Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Katotohanan Ang Pangalan. Malikhaing Pagiging Personified. Walang Takot. Walang Poot. Imahe Ng Undying. Higit pa sa Kapanganakan. Self-Existent. Sa Biyaya ni Guru:
Raag Goojaree, First Mehl, Chau-Padhay, First House:
Gagawin kong punungkahoy ng sandal ang Iyong Pangalan, at ang isip ko ay batong ipapahid nito;
para sa safron, mag-aalok ako ng mabubuting gawa; kaya, nagsasagawa ako ng pagsamba at pagsamba sa loob ng aking puso. ||1||
Magsagawa ng pagsamba at pagsamba sa pamamagitan ng pagninilay sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon; kung wala ang Pangalan, walang pagsamba at pagsamba. ||1||I-pause||
Kung huhugasan ng isa ang kanyang puso sa loob, tulad ng diyus-diyosang bato na hinuhugasan sa labas,
ang kanyang dumi ay aalisin, ang kanyang kaluluwa ay lilinisin, at siya ay mapapalaya kapag siya ay umalis. ||2||
Kahit na ang mga hayop ay may halaga, habang kumakain sila ng damo at nagbibigay ng gatas.
Kung wala ang Naam, ang buhay ng mortal ay isinumpa, gayundin ang mga aksyon na kanyang ginagawa. ||3||
Ang Panginoon ay naririnig sa kamay - huwag isipin na Siya ay malayo. Lagi niya tayong pinapahalagahan, at inaalala.
Anuman ang ibinigay Niya sa atin, kinakain natin; sabi ni Nanak, Siya ang Tunay na Panginoon. ||4||1||
Goojaree, Unang Mehl:
Mula sa lotus ng pusod ni Vishnu, ipinanganak si Brahma; Binibigkas niya ang Vedas na may malambing na boses.
Hindi niya mahanap ang mga limitasyon ng Panginoon, at nanatili siya sa kadiliman ng pagdating at pag-alis. ||1||
Bakit ko kakalimutan ang aking Mahal? Siya ang tagasuporta ng aking hininga ng buhay.
Ang mga perpektong nilalang ay nagsasagawa ng debosyonal na pagsamba sa Kanya. Ang mga tahimik na pantas ay naglilingkod sa Kanya sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru. ||1||I-pause||
Ang kaniyang mga ilawan ay ang araw at ang buwan; ang One Light of the Destroyer of ego ay pumupuno sa tatlong mundo.
Ang isang naging Gurmukh ay nananatiling malinis na dalisay, araw at gabi, habang ang kusang-loob na manmukh ay nababalot ng kadiliman ng gabi. ||2||
Ang mga Siddha sa Samaadhi ay patuloy na nagkakasalungatan; ano kayang nakikita ng dalawang mata nila?
Isang taong may Banal na Liwanag sa loob ng kanyang puso, at nagising sa himig ng Salita ng Shabad - ang Tunay na Guru ang nag-aayos ng kanyang mga alitan. ||3||
O Panginoon ng mga anghel at tao, walang katapusan at hindi pa isinisilang, ang Iyong Tunay na Mansyon ay walang kapantay.
Nanak merges imperceptibly sa Buhay ng mundo; ibuhos mo ang iyong awa sa kanya, at iligtas mo siya. ||4||2||