Siya lamang ang nagpapatay ng apoy na ito, na nagsasagawa at nabubuhay sa Shabad ng Guru.
Ang kanyang katawan at pag-iisip ay pinalamig at napatahimik, at ang kanyang galit ay natahimik; sa paglupig sa egotismo, sumasanib siya sa Panginoon. ||15||
Totoo ang Panginoon at Guro, at Totoo ang Kanyang maluwalhating kadakilaan.
Sa Biyaya ni Guru, kakaunti ang nakakamit nito.
Inaalay ni Nanak ang isang panalanging ito: sa pamamagitan ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon, nawa'y ako ay sumanib sa Panginoon. ||16||1||23||
Maaroo, Ikatlong Mehl:
Sa Iyong Biyaya, mangyaring makiisa sa Iyong mga deboto.
Ang Iyong mga deboto ay laging nagpupuri sa Iyo, buong pagmamahal na nakatuon sa Iyo.
Sa Iyong Santuwaryo, sila'y naligtas, O Maylalang Panginoon; Pinag-iisa Mo sila sa Union with Yourself. ||1||
Ang dakila at mataas ay ang debosyon sa Perpektong Salita ng Shabad.
Nanaig ang kapayapaan sa loob; sila ay nakalulugod sa Iyong Isip.
Ang isang tao na ang isip at katawan ay puno ng tunay na debosyon, ay nakatuon ang kanyang kamalayan sa Tunay na Panginoon. ||2||
Sa egotismo, ang katawan ay walang hanggan na nasusunog.
Kapag ipinagkaloob ng Diyos ang Kanyang Grasya, makikilala ng isa ang Perpektong Guru.
Tinatanggal ng Shabad ang espirituwal na kamangmangan sa loob, at sa pamamagitan ng Tunay na Guru, ang isang tao ay nakatagpo ng kapayapaan. ||3||
Ang bulag, kusang-loob na manmukh ay kumikilos nang bulag.
Siya ay nasa kakila-kilabot na problema, at gumagala sa reincarnation.
Hindi niya kailanman mapipigil ang silo ng Kamatayan, at sa huli, nagdurusa siya sa matinding sakit. ||4||
Sa pamamagitan ng Shabad, ang pagdating at pag-alis ng isang tao sa reinkarnasyon ay natapos.
Pinapanatili niya ang Tunay na Pangalan na nakatago sa kanyang puso.
Namatay siya sa Salita ng Shabad ng Guru, at sinakop ang kanyang isip; patahimikin ang kanyang pagkamakasarili, sumanib siya sa Panginoon. ||5||
Dumating at aalis, ang mga tao sa mundo ay naglalaho.
Kung wala ang Tunay na Guru, walang makakahanap ng pananatili at katatagan.
Ang Shabad ay nagniningning ng Liwanag nito sa kaibuturan ng sarili, at ang isa ay naninirahan sa kapayapaan; ang liwanag ng isang tao ay sumasama sa Liwanag. ||6||
Iniisip ng limang demonyo ang kasamaan at katiwalian.
Ang kalawakan ay ang manifestation ng emotional attachment kay Maya.
Ang paglilingkod sa Tunay na Guru, ang isa ay napalaya, at ang limang demonyo ay nasa ilalim ng kanyang kontrol. ||7||
Kung wala ang Guru, mayroon lamang ang kadiliman ng kalakip.
Paulit-ulit, paulit-ulit, nalulunod sila.
Ang pagkilala sa Tunay na Guru, ang Katotohanan ay itinanim sa loob, at ang Tunay na Pangalan ay nagiging kasiya-siya sa isipan. ||8||
Totoo ang Kanyang Pinto, at Totoo ang Kanyang Hukuman, ang Kanyang Royal Darbaar.
Ang mga tunay ay naglilingkod sa Kanya, sa pamamagitan ng Minamahal na Salita ng Shabad.
Ang pag-awit ng Maluwalhating Papuri ng Tunay na Panginoon, sa tunay na himig, ako'y nalulubog at naliligo sa Katotohanan. ||9||
Sa kaibuturan ng tahanan ng sarili, matatagpuan ng isang tao ang tahanan ng Panginoon.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, madali, madaling mahanap ito ng isang tao.
Doon, ang isa ay hindi pinahihirapan ng kalungkutan o paghihiwalay; sumanib sa Celestial Lord nang may intuitive na kadalian. ||10||
Ang masasamang tao ay nabubuhay sa pag-ibig ng duality.
Sila ay gumagala, lubos na nakakabit at nauuhaw.
Sila'y nauupo sa masasamang pagpupulong, at nagdurusa sa sakit magpakailanman; sakit ang natatamo nila, walang iba kundi sakit. ||11||
Kung wala ang Tunay na Guru, walang Sangat, walang Kongregasyon.
Kung wala ang Shabad, walang sinuman ang maaaring tumawid sa kabilang panig.
Isang intuitive na umaawit ng Maluwalhating Papuri ng Diyos araw at gabi - ang kanyang liwanag ay sumasanib sa Liwanag. ||12||
Ang katawan ay ang puno; ang ibon ng kaluluwa ay nananahan sa loob nito.
Ito ay umiinom sa Ambrosial Nectar, na nagpapahinga sa Salita ng Shabad ng Guru.
Hindi ito lumilipad, at hindi dumarating o aalis; ito ay nananahan sa loob ng tahanan ng sarili nitong sarili. ||13||
Linisin ang katawan, at pagnilayan ang Shabad.
Alisin ang nakalalasong gamot ng emosyonal na attachment, at puksain ang pagdududa.
Ang Tagapagbigay ng kapayapaan Mismo ay nagkakaloob ng Kanyang Awa, at pinag-isa tayo sa Pagkakaisa sa Kanyang sarili. ||14||