Pagdating ko sa Sanctuary ng mga Banal na Banal, lahat ng aking masamang pag-iisip ay napawi.
Pagkatapos, O Nanak, naalala ko ang Chintaamani, ang hiyas na tumutupad sa lahat ng pagnanasa, at ang silo ng Kamatayan ay naputol. ||3||7||
Sorat'h, Ikasiyam na Mehl:
O tao, hawakan nang mahigpit ang Katotohanang ito sa iyong kaluluwa.
Ang buong mundo ay parang panaginip lamang; ito ay lilipas sa isang iglap. ||1||I-pause||
Tulad ng isang pader ng buhangin, na binuo at nakapalitada na may mahusay na pangangalaga, na hindi tumatagal ng kahit ilang araw,
ganoon din ang kasiyahan ni Maya. Bakit ka nabigla sa kanila, ikaw na mangmang? ||1||
Unawain ito ngayon - hindi pa huli ang lahat! Umawit at i-vibrate ang Pangalan ng Panginoon.
Sabi ni Nanak, ito ang banayad na karunungan ng mga Banal na Banal, na ipinapahayag ko nang malakas sa iyo. ||2||8||
Sorat'h, Ikasiyam na Mehl:
Sa mundong ito, wala akong nakitang tunay na kaibigan.
Ang buong mundo ay nakakabit sa sarili nitong kasiyahan, at kapag dumating ang problema, walang kasama mo. ||1||I-pause||
Mga asawa, kaibigan, anak at kamag-anak - lahat ay nakadikit sa kayamanan.
Kapag nakakita sila ng isang mahirap na tao, lahat sila ay tumalikod sa kanyang kumpanya at tumakas. ||1||
Kaya ano ang dapat kong sabihin sa baliw na isip na ito, na magiliw na nakakabit sa kanila?
Ang Panginoon ang Guro ng maamo, ang Tagapuksa ng lahat ng mga takot, at nakalimutan kong purihin Siya. ||2||
Tulad ng buntot ng aso, na kailanman ay hindi matutuwid, ang isip ay hindi magbabago, gaano man karaming bagay ang subukan.
Sabi ni Nanak, mangyaring, Panginoon, itaguyod ang karangalan ng Iyong likas na kalikasan; Inaawit ko ang Iyong Pangalan. ||3||9||
Sorat'h, Ikasiyam na Mehl:
O isip, hindi mo tinanggap ang Mga Aral ng Guru.
Ano ang silbi ng pag-ahit ng iyong ulo, at pagsusuot ng safron robe? ||1||I-pause||
Ang pagtalikod sa Katotohanan, kumapit ka sa kasinungalingan; walang silbi ang buhay mo.
Ang pagsasagawa ng pagkukunwari, pinupuno mo ang iyong tiyan, at pagkatapos ay natutulog na parang hayop. ||1||
Hindi mo alam ang Daan ng pagninilay ng Panginoon; ibinenta mo ang sarili mo sa kamay ni Maya.
Ang baliw ay nananatiling gusot sa bisyo at katiwalian; nakalimutan niya ang hiyas ng Naam. ||2||
Siya ay nananatiling walang iniisip, hindi iniisip ang Panginoon ng Sansinukob; ang kanyang buhay ay walang kabuluhan na lumilipas.
Sabi ni Nanak, O Panginoon, pakisuyo, patunayan ang iyong likas na kalikasan; ang mortal na ito ay patuloy na nagkakamali. ||3||10||
Sorat'h, Ikasiyam na Mehl:
Ang lalaking iyon, na sa gitna ng sakit, ay hindi nakakaramdam ng sakit,
na hindi naaapektuhan ng kasiyahan, pagmamahal o takot, at magkamukha sa ginto at alabok;||1||Pause||
Sino ang hindi naimpluwensiyahan ng alinman sa paninirang-puri o papuri, ni naaapektuhan ng kasakiman, kalakip o pagmamataas;
na nananatiling hindi naaapektuhan ng saya at kalungkutan, karangalan at kahihiyan;||1||
na tinalikuran ang lahat ng pag-asa at pagnanasa at nananatiling walang pagnanasa sa mundo;
na hindi naantig ng sekswal na pagnanasa o galit - sa loob ng kanyang puso, nananahan ang Diyos. ||2||
Ang lalaking iyon, na pinagpala ng Grasya ng Guru, ay nakakaunawa sa ganitong paraan.
O Nanak, sumanib siya sa Panginoon ng Uniberso, tulad ng tubig na may tubig. ||3||11||