ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 శ్రీ గురు గ్రంథ్ సాహిబ్
పేజీ - 1246
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |మొదటి మెహల్:
ਮਨਹੁ ਜਿ ਅੰਧੇ ਕੂਪ ਕਹਿਆ ਬਿਰਦੁ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ॥
manahu ji andhe koop kahiaa birad na jaananaee |లోతైన చీకటి గుంటల వంటి మనస్సులు ఉన్న ఆ మనుష్యులకు జీవిత ఉద్దేశ్యం ఏమిటో వారికి వివరించినప్పుడు కూడా అర్థం కాలేదు.
ਮਨਿ ਅੰਧੈ ਊਂਧੈ ਕਵਲਿ ਦਿਸਨਿੑ ਖਰੇ ਕਰੂਪ ॥
man andhai aoondhai kaval disani khare karoop |వారి మనస్సులు గుడ్డివి, మరియు వారి హృదయ కమలాలు తలక్రిందులుగా ఉంటాయి; వారు పూర్తిగా అసహ్యంగా కనిపిస్తారు.
ਇਕਿ ਕਹਿ ਜਾਣਹਿ ਕਹਿਆ ਬੁਝਹਿ ਤੇ ਨਰ ਸੁਘੜ ਸਰੂਪ ॥
eik keh jaaneh kahiaa bujheh te nar sugharr saroop |కొందరికి ఎలా మాట్లాడాలో తెలుసు, మరియు వారు ఏమి చెప్పారో అర్థం చేసుకుంటారు. వారు తెలివైనవారు మరియు అందమైనవారు.
ਇਕਨਾ ਨਾਦ ਨ ਬੇਦ ਨ ਗੀਅ ਰਸੁ ਰਸ ਕਸ ਨ ਜਾਣੰਤਿ ॥
eikanaa naad na bed na geea ras ras kas na jaanant |నాద్ లేదా వేదాల యొక్క ధ్వని-ప్రవాహం, సంగీతం, ధర్మం లేదా దుర్గుణం గురించి కొంతమందికి అర్థం కాలేదు.
ਇਕਨਾ ਸੁਧਿ ਨ ਬੁਧਿ ਨ ਅਕਲਿ ਸਰ ਅਖਰ ਕਾ ਭੇਉ ਨ ਲਹੰਤਿ ॥
eikanaa sudh na budh na akal sar akhar kaa bheo na lahant |కొందరికి అవగాహన, తెలివి లేదా ఉత్కృష్టమైన తెలివి లేదు; వారు దేవుని వాక్యంలోని రహస్యాన్ని గ్రహించలేరు.
ਨਾਨਕ ਸੇ ਨਰ ਅਸਲਿ ਖਰ ਜਿ ਬਿਨੁ ਗੁਣ ਗਰਬੁ ਕਰੰਤਿ ॥੨॥
naanak se nar asal khar ji bin gun garab karant |2|ఓ నానక్, అవి గాడిదలు; వారు తమ గురించి చాలా గర్వంగా ఉంటారు, కానీ వారికి ఎటువంటి ధర్మాలు లేవు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਭ ਪਵਿਤੁ ਹੈ ਧਨੁ ਸੰਪੈ ਮਾਇਆ ॥
guramukh sabh pavit hai dhan sanpai maaeaa |గురుముఖ్కు, ప్రతిదీ పవిత్రమైనది: సంపద, ఆస్తి, మాయ.
ਹਰਿ ਅਰਥਿ ਜੋ ਖਰਚਦੇ ਦੇਂਦੇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
har arath jo kharachade dende sukh paaeaa |భగవంతుని సంపదను ఖర్చు చేసేవారు ఇవ్వడం ద్వారా శాంతిని పొందుతారు.
ਜੋ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਦੇ ਤਿਨ ਤੋਟਿ ਨ ਆਇਆ ॥
jo har naam dhiaaeide tin tott na aaeaa |భగవంతుని నామాన్ని ధ్యానించే వారికి ఎన్నటికీ నష్టం ఉండదు.
ਗੁਰਮੁਖਾਂ ਨਦਰੀ ਆਵਦਾ ਮਾਇਆ ਸੁਟਿ ਪਾਇਆ ॥
guramukhaan nadaree aavadaa maaeaa sutt paaeaa |గురుముఖులు భగవంతుని దర్శనానికి వస్తారు, మరియు మాయ విషయాలను వదిలివేస్తారు.
ਨਾਨਕ ਭਗਤਾਂ ਹੋਰੁ ਚਿਤਿ ਨ ਆਵਈ ਹਰਿ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥੨੨॥
naanak bhagataan hor chit na aavee har naam samaaeaa |22|ఓ నానక్, భక్తులు ఇంకేమీ ఆలోచించరు; వారు ప్రభువు నామంలో లీనమై ఉన్నారు. ||22||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੪ ॥
salok mahalaa 4 |సలోక్, నాల్గవ మెహల్:
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਨਿ ਸੇ ਵਡਭਾਗੀ ॥
satigur sevan se vaddabhaagee |నిజమైన గురువును సేవించే వారు చాలా అదృష్టవంతులు.
ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਜਿਨੑਾ ਏਕ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥
sachai sabad jinaa ek liv laagee |వారు ఏక దేవుని వాక్యమైన ట్రూ షాబాద్తో ప్రేమతో జతకట్టారు.
ਗਿਰਹ ਕੁਟੰਬ ਮਹਿ ਸਹਜਿ ਸਮਾਧੀ ॥
girah kuttanb meh sahaj samaadhee |వారి స్వంత ఇంట్లో మరియు కుటుంబంలో, వారు సహజ సమాధిలో ఉంటారు.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸਚੇ ਬੈਰਾਗੀ ॥੧॥
naanak naam rate se sache bairaagee |1|ఓ నానక్, నామ్తో కలిసి ఉన్నవారు నిజంగా ప్రపంచం నుండి విడిపోయారు. ||1||
ਮਃ ੪ ॥
mahalaa 4 |నాల్గవ మెహల్:
ਗਣਤੈ ਸੇਵ ਨ ਹੋਵਈ ਕੀਤਾ ਥਾਇ ਨ ਪਾਇ ॥
ganatai sev na hovee keetaa thaae na paae |లెక్కించబడిన సేవ అస్సలు సేవ కాదు మరియు చేసినది ఆమోదించబడలేదు.
ਸਬਦੈ ਸਾਦੁ ਨ ਆਇਓ ਸਚਿ ਨ ਲਗੋ ਭਾਉ ॥
sabadai saad na aaeio sach na lago bhaau |మర్త్యుడు నిజమైన ప్రభువైన దేవునితో ప్రేమలో లేకుంటే దేవుని వాక్యమైన షాబాద్ యొక్క రుచి రుచి చూడదు.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਪਿਆਰਾ ਨ ਲਗਈ ਮਨਹਠਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥
satigur piaaraa na lagee manahatth aavai jaae |మొండి బుద్ధిగల వ్యక్తి నిజమైన గురువును కూడా ఇష్టపడడు; అతను పునర్జన్మలో వస్తాడు మరియు వెళ్తాడు.
ਜੇ ਇਕ ਵਿਖ ਅਗਾਹਾ ਭਰੇ ਤਾਂ ਦਸ ਵਿਖਾਂ ਪਿਛਾਹਾ ਜਾਇ ॥
je ik vikh agaahaa bhare taan das vikhaan pichhaahaa jaae |అతను ఒక అడుగు ముందుకు, మరియు పది అడుగులు వెనక్కి వేస్తాడు.
ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਚਾਕਰੀ ਜੇ ਚਲਹਿ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
satigur kee sevaa chaakaree je chaleh satigur bhaae |నిజమైన గురువు యొక్క సంకల్పానికి అనుగుణంగా నడుచుకుంటే, నిజమైన గురువుకు సేవ చేయడానికి మర్త్యుడు పని చేస్తాడు.
ਆਪੁ ਗਵਾਇ ਸਤਿਗੁਰੂ ਨੋ ਮਿਲੈ ਸਹਜੇ ਰਹੈ ਸਮਾਇ ॥
aap gavaae satiguroo no milai sahaje rahai samaae |అతను తన ఆత్మగౌరవాన్ని కోల్పోతాడు మరియు నిజమైన గురువును కలుస్తాడు; అతను భగవంతునిలో అకారణంగా లీనమై ఉంటాడు.
ਨਾਨਕ ਤਿਨੑਾ ਨਾਮੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਸਚੇ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇ ॥੨॥
naanak tinaa naam na veesarai sache mel milaae |2|ఓ నానక్, వారు భగవంతుని నామమైన నామాన్ని ఎన్నటికీ మరచిపోరు; వారు నిజమైన ప్రభువుతో ఐక్యంగా ఉన్నారు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਖਾਨ ਮਲੂਕ ਕਹਾਇਦੇ ਕੋ ਰਹਣੁ ਨ ਪਾਈ ॥
khaan malook kahaaeide ko rahan na paaee |వారు తమను తాము చక్రవర్తులు మరియు పాలకులు అని పిలుస్తారు, కానీ వారిలో ఎవరూ ఉండడానికి అనుమతించబడరు.
ਗੜੑ ਮੰਦਰ ਗਚ ਗੀਰੀਆ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਜਾਈ ॥
garra mandar gach geereea kichh saath na jaaee |వారి దృఢమైన కోటలు మరియు భవనాలు - వాటిలో ఏవీ వారి వెంట వెళ్ళవు.
ਸੋਇਨ ਸਾਖਤਿ ਪਉਣ ਵੇਗ ਧ੍ਰਿਗੁ ਧ੍ਰਿਗੁ ਚਤੁਰਾਈ ॥
soein saakhat paun veg dhrig dhrig chaturaaee |వారి బంగారం మరియు గుర్రాలు, గాలి వలె వేగంగా, శపించబడ్డాయి మరియు వారి తెలివైన ఉపాయాలు శపించబడ్డాయి.
ਛਤੀਹ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਪਰਕਾਰ ਕਰਹਿ ਬਹੁ ਮੈਲੁ ਵਧਾਈ ॥
chhateeh amrit parakaar kareh bahu mail vadhaaee |ముప్ఫై ఆరు హారతులు తిని కాలుష్యంతో ఉబ్బితబ్బిబ్బవుతున్నారు.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਦੇਵੈ ਤਿਸਹਿ ਨ ਜਾਣਨੑੀ ਮਨਮੁਖਿ ਦੁਖੁ ਪਾਈ ॥੨੩॥
naanak jo devai tiseh na jaananaee manamukh dukh paaee |23|ఓ నానక్, స్వయం సంకల్పం ఉన్న మన్ముఖ్ ఇచ్చేవాడు ఎవరో తెలియదు, అందువలన అతను బాధతో బాధపడుతున్నాడు. ||23||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |సలోక్, మూడవ మెహల్:
ਪੜਿੑ ਪੜਿੑ ਪੰਡਿਤ ਮੁੋਨੀ ਥਕੇ ਦੇਸੰਤਰ ਭਵਿ ਥਕੇ ਭੇਖਧਾਰੀ ॥
parri parri panddit muonee thake desantar bhav thake bhekhadhaaree |పండితులు, ధార్మిక పండితులు, మౌనిక ఋషులు అలసిపోయేంత వరకు చదివి పారాయణం చేస్తారు. వారు అలసిపోయే వరకు తమ మతపరమైన దుస్తులలో విదేశీ దేశాలలో తిరుగుతారు.
ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਨਾਉ ਕਦੇ ਨ ਪਾਇਨਿ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਅਤਿ ਭਾਰੀ ॥
doojai bhaae naau kade na paaein dukh laagaa at bhaaree |ద్వంద్వత్వంతో ప్రేమలో, వారు ఎప్పుడూ పేరు పొందలేరు. బాధను పట్టుకొని, వారు భయంకరమైన బాధలను అనుభవిస్తారు.
ਮੂਰਖ ਅੰਧੇ ਤ੍ਰੈ ਗੁਣ ਸੇਵਹਿ ਮਾਇਆ ਕੈ ਬਿਉਹਾਰੀ ॥
moorakh andhe trai gun seveh maaeaa kai biauhaaree |గ్రుడ్డి మూర్ఖులు మూడు గుణాలకు, మూడు స్వభావాలకు సేవ చేస్తారు; వారు మాయతో మాత్రమే వ్యవహరిస్తారు.
ਅੰਦਰਿ ਕਪਟੁ ਉਦਰੁ ਭਰਣ ਕੈ ਤਾਈ ਪਾਠ ਪੜਹਿ ਗਾਵਾਰੀ ॥
andar kapatt udar bharan kai taaee paatth parreh gaavaaree |వారి హృదయాలలో మోసంతో, మూర్ఖులు తమ కడుపు నింపుకోవడానికి పవిత్ర గ్రంథాలను చదువుతారు.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵੇ ਸੋ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਜਿਨ ਹਉਮੈ ਵਿਚਹੁ ਮਾਰੀ ॥
satigur seve so sukh paae jin haumai vichahu maaree |నిజమైన గురువును సేవించేవాడు శాంతిని పొందుతాడు; అతను లోపల నుండి అహంకారాన్ని నిర్మూలిస్తాడు.
ਨਾਨਕ ਪੜਣਾ ਗੁਨਣਾ ਇਕੁ ਨਾਉ ਹੈ ਬੂਝੈ ਕੋ ਬੀਚਾਰੀ ॥੧॥
naanak parranaa gunanaa ik naau hai boojhai ko beechaaree |1|ఓ నానక్, జపించడానికి మరియు నివసించడానికి ఒక పేరు ఉంది; దీని గురించి ఆలోచించి అర్థం చేసుకునే వారు ఎంత అరుదు. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਨਾਂਗੇ ਆਵਣਾ ਨਾਂਗੇ ਜਾਣਾ ਹਰਿ ਹੁਕਮੁ ਪਾਇਆ ਕਿਆ ਕੀਜੈ ॥
naange aavanaa naange jaanaa har hukam paaeaa kiaa keejai |మేము నగ్నంగా వస్తాము మరియు మేము నగ్నంగా వెళ్తాము. ఇది ప్రభువు ఆజ్ఞ ద్వారా; మనం ఇంకా ఏమి చేయగలము?
ਜਿਸ ਕੀ ਵਸਤੁ ਸੋਈ ਲੈ ਜਾਇਗਾ ਰੋਸੁ ਕਿਸੈ ਸਿਉ ਕੀਜੈ ॥
jis kee vasat soee lai jaaeigaa ros kisai siau keejai |వస్తువు అతనికి చెందినది; అతడు దానిని తీసివేయవలెను; ఎవరితో కోపగించుకోవాలి.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਹੋਵੈ ਸੁ ਭਾਣਾ ਮੰਨੇ ਸਹਜੇ ਹਰਿ ਰਸੁ ਪੀਜੈ ॥
guramukh hovai su bhaanaa mane sahaje har ras peejai |గురుముఖ్ అయిన వ్యక్తి దేవుని చిత్తాన్ని అంగీకరిస్తాడు; అతను భగవంతుని ఉత్కృష్టమైన సారాన్ని అకారణంగా తాగుతాడు.
ਨਾਨਕ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਦਾ ਸਲਾਹਿਹੁ ਰਸਨਾ ਰਾਮੁ ਰਵੀਜੈ ॥੨॥
naanak sukhadaataa sadaa salaahihu rasanaa raam raveejai |2|ఓ నానక్, శాంతిని ఇచ్చే వ్యక్తిని ఎప్పటికీ స్తుతించండి; నీ నాలుకతో ప్రభువును ఆస్వాదించు. ||2||