Sri Guru Granth Sahib

Pahina - 1109

ਆਗੈ ਘਾਮ ਪਿਛੈ ਰੁਤਿ ਜਾਡਾ ਦੇਖਿ ਚਲਤ ਮਨੁ ਡੋਲੇ ॥

aagai ghaam pichhai rut jaaddaa dekh chalat man ddole |

Ang tag-araw ay nasa likuran natin ngayon, at ang panahon ng taglamig ay nasa unahan. Sa pagtitig sa dulang ito, nag-aalinlangan ang aking nanginginig na isipan.

ਦਹ ਦਿਸਿ ਸਾਖ ਹਰੀ ਹਰੀਆਵਲ ਸਹਜਿ ਪਕੈ ਸੋ ਮੀਠਾ ॥

dah dis saakh haree hareeaaval sahaj pakai so meetthaa |

Sa lahat ng sampung direksyon, ang mga sanga ay berde at buhay. Ang mabagal na hinog, ay matamis.

ਨਾਨਕ ਅਸੁਨਿ ਮਿਲਹੁ ਪਿਆਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਭਏ ਬਸੀਠਾ ॥੧੧॥

naanak asun milahu piaare satigur bhe baseetthaa |11|

O Nanak, sa Assu, mangyaring salubungin ako, aking Mahal. Ang Tunay na Guru ay naging aking Tagapagtanggol at Kaibigan. ||11||

ਕਤਕਿ ਕਿਰਤੁ ਪਇਆ ਜੋ ਪ੍ਰਭ ਭਾਇਆ ॥

katak kirat peaa jo prabh bhaaeaa |

Sa Katak, iyon lamang ang nangyayari, na nakalulugod sa Kalooban ng Diyos.

ਦੀਪਕੁ ਸਹਜਿ ਬਲੈ ਤਤਿ ਜਲਾਇਆ ॥

deepak sahaj balai tat jalaaeaa |

Ang lampara ng intuwisyon ay nasusunog, naiilawan ng kakanyahan ng katotohanan.

ਦੀਪਕ ਰਸ ਤੇਲੋ ਧਨ ਪਿਰ ਮੇਲੋ ਧਨ ਓਮਾਹੈ ਸਰਸੀ ॥

deepak ras telo dhan pir melo dhan omaahai sarasee |

Ang pag-ibig ay ang langis sa lampara, na pinag-iisa ang kaluluwa-nobya sa kanyang Panginoon. Ang nobya ay nalulugod, sa lubos na kaligayahan.

ਅਵਗਣ ਮਾਰੀ ਮਰੈ ਨ ਸੀਝੈ ਗੁਣਿ ਮਾਰੀ ਤਾ ਮਰਸੀ ॥

avagan maaree marai na seejhai gun maaree taa marasee |

Isang taong namatay sa mga pagkakamali at kapinsalaan - ang kanyang kamatayan ay hindi matagumpay. Ngunit ang isang namamatay sa maluwalhating kabutihan, tunay na namamatay.

ਨਾਮੁ ਭਗਤਿ ਦੇ ਨਿਜ ਘਰਿ ਬੈਠੇ ਅਜਹੁ ਤਿਨਾੜੀ ਆਸਾ ॥

naam bhagat de nij ghar baitthe ajahu tinaarree aasaa |

Ang mga biniyayaan ng debosyonal na pagsamba sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay nakaupo sa tahanan ng kanilang sariling panloob na pagkatao. Inilalagay nila ang kanilang pag-asa sa Iyo.

ਨਾਨਕ ਮਿਲਹੁ ਕਪਟ ਦਰ ਖੋਲਹੁ ਏਕ ਘੜੀ ਖਟੁ ਮਾਸਾ ॥੧੨॥

naanak milahu kapatt dar kholahu ek gharree khatt maasaa |12|

Nanak: mangyaring buksan ang mga shutter ng Iyong Pinto, O Panginoon, at salubungin ako. Ang isang sandali ay parang anim na buwan para sa akin. ||12||

ਮੰਘਰ ਮਾਹੁ ਭਲਾ ਹਰਿ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਵਏ ॥

manghar maahu bhalaa har gun ank samaave |

Ang buwan ng Maghar ay mabuti, para sa mga umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon, at sumanib sa Kanyang Pagkatao.

ਗੁਣਵੰਤੀ ਗੁਣ ਰਵੈ ਮੈ ਪਿਰੁ ਨਿਹਚਲੁ ਭਾਵਏ ॥

gunavantee gun ravai mai pir nihachal bhaave |

Binibigkas ng mabait na asawa ang Kanyang Maluwalhating Papuri; ang aking Mahal na Asawa Panginoon ay Walang Hanggan at Hindi Nagbabago.

ਨਿਹਚਲੁ ਚਤੁਰੁ ਸੁਜਾਣੁ ਬਿਧਾਤਾ ਚੰਚਲੁ ਜਗਤੁ ਸਬਾਇਆ ॥

nihachal chatur sujaan bidhaataa chanchal jagat sabaaeaa |

Ang Pangunahing Panginoon ay Hindi Natitinag at Hindi Nagbabago, Matalino at Matalino; lahat ng mundo ay pabagu-bago.

ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਗੁਣ ਅੰਕਿ ਸਮਾਣੇ ਪ੍ਰਭ ਭਾਣੇ ਤਾ ਭਾਇਆ ॥

giaan dhiaan gun ank samaane prabh bhaane taa bhaaeaa |

Sa bisa ng espirituwal na karunungan at pagmumuni-muni, sumasailalim siya sa Kanyang Pagkatao; siya ay nakalulugod sa Diyos, at Siya ay nakalulugod sa kanya.

ਗੀਤ ਨਾਦ ਕਵਿਤ ਕਵੇ ਸੁਣਿ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਦੁਖੁ ਭਾਗੈ ॥

geet naad kavit kave sun raam naam dukh bhaagai |

Narinig ko ang mga awit at ang musika, at ang mga tula ng mga makata; ngunit ang Pangalan lamang ng Panginoon ang nag-aalis ng aking sakit.

ਨਾਨਕ ਸਾ ਧਨ ਨਾਹ ਪਿਆਰੀ ਅਭ ਭਗਤੀ ਪਿਰ ਆਗੈ ॥੧੩॥

naanak saa dhan naah piaaree abh bhagatee pir aagai |13|

O Nanak, ang nobya na iyon ay nakalulugod sa kanyang Asawa na Panginoon, na nagsasagawa ng mapagmahal na pagsamba sa harapan ng kanyang Minamahal. ||13||

ਪੋਖਿ ਤੁਖਾਰੁ ਪੜੈ ਵਣੁ ਤ੍ਰਿਣੁ ਰਸੁ ਸੋਖੈ ॥

pokh tukhaar parrai van trin ras sokhai |

Sa Poh, bumabagsak ang niyebe, at natutuyo ang katas ng mga puno at mga bukid.

ਆਵਤ ਕੀ ਨਾਹੀ ਮਨਿ ਤਨਿ ਵਸਹਿ ਮੁਖੇ ॥

aavat kee naahee man tan vaseh mukhe |

Bakit hindi ka dumating? Iniingatan kita sa aking isip, katawan at bibig.

ਮਨਿ ਤਨਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਜਗਜੀਵਨੁ ਗੁਰਸਬਦੀ ਰੰਗੁ ਮਾਣੀ ॥

man tan rav rahiaa jagajeevan gurasabadee rang maanee |

Siya ay tumatagos at bumabalot sa aking isipan at katawan; Siya ang Buhay ng Mundo. Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, tinatamasa ko ang Kanyang Pag-ibig.

ਅੰਡਜ ਜੇਰਜ ਸੇਤਜ ਉਤਭੁਜ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥

anddaj jeraj setaj utabhuj ghatt ghatt jot samaanee |

Pinuno ng Kanyang Liwanag ang lahat ng ipinanganak ng mga itlog, ipinanganak mula sa sinapupunan, ipinanganak ng pawis at ipinanganak sa lupa, bawat isa at bawat puso.

ਦਰਸਨੁ ਦੇਹੁ ਦਇਆਪਤਿ ਦਾਤੇ ਗਤਿ ਪਾਵਉ ਮਤਿ ਦੇਹੋ ॥

darasan dehu deaapat daate gat paavau mat deho |

Ipagkaloob mo sa akin ang Mapalad na Pangitain ng Iyong Darshan, O Panginoon ng Awa at Habag. O Dakilang Tagapagbigay, bigyan mo ako ng pang-unawa, upang ako ay makatagpo ng kaligtasan.

ਨਾਨਕ ਰੰਗਿ ਰਵੈ ਰਸਿ ਰਸੀਆ ਹਰਿ ਸਿਉ ਪ੍ਰੀਤਿ ਸਨੇਹੋ ॥੧੪॥

naanak rang ravai ras raseea har siau preet saneho |14|

O Nanak, ang Panginoon ay tinatangkilik, nilalasap at hinahangaan ang nobya na umiibig sa Kanya. ||14||

ਮਾਘਿ ਪੁਨੀਤ ਭਈ ਤੀਰਥੁ ਅੰਤਰਿ ਜਾਨਿਆ ॥

maagh puneet bhee teerath antar jaaniaa |

Sa Maagh, nagiging dalisay ako; Alam kong nasa loob ko ang sagradong dambana ng peregrinasyon.

ਸਾਜਨ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ਗੁਣ ਗਹਿ ਅੰਕਿ ਸਮਾਨਿਆ ॥

saajan sahaj mile gun geh ank samaaniaa |

Nakilala ko ang aking Kaibigan nang may madaling maunawaan; Nahawakan ko ang Kanyang Maluwalhating Kabutihan, at sumasailalim sa Kanyang Pagkatao.

ਪ੍ਰੀਤਮ ਗੁਣ ਅੰਕੇ ਸੁਣਿ ਪ੍ਰਭ ਬੰਕੇ ਤੁਧੁ ਭਾਵਾ ਸਰਿ ਨਾਵਾ ॥

preetam gun anke sun prabh banke tudh bhaavaa sar naavaa |

O aking Minamahal, Mabuting Panginoong Diyos, pakisuyong dinggin: Inaawit ko ang Iyong mga Kaluwalhatian, at sumasanib sa Iyong Pagkatao. Kung ito ay nakalulugod sa Iyong Kalooban, naliligo ako sa sagradong pool sa loob.

ਗੰਗ ਜਮੁਨ ਤਹ ਬੇਣੀ ਸੰਗਮ ਸਾਤ ਸਮੁੰਦ ਸਮਾਵਾ ॥

gang jamun tah benee sangam saat samund samaavaa |

Ang Ganges, Jamunaa, ang sagradong tagpuan ng tatlong ilog, ang pitong dagat,

ਪੁੰਨ ਦਾਨ ਪੂਜਾ ਪਰਮੇਸੁਰ ਜੁਗਿ ਜੁਗਿ ਏਕੋ ਜਾਤਾ ॥

pun daan poojaa paramesur jug jug eko jaataa |

Ang pagkakawanggawa, mga donasyon, pagsamba at pagsamba ay lahat ay nakasalalay sa Transcendent Panginoong Diyos; sa buong panahon, napagtanto ko ang Isa.

ਨਾਨਕ ਮਾਘਿ ਮਹਾ ਰਸੁ ਹਰਿ ਜਪਿ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਤਾ ॥੧੫॥

naanak maagh mahaa ras har jap atthasatth teerath naataa |15|

O Nanak, sa Maagh, ang pinakadakilang diwa ay ang pagninilay sa Panginoon; ito ang panlinis na paliguan ng animnapu't walong sagradong dambana ng peregrinasyon. ||15||

ਫਲਗੁਨਿ ਮਨਿ ਰਹਸੀ ਪ੍ਰੇਮੁ ਸੁਭਾਇਆ ॥

falagun man rahasee prem subhaaeaa |

Sa Phalgun, ang kanyang isip ay nabighani, nalulugod sa Pag-ibig ng kanyang Minamahal.

ਅਨਦਿਨੁ ਰਹਸੁ ਭਇਆ ਆਪੁ ਗਵਾਇਆ ॥

anadin rahas bheaa aap gavaaeaa |

Gabi at araw, siya ay nabighani, at ang kanyang pagkamakasarili ay nawala.

ਮਨ ਮੋਹੁ ਚੁਕਾਇਆ ਜਾ ਤਿਸੁ ਭਾਇਆ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਘਰਿ ਆਓ ॥

man mohu chukaaeaa jaa tis bhaaeaa kar kirapaa ghar aao |

Ang emosyonal na kalakip ay naaalis sa kanyang isipan, kapag ito ay nakalulugod sa Kanya; sa Kanyang Awa, Siya ay pumupunta sa aking tahanan.

ਬਹੁਤੇ ਵੇਸ ਕਰੀ ਪਿਰ ਬਾਝਹੁ ਮਹਲੀ ਲਹਾ ਨ ਥਾਓ ॥

bahute ves karee pir baajhahu mahalee lahaa na thaao |

Nagdamit ako ng iba't ibang damit, ngunit kung wala ang aking Mahal, hindi ako makakahanap ng lugar sa Mansyon ng Kanyang Presensya.

ਹਾਰ ਡੋਰ ਰਸ ਪਾਟ ਪਟੰਬਰ ਪਿਰਿ ਲੋੜੀ ਸੀਗਾਰੀ ॥

haar ddor ras paatt pattanbar pir lorree seegaaree |

Pinalamutian ko ang aking sarili ng mga garland ng mga bulaklak, mga kuwintas na perlas, mga mabangong langis at mga damit na sutla.

ਨਾਨਕ ਮੇਲਿ ਲਈ ਗੁਰਿ ਅਪਣੈ ਘਰਿ ਵਰੁ ਪਾਇਆ ਨਾਰੀ ॥੧੬॥

naanak mel lee gur apanai ghar var paaeaa naaree |16|

O Nanak, pinag-isa ako ng Guru sa Kanya. Nahanap na ng soul-bride ang kanyang Asawa na Panginoon, sa loob ng tahanan ng kanyang sariling puso. ||16||

ਬੇ ਦਸ ਮਾਹ ਰੁਤੀ ਥਿਤੀ ਵਾਰ ਭਲੇ ॥

be das maah rutee thitee vaar bhale |

Ang labindalawang buwan, ang mga panahon, ang mga linggo, ang mga araw, ang mga oras, ang mga minuto at ang mga segundo ay napakaganda,

ਘੜੀ ਮੂਰਤ ਪਲ ਸਾਚੇ ਆਏ ਸਹਜਿ ਮਿਲੇ ॥

gharree moorat pal saache aae sahaj mile |

Kapag dumating ang Tunay na Panginoon at sinalubong siya nang may natural na kadalian.

ਪ੍ਰਭ ਮਿਲੇ ਪਿਆਰੇ ਕਾਰਜ ਸਾਰੇ ਕਰਤਾ ਸਭ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥

prabh mile piaare kaaraj saare karataa sabh bidh jaanai |

Ang Diyos, ang aking Minamahal, ay nakipagtagpo sa akin, at lahat ng aking mga gawain ay nalutas na. Alam ng Panginoong Tagapaglikha ang lahat ng paraan at paraan.

ਜਿਨਿ ਸੀਗਾਰੀ ਤਿਸਹਿ ਪਿਆਰੀ ਮੇਲੁ ਭਇਆ ਰੰਗੁ ਮਾਣੈ ॥

jin seegaaree tiseh piaaree mel bheaa rang maanai |

Ako ay minamahal ng Isa na nagpaganda at nagtaas sa akin; Nakilala ko Siya, at ninanamnam ko ang Kanyang Pag-ibig.

ਘਰਿ ਸੇਜ ਸੁਹਾਵੀ ਜਾ ਪਿਰਿ ਰਾਵੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਭਾਗੋ ॥

ghar sej suhaavee jaa pir raavee guramukh masatak bhaago |

Ang higaan ng aking puso ay nagiging maganda, kapag ang aking Asawa na Panginoon ay hinahangaan ako. Bilang Gurmukh, ang tadhana sa aking noo ay nagising at naisaaktibo.