Mangyaring pagpalain si Nanak ng Iyong Maawaing Biyaya, O Diyos, upang makita ng kanyang mga mata ang Mapalad na Pangitain ng Iyong Darshan. ||1||
Pagpalain Mo po ako, O Minamahal na Diyos, ng milyun-milyong tainga, upang marinig ko ang Maluwalhating Papuri ng Hindi Nasisirang Panginoon.
Ang pakikinig, pakikinig sa mga ito, ang isip na ito ay nagiging walang batik at dalisay, at ang silo ng Kamatayan ay naputol.
Ang silong ng Kamatayan ay pinutol, nagninilay-nilay sa Di-nasisirang Panginoon, at lahat ng kaligayahan at karunungan ay nakuha.
Umawit, at magnilay-nilay, araw at gabi, sa Panginoon, Har, Har. Ituon ang iyong pagninilay-nilay sa Celestial Lord.
Ang masakit na mga kasalanan ay nasusunog, sa pamamagitan ng pag-iingat sa Diyos sa pag-iisip ng isang tao; nabubura ang masamang pag-iisip.
Sabi ni Nanak, O Diyos, nawa'y maawa ka sa akin, upang aking pakinggan ang Iyong Maluwalhating Papuri, O Hindi Masisirang Panginoon. ||2||
Mangyaring bigyan ako ng milyun-milyong mga kamay upang maglingkod sa Iyo, Diyos, at hayaan ang aking mga paa na lumakad sa Iyong Landas.
Ang paglilingkod sa Panginoon ay ang bangkang magdadala sa atin sa kakila-kilabot na mundo-karagatan.
Kaya't tumawid sa nakakatakot na mundo-karagatan, nagninilay-nilay sa pag-alaala sa Panginoon, Har, Har; lahat ng hiling ay matutupad.
Kahit na ang pinakamasamang katiwalian ay inalis; sumibol ang kapayapaan, at ang hindi napigilang celestial harmony ay nanginginig at umaalingawngaw.
Lahat ng bunga ng pagnanasa ng isipan ay nakukuha; Ang kanyang malikhaing kapangyarihan ay walang katapusang halaga.
Sabi ni Nanak, maawa ka sa akin, Diyos, upang ang aking isip ay sumunod sa Iyong Landas magpakailanman. ||3||
Ang pagkakataong ito, ang maluwalhating kadakilaan, ang pagpapala at kayamanan na ito, ay nagmumula sa malaking magandang kapalaran.
Ang mga kasiyahang ito, ang mga kasiya-siyang kasiyahang ito, ay dumarating kapag ang aking isip ay nakadikit sa Paanan ng Panginoon.
Ang aking isip ay nakadikit sa Paa ng Diyos; Hinahanap ko ang Kanyang Sanctuary. Siya ang Lumikha, ang Sanhi ng mga sanhi, ang Tagapag-ingat ng mundo.
Ang lahat ay sa Iyo; Ikaw ang aking Diyos, O aking Panginoon at Guro, Maawain sa maamo.
Ako ay walang halaga, O aking Minamahal, karagatan ng kapayapaan. Sa Kongregasyon ng mga Santo, nagising ang aking isipan.
Sabi ni Nanak, Ang Diyos ay naging Maawain sa akin; ang isip ko ay nakadikit sa Kanyang Lotus Feet. ||4||3||6||
Soohee, Fifth Mehl:
Pagninilay sa Panginoon, ang Templo ng Panginoon ay naitayo; ang mga Banal at mga deboto ay umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon.
Nagmumuni-muni, nagmumuni-muni sa pag-alaala sa Diyos, ang kanilang Panginoon at Guro, itinatapon at tinatalikuran nila ang lahat ng kanilang mga kasalanan.
Ang pag-awit ng Maluwalhating Papuri ng Panginoon, ang pinakamataas na katayuan ay nakuha. Ang Salita ng Bani ng Diyos ay dakila at mataas.
Napakatamis ng Sermon ng Diyos. Nagdudulot ito ng selestiyal na kapayapaan. Ito ay ang pagsasalita ng Unspoken Speech.
Ang oras at sandali ay mapalad, pinagpala at totoo, nang ang walang hanggang pundasyon ng Templong ito ay inilagay.
O lingkod Nanak, ang Diyos ay naging mabait at mahabagin; sa lahat ng Kanyang kapangyarihan, pinagpala Niya ako. ||1||
Ang mga tunog ng ecstasy ay patuloy na nag-vibrate sa akin. Itinago ko ang Kataas-taasang Panginoon sa aking isipan.
Bilang Gurmukh, ang aking pamumuhay ay mahusay at totoo; ang aking mga maling pag-asa at pagdududa ay napawi.
Ang Gurmukh ay umaawit ng Bani ng hindi tinamaan na himig; sa pakikinig, sa pakikinig nito, ang aking isip at katawan ay muling nabuhay.
Ang lahat ng kasiyahan ay nakukuha, sa pamamagitan ng isang ginawa ng Diyos na Kanyang Sarili.
Sa loob ng tahanan ng puso ay ang siyam na kayamanan, napuno hanggang sa umaapaw. Siya ay umibig sa Pangalan ng Panginoon.
Hindi malilimutan ng lingkod na Nanak ang Diyos; ang kanyang kapalaran ay ganap na natupad. ||2||
Ang Diyos, ang Hari, ay nagbigay sa akin ng lilim sa ilalim ng Kanyang canopy, at ang apoy ng pagnanasa ay ganap na napatay.
Ang tahanan ng kalungkutan at kasalanan ay giniba, at lahat ng mga gawain ay nalutas na.
Kapag ang Panginoong Diyos ay nag-utos, ang kasawian ay naiiwasan; ang tunay na katuwiran, ang Dharma at ang pag-ibig sa kapwa ay yumayabong.