Sa ikatlong pagbabantay, ang gutom at uhaw ay bumabalot sa atensyon, at ang pagkain ay inilalagay sa bibig.
Ang kinakain ay nagiging alikabok, ngunit sila ay nakakabit pa rin sa pagkain.
Sa ikaapat na panonood, sila ay inaantok. Ipinikit nila ang kanilang mga mata at nagsimulang mangarap.
Bumangon muli, nakikisali sila sa mga salungatan; itinakda nila ang entablado na parang mabubuhay sila ng 100 taon.
Kung sa lahat ng oras, sa bawat sandali, namumuhay sila sa takot sa Diyos
-O Nanak, ang Panginoon ay nananahan sa loob ng kanilang mga isipan, at ang kanilang paglilinis ng paliguan ay totoo. ||1||
Pangalawang Mehl:
Sila ang mga perpektong hari, na natagpuan ang Perpektong Panginoon.
Dalawampu't apat na oras sa isang araw, nananatili silang walang pakialam, puspos ng Pag-ibig ng Isang Panginoon.
Iilan lamang ang nakakakuha ng Darshan, ang Mapalad na Pangitain ng Hindi Mailarawang Kagandahang Panginoon.
Sa pamamagitan ng perpektong karma ng mabubuting gawa, nakikilala ng isa ang Perpektong Guru, na ang pananalita ay perpekto.
O Nanak, kapag ginawang perpekto ng Guru ang isang tao, hindi bumababa ang timbang ng isa. ||2||
Pauree:
Kapag ikaw ang kasama ko, ano pa ba ang gusto ko? Sinasabi ko lamang ang Katotohanan.
Ninakawan ng mga magnanakaw ng makamundong mga gawain, hindi niya nakuha ang Mansyon ng Kanyang Presensya.
Sa sobrang pusong bato, nawalan siya ng pagkakataong maglingkod sa Panginoon.
Ang pusong iyon, kung saan hindi matatagpuan ang Tunay na Panginoon, ay dapat na wasakin at muling itayo.
Paano siya tumpak na matimbang, sa sukat ng pagiging perpekto?
Walang magsasabi na ang kanyang timbang ay pinaikli, kung aalisin niya ang kanyang sarili ng egotismo.
Ang mga tunay ay sinusuri, at tinatanggap sa Hukuman ng Panginoong Nakaaalam ng Lahat.
Ang tunay na paninda ay matatagpuan lamang sa isang tindahan-ito ay nakuha mula sa Perpektong Guru. ||17||
Salok, Pangalawang Mehl:
Dalawampu't apat na oras sa isang araw, sirain ang walong bagay, at sa ika-siyam na lugar, lupigin ang katawan.
Sa loob ng katawan ay ang siyam na kayamanan ng Pangalan ng Panginoon-hanapin ang kaibuturan ng mga birtud na ito.
Ang mga biniyayaan ng karma ng mabubuting gawa ay nagpupuri sa Panginoon. O Nanak, ginagawa nila ang Guru bilang kanilang espirituwal na guro.
Sa ikaapat na pagbabantay ng madaling araw, isang pananabik ang bumangon sa kanilang mas mataas na kamalayan.
Sila ay nakaayon sa ilog ng buhay; ang Tunay na Pangalan ay nasa kanilang isipan at sa kanilang mga labi.
Ang Ambrosial Nectar ay ipinamahagi, at ang mga may mabuting karma ay tumatanggap ng regalong ito.
Ang kanilang mga katawan ay nagiging ginintuang, at kumuha ng kulay ng espirituwalidad.
Kung ang Mag-aalahas ay maghagis ng Kanyang Sulyap ng Biyaya, hindi na sila muling ilalagay sa apoy.
Sa buong iba pang pitong pagbabantay sa maghapon, mabuting magsalita ng Katotohanan, at umupo kasama ng mga matalino sa espirituwal.
Doon, ang bisyo at kabutihan ay nakikilala, at ang kapital ng kasinungalingan ay nababawasan.
Doon, ang mga huwad ay itinatapon, at ang tunay ay pinasaya.
Ang pananalita ay walang kabuluhan at walang silbi. O Nanak, ang sakit at kasiyahan ay nasa kapangyarihan ng ating Panginoon at Guro. ||1||
Pangalawang Mehl:
Ang hangin ay ang Guru, ang Tubig ay ang Ama, at ang Lupa ay ang Dakilang Ina ng lahat.
Araw at gabi ay ang dalawang nars, na sa kandungan ang buong mundo ay naglalaro.
Mabubuting gawa at masasamang gawa-ang tala ay binabasa sa Presensya ng Panginoon ng Dharma.
Ayon sa kanilang sariling mga aksyon, ang ilan ay inilalapit, at ang ilan ay pinalalayo.
Yaong mga nagbulay-bulay sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, at umalis pagkatapos na gumawa sa pamamagitan ng pawis ng kanilang noo
-O Nanak, ang kanilang mga mukha ay nagliliwanag sa Korte ng Panginoon, at marami pang iba ang naligtas kasama nila! ||2||
Pauree:
Ang Tunay na Pagkain ay ang Pag-ibig ng Panginoon; ang Tunay na Guru ay nagsalita.
Sa Tunay na Pagkaing ito, nasiyahan ako, at sa Katotohanan, natutuwa ako.
Totoo ang mga lungsod at mga nayon, kung saan ang isa ay naninirahan sa Tunay na Tahanan ng sarili.
Kapag ang Tunay na Guru ay nalulugod, tinatanggap ng isa ang Pangalan ng Panginoon, at namumulaklak sa Kanyang Pag-ibig.
Walang pumapasok sa Korte ng Tunay na Panginoon sa pamamagitan ng kasinungalingan.
Sa pamamagitan ng pagbigkas ng kasinungalingan at kasinungalingan lamang, ang Mansion ng Presensya ng Panginoon ay nawala.