ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 శ్రీ గురు గ్రంథ్ సాహిబ్
పేజీ - 587
ਦੁਖਿ ਲਗੈ ਘਰਿ ਘਰਿ ਫਿਰੈ ਅਗੈ ਦੂਣੀ ਮਿਲੈ ਸਜਾਇ ॥
dukh lagai ghar ghar firai agai doonee milai sajaae |బాధతో బాధపడుతూ, ఇంటింటికీ తిరుగుతూ, ఇకపై ప్రపంచంలో, అతను రెట్టింపు శిక్షను పొందుతాడు.
ਅੰਦਰਿ ਸਹਜੁ ਨ ਆਇਓ ਸਹਜੇ ਹੀ ਲੈ ਖਾਇ ॥
andar sahaj na aaeio sahaje hee lai khaae |అతని హృదయానికి శాంతి రాదు - అతను తన మార్గంలో వచ్చినది తినడంతో సంతృప్తి చెందడు.
ਮਨਹਠਿ ਜਿਸ ਤੇ ਮੰਗਣਾ ਲੈਣਾ ਦੁਖੁ ਮਨਾਇ ॥
manahatth jis te manganaa lainaa dukh manaae |తన మొండి బుద్ధితో అడుక్కుంటూ, పట్టుకుని, ఇచ్చేవారిని చికాకు పెడతాడు.
ਇਸੁ ਭੇਖੈ ਥਾਵਹੁ ਗਿਰਹੋ ਭਲਾ ਜਿਥਹੁ ਕੋ ਵਰਸਾਇ ॥
eis bhekhai thaavahu giraho bhalaa jithahu ko varasaae |ఈ భిక్షాటన వస్త్రాలు ధరించే బదులు, గృహస్థునిగా ఉండి, ఇతరులకు ఇవ్వడం మంచిది.
ਸਬਦਿ ਰਤੇ ਤਿਨਾ ਸੋਝੀ ਪਈ ਦੂਜੈ ਭਰਮਿ ਭੁਲਾਇ ॥
sabad rate tinaa sojhee pee doojai bharam bhulaae |షాబాద్ పదానికి అనుగుణంగా ఉన్నవారు, అవగాహన పొందుతారు; ఇతరులు అనుమానంతో భ్రమపడి తిరుగుతారు.
ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਣਾ ਕਹਣਾ ਕਛੂ ਨ ਜਾਇ ॥
peaai kirat kamaavanaa kahanaa kachhoo na jaae |వారు తమ గత చర్యల ప్రకారం వ్యవహరిస్తారు; వారితో మాట్లాడటం పనికిరాదు.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਤਿਸੁ ਭਾਵਹਿ ਸੇ ਭਲੇ ਜਿਨ ਕੀ ਪਤਿ ਪਾਵਹਿ ਥਾਇ ॥੧॥
naanak jo tis bhaaveh se bhale jin kee pat paaveh thaae |1|ఓ నానక్, ప్రభువుకు ప్రీతికరమైన వారు మంచివారు; వారి గౌరవాన్ని నిలబెడతాడు. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਸਤਿਗੁਰਿ ਸੇਵਿਐ ਸਦਾ ਸੁਖੁ ਜਨਮ ਮਰਣ ਦੁਖੁ ਜਾਇ ॥
satigur seviaai sadaa sukh janam maran dukh jaae |నిజమైన గురువును సేవించడం వలన శాశ్వతమైన శాంతి లభిస్తుంది; జనన మరణ బాధలు తొలగిపోతాయి.
ਚਿੰਤਾ ਮੂਲਿ ਨ ਹੋਵਈ ਅਚਿੰਤੁ ਵਸੈ ਮਨਿ ਆਇ ॥
chintaa mool na hovee achint vasai man aae |అతను ఆందోళనతో బాధపడడు, మరియు చింతించని ప్రభువు మనస్సులో నివసించడానికి వస్తాడు.
ਅੰਤਰਿ ਤੀਰਥੁ ਗਿਆਨੁ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰਿ ਦੀਆ ਬੁਝਾਇ ॥
antar teerath giaan hai satigur deea bujhaae |నిజమైన గురువు ద్వారా వెల్లడి చేయబడిన ఆధ్యాత్మిక జ్ఞానం యొక్క పవిత్ర పుణ్యక్షేత్రం తనలో తాను లోతుగా ఉంది.
ਮੈਲੁ ਗਈ ਮਨੁ ਨਿਰਮਲੁ ਹੋਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਸਰਿ ਤੀਰਥਿ ਨਾਇ ॥
mail gee man niramal hoaa amrit sar teerath naae |అమృత అమృతం యొక్క కొలను అయిన పవిత్ర పుణ్యక్షేత్రంలో స్నానం చేయడం వలన అతని మలినాలు తొలగిపోతాయి మరియు అతని ఆత్మ నిష్కళంకంగా పరిశుద్ధమవుతుంది.
ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
sajan mile sajanaa sachai sabad subhaae |స్నేహితుడు షాబాద్ ప్రేమ ద్వారా నిజమైన స్నేహితుడైన ప్రభువుతో కలుస్తాడు.
ਘਰ ਹੀ ਪਰਚਾ ਪਾਇਆ ਜੋਤੀ ਜੋਤਿ ਮਿਲਾਇ ॥
ghar hee parachaa paaeaa jotee jot milaae |తన స్వంత ఇంటిలో, అతను దైవిక స్వయాన్ని కనుగొంటాడు మరియు అతని కాంతి కాంతితో మిళితం అవుతుంది.
ਪਾਖੰਡਿ ਜਮਕਾਲੁ ਨ ਛੋਡਈ ਲੈ ਜਾਸੀ ਪਤਿ ਗਵਾਇ ॥
paakhandd jamakaal na chhoddee lai jaasee pat gavaae |మరణ దూత కపటాన్ని విడిచిపెట్టడు; he is led away in dishonour.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਉਬਰੇ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate se ubare sache siau liv laae |2|ఓ నానక్, నామ్తో నిండిన వారు రక్షింపబడతారు; వారు నిజమైన ప్రభువుతో ప్రేమలో ఉన్నారు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਤਿਤੁ ਜਾਇ ਬਹਹੁ ਸਤਸੰਗਤੀ ਜਿਥੈ ਹਰਿ ਕਾ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਬਿਲੋਈਐ ॥
tit jaae bahahu satasangatee jithai har kaa har naam biloeeai |వెళ్లి, భగవంతుని నామం మథనము చేయబడే సత్యసంఘమైన సత్ సంగత్లో కూర్చోండి.
ਸਹਜੇ ਹੀ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਲੇਹੁ ਹਰਿ ਤਤੁ ਨ ਖੋਈਐ ॥
sahaje hee har naam lehu har tat na khoeeai |ప్రశాంతంగా మరియు ప్రశాంతంగా, భగవంతుని నామాన్ని ధ్యానించండి - భగవంతుని సారాన్ని కోల్పోకండి.
ਨਿਤ ਜਪਿਅਹੁ ਹਰਿ ਹਰਿ ਦਿਨਸੁ ਰਾਤਿ ਹਰਿ ਦਰਗਹ ਢੋਈਐ ॥
nit japiahu har har dinas raat har daragah dtoeeai |భగవంతుని పేరు, హర్, హర్, నిరంతరం, పగలు మరియు రాత్రి జపించండి మరియు మీరు ప్రభువు ఆస్థానంలో అంగీకరించబడతారు.
ਸੋ ਪਾਏ ਪੂਰਾ ਸਤਗੁਰੂ ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਮਸਤਕਿ ਲਿਲਾਟਿ ਲਿਖੋਈਐ ॥
so paae pooraa sataguroo jis dhur masatak lilaatt likhoeeai |అతను మాత్రమే పరిపూర్ణమైన నిజమైన గురువును కనుగొంటాడు, ఎవరి నుదిటిపై అటువంటి ముందుగా నిర్ణయించబడిన విధి వ్రాయబడిందో.
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕੰਉ ਸਭਿ ਨਮਸਕਾਰੁ ਕਰਹੁ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਗਾਲ ਗਲੋਈਐ ॥੪॥
tis gur knau sabh namasakaar karahu jin har kee har gaal galoeeai |4|భగవంతుని ప్రబోధాన్ని పలికే గురువుకు అందరూ నమస్కరిద్దాం. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |సలోక్, మూడవ మెహల్:
ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਸਜਣਾ ਜਿਨ ਸਤਗੁਰ ਨਾਲਿ ਪਿਆਰੁ ॥
sajan mile sajanaa jin satagur naal piaar |నిజమైన గురువును ప్రేమించే మిత్రులు నిజమైన స్నేహితుడైన భగవంతుని కలుస్తారు.
ਮਿਲਿ ਪ੍ਰੀਤਮ ਤਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ਸਚੈ ਪ੍ਰੇਮਿ ਪਿਆਰੁ ॥
mil preetam tinee dhiaaeaa sachai prem piaar |తమ ప్రియమైన వారిని కలుసుకుని, వారు ప్రేమ మరియు ఆప్యాయతతో నిజమైన ప్రభువును ధ్యానిస్తారు.
ਮਨ ਹੀ ਤੇ ਮਨੁ ਮਾਨਿਆ ਗੁਰ ਕੈ ਸਬਦਿ ਅਪਾਰਿ ॥
man hee te man maaniaa gur kai sabad apaar |గురు శబ్దం యొక్క సాటిలేని వాక్యం ద్వారా వారి మనస్సులను వారి స్వంత మనస్సులు శాంతింపజేస్తాయి.
ਏਹਿ ਸਜਣ ਮਿਲੇ ਨ ਵਿਛੁੜਹਿ ਜਿ ਆਪਿ ਮੇਲੇ ਕਰਤਾਰਿ ॥
ehi sajan mile na vichhurreh ji aap mele karataar |ఈ స్నేహితులు ఐక్యంగా ఉన్నారు మరియు మళ్లీ విడిపోరు; వారు సృష్టికర్త అయిన ప్రభువుచే ఏకమయ్యారు.
ਇਕਨਾ ਦਰਸਨ ਕੀ ਪਰਤੀਤਿ ਨ ਆਈਆ ਸਬਦਿ ਨ ਕਰਹਿ ਵੀਚਾਰੁ ॥
eikanaa darasan kee parateet na aaeea sabad na kareh veechaar |గురు దర్శనం యొక్క దీవెన దర్శనాన్ని కొందరు నమ్మరు; వారు షాబాద్ గురించి ఆలోచించరు.
ਵਿਛੁੜਿਆ ਕਾ ਕਿਆ ਵਿਛੁੜੈ ਜਿਨਾ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਪਿਆਰੁ ॥
vichhurriaa kaa kiaa vichhurrai jinaa doojai bhaae piaar |విడిపోయిన వాళ్ళు ద్వంద్వత్వంతో ప్రేమలో ఉన్నారు - ఇంతకంటే ఎడబాటు ఏముంటుంది?
ਮਨਮੁਖ ਸੇਤੀ ਦੋਸਤੀ ਥੋੜੜਿਆ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ॥
manamukh setee dosatee thorrarriaa din chaar |స్వయం సంకల్పం గల మన్ముఖులతో స్నేహం కొద్దిరోజులు మాత్రమే ఉంటుంది.
ਇਸੁ ਪਰੀਤੀ ਤੁਟਦੀ ਵਿਲਮੁ ਨ ਹੋਵਈ ਇਤੁ ਦੋਸਤੀ ਚਲਨਿ ਵਿਕਾਰ ॥
eis pareetee tuttadee vilam na hovee it dosatee chalan vikaar |ఈ స్నేహం తక్షణం విరిగిపోతుంది; ఈ స్నేహం అవినీతికి దారి తీస్తుంది.
ਜਿਨਾ ਅੰਦਰਿ ਸਚੇ ਕਾ ਭਉ ਨਾਹੀ ਨਾਮਿ ਨ ਕਰਹਿ ਪਿਆਰੁ ॥
jinaa andar sache kaa bhau naahee naam na kareh piaar |వారు తమ హృదయాలలో నిజమైన ప్రభువుకు భయపడరు మరియు వారు నామ్ను ప్రేమించరు.
ਨਾਨਕ ਤਿਨ ਸਿਉ ਕਿਆ ਕੀਚੈ ਦੋਸਤੀ ਜਿ ਆਪਿ ਭੁਲਾਏ ਕਰਤਾਰਿ ॥੧॥
naanak tin siau kiaa keechai dosatee ji aap bhulaae karataar |1|ఓ నానక్, సృష్టికర్త స్వయంగా తప్పుదోవ పట్టించిన వారితో ఎందుకు స్నేహం చేయాలి? ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |మూడవ మెహల్:
ਇਕਿ ਸਦਾ ਇਕਤੈ ਰੰਗਿ ਰਹਹਿ ਤਿਨ ਕੈ ਹਉ ਸਦ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥
eik sadaa ikatai rang raheh tin kai hau sad balihaarai jaau |కొందరు నిరంతరం ప్రభువు ప్రేమతో నిండి ఉంటారు; వారికి నేను ఎప్పటికీ త్యాగనిరతిని.
ਤਨੁ ਮਨੁ ਧਨੁ ਅਰਪੀ ਤਿਨ ਕਉ ਨਿਵਿ ਨਿਵਿ ਲਾਗਉ ਪਾਇ ॥
tan man dhan arapee tin kau niv niv laagau paae |నేను నా మనస్సు, ఆత్మ మరియు సంపదను వారికి అంకితం చేస్తున్నాను; నమస్కరిస్తున్నాను, నేను వారి పాదాలపై పడతాను.
ਤਿਨ ਮਿਲਿਆ ਮਨੁ ਸੰਤੋਖੀਐ ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਭੁਖ ਸਭ ਜਾਇ ॥
tin miliaa man santokheeai trisanaa bhukh sabh jaae |వారిని కలవడం వలన ఆత్మ సంతృప్తి చెందుతుంది మరియు ఒకరి ఆకలి మరియు దాహం అన్నీ తొలగిపోతాయి.
ਨਾਨਕ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੁਖੀਏ ਸਦਾ ਸਚੇ ਸਿਉ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੨॥
naanak naam rate sukhee sadaa sache siau liv laae |2|ఓ నానక్, నామ్తో కలిసిన వారు ఎప్పటికీ సంతోషంగా ఉంటారు; వారు ప్రేమతో తమ మనస్సులను నిజమైన ప్రభువుపై కేంద్రీకరిస్తారు. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |పూరీ:
ਤਿਸੁ ਗੁਰ ਕਉ ਹਉ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕੀ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਣਾਈ ॥
tis gur kau hau vaariaa jin har kee har kathaa sunaaee |భగవంతుని ఉపదేశాన్ని పఠించే గురువుకు నేను త్యాగిని.