Ang nakakakita sa Nag-iisang Panginoon sa pamamagitan ng kanyang mga mata - ang kanyang mga kamay ay hindi mapuputik at marumi.
O Nanak, ang mga Gurmukh ay naligtas; pinalibutan ng Guru ang karagatan na may pilapil ng Katotohanan. ||8||
Kung nais mong patayin ang apoy, pagkatapos ay maghanap ng tubig; kung wala ang Guru, hindi matatagpuan ang karagatan ng tubig.
Patuloy kang gumala na nawala sa reinkarnasyon sa pamamagitan ng kapanganakan at kamatayan, kahit na gumawa ka ng libu-libong iba pang mga gawa.
Ngunit hindi ka bubuwisan ng Mensahero ng Kamatayan, kung ikaw ay lalakad nang naaayon sa Kalooban ng Tunay na Guru.
O Nanak, ang kalinis-linisan, walang kamatayang katayuan ay nakuha, at ang Guru ay magkakaisa sa iyo sa Unyon ng Panginoon. ||9||
Ang uwak ay humihimas at naghuhugas ng sarili sa putik na putik.
Ang isip at katawan nito ay nadudumihan ng sarili nitong mga pagkakamali at kapintasan, at ang tuka nito ay puno ng dumi.
Ang sisne sa pool na nauugnay sa uwak, hindi alam na ito ay masama.
Ganyan ang pag-ibig ng walang pananampalataya na mapang-uyam; unawain ito, O mga matalino sa espirituwal, sa pamamagitan ng pag-ibig at debosyon.
Kaya't ipahayag ang tagumpay ng Kapisanan ng mga Banal, at kumilos bilang Gurmukh.
Kalinis-linisan at dalisay ang panlinis na paliguan, O Nanak, sa sagradong dambana ng ilog ng Guru. ||10||
Ano ang dapat kong ituring bilang mga gantimpala ng buhay ng tao, kung ang isang tao ay hindi nakadarama ng pagmamahal at debosyon sa Panginoon?
Ang pagsusuot ng damit at pagkain ng pagkain ay walang silbi, kung ang isip ay puno ng pagmamahal sa duality.
Ang makakita at makarinig ay hindi totoo, kung ang isa ay nagsasalita ng kasinungalingan.
O Nanak, purihin ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon; lahat ng iba pa ay darating at pupunta sa egotismo. ||11||
Ang mga Banal ay kakaunti at malayo sa pagitan; lahat ng iba pa sa mundo ay isang bonggang palabas lamang. ||12||
O Nanak, ang isang sinaktan ng Panginoon ay namatay kaagad; nawala ang kapangyarihang mabuhay.
Kung ang isang tao ay namatay sa gayong stroke, kung gayon siya ay tinatanggap.
Siya lamang ang sinaktan, na sinaktan ng Panginoon; pagkatapos ng naturang stroke, siya ay naaprubahan.
Ang palaso ng pag-ibig, na ipinutok ng Panginoong Nakaaalam ng Lahat, ay hindi mabubunot. ||13||
Sino ang maaaring maghugas ng hindi pa nilulutong palayok?
Pinagsama-sama ang limang elemento, gumawa ang Panginoon ng maling takip.
Kapag ito ay nakalulugod sa Kanya, ginagawa Niya itong tama.
Ang pinakamataas na liwanag ay sumisikat, at ang makalangit na awit ay nanginginig at umaalingawngaw. ||14||
Yaong mga ganap na bulag sa kanilang isipan, ay walang integridad na tuparin ang kanilang salita.
Sa kanilang mga bulag na pag-iisip, at sa kanilang nakabaligtad na pusong-lotus, sila ay talagang pangit.
Ang ilan ay marunong magsalita at naiintindihan ang sinasabi sa kanila. Ang mga taong iyon ay matalino at maganda.
Ang ilan ay hindi alam ang Sound-current ng Naad, espirituwal na karunungan o ang kagalakan ng kanta. Ni hindi nila naiintindihan ang mabuti at masama.
Ang ilan ay walang ideya ng pagiging perpekto, karunungan o pang-unawa; wala silang alam tungkol sa misteryo ng Salita.
O Nanak, talagang mga asno ang mga taong iyon; wala silang virtue o merito, but still, they are very proud. ||15||
Siya lamang ang isang Brahmin, na nakakakilala sa Diyos.
Siya ay umawit at nagmumuni-muni, at nagsasagawa ng pagtitipid at mabubuting gawa.
Pinananatili niya ang Dharma, nang may pananampalataya, pagpapakumbaba at kasiyahan.
Ang pagsira sa kanyang mga bono, siya ay pinalaya.
Ang gayong Brahmin ay karapat-dapat sambahin. ||16||
Siya lamang ay isang Kh'shaatriyaa, na isang bayani sa mabubuting gawa.
Ginagamit niya ang kanyang katawan upang magbigay sa kawanggawa;
nauunawaan niya ang kanyang sakahan, at nagtatanim ng mga buto ng pagkabukas-palad.
Ang gayong Kh'shaatriyaa ay tinatanggap sa Hukuman ng Panginoon.
Sinumang nagsasagawa ng kasakiman, pagmamay-ari at kasinungalingan,
ay tatanggap ng mga bunga ng kanyang sariling mga gawa. ||17||
Huwag mong painitin ang iyong katawan na parang hurno, o sunugin ang iyong mga buto na parang panggatong.
Ano ang nagawang mali ng ulo at paa mo? Tingnan mo ang iyong Asawa na Panginoon sa iyong sarili. ||18||