaa |2|હે નાનક, મનુષ્ય એ એવા વાદ્યો છે જે ભગવાન વગાડે છે ત્યારે વાઇબ્રેટ થાય છે. ||2||