Ang lingkod na si Nanak ay basang-basa ng Kanyang Halimuyak; pinagpala, pinagpala ang buong buhay niya. ||1||
Ang Bani ng Pag-ibig ng Panginoon ay ang matulis na palaso, na tumagos sa aking isipan, O Panginoong Hari.
Tanging ang mga nakakaramdam ng sakit ng pag-ibig na ito, ang nakakaalam kung paano ito titiisin.
Ang mga namamatay, at nananatiling patay habang nabubuhay pa, ay sinasabing si Jivan Mukta, pinalaya habang nabubuhay pa.
O Panginoon, pag-isahin ang lingkod na si Nanak sa Tunay na Guru, upang makatawid siya sa nakakatakot na mundo-karagatan. ||2||
Ako ay hangal at mangmang, ngunit dinala ko sa Kanyang Santuwaryo; nawa'y sumanib ako sa Pag-ibig ng Panginoon ng Sansinukob, O Panginoong Hari.
Sa pamamagitan ng Perpektong Guru, nakuha ko ang Panginoon, at hinihiling ko ang isang pagpapala ng debosyon sa Panginoon.
Ang aking isip at katawan ay namumulaklak sa pamamagitan ng Salita ng Shabad; Nagninilay-nilay ako sa Panginoon ng walang katapusang mga alon.
Nakipagpulong sa mapagpakumbabang mga Banal, nahanap ni Nanak ang Panginoon, sa Sat Sangat, ang Tunay na Kongregasyon. ||3||
O Maawain sa maamo, dinggin mo ang aking dalangin, O Panginoong Diyos; Ikaw ang aking Guro, O Panginoong Hari.
Nakikiusap ako para sa Sanctuary ng Pangalan ng Panginoon, Har, Har; please, ilagay mo sa bibig ko.
Ito ay natural na paraan ng Panginoon upang mahalin ang Kanyang mga deboto; O Panginoon, mangyaring ingatan ang aking karangalan!
Ang lingkod na si Nanak ay pumasok sa Kanyang Santuwaryo, at naligtas sa Pangalan ng Panginoon. ||4||8||15||
Aasaa, Ikaapat na Mehl:
Bilang Gurmukh, ako ay naghanap at naghanap, at natagpuan ko ang Panginoon, ang aking Kaibigan, ang aking Soberanong Panginoong Hari.
Sa loob ng pader na kuta ng aking ginintuang katawan, ang Panginoon, Har, Har, ay nahayag.
Ang Panginoon, Har, Har, ay isang hiyas, isang brilyante; ang aking isip at katawan ay tinusok.
Sa pamamagitan ng napakalaking kapalaran ng pre-orden na tadhana, natagpuan ko ang Panginoon. Nanak ay napuno ng Kanyang kahanga-hangang kakanyahan. ||1||
Ako'y nakatayo sa tabi ng daan, at nagtatanong ng daan; Isa lang akong kabataang nobya ng Panginoong Hari.
Ang Guru ay naging dahilan upang maalala ko ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har; Sinusundan ko ang Landas patungo sa Kanya.
Ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay ang Suporta ng aking isip at katawan; Nasunog ko na ang lason ng ego.
O Tunay na Guro, isama mo ako sa Panginoon, isama mo ako sa Panginoon, pinalamutian ng mga bulaklak na bulaklak. ||2||
O aking Pag-ibig, halika at salubungin ako bilang Gurmukh; Matagal na akong hiwalay sa Iyo, Panginoong Hari.
Ang aking isip at katawan ay malungkot; ang aking mga mata ay basa sa kahanga-hangang diwa ng Panginoon.
Ipakita sa akin ang aking Panginoong Diyos, ang aking Pag-ibig, O Guru; ang pakikipagtagpo sa Panginoon, ang aking isip ay nalulugod.
Ako ay isang tanga lamang, O Nanak, ngunit ako ay hinirang ng Panginoon upang isagawa ang Kanyang paglilingkod. ||3||
Ang katawan ng Guru ay basang-basa ng Ambrosial Nectar; Dinidilig niya ito sa akin, O Panginoong Hari.
Yaong ang mga isip ay nalulugod sa Salita ng Bani ng Guru, uminom sa Ambrosial Nectar nang paulit-ulit.
Habang nalulugod ang Guru, nakuha ang Panginoon, at hindi ka na mapipilit pa.
Ang abang lingkod ng Panginoon ay naging Panginoon, Har, Har; O Nanak, ang Panginoon at ang Kanyang lingkod ay iisa at iisa. ||4||9||16||
Aasaa, Ikaapat na Mehl:
Ang kayamanan ng Ambrosial Nectar, ang debosyonal na paglilingkod ng Panginoon, ay matatagpuan sa pamamagitan ng Guru, ang Tunay na Guru, O Panginoong Hari.
Ang Guru, ang Tunay na Guru, ay ang Tunay na Bangko, na nagbibigay sa Kanyang Sikh ng kabisera ng Panginoon.
Mapalad, mapalad ang mangangalakal at ang pangangalakal; kay ganda ng Bangkero, ang Guru!
O tagapaglingkod na Nanak, sila lamang ang nakakakuha ng Guru, na may nakasulat na nakatakdang tadhana sa kanilang mga noo. ||1||
Ikaw ang aking Tunay na Bangko, O Panginoon; ang buong mundo ay Iyong mangangalakal, O Panginoong Hari.
Nilikha mo ang lahat ng sisidlan, O Panginoon, at ang nananahan sa loob ay sa Iyo rin.
Anuman ang ilagay Mo sa sisidlang iyon, iyon lamang ang lalabas muli. Ano ang magagawa ng mga mahihirap na nilalang?