Sa pagdadalamhati ng sakit, gumagala siya sa bahay-bahay, at sa daigdig sa kabilang buhay, tatanggap siya ng dobleng kaparusahan.
Ang kapayapaan ay hindi dumarating sa kanyang puso - hindi siya nasisiyahan sa pagkain kung ano ang darating sa kanya.
Sa kanyang matigas na isip, siya ay nagmamakaawa, at kumukuha, at iniinis ang mga nagbibigay.
Sa halip na isuot ang mga damit na ito ng pulubi, mas mabuting maging may-bahay, at magbigay sa iba.
Yaong mga nakaayon sa Salita ng Shabad, nagkakaroon ng pang-unawa; ang iba ay gumagala, naliligaw ng pagdududa.
Kumilos sila ayon sa kanilang mga nakaraang aksyon; walang kwenta makipag-usap sa kanila.
O Nanak, yaong mga kinalulugdan ng Panginoon ay mabuti; Itinataguyod niya ang kanilang karangalan. ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru, ang isa ay nakatagpo ng isang pangmatagalang kapayapaan; ang sakit ng kapanganakan at kamatayan ay naalis.
Hindi siya nababagabag ng pagkabalisa, at ang walang malasakit na Panginoon ay dumarating upang tumira sa isip.
Sa kaibuturan ng kanyang sarili, ay ang sagradong dambana ng espirituwal na karunungan, na inihayag ng Tunay na Guru.
Ang kanyang dumi ay naalis, at ang kanyang kaluluwa ay nagiging malinis na dalisay, naliligo sa sagradong dambana, ang pool ng Ambrosial Nectar.
Ang kaibigan ay nakikipagkita sa Tunay na Kaibigan, ang Panginoon, sa pamamagitan ng pag-ibig ng Shabad.
Sa loob ng tahanan ng kanyang sariling pagkatao, nahanap niya ang Banal na Sarili, at ang kanyang liwanag ay sumasama sa Liwanag.
Ang Mensahero ng Kamatayan ay hindi iniiwan ang mapagkunwari; inaakay siya sa kahihiyan.
O Nanak, yaong mga puspos ng Naam ay naligtas; sila ay umiibig sa Tunay na Panginoon. ||2||
Pauree:
Humayo ka, at maupo sa Sat Sangat, ang Tunay na Kongregasyon, kung saan ang Pangalan ng Panginoon ay ipinukol.
Sa kapayapaan at katahimikan, pagnilayan ang Pangalan ng Panginoon - huwag mawala ang diwa ng Panginoon.
Awitin ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har, palagi, araw at gabi, at ikaw ay tatanggapin sa Hukuman ng Panginoon.
Siya lamang ang nakatagpo ng Perpektong Tunay na Guru, na sa kanyang noo ay nakasulat ang isang nakatakdang tadhana.
Hayaang yumukod ang lahat sa pagsamba sa Guru, na binibigkas ang sermon ng Panginoon. ||4||
Salok, Ikatlong Mehl:
Ang mga kaibigan na nagmamahal sa Tunay na Guru, ay nakikipagkita sa Panginoon, ang Tunay na Kaibigan.
Pagkilala sa kanilang Minamahal, nagninilay-nilay sila sa Tunay na Panginoon nang may pagmamahal at pagmamahal.
Ang kanilang mga isip ay pinapayapa ng kanilang sariling mga isip, sa pamamagitan ng walang kapantay na Salita ng Shabad ng Guru.
Ang magkakaibigang ito ay nagkakaisa, at hindi na muling maghihiwalay; sila ay pinag-isa ng Panginoong Lumikha Mismo.
Ang ilan ay hindi naniniwala sa Mapalad na Pangitain ng Darshan ng Guru; hindi nila iniisip ang Shabad.
Ang mga hiwalay ay umiibig sa duality - ano pang paghihiwalay ang maaari nilang maranasan?
Ang pakikipagkaibigan sa mga kusang-loob na manmukh ay tumatagal lamang ng ilang maikling araw.
Ang pagkakaibigang ito ay nasira sa isang iglap; ang pagkakaibigang ito ay humahantong sa katiwalian.
Hindi sila natatakot sa Tunay na Panginoon sa loob ng kanilang mga puso, at hindi nila mahal ang Naam.
O Nanak, bakit makipagkaibigan sa mga iniligaw mismo ng Panginoong Lumikha? ||1||
Ikatlong Mehl:
Ang ilan ay nananatiling patuloy na puspos ng Pag-ibig ng Panginoon; Ako ay isang sakripisyo magpakailanman sa kanila.
Iniaalay ko ang aking isip, kaluluwa at kayamanan sa kanila; yumuko ako, bumagsak ako sa paanan nila.
Ang pagpupulong sa kanila, ang kaluluwa ay nasisiyahan, at ang gutom at uhaw ng isang tao ay nawawala.
Nanak, yaong mga nakaayon sa Naam ay masaya magpakailanman; buong pagmamahal nilang itinuon ang kanilang isipan sa Tunay na Panginoon. ||2||
Pauree:
Isa akong sakripisyo sa Guru, na binibigkas ang sermon ng Mga Aral ng Panginoon.