Maajh, Ikalimang Mehl:
Ang humihingi ng huwad na regalo,
ay hindi kukuha ng kahit isang saglit upang mamatay.
Ngunit ang isang patuloy na naglilingkod sa Kataas-taasang Panginoong Diyos at nakakatugon sa Guru, ay sinasabing walang kamatayan. ||1||
Isa na ang isip ay nakatuon sa mapagmahal na pagsamba sa debosyonal
umaawit ng Kanyang Maluwalhating Papuri gabi at araw, at nananatiling gising at mulat magpakailanman.
Hawak siya sa kamay, pinagsama ng Panginoon at Guro sa Kanyang sarili ang taong iyon, kung saan nakasulat ang ganoong kapalaran sa noo. ||2||
Ang Kanyang Lotus Feet ay nananahan sa isipan ng Kanyang mga deboto.
Kung wala ang Transcendent Lord, lahat ay dinamnan.
Nananabik ako sa alabok ng mga paa ng Kanyang abang lingkod. Ang Pangalan ng Tunay na Panginoon ang aking palamuti. ||3||
Pagtayo at pag-upo, inaawit ko ang Pangalan ng Panginoon, Har, Har.
Pagninilay-nilay bilang pag-alaala sa Kanya, nakukuha ko ang aking Eternal Husband Lord.
Ang Diyos ay naging maawain kay Nanak. Malugod kong tinatanggap ang Iyong Kalooban. ||4||43||50||
Raag Maajh, Ashtpadheeyaa: Unang Mehl, Unang Bahay:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Sa pamamagitan ng Kanyang Utos, lahat ay umaayon sa Salita ng Shabad,
at lahat ay tinawag sa Mansyon ng Kanyang Presensya, ang Tunay na Hukuman ng Panginoon.
O aking Tunay na Panginoon at Guro, Maawain sa maamo, ang aking isip ay nalulugod at nalulugod sa Katotohanan. ||1||
Ako ay isang sakripisyo, ang aking kaluluwa ay isang sakripisyo, sa mga pinalamutian ng Salita ng Shabad.
Ang Ambrosial Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay magpakailanman ang Tagapagbigay ng Kapayapaan. Sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, ito ay nananahan sa isip. ||1||I-pause||
Walang sinuman ang akin, at ako ay walang iba.
Ang Tunay na Panginoon at Guro ng tatlong mundo ay akin.
Acting in egotism, napakaraming namatay. Pagkatapos gumawa ng mga pagkakamali, sila sa kalaunan ay nagsisi at nagsisi. ||2||
Ang mga kumikilala sa Hukam ng Utos ng Panginoon ay umaawit ng Maluwalhating Papuri sa Panginoon.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, sila ay niluluwalhati kasama ng Naam.
Ang account ng bawat isa ay iniingatan sa Tunay na Hukuman, at sa pamamagitan ng Kagandahan ng Naam, sila ay naligtas. ||3||
Ang mga kusang-loob na manmukh ay nalinlang; wala silang mahanap na pahingahan.
Nakagapos at nakabusangot sa Death's Door, brutal silang binugbog.
Kung wala ang Pangalan, walang kasama o kaibigan. Ang pagpapalaya ay dumarating lamang sa pamamagitan ng pagninilay sa Naam. ||4||
Ang mga huwad na shaaktas, ang walang pananampalataya na mga mapang-uyam, ay hindi gusto ang Katotohanan.
Nakatali sa duality, sila ay dumarating at umalis sa reincarnation.
Walang sinuman ang makakapagbura ng paunang naitala na tadhana; ang mga Gurmukh ay napalaya. ||5||
Sa mundong ito ng bahay ng kanyang mga magulang, hindi nakilala ng batang nobya ang kanyang Asawa.
Sa pamamagitan ng kasinungalingan, siya ay nahiwalay sa Kanya, at siya ay sumisigaw sa paghihirap.
Nalinlang ng mga demerits, hindi niya nahanap ang Mansion ng Presensya ng Panginoon. Ngunit sa pamamagitan ng mabubuting gawa, ang kanyang mga pagkukulang ay napatawad. ||6||
Siya, na nakakakilala sa kanyang Mahal sa bahay ng kanyang mga magulang,
bilang Gurmukh, nauunawaan ang kakanyahan ng katotohanan; siya ay nagmumuni-muni sa kanyang Panginoon.
Ang kanyang mga pagparito at pag-alis ay huminto, at siya ay nababalot sa Tunay na Pangalan. ||7||
Naiintindihan at inilalarawan ng mga Gurmukh ang Hindi Mailalarawan.
Totoo ang ating Panginoon at Guro; Mahal niya ang Katotohanan.
Inaalay ni Nanak ang totoong panalanging ito: pag-awit ng Kanyang Maluwalhating Papuri, sumanib ako sa Tunay. ||8||1||
Maajh, Third Mehl, Unang Bahay:
Sa Kanyang Awa, nakilala natin ang Tunay na Guru.