ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 శ్రీ గురు గ్రంథ్ సాహిబ్
పేజీ - 513
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਉਬਰੇ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥੨॥
naanak guramukh ubare ji aap mele karataar |2|ఓ నానక్, గురుముఖులు రక్షించబడ్డారు; సృష్టికర్త అయిన ప్రభువు వారిని తనతో ఏకం చేస్తాడు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਭਗਤ ਸਚੈ ਦਰਿ ਸੋਹਦੇ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਰਹਾਏ ॥
bhagat sachai dar sohade sachai sabad rahaae |భగవంతుని నిజమైన ఆస్థానంలో భక్తులు అందంగా కనిపిస్తారు; వారు షాబాద్ యొక్క నిజమైన వాక్యంలో కట్టుబడి ఉంటారు.
ਹਰਿ ਕੀ ਪ੍ਰੀਤਿ ਤਿਨ ਊਪਜੀ ਹਰਿ ਪ੍ਰੇਮ ਕਸਾਏ ॥
har kee preet tin aoopajee har prem kasaae |ప్రభువు ప్రేమ వారిలో వెల్లివిరుస్తుంది; వారు ప్రభువు ప్రేమకు ఆకర్షితులవుతారు.
ਹਰਿ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਸਦਾ ਰੰਗਿ ਰਾਤੇ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪਿਆਏ ॥
har rang raheh sadaa rang raate rasanaa har ras piaae |వారు ప్రభువు ప్రేమలో నిలిచి ఉంటారు, వారు ఎప్పటికీ ప్రభువు ప్రేమతో నిండి ఉంటారు మరియు వారి నాలుకలతో వారు భగవంతుని యొక్క అద్భుతమైన సారాన్ని త్రాగుతారు.
ਸਫਲੁ ਜਨਮੁ ਜਿਨੑੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਤਾ ਹਰਿ ਜੀਉ ਰਿਦੈ ਵਸਾਏ ॥
safal janam jinaee guramukh jaataa har jeeo ridai vasaae |భగవంతుడిని గుర్తించి తమ హృదయాలలో ప్రతిష్టించుకున్న గురుముఖుల జీవితాలు ఫలిస్తాయి.
ਬਾਝੁ ਗੁਰੂ ਫਿਰੈ ਬਿਲਲਾਦੀ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਖੁਆਏ ॥੧੧॥
baajh guroo firai bilalaadee doojai bhaae khuaae |11|గురువు లేకుండా, వారు బాధలో ఏడుస్తూ తిరుగుతారు; ద్వంద్వత్వం యొక్క ప్రేమలో, వారు నాశనం చేయబడతారు. ||11||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |సలోక్, మూడవ మెహల్:
ਕਲਿਜੁਗ ਮਹਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਭਗਤੀ ਖਟਿਆ ਹਰਿ ਉਤਮ ਪਦੁ ਪਾਇਆ ॥
kalijug meh naam nidhaan bhagatee khattiaa har utam pad paaeaa |కలియుగం యొక్క చీకటి యుగంలో, భక్తులు నామ్ యొక్క నిధిని, భగవంతుని పేరును సంపాదిస్తారు; వారు ప్రభువు యొక్క అత్యున్నత స్థితిని పొందుతారు.
ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸਾਇਆ ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
satigur sev har naam man vasaaeaa anadin naam dhiaaeaa |నిజమైన గురువును సేవిస్తూ, వారు భగవంతుని నామాన్ని తమ మనస్సులో ప్రతిష్టించుకుంటారు మరియు వారు రాత్రి మరియు పగలు నామాన్ని ధ్యానిస్తారు.
ਵਿਚੇ ਗ੍ਰਿਹ ਗੁਰ ਬਚਨਿ ਉਦਾਸੀ ਹਉਮੈ ਮੋਹੁ ਜਲਾਇਆ ॥
viche grih gur bachan udaasee haumai mohu jalaaeaa |వారి స్వంత ఇంటిలో, వారు గురువు యొక్క బోధనల ద్వారా అనుబంధించబడకుండా ఉంటారు; వారు అహంభావం మరియు భావోద్వేగ అనుబంధాన్ని కాల్చివేస్తారు.
ਆਪਿ ਤਰਿਆ ਕੁਲ ਜਗਤੁ ਤਰਾਇਆ ਧੰਨੁ ਜਣੇਦੀ ਮਾਇਆ ॥
aap tariaa kul jagat taraaeaa dhan janedee maaeaa |వారు తమను తాము రక్షించుకుంటారు మరియు వారు మొత్తం ప్రపంచాన్ని రక్షించుకుంటారు. వారికి జన్మనిచ్చిన తల్లులు ధన్యులు.
ਐਸਾ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੋਈ ਪਾਏ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਹਰਿ ਲਿਖਿ ਪਾਇਆ ॥
aaisaa satigur soee paae jis dhur masatak har likh paaeaa |అతను మాత్రమే అటువంటి నిజమైన గురువును కనుగొంటాడు, అతని నుదిటిపై భగవంతుడు ముందుగా నిర్ణయించిన విధిని వ్రాసాడు.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਬਲਿਹਾਰੀ ਗੁਰ ਆਪਣੇ ਵਿਟਹੁ ਜਿਨਿ ਭ੍ਰਮਿ ਭੁਲਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਇਆ ॥੧॥
jan naanak balihaaree gur aapane vittahu jin bhram bhulaa maarag paaeaa |1|సేవకుడు నానక్ తన గురువుకు త్యాగం; అతను సందేహంలో తిరుగుతున్నప్పుడు, అతను అతన్ని మార్గంలో ఉంచాడు. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਮਾਇਆ ਵੇਖਿ ਭੁਲੇ ਜਿਉ ਦੇਖਿ ਦੀਪਕਿ ਪਤੰਗ ਪਚਾਇਆ ॥
trai gun maaeaa vekh bhule jiau dekh deepak patang pachaaeaa |ఆమె మూడు స్వభావాలతో మాయను చూసి, అతను దారి తప్పాడు; అతను మంటను చూసి దహించబడే చిమ్మట వంటివాడు.
ਪੰਡਿਤ ਭੁਲਿ ਭੁਲਿ ਮਾਇਆ ਵੇਖਹਿ ਦਿਖਾ ਕਿਨੈ ਕਿਹੁ ਆਣਿ ਚੜਾਇਆ ॥
panddit bhul bhul maaeaa vekheh dikhaa kinai kihu aan charraaeaa |పొరపాటున, భ్రమపడిన పండితులు మాయ వైపు చూస్తారు మరియు ఎవరైనా వారికి ఏదైనా అందించారా అని చూస్తున్నారు.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪੜਹਿ ਨਿਤ ਬਿਖਿਆ ਨਾਵਹੁ ਦਯਿ ਖੁਆਇਆ ॥
doojai bhaae parreh nit bikhiaa naavahu day khuaaeaa |ద్వంద్వత్వం యొక్క ప్రేమలో, వారు పాపం గురించి నిరంతరం చదువుతారు, అయితే ప్రభువు వారి నుండి తన పేరును నిలిపివేసాడు.
ਜੋਗੀ ਜੰਗਮ ਸੰਨਿਆਸੀ ਭੁਲੇ ਓਨੑਾ ਅਹੰਕਾਰੁ ਬਹੁ ਗਰਬੁ ਵਧਾਇਆ ॥
jogee jangam saniaasee bhule onaa ahankaar bahu garab vadhaaeaa |యోగులు, సంచరించే సన్యాసులు మరియు సన్యాసులు దారి తప్పారు; వారి అహంభావం మరియు అహంకారం బాగా పెరిగిపోయాయి.
ਛਾਦਨੁ ਭੋਜਨੁ ਨ ਲੈਹੀ ਸਤ ਭਿਖਿਆ ਮਨਹਠਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ॥
chhaadan bhojan na laihee sat bhikhiaa manahatth janam gavaaeaa |వారు నిజమైన దానాలు మరియు బట్టలు మరియు ఆహారాన్ని అంగీకరించరు, మరియు వారి మొండి మనస్సుల వలన వారి జీవితాలు నాశనం చేయబడతాయి.
ਏਤੜਿਆ ਵਿਚਹੁ ਸੋ ਜਨੁ ਸਮਧਾ ਜਿਨਿ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ॥
etarriaa vichahu so jan samadhaa jin guramukh naam dhiaaeaa |వీరిలో, అతను మాత్రమే గురుముఖ్గా, భగవంతుని నామమైన నామ్ గురించి ధ్యానం చేసే సమృద్ధి గల వ్యక్తి.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕਿਸ ਨੋ ਆਖਿ ਸੁਣਾਈਐ ਜਾ ਕਰਦੇ ਸਭਿ ਕਰਾਇਆ ॥੨॥
jan naanak kis no aakh sunaaeeai jaa karade sabh karaaeaa |2|సేవకుడు నానక్ ఎవరితో మాట్లాడి ఫిర్యాదు చేయాలి? భగవంతుడు తమను ప్రవర్తించేలా అందరూ వ్యవహరిస్తారు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਮਾਇਆ ਮੋਹੁ ਪਰੇਤੁ ਹੈ ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਅਹੰਕਾਰਾ ॥
maaeaa mohu paret hai kaam krodh ahankaaraa |మాయతో మానసిక అనుబంధం, లైంగిక కోరిక, కోపం మరియు అహంభావం రాక్షసులు.
ਏਹ ਜਮ ਕੀ ਸਿਰਕਾਰ ਹੈ ਏਨੑਾ ਉਪਰਿ ਜਮ ਕਾ ਡੰਡੁ ਕਰਾਰਾ ॥
eh jam kee sirakaar hai enaa upar jam kaa ddandd karaaraa |వారి కారణంగా, మానవులు మరణానికి లోనవుతారు; వారి తలల పైన డెత్ మెసెంజర్ యొక్క భారీ క్లబ్ వేలాడుతోంది.
ਮਨਮੁਖ ਜਮ ਮਗਿ ਪਾਈਅਨਿੑ ਜਿਨੑ ਦੂਜਾ ਭਾਉ ਪਿਆਰਾ ॥
manamukh jam mag paaeeani jina doojaa bhaau piaaraa |ద్వంద్వత్వంతో ప్రేమలో ఉన్న స్వయం సంకల్పం కలిగిన మన్ముఖులు మృత్యుమార్గంలోకి నడిపించబడ్డారు.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਧੇ ਮਾਰੀਅਨਿ ਕੋ ਸੁਣੈ ਨ ਪੂਕਾਰਾ ॥
jam pur badhe maareean ko sunai na pookaaraa |మృత్యు నగరంలో వారిని కట్టేసి కొట్టారు, వారి మొర ఎవరికీ వినిపించదు.
ਜਿਸ ਨੋ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਤਿਸੁ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਸਤਾਰਾ ॥੧੨॥
jis no kripaa kare tis gur milai guramukh nisataaraa |12|భగవంతుని అనుగ్రహం పొందిన వ్యక్తి గురువును కలుస్తాడు; గురుముఖ్గా, అతను విముక్తి పొందాడు. ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |సలోక్, మూడవ మెహల్:
ਹਉਮੈ ਮਮਤਾ ਮੋਹਣੀ ਮਨਮੁਖਾ ਨੋ ਗਈ ਖਾਇ ॥
haumai mamataa mohanee manamukhaa no gee khaae |అహంకారం మరియు గర్వం ద్వారా, స్వయం సంకల్పం కలిగిన మన్ముఖులు ప్రలోభపెట్టి, సేవిస్తారు.
ਜੋ ਮੋਹਿ ਦੂਜੈ ਚਿਤੁ ਲਾਇਦੇ ਤਿਨਾ ਵਿਆਪਿ ਰਹੀ ਲਪਟਾਇ ॥
jo mohi doojai chit laaeide tinaa viaap rahee lapattaae |ద్వంద్వత్వంపై తమ స్పృహను కేంద్రీకరించే వారు దానిలో చిక్కుకుంటారు మరియు చిక్కుకుపోతారు.
ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਪਰਜਾਲੀਐ ਤਾ ਏਹ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
gur kai sabad parajaaleeai taa eh vichahu jaae |కానీ ఎప్పుడైతే అది గురు శబ్దంతో కాలిపోయిందో, అప్పుడే అది లోపలి నుంచి వెళ్లిపోతుంది.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਹੋਵੈ ਉਜਲਾ ਨਾਮੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
tan man hovai ujalaa naam vasai man aae |శరీరం మరియు మనస్సు ప్రకాశవంతంగా మరియు ప్రకాశవంతంగా మారతాయి మరియు భగవంతుని నామం మనస్సులో నివసిస్తుంది.
ਨਾਨਕ ਮਾਇਆ ਕਾ ਮਾਰਣੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥੧॥
naanak maaeaa kaa maaran har naam hai guramukh paaeaa jaae |1|ఓ నానక్, భగవంతుని నామం మాయకు విరుగుడు; గురుముఖ్ దానిని పొందుతాడు. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਇਹੁ ਮਨੁ ਕੇਤੜਿਆ ਜੁਗ ਭਰਮਿਆ ਥਿਰੁ ਰਹੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
eihu man ketarriaa jug bharamiaa thir rahai na aavai jaae |ఈ మనస్సు చాలా యుగాలుగా సంచరించింది; అది స్థిరంగా ఉండదు - వస్తూ పోతూనే ఉంటుంది.
ਹਰਿ ਭਾਣਾ ਤਾ ਭਰਮਾਇਅਨੁ ਕਰਿ ਪਰਪੰਚੁ ਖੇਲੁ ਉਪਾਇ ॥
har bhaanaa taa bharamaaeian kar parapanch khel upaae |ఎప్పుడైతే అది ప్రభువు చిత్తానికి సమ్మతమైనదో, అప్పుడు ఆయన ఆత్మను సంచరించేలా చేస్తాడు; అతను ప్రపంచ నాటకాన్ని చలనంలో ఉంచాడు.
ਜਾ ਹਰਿ ਬਖਸੇ ਤਾ ਗੁਰ ਮਿਲੈ ਅਸਥਿਰੁ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
jaa har bakhase taa gur milai asathir rahai samaae |భగవంతుడు క్షమించినప్పుడు, గురువును కలుసుకుని, స్థిరంగా ఉండి, భగవంతునిలో లీనమై ఉంటాడు.