ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 శ్రీ గురు గ్రంథ్ సాహిబ్
పేజీ - 313
ਜਿਨਾ ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸੇ ਪੂਰੇ ਪੁਰਖ ਪਰਧਾਨ ॥
jinaa saas giraas na visarai se poore purakh paradhaan |భగవంతుని మరచిపోని వారు, ప్రతి శ్వాసతో మరియు ఆహారపు ముక్కలతో, పరిపూర్ణులు మరియు ప్రసిద్ధ వ్యక్తులు.
ਕਰਮੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਾਈਐ ਅਨਦਿਨੁ ਲਗੈ ਧਿਆਨੁ ॥
karamee satigur paaeeai anadin lagai dhiaan |ఆయన దయతో వారు నిజమైన గురువును కనుగొంటారు; రాత్రి మరియు పగలు, వారు ధ్యానం చేస్తారు.
ਤਿਨ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹਾ ਦਰਗਹ ਪਾਈ ਮਾਨੁ ॥
tin kee sangat mil rahaa daragah paaee maan |నేను ఆ వ్యక్తుల సంఘంలో చేరాను, అలా చేయడం వల్ల నేను ప్రభువు ఆస్థానంలో గౌరవించబడ్డాను.
ਸਉਦੇ ਵਾਹੁ ਵਾਹੁ ਉਚਰਹਿ ਉਠਦੇ ਭੀ ਵਾਹੁ ਕਰੇਨਿ ॥
saude vaahu vaahu uchareh utthade bhee vaahu karen |నిద్రలో, "వాహో! వాహో!" అని నినాదాలు చేస్తారు, మరియు మేల్కొని, "వాహో!" అలాగే.
ਨਾਨਕ ਤੇ ਮੁਖ ਉਜਲੇ ਜਿ ਨਿਤ ਉਠਿ ਸੰਮਾਲੇਨਿ ॥੧॥
naanak te mukh ujale ji nit utth samaalen |1|ఓ నానక్, ప్రతిరోజూ ఉదయాన్నే లేచి, భగవంతునిపై నివసించే వారి ముఖాలు ప్రకాశవంతంగా ఉంటాయి. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |నాల్గవ మెహల్:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੀਐ ਆਪਣਾ ਪਾਈਐ ਨਾਮੁ ਅਪਾਰੁ ॥
satigur seveeai aapanaa paaeeai naam apaar |తన నిజమైన గురువును సేవిస్తూ, అనంతమైన భగవంతుని నామాన్ని పొందుతాడు.
ਭਉਜਲਿ ਡੁਬਦਿਆ ਕਢਿ ਲਏ ਹਰਿ ਦਾਤਿ ਕਰੇ ਦਾਤਾਰੁ ॥
bhaujal ddubadiaa kadt le har daat kare daataar |మునిగిపోతున్న వ్యక్తిని భయంకరమైన ప్రపంచ-సముద్రం నుండి పైకి లేపారు; గొప్ప దాత ప్రభువు నామాన్ని బహుమతిగా ఇస్తాడు.
ਧੰਨੁ ਧੰਨੁ ਸੇ ਸਾਹ ਹੈ ਜਿ ਨਾਮਿ ਕਰਹਿ ਵਾਪਾਰੁ ॥
dhan dhan se saah hai ji naam kareh vaapaar |నామ్ వ్యాపారం చేసే బ్యాంకర్లు ధన్యులు, ధన్యులు.
ਵਣਜਾਰੇ ਸਿਖ ਆਵਦੇ ਸਬਦਿ ਲਘਾਵਣਹਾਰੁ ॥
vanajaare sikh aavade sabad laghaavanahaar |సిక్కులు, వ్యాపారులు వస్తారు, మరియు అతని షాబాద్ వాక్యం ద్వారా, వారు అంతటా తీసుకువెళతారు.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਜਿਨ ਕਉ ਕ੍ਰਿਪਾ ਭਈ ਤਿਨ ਸੇਵਿਆ ਸਿਰਜਣਹਾਰੁ ॥੨॥
jan naanak jin kau kripaa bhee tin seviaa sirajanahaar |2|ఓ సేవకుడు నానక్, వారు మాత్రమే సృష్టికర్త ప్రభువును సేవిస్తారు, ఆయన కృపచే ఆశీర్వదించబడ్డారు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੇ ਜਨ ਭਗਤ ਹਹਿ ਸਚੁ ਸਚਾ ਜਿਨੀ ਅਰਾਧਿਆ ॥
sach sache ke jan bhagat heh sach sachaa jinee araadhiaa |ఎవరైతే నిజమైన భగవంతుడిని నిజంగా ఆరాధిస్తారో మరియు ఆరాధిస్తారో, వారు నిజమైన భగవంతుని వినయపూర్వకమైన భక్తులు.
ਜਿਨ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖੋਜਿ ਢੰਢੋਲਿਆ ਤਿਨ ਅੰਦਰਹੁ ਹੀ ਸਚੁ ਲਾਧਿਆ ॥
jin guramukh khoj dtandtoliaa tin andarahu hee sach laadhiaa |శోధించి వెతికిన గురుముఖులు తమలో తాము సత్యాన్ని కనుగొంటారు.
ਸਚੁ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਜਿਨੀ ਸੇਵਿਆ ਕਾਲੁ ਕੰਟਕੁ ਮਾਰਿ ਤਿਨੀ ਸਾਧਿਆ ॥
sach saahib sach jinee seviaa kaal kanttak maar tinee saadhiaa |తమ నిజమైన ప్రభువు మరియు యజమానిని నిజంగా సేవించే వారు, హింసించే మృత్యువును అధిగమించి జయిస్తారు.
ਸਚੁ ਸਚਾ ਸਭ ਦੂ ਵਡਾ ਹੈ ਸਚੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਸਚਿ ਰਲਾਧਿਆ ॥
sach sachaa sabh doo vaddaa hai sach sevan se sach ralaadhiaa |నిజమైన వ్యక్తి నిజంగా అందరికంటే గొప్పవాడు; నిజమైన వ్యక్తికి సేవ చేసే వారు నిజమైన వ్యక్తితో కలిసిపోతారు.
ਸਚੁ ਸਚੇ ਨੋ ਸਾਬਾਸਿ ਹੈ ਸਚੁ ਸਚਾ ਸੇਵਿ ਫਲਾਧਿਆ ॥੨੨॥
sach sache no saabaas hai sach sachaa sev falaadhiaa |22|బ్లెస్డ్ మరియు ప్రశంసలు నిజమైన యొక్క ట్రూస్ట్ ఉంది; ట్రూస్ట్ ఆఫ్ ది ట్రూ సేవ చేయడం, ఒకటి ఫలవంతంగా వికసిస్తుంది. ||22||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |సలోక్, నాల్గవ మెహల్:
ਮਨਮੁਖੁ ਪ੍ਰਾਣੀ ਮੁਗਧੁ ਹੈ ਨਾਮਹੀਣ ਭਰਮਾਇ ॥
manamukh praanee mugadh hai naamaheen bharamaae |స్వయం సంకల్ప మన్ముఖుడు మూర్ఖుడు; అతడు భగవంతుని నామం లేకుండా తిరుగుతాడు.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਮਨੂਆ ਨਾ ਟਿਕੈ ਫਿਰਿ ਫਿਰਿ ਜੂਨੀ ਪਾਇ ॥
bin gur manooaa naa ttikai fir fir joonee paae |గురువు లేకుండా, అతని మనస్సు స్థిరంగా ఉండదు మరియు అతను మళ్లీ మళ్లీ పునర్జన్మ పొందుతాడు.
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪਿ ਦਇਆਲ ਹੋਹਿ ਤਾਂ ਸਤਿਗੁਰੁ ਮਿਲਿਆ ਆਇ ॥
har prabh aap deaal hohi taan satigur miliaa aae |కానీ భగవంతుడు స్వయంగా అతనిని కరుణించినప్పుడు, నిజమైన గురువు అతనిని కలవడానికి వస్తాడు.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿ ਤੂ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥੧॥
jan naanak naam salaeh too janam maran dukh jaae |1|ఓ సేవకుడు నానక్, నామ్ను స్తుతించండి; జనన మరణ బాధలు అంతం అవుతాయి. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |నాల్గవ మెహల్:
ਗੁਰੁ ਸਾਲਾਹੀ ਆਪਣਾ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਰੰਗਿ ਸੁਭਾਇ ॥
gur saalaahee aapanaa bahu bidh rang subhaae |నేను నా గురువును అనేక విధాలుగా, సంతోషకరమైన ప్రేమ మరియు ఆప్యాయతతో స్తుతిస్తాను.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਤੀ ਮਨੁ ਰਤਾ ਰਖਿਆ ਬਣਤ ਬਣਾਇ ॥
satigur setee man rataa rakhiaa banat banaae |నా మనస్సు నిజమైన గురువుతో నిండి ఉంది; అతను దాని తయారీని భద్రపరిచాడు.
ਜਿਹਵਾ ਸਾਲਾਹਿ ਨ ਰਜਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਚਿਤੁ ਲਾਇ ॥
jihavaa saalaeh na rajee har preetam chit laae |ఆయనను స్తుతించుట వలన నా నాలుక తృప్తి చెందదు; అతను నా స్పృహను నా ప్రియమైన ప్రభువుతో అనుసంధానించాడు.
ਨਾਨਕ ਨਾਵੈ ਕੀ ਮਨਿ ਭੁਖ ਹੈ ਮਨੁ ਤ੍ਰਿਪਤੈ ਹਰਿ ਰਸੁ ਖਾਇ ॥੨॥
naanak naavai kee man bhukh hai man tripatai har ras khaae |2|ఓ నానక్, నా మనస్సు భగవంతుని నామం కోసం ఆకలితో ఉంది; భగవంతుని ఉత్కృష్టమైన సారాన్ని రుచి చూస్తూ నా మనస్సు సంతృప్తి చెందింది. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਸਚੁ ਸਚਾ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੀਐ ਦਿਨੁ ਰਾਤੀ ਜਿਨਿ ਬਣਾਈਆ ॥
sach sachaa kudarat jaaneeai din raatee jin banaaeea |నిజమైన ప్రభువు తన సర్వశక్తిమంతమైన సృజనాత్మక స్వభావానికి నిజంగా ప్రసిద్ధి చెందాడు; అతను పగలు మరియు రాత్రులను రూపొందించాడు.
ਸੋ ਸਚੁ ਸਲਾਹੀ ਸਦਾ ਸਦਾ ਸਚੁ ਸਚੇ ਕੀਆ ਵਡਿਆਈਆ ॥
so sach salaahee sadaa sadaa sach sache keea vaddiaaeea |నేను ఆ నిజమైన ప్రభువును ఎప్పటికీ స్తుతిస్తాను; నిజమే నిజమైన ప్రభువు యొక్క మహిమాన్వితమైన గొప్పతనం.
ਸਾਲਾਹੀ ਸਚੁ ਸਲਾਹ ਸਚੁ ਸਚੁ ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ॥
saalaahee sach salaah sach sach keemat kinai na paaeea |స్తుతించదగిన నిజమైన ప్రభువు యొక్క స్తుతులు నిజమైనవి; నిజమైన ప్రభువు విలువను అంచనా వేయలేము.
ਜਾ ਮਿਲਿਆ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਤਾ ਹਾਜਰੁ ਨਦਰੀ ਆਈਆ ॥
jaa miliaa pooraa satiguroo taa haajar nadaree aaeea |ఎవరైనా పరిపూర్ణమైన నిజమైన గురువును కలుసుకున్నప్పుడు, అతని ఉత్కృష్టమైన ఉనికి కనిపిస్తుంది.
ਸਚੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਿਨੀ ਸਲਾਹਿਆ ਤਿਨਾ ਭੁਖਾ ਸਭਿ ਗਵਾਈਆ ॥੨੩॥
sach guramukh jinee salaahiaa tinaa bhukhaa sabh gavaaeea |23|నిజమైన భగవంతుడిని స్తుతించే గురుముఖులు - వారి ఆకలి అంతా పోయింది. ||23||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |సలోక్, నాల్గవ మెహల్:
ਮੈ ਮਨੁ ਤਨੁ ਖੋਜਿ ਖੋਜੇਦਿਆ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਲਧਾ ਲੋੜਿ ॥
mai man tan khoj khojediaa so prabh ladhaa lorr |నా మనసును, శరీరాన్ని శోధించి, పరిశోధించగా, నేను ఎంతో ఆరాటపడిన ఆ భగవంతుడు దొరికాడు.
ਵਿਸਟੁ ਗੁਰੂ ਮੈ ਪਾਇਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਦਿਤਾ ਜੋੜਿ ॥੧॥
visatt guroo mai paaeaa jin har prabh ditaa jorr |1|భగవంతుడైన భగవంతునితో నన్ను ఐక్యం చేసిన దైవిక మధ్యవర్తి అయిన గురువును నేను కనుగొన్నాను. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਮਾਇਆਧਾਰੀ ਅਤਿ ਅੰਨਾ ਬੋਲਾ ॥
maaeaadhaaree at anaa bolaa |మాయతో ముడిపడిన వ్యక్తి పూర్తిగా అంధుడు మరియు చెవిటివాడు.
ਸਬਦੁ ਨ ਸੁਣਈ ਬਹੁ ਰੋਲ ਘਚੋਲਾ ॥
sabad na sunee bahu rol ghacholaa |అతను షాబాద్ యొక్క వాక్యాన్ని వినడు; అతను గొప్ప కోలాహలం మరియు గందరగోళాన్ని చేస్తాడు.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ਸਬਦਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guramukh jaapai sabad liv laae |గురుముఖ్లు షాబాద్ను పఠిస్తారు మరియు ధ్యానం చేస్తారు మరియు ప్రేమతో వారి స్పృహను దానిపై కేంద్రీకరిస్తారు.
ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਸੁਣਿ ਮੰਨੇ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇ ॥
har naam sun mane har naam samaae |వారు ప్రభువు నామాన్ని విన్నారు మరియు విశ్వసిస్తారు; వారు ప్రభువు నామంలో లీనమై ఉన్నారు.
ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵੈ ਸੁ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥
jo tis bhaavai su kare karaaeaa |ఏది దేవుణ్ణి సంతోషపెడితే అది జరిగేలా చేస్తాడు.
ਨਾਨਕ ਵਜਦਾ ਜੰਤੁ ਵਜਾਇਆ ॥੨॥
naanak vajadaa jant vajaaeaa |2|ఓ నానక్, దేవుడు వాయించినప్పుడు మానవులు కంపించే వాయిద్యాలు. ||2||