Napakahirap maging katulad ng mga peke - ang mga Banal na Banal; ito ay nakakamit lamang sa pamamagitan ng perpektong karma. ||111||
Ang unang pagbabantay sa gabi ay nagdudulot ng mga bulaklak, at ang mga susunod na pagbabantay sa gabi ay nagbubunga.
Ang mga nananatiling gising at mulat, ay tumatanggap ng mga regalo mula sa Panginoon. ||112||
Ang mga kaloob ay mula sa ating Panginoon at Guro; sino ang makapagpipilit sa Kanya na ipagkaloob sa kanila?
Ang ilan ay gising, at hindi sila tinatanggap, habang ginigising Niya ang iba mula sa pagkakatulog upang pagpalain sila. ||113||
Hinahanap mo ang iyong Asawa Panginoon; dapat may mali ka sa katawan mo.
Ang mga kilala bilang happy soul-brides, huwag tumingin sa iba. ||114||
Sa loob ng iyong sarili, gawing pana ang pasensya, at gawing pisi ang pasensya.
Gawing arrow ang pasensya, hindi ka hahayaan ng Lumikha na makaligtaan ang target. ||115||
Ang mga matiyaga ay nananatili sa pagtitiis; sa ganitong paraan, sinusunog nila ang kanilang mga katawan.
Malapit sila sa Panginoon, ngunit hindi nila inihahayag ang kanilang sikreto sa sinuman. ||116||
Hayaan ang pasensya na maging layunin mo sa buhay; itanim ito sa loob ng iyong pagkatao.
Sa ganitong paraan, lalago ka sa isang malaking ilog; hindi ka masisira sa isang maliit na batis. ||117||
Fareed, mahirap maging isang dervish - isang Banal na Santo; mas madaling mahalin ang tinapay kapag ito ay nilagyan ng mantikilya.
Iilan lamang ang sumusunod sa paraan ng mga Banal. ||118||
Ang aking katawan ay nagluluto tulad ng isang hurno; ang aking mga buto ay nagniningas na parang panggatong.
Kung ang aking mga paa ay mapagod, ako'y lalakad sa aking ulo, kung ako'y makakatagpo ng aking minamahal. ||119||
Huwag mong painitin ang iyong katawan na parang hurno, at huwag sunugin ang iyong mga buto na parang panggatong.
Anong pinsala ang ginawa sa iyo ng iyong mga paa at ulo? Masdan mo ang iyong Minamahal sa loob ng iyong sarili. ||120||
Hinahanap ko ang Kaibigan ko, pero kasama ko na ang Kaibigan ko.
O Nanak, ang Di-nakikitang Panginoon ay hindi makikita; Siya ay ipinahayag lamang sa Gurmukh. ||121||
Nang makita ang mga swans na lumalangoy, naging excited ang mga crane.
Ang mga kawawang crane ay nalunod sa kamatayan, na ang kanilang mga ulo ay nasa ilalim ng tubig at ang kanilang mga paa ay nakalabas sa itaas. ||122||
Kilala ko siya bilang isang mahusay na sisne, kaya nakipag-ugnay ako sa kanya.
Kung alam ko lang na isa lang siyang kawawang crane, hinding hindi ko na siya napagkrusang landas. ||123||
Sino ang swan, at sino ang crane, kung pagpapalain siya ng Diyos ng Kanyang Sulyap ng Biyaya?
Kung ito ay nakalulugod sa Kanya, O Nanak, pinapalitan Niya ang isang uwak ng isang sisne. ||124||
Mayroon lamang isang ibon sa lawa, ngunit mayroong limampung mga trapper.
Ang katawan na ito ay nahuli sa mga alon ng pagnanasa. O aking Tunay na Panginoon, Ikaw lamang ang aking pag-asa! ||125||
Ano ang salitang iyon, ano ang birtud na iyon, at ano ang mahiwagang mantra na iyon?
Ano ang mga damit na iyon, na maaari kong isuot upang maakit ang aking Asawa na Panginoon? ||126||
Ang kababaang-loob ay ang salita, ang pagpapatawad ay ang kabutihan, at ang matamis na pananalita ay ang magic mantra.
Isuot mo itong tatlong damit, O kapatid na babae, at mabibihag mo ang iyong Asawa Panginoon. ||127||
Kung ikaw ay matalino, maging simple;
kung ikaw ay makapangyarihan, maging mahina;
at kapag walang maibabahagi, saka ibahagi sa iba.
Gaano kabihira ang isang kilala bilang isang deboto. ||128||
Huwag magsabi ng kahit isang masakit na salita; ang iyong Tunay na Panginoon at Guro ay nananatili sa lahat.
Huwag sirain ang puso ng sinuman; lahat ito ay mga hindi mabibiling hiyas. ||129||
Ang isip ng lahat ay parang mahalagang hiyas; ang saktan sila ay hindi mabuti.
Kung ninanais mo ang iyong Minamahal, huwag mong sirain ang puso ng sinuman. ||130||