శ్రీ గురు గ్రంథ్ సాహిబ్

పేజీ - 139


ਸੋਭਾ ਸੁਰਤਿ ਸੁਹਾਵਣੀ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਚਿਤੁ ਲਾਇਆ ॥੨॥
sobhaa surat suhaavanee jin har setee chit laaeaa |2|

భగవంతునిపై తమ స్పృహను కేంద్రీకరించే వారి మహిమ మరియు అవగాహన అందమైనది మరియు ఉత్కృష్టమైనది. ||2||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |

సలోక్, రెండవ మెహల్:

ਅਖੀ ਬਾਝਹੁ ਵੇਖਣਾ ਵਿਣੁ ਕੰਨਾ ਸੁਨਣਾ ॥
akhee baajhahu vekhanaa vin kanaa sunanaa |

కళ్ళు లేకుండా చూడటానికి; చెవులు లేకుండా వినడానికి;

ਪੈਰਾ ਬਾਝਹੁ ਚਲਣਾ ਵਿਣੁ ਹਥਾ ਕਰਣਾ ॥
pairaa baajhahu chalanaa vin hathaa karanaa |

అడుగుల లేకుండా నడవడానికి; చేతులు లేకుండా పని చేయడానికి;

ਜੀਭੈ ਬਾਝਹੁ ਬੋਲਣਾ ਇਉ ਜੀਵਤ ਮਰਣਾ ॥
jeebhai baajhahu bolanaa iau jeevat maranaa |

ఇలా నాలుక లేకుండా మాట్లాడితే, జీవించి ఉండగానే చచ్చిపోతాడు.

ਨਾਨਕ ਹੁਕਮੁ ਪਛਾਣਿ ਕੈ ਤਉ ਖਸਮੈ ਮਿਲਣਾ ॥੧॥
naanak hukam pachhaan kai tau khasamai milanaa |1|

ఓ నానక్, ప్రభువు ఆజ్ఞ యొక్క హుకుమ్‌ను గుర్తించి, మీ ప్రభువు మరియు గురువుతో విలీనం చేయండి. ||1||

ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |

రెండవ మెహల్:

ਦਿਸੈ ਸੁਣੀਐ ਜਾਣੀਐ ਸਾਉ ਨ ਪਾਇਆ ਜਾਇ ॥
disai suneeai jaaneeai saau na paaeaa jaae |

అతను చూడబడ్డాడు, విన్నాడు మరియు తెలిసినవాడు, కానీ అతని సూక్ష్మ సారాంశం పొందబడలేదు.

ਰੁਹਲਾ ਟੁੰਡਾ ਅੰਧੁਲਾ ਕਿਉ ਗਲਿ ਲਗੈ ਧਾਇ ॥
ruhalaa ttunddaa andhulaa kiau gal lagai dhaae |

కుంటివాడు, చేతులు లేనివాడు, గుడ్డివాడు ప్రభువును ఆలింగనం చేసుకోవడానికి ఎలా పరిగెత్తగలడు?

ਭੈ ਕੇ ਚਰਣ ਕਰ ਭਾਵ ਕੇ ਲੋਇਣ ਸੁਰਤਿ ਕਰੇਇ ॥
bhai ke charan kar bhaav ke loein surat karee |

దేవుని భయం మీ పాదాలుగా ఉండనివ్వండి మరియు ఆయన ప్రేమ మీ చేతులుగా ఉండనివ్వండి; అతని అవగాహన మీ కళ్ళుగా ఉండనివ్వండి.

ਨਾਨਕੁ ਕਹੈ ਸਿਆਣੀਏ ਇਵ ਕੰਤ ਮਿਲਾਵਾ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak kahai siaanee iv kant milaavaa hoe |2|

నానక్ ఇలా అంటాడు, ఓ తెలివైన ఆత్మవధువు, మీరు మీ భర్త ప్రభువుతో ఐక్యంగా ఉంటారు. ||2||

ਪਉੜੀ ॥
paurree |

పూరీ:

ਸਦਾ ਸਦਾ ਤੂੰ ਏਕੁ ਹੈ ਤੁਧੁ ਦੂਜਾ ਖੇਲੁ ਰਚਾਇਆ ॥
sadaa sadaa toon ek hai tudh doojaa khel rachaaeaa |

ఎప్పటికీ మరియు ఎప్పటికీ, మీరు ఒక్కరే; మీరు ద్వంద్వత్వం యొక్క నాటకాన్ని చలనంలో సెట్ చేసారు.

ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਉਪਾਇ ਕੈ ਲੋਭੁ ਅੰਤਰਿ ਜੰਤਾ ਪਾਇਆ ॥
haumai garab upaae kai lobh antar jantaa paaeaa |

మీరు అహంకారాన్ని మరియు అహంకారాన్ని సృష్టించారు మరియు మీరు మా జీవులలో దురాశను ఉంచారు.

ਜਿਉ ਭਾਵੈ ਤਿਉ ਰਖੁ ਤੂ ਸਭ ਕਰੇ ਤੇਰਾ ਕਰਾਇਆ ॥
jiau bhaavai tiau rakh too sabh kare teraa karaaeaa |

నీ ఇష్టం వచ్చినట్లు నన్ను ఉంచు; ప్రతి ఒక్కరూ మీరు వారి పనికి కారణమయ్యే విధంగా వ్యవహరిస్తారు.

ਇਕਨਾ ਬਖਸਹਿ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਗੁਰਮਤੀ ਤੁਧੈ ਲਾਇਆ ॥
eikanaa bakhaseh mel laihi guramatee tudhai laaeaa |

కొన్ని క్షమించబడ్డాయి మరియు మీతో కలిసిపోతాయి; గురువు యొక్క బోధనల ద్వారా, మేము మీతో చేరాము.

ਇਕਿ ਖੜੇ ਕਰਹਿ ਤੇਰੀ ਚਾਕਰੀ ਵਿਣੁ ਨਾਵੈ ਹੋਰੁ ਨ ਭਾਇਆ ॥
eik kharre kareh teree chaakaree vin naavai hor na bhaaeaa |

కొందరు నిలబడి మీకు సేవ చేస్తారు; పేరు లేకుండా, వేరే ఏదీ వారికి నచ్చదు.

ਹੋਰੁ ਕਾਰ ਵੇਕਾਰ ਹੈ ਇਕਿ ਸਚੀ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ ॥
hor kaar vekaar hai ik sachee kaarai laaeaa |

ఏదైనా ఇతర పని వారికి పనికిరానిది - మీరు వారిని మీ నిజమైన సేవకు ఆజ్ఞాపించారు.

ਪੁਤੁ ਕਲਤੁ ਕੁਟੰਬੁ ਹੈ ਇਕਿ ਅਲਿਪਤੁ ਰਹੇ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥
put kalat kuttanb hai ik alipat rahe jo tudh bhaaeaa |

పిల్లలు, జీవిత భాగస్వామి మరియు సంబంధాల మధ్యలో, కొందరు ఇప్పటికీ నిర్లిప్తంగా ఉంటారు; వారు మీ ఇష్టానికి సంతోషిస్తున్నారు.

ਓਹਿ ਅੰਦਰਹੁ ਬਾਹਰਹੁ ਨਿਰਮਲੇ ਸਚੈ ਨਾਇ ਸਮਾਇਆ ॥੩॥
ohi andarahu baaharahu niramale sachai naae samaaeaa |3|

అంతర్గతంగా మరియు బాహ్యంగా, వారు స్వచ్ఛంగా ఉంటారు మరియు వారు నిజమైన నామంలో లీనమై ఉంటారు. ||3||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

సలోక్, మొదటి మెహల్:

ਸੁਇਨੇ ਕੈ ਪਰਬਤਿ ਗੁਫਾ ਕਰੀ ਕੈ ਪਾਣੀ ਪਇਆਲਿ ॥
sueine kai parabat gufaa karee kai paanee peaal |

నేను ఒక గుహను, బంగారు పర్వతంలో లేదా దిగువ ప్రాంతాల నీటిలో చేస్తాను;

ਕੈ ਵਿਚਿ ਧਰਤੀ ਕੈ ਆਕਾਸੀ ਉਰਧਿ ਰਹਾ ਸਿਰਿ ਭਾਰਿ ॥
kai vich dharatee kai aakaasee uradh rahaa sir bhaar |

నేను నా తలపై, తలక్రిందులుగా, భూమిపై లేదా ఆకాశంలో నిలబడి ఉండవచ్చు;

ਪੁਰੁ ਕਰਿ ਕਾਇਆ ਕਪੜੁ ਪਹਿਰਾ ਧੋਵਾ ਸਦਾ ਕਾਰਿ ॥
pur kar kaaeaa kaparr pahiraa dhovaa sadaa kaar |

నేను నా శరీరాన్ని పూర్తిగా బట్టలతో కప్పుకోవచ్చు మరియు వాటిని నిరంతరం కడగవచ్చు;

ਬਗਾ ਰਤਾ ਪੀਅਲਾ ਕਾਲਾ ਬੇਦਾ ਕਰੀ ਪੁਕਾਰ ॥
bagaa rataa peealaa kaalaa bedaa karee pukaar |

నేను తెలుపు, ఎరుపు, పసుపు మరియు నలుపు వేదాలను బిగ్గరగా అరవవచ్చు;

ਹੋਇ ਕੁਚੀਲੁ ਰਹਾ ਮਲੁ ਧਾਰੀ ਦੁਰਮਤਿ ਮਤਿ ਵਿਕਾਰ ॥
hoe kucheel rahaa mal dhaaree duramat mat vikaar |

నేను మురికి మరియు మురికిలో కూడా జీవించవచ్చు. ఇంకా, ఇదంతా కేవలం చెడు మనస్తత్వం మరియు మేధో అవినీతి యొక్క ఉత్పత్తి.

ਨਾ ਹਉ ਨਾ ਮੈ ਨਾ ਹਉ ਹੋਵਾ ਨਾਨਕ ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ॥੧॥
naa hau naa mai naa hau hovaa naanak sabad veechaar |1|

నేను కాదు, నేను కాదు, మరియు నేను ఎప్పటికీ ఏమీ ఉండను! ఓ నానక్, నేను షాబాద్ వాక్యంపై మాత్రమే నివసిస్తాను. ||1||

ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |

మొదటి మెహల్:

ਵਸਤ੍ਰ ਪਖਾਲਿ ਪਖਾਲੇ ਕਾਇਆ ਆਪੇ ਸੰਜਮਿ ਹੋਵੈ ॥
vasatr pakhaal pakhaale kaaeaa aape sanjam hovai |

వారు తమ బట్టలు ఉతుకుతారు, మరియు వారి శరీరాలను స్క్రబ్ చేస్తారు మరియు స్వీయ-క్రమశిక్షణను అభ్యసించడానికి ప్రయత్నిస్తారు.

ਅੰਤਰਿ ਮੈਲੁ ਲਗੀ ਨਹੀ ਜਾਣੈ ਬਾਹਰਹੁ ਮਲਿ ਮਲਿ ਧੋਵੈ ॥
antar mail lagee nahee jaanai baaharahu mal mal dhovai |

కానీ బయటి మురికిని కడుక్కోవడానికి ప్రయత్నిస్తూ, తమ అంతరంగాన్ని కలుషితం చేసే మురికి గురించి వారికి తెలియదు.

ਅੰਧਾ ਭੂਲਿ ਪਇਆ ਜਮ ਜਾਲੇ ॥
andhaa bhool peaa jam jaale |

అంధులు మృత్యువు పాశంలో చిక్కుకొని దారితప్పిపోతారు.

ਵਸਤੁ ਪਰਾਈ ਅਪੁਨੀ ਕਰਿ ਜਾਨੈ ਹਉਮੈ ਵਿਚਿ ਦੁਖੁ ਘਾਲੇ ॥
vasat paraaee apunee kar jaanai haumai vich dukh ghaale |

వారు ఇతరుల ఆస్తిని తమ సొంతం అని చూస్తారు మరియు అహంకారంలో వారు నొప్పితో బాధపడుతున్నారు.

ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਉਮੈ ਤੁਟੈ ਤਾ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈ ॥
naanak guramukh haumai tuttai taa har har naam dhiaavai |

ఓ నానక్, గురుముఖ్‌ల అహంభావం విచ్ఛిన్నమైంది, ఆపై, వారు భగవంతుని పేరు, హర్, హర్ గురించి ధ్యానం చేస్తారు.

ਨਾਮੁ ਜਪੇ ਨਾਮੋ ਆਰਾਧੇ ਨਾਮੇ ਸੁਖਿ ਸਮਾਵੈ ॥੨॥
naam jape naamo aaraadhe naame sukh samaavai |2|

వారు నామాన్ని జపిస్తారు, నామాన్ని ధ్యానిస్తారు మరియు నామం ద్వారా వారు శాంతిలో మునిగిపోతారు. ||2||

ਪਵੜੀ ॥
pavarree |

పూరీ:

ਕਾਇਆ ਹੰਸਿ ਸੰਜੋਗੁ ਮੇਲਿ ਮਿਲਾਇਆ ॥
kaaeaa hans sanjog mel milaaeaa |

విధి శరీరాన్ని మరియు ఆత్మ-హంసను ఒకచోట చేర్చింది మరియు ఏకం చేసింది.

ਤਿਨ ਹੀ ਕੀਆ ਵਿਜੋਗੁ ਜਿਨਿ ਉਪਾਇਆ ॥
tin hee keea vijog jin upaaeaa |

వాటిని సృష్టించిన వాడు కూడా వేరు చేస్తాడు.

ਮੂਰਖੁ ਭੋਗੇ ਭੋਗੁ ਦੁਖ ਸਬਾਇਆ ॥
moorakh bhoge bhog dukh sabaaeaa |

మూర్ఖులు తమ ఆనందాన్ని అనుభవిస్తారు; వారు కూడా వారి బాధలన్నింటినీ భరించాలి.

ਸੁਖਹੁ ਉਠੇ ਰੋਗ ਪਾਪ ਕਮਾਇਆ ॥
sukhahu utthe rog paap kamaaeaa |

ఆనందాల నుండి, వ్యాధులు మరియు పాపాల కమీషన్ తలెత్తుతాయి.

ਹਰਖਹੁ ਸੋਗੁ ਵਿਜੋਗੁ ਉਪਾਇ ਖਪਾਇਆ ॥
harakhahu sog vijog upaae khapaaeaa |

పాప సుఖాల నుండి దుఃఖం, వియోగం, జననం మరియు మరణం వస్తాయి.

ਮੂਰਖ ਗਣਤ ਗਣਾਇ ਝਗੜਾ ਪਾਇਆ ॥
moorakh ganat ganaae jhagarraa paaeaa |

మూర్ఖులు తమ దుశ్చర్యలను లెక్కించడానికి ప్రయత్నిస్తారు మరియు పనికిరాని వాదిస్తారు.

ਸਤਿਗੁਰ ਹਥਿ ਨਿਬੇੜੁ ਝਗੜੁ ਚੁਕਾਇਆ ॥
satigur hath niberr jhagarr chukaaeaa |

తీర్పు నిజమైన గురువు చేతిలో ఉంది, అతను వాదనకు ముగింపు పలికాడు.

ਕਰਤਾ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਗੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥੪॥
karataa kare su hog na chalai chalaaeaa |4|

సృష్టికర్త ఏది చేసినా అది నెరవేరుతుంది. ఎవరి ప్రయత్నాల వల్లనైనా మార్చలేం. ||4||

ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |

సలోక్, మొదటి మెహల్:

ਕੂੜੁ ਬੋਲਿ ਮੁਰਦਾਰੁ ਖਾਇ ॥
koorr bol muradaar khaae |

అబద్ధాలు చెప్పి మృతదేహాలను తింటారు.


సూచిక (1 - 1430)
జాపు పేజీ: 1 - 8
సో దర్ పేజీ: 8 - 10
సో పురਖ్ పేజీ: 10 - 12
సోహిలా పేజీ: 12 - 13
సిరీ రాగ్ పేజీ: 14 - 93
రాగ్ మాజ్ పేజీ: 94 - 150
రాగ్ గౌరీ పేజీ: 151 - 346
రాగ్ ఆసా పేజీ: 347 - 488
రాగ్ గుజరి పేజీ: 489 - 526
రాగ్ దయవ్ గంధారి పేజీ: 527 - 536
రాగ్ బిహాగ్రా పేజీ: 537 - 556
రాగ్ వధన్స పేజీ: 557 - 594
రాగ్ సోరథ్ పేజీ: 595 - 659
రాగ్ ధనాస్రీ పేజీ: 660 - 695
రాగ్ జైత్స్రీ పేజీ: 696 - 710
రాగ్ టోడి పేజీ: 711 - 718
రాగ్ బైరారీ పేజీ: 719 - 720
రాగ్ తిలంగ్ పేజీ: 721 - 727
రాగ్ సూహీ పేజీ: 728 - 794
రాగ్ బిలావల్ పేజీ: 795 - 858
రాగ్ గోండ్ పేజీ: 859 - 875
రాగ్ రామ్కలి పేజీ: 876 - 974
రాగ్ నత్ నారాయణ పేజీ: 975 - 983
రాగ్ మాలీ గౌరా పేజీ: 984 - 988
రాగ్ మారు పేజీ: 989 - 1106
రాగ్ టుఖారి పేజీ: 1107 - 1117
రాగ్ కయదారా పేజీ: 1118 - 1124
రాగ్ భైరావో పేజీ: 1125 - 1167
రాగ్ బసంత పేజీ: 1168 - 1196
రాగ్ సరంగ్ పేజీ: 1197 - 1253
రాగ్ మలార్ పేజీ: 1254 - 1293
రాగ్ కాండ్రా పేజీ: 1294 - 1318
రాగ్ కళ్యాణ పేజీ: 1319 - 1326
రాగ్ ప్రభాతీ పేజీ: 1327 - 1351
రాగ్ జైజావంతి పేజీ: 1352 - 1359
సలోక్ సేహశ్కృతీ పేజీ: 1353 - 1360
గాథా ఫిఫ్త్ మహల్ పేజీ: 1360 - 1361
ఫుంహే ఫిఫ్త్ మహల్ పేజీ: 1361 - 1363
చౌబోలాస్ ఫిఫ్త్ మహల్ పేజీ: 1363 - 1364
సలోక్ కబీర్ జీ పేజీ: 1364 - 1377
సలోక్ ఫరీద్ జీ పేజీ: 1377 - 1385
స్వయ్యాయ శ్రీ ముఖబక్ మహల్ 5 పేజీ: 1385 - 1389
స్వయ్యాయ మొదటి మాహల్ పేజీ: 1389 - 1390
స్వయ్యాయ ద్వితీయ మాహల్ పేజీ: 1391 - 1392
స్వయ్యాయ తృతీయ మాహల్ పేజీ: 1392 - 1396
స్వయ్యాయ చతుర్థ మాహల్ పేజీ: 1396 - 1406
స్వయ్యాయ పంచమ మాహల్ పేజీ: 1406 - 1409
సలోక్ వారన్ థయ్ వధీక్ పేజీ: 1410 - 1426
సలోక్ నవమ మాహల్ పేజీ: 1426 - 1429
ముందావణీ ఫిఫ్త్ మాహల్ పేజీ: 1429 - 1429
రాగ్మాలా పేజీ: 1430 - 1430