Sa lahat ng lugar, Ikaw ang Nag-iisa. Kung ito ay nakalulugod sa Iyo, Panginoon, mangyaring iligtas at protektahan ako!
Sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ang Tunay ay nananatili sa loob ng isip. Ang Pagsasama ng Naam ay nagdudulot ng pinakamagandang karangalan.
Tanggalin ang sakit ng egotismo, at umawit ng Tunay na Shabad, ang Salita ng Tunay na Panginoon. ||8||
Ikaw ay lumaganap sa buong Akaashic Ethers, ang mga nether region at ang tatlong mundo.
Ikaw mismo ay bhakti, mapagmahal na pagsamba sa debosyonal. Ikaw Mismo ang nagbubuklod sa amin sa Pagkakaisa sa Iyong Sarili.
O Nanak, nawa'y hindi ko malilimutan ang Naam! Kung paano ang Iyong Kasiyahan, gayon din ang Iyong Kalooban. ||9||13||
Siree Raag, Unang Mehl:
Ang aking isip ay tinusok sa pamamagitan ng Pangalan ng Panginoon. Ano pa ba ang dapat kong pag-isipan?
Ang pagtutuon ng iyong kamalayan sa Shabad, ang kaligayahan ay bumubunga. Nakikibagay sa Diyos, ang pinakamabuting kapayapaan ay matatagpuan.
Kung nais Mo, iligtas mo ako, Panginoon. Ang Pangalan ng Panginoon ay aking Suporta. ||1||
O isip, ang Kalooban ng ating Panginoon at Guro ay totoo.
Ituon mo ang iyong pagmamahal sa Isa na lumikha at nagpalamuti sa iyong katawan at isipan. ||1||I-pause||
Kung putulin ko ang aking katawan, at susunugin ko sa apoy,
at kung gagawin kong panggatong ang aking katawan at isipan, at araw at gabi ay susunugin ko sila sa apoy,
at kung gagawa ako ng daan-daang libo at milyon-milyong mga relihiyosong ritwal-pa rin, ang lahat ng ito ay hindi katumbas ng Pangalan ng Panginoon. ||2||
Kung ang aking katawan ay naputol sa kalahati, kung ang isang lagari ay ilagay sa aking ulo,
at kung ang aking katawan ay nagyelo sa Himalayas-kahit na noon, ang aking isip ay hindi magiging malaya sa sakit.
Wala sa mga ito ang katumbas ng Pangalan ng Panginoon. Nakita ko at sinubukan at sinubukan silang lahat. ||3||
Kung ako ay nag-abuloy ng mga kastilyong ginto, at nagbigay ng maraming magagandang kabayo at kamangha-manghang mga elepante bilang kawanggawa,
at kung gumawa ako ng mga donasyon ng lupa at baka-kahit noon, ang pagmamataas at kaakuhan ay nasa loob ko pa rin.
Ang Pangalan ng Panginoon ay tumagos sa aking isipan; ibinigay sa akin ng Guru ang tunay na regalong ito. ||4||
Napakaraming matigas ang ulo na matatalinong tao, at napakaraming nagmumuni-muni sa Vedas.
Napakaraming gusot para sa kaluluwa. Bilang Gurmukh lamang natin matatagpuan ang Pintuan ng Paglaya.
Ang katotohanan ay mas mataas kaysa sa lahat; ngunit mas mataas pa rin ang tapat na pamumuhay. ||5||
Tawagin ang lahat na dinakila; walang mukhang mababa.
Ang Isang Panginoon ang gumawa ng mga sisidlan, at ang Kanyang Isang Liwanag ay lumaganap sa tatlong mundo.
Ang pagtanggap ng Kanyang Grasya, nakakamit natin ang Katotohanan. Walang sinuman ang makapagbubura sa Kanyang Pangunahing Pagpapala. ||6||
Kapag ang isang Banal na tao ay nakatagpo ng isa pang Banal na tao, sila ay nananatili sa kasiyahan, sa pamamagitan ng Pag-ibig ng Guru.
Pinag-iisipan nila ang Hindi Binibigkas na Pagsasalita, na nagsasama sa pagsipsip sa Tunay na Guru.
Ang pag-inom sa Ambrosial Nectar, sila ay nasisiyahan; pumunta sila sa Hukuman ng Panginoon sa mga damit ng karangalan. ||7||
Sa bawat puso ang Musika ng Plauta ng Panginoon ay nanginginig, gabi at araw, na may dakilang pagmamahal para sa Shabad.
Iilan lamang na naging Gurmukh ang nakakaunawa nito sa pamamagitan ng pagtuturo sa kanilang mga isipan.
O Nanak, huwag kalimutan ang Naam. Ang pagsasagawa ng Shabad ay maliligtas ka. ||8||14||
Siree Raag, Unang Mehl:
May mga pinturang mansyon na makikita, puti, na may magagandang pinto;
sila ay itinayo upang magbigay ng kasiyahan sa isip, ngunit ito ay para lamang sa pag-ibig ng duality.
Ang panloob na pagkatao ay walang laman kung walang pag-ibig. Ang katawan ay gumuho sa isang bunton ng abo. ||1||
O Mga Kapatid ng Tadhana, itong katawan at kayamanan ay hindi sasama sa inyo.
Ang Pangalan ng Panginoon ay ang dalisay na kayamanan; sa pamamagitan ng Guru, ipinagkaloob ng Diyos ang kaloob na ito. ||1||I-pause||
Ang Pangalan ng Panginoon ay ang dalisay na kayamanan; ito ay ibinibigay lamang ng Tagapagbigay.
Ang sinumang may Guru, ang Lumikha, bilang kanyang Kaibigan, ay hindi na tatanungin pagkatapos nito.
Siya mismo ang nagliligtas sa mga iniligtas. Siya Mismo ang Tagapagpatawad. ||2||