ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 Sri Guru Granth Sahib
Pahina - 87
ਗੁਰਮਤੀ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਾਕੈ ਸਾਚੈ ਨਾਮਿ ਸਮਾਇਆ ॥
guramatee jam johi na saakai saachai naam samaaeaa |Ang pagsunod sa mga Aral ng Guru, hindi ako mahawakan ng Mensahero ng Kamatayan. Ako ay hinihigop sa Tunay na Pangalan.
ਸਭੁ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤੈ ਕਰਤਾ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਨਾਇ ਲਾਇਆ ॥
sabh aape aap varatai karataa jo bhaavai so naae laaeaa |Ang Lumikha Mismo ay laganap sa lahat ng dako; Iniuugnay Niya ang mga taong kinalulugdan Niya sa Kanyang Pangalan.
ਜਨ ਨਾਨਕੁ ਨਾਮੁ ਲਏ ਤਾ ਜੀਵੈ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਖਿਨੁ ਮਰਿ ਜਾਇਆ ॥੨॥
jan naanak naam le taa jeevai bin naavai khin mar jaaeaa |2|Ang lingkod na si Nanak ay umawit ng Naam, at kaya siya ay nabubuhay. Kung wala ang Pangalan, mamamatay siya sa isang iglap. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਜੋ ਮਿਲਿਆ ਹਰਿ ਦੀਬਾਣ ਸਿਉ ਸੋ ਸਭਨੀ ਦੀਬਾਣੀ ਮਿਲਿਆ ॥
jo miliaa har deebaan siau so sabhanee deebaanee miliaa |Ang sinumang tinatanggap sa Hukuman ng Panginoon ay tatanggapin sa mga hukuman sa lahat ng dako.
ਜਿਥੈ ਓਹੁ ਜਾਇ ਤਿਥੈ ਓਹੁ ਸੁਰਖਰੂ ਉਸ ਕੈ ਮੁਹਿ ਡਿਠੈ ਸਭ ਪਾਪੀ ਤਰਿਆ ॥
jithai ohu jaae tithai ohu surakharoo us kai muhi dditthai sabh paapee tariaa |Kahit saan siya magpunta, siya ay kinikilala bilang marangal. Nang makita ang kanyang mukha, lahat ng makasalanan ay naligtas.
ਓਸੁ ਅੰਤਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਨਾਮੋ ਪਰਵਰਿਆ ॥
os antar naam nidhaan hai naamo paravariaa |Sa loob niya ay ang Kayamanan ng Naam, ang Pangalan ng Panginoon. Sa pamamagitan ng Naam, siya ay dinadakila.
ਨਾਉ ਪੂਜੀਐ ਨਾਉ ਮੰਨੀਐ ਨਾਇ ਕਿਲਵਿਖ ਸਭ ਹਿਰਿਆ ॥
naau poojeeai naau maneeai naae kilavikh sabh hiriaa |Sinasamba niya ang Pangalan, at naniniwala sa Pangalan; binubura ng Pangalan ang lahat ng kanyang makasalanang pagkakamali.
ਜਿਨੀ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇਆ ਇਕ ਮਨਿ ਇਕ ਚਿਤਿ ਸੇ ਅਸਥਿਰੁ ਜਗਿ ਰਹਿਆ ॥੧੧॥
jinee naam dhiaaeaa ik man ik chit se asathir jag rahiaa |11|Yaong mga nagninilay-nilay sa Pangalan, na may iisang puntong pag-iisip at nakatutok na kamalayan, ay nananatiling matatag sa mundo magpakailanman. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Ikatlong Mehl:
ਆਤਮਾ ਦੇਉ ਪੂਜੀਐ ਗੁਰ ਕੈ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਇ ॥
aatamaa deo poojeeai gur kai sahaj subhaae |Sambahin ang Banal, Kataas-taasang Kaluluwa, nang may intuitive na kapayapaan at poise ng Guru.
ਆਤਮੇ ਨੋ ਆਤਮੇ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਹੋਇ ਤਾ ਘਰ ਹੀ ਪਰਚਾ ਪਾਇ ॥
aatame no aatame dee prateet hoe taa ghar hee parachaa paae |Kung ang indibidwal na kaluluwa ay may pananampalataya sa Kataas-taasang Kaluluwa, ito ay magkakaroon ng katuparan sa loob ng sarili nitong tahanan.
ਆਤਮਾ ਅਡੋਲੁ ਨ ਡੋਲਈ ਗੁਰ ਕੈ ਭਾਇ ਸੁਭਾਇ ॥
aatamaa addol na ddolee gur kai bhaae subhaae |Ang kaluluwa ay nagiging matatag, at hindi natitinag, sa likas na hilig ng Mapagmahal na Kalooban ng Guru.
ਗੁਰ ਵਿਣੁ ਸਹਜੁ ਨ ਆਵਈ ਲੋਭੁ ਮੈਲੁ ਨ ਵਿਚਹੁ ਜਾਇ ॥
gur vin sahaj na aavee lobh mail na vichahu jaae |Kung wala ang Guru, ang intuitive na karunungan ay hindi darating, at ang dumi ng kasakiman ay hindi umaalis sa loob.
ਖਿਨੁ ਪਲੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਮਨਿ ਵਸੈ ਸਭ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
khin pal har naam man vasai sabh atthasatth teerath naae |Kung ang Pangalan ng Panginoon ay nananatili sa isip, sa isang sandali, kahit sa isang saglit, ito ay tulad ng pagligo sa lahat ng animnapu't walong sagradong mga dambana ng peregrinasyon.
ਸਚੇ ਮੈਲੁ ਨ ਲਗਈ ਮਲੁ ਲਾਗੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ॥
sache mail na lagee mal laagai doojai bhaae |Ang dumi ay hindi nananatili sa mga totoo, ngunit ang dumi ay nakakabit sa mga taong nagmamahal sa duality.
ਧੋਤੀ ਮੂਲਿ ਨ ਉਤਰੈ ਜੇ ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਨਾਇ ॥
dhotee mool na utarai je atthasatth teerath naae |Ang duming ito ay hindi maaaring hugasan, kahit na sa pamamagitan ng pagligo sa animnapu't walong mga sagradong dambana ng peregrinasyon.
ਮਨਮੁਖ ਕਰਮ ਕਰੇ ਅਹੰਕਾਰੀ ਸਭੁ ਦੁਖੋ ਦੁਖੁ ਕਮਾਇ ॥
manamukh karam kare ahankaaree sabh dukho dukh kamaae |Ang kusang-loob na manmukh ay gumagawa ng mga gawa sa egotismo; sakit at sakit lang ang natatanggap niya.
ਨਾਨਕ ਮੈਲਾ ਊਜਲੁ ਤਾ ਥੀਐ ਜਾ ਸਤਿਗੁਰ ਮਾਹਿ ਸਮਾਇ ॥੧॥
naanak mailaa aoojal taa theeai jaa satigur maeh samaae |1|O Nanak, ang mga marurumi ay nagiging malinis lamang kapag sila ay nakatagpo at sumuko sa Tunay na Guru. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |Ikatlong Mehl:
ਮਨਮੁਖੁ ਲੋਕੁ ਸਮਝਾਈਐ ਕਦਹੁ ਸਮਝਾਇਆ ਜਾਇ ॥
manamukh lok samajhaaeeai kadahu samajhaaeaa jaae |Maaaring turuan ang mga kusang-loob na manmukh, ngunit paano nga ba sila matuturuan?
ਮਨਮੁਖੁ ਰਲਾਇਆ ਨਾ ਰਲੈ ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਫਿਰਾਇ ॥
manamukh ralaaeaa naa ralai peaai kirat firaae |Ang mga manmukh ay hindi magkasya sa lahat. Dahil sa kanilang mga nakaraang aksyon, sila ay nahatulan sa ikot ng reinkarnasyon.
ਲਿਵ ਧਾਤੁ ਦੁਇ ਰਾਹ ਹੈ ਹੁਕਮੀ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
liv dhaat due raah hai hukamee kaar kamaae |Ang mapagmahal na atensyon sa Panginoon at ang pagkakabit kay Maya ay ang dalawang magkahiwalay na paraan; lahat ay kumikilos ayon sa Hukam ng Utos ng Panginoon.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਪਣਾ ਮਨੁ ਮਾਰਿਆ ਸਬਦਿ ਕਸਵਟੀ ਲਾਇ ॥
guramukh aapanaa man maariaa sabad kasavattee laae |Ang Gurmukh ay nasakop ang kanyang sariling isip, sa pamamagitan ng paglalapat ng Touchstone ng Shabad.
ਮਨ ਹੀ ਨਾਲਿ ਝਗੜਾ ਮਨ ਹੀ ਨਾਲਿ ਸਥ ਮਨ ਹੀ ਮੰਝਿ ਸਮਾਇ ॥
man hee naal jhagarraa man hee naal sath man hee manjh samaae |Siya ay nakikipaglaban sa kanyang isip, siya ay nanirahan sa kanyang isip, at siya ay payapa sa kanyang isip.
ਮਨੁ ਜੋ ਇਛੇ ਸੋ ਲਹੈ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਸੁਭਾਇ ॥
man jo ichhe so lahai sachai sabad subhaae |Nakukuha ng lahat ang mga hangarin ng kanilang isipan, sa pamamagitan ng Pag-ibig ng Tunay na Salita ng Shabad.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਸਦ ਭੁੰਚੀਐ ਗੁਰਮੁਖਿ ਕਾਰ ਕਮਾਇ ॥
amrit naam sad bhuncheeai guramukh kaar kamaae |Umiinom sila sa Ambrosial Nectar ng Naam magpakailanman; ganito kumilos ang mga Gurmukh.
ਵਿਣੁ ਮਨੈ ਜਿ ਹੋਰੀ ਨਾਲਿ ਲੁਝਣਾ ਜਾਸੀ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇ ॥
vin manai ji horee naal lujhanaa jaasee janam gavaae |Yaong mga nakikipagpunyagi sa isang bagay maliban sa kanilang sariling pag-iisip, ay aalis na nasayang ang kanilang mga buhay.
ਮਨਮੁਖੀ ਮਨਹਠਿ ਹਾਰਿਆ ਕੂੜੁ ਕੁਸਤੁ ਕਮਾਇ ॥
manamukhee manahatth haariaa koorr kusat kamaae |Ang mga kusang-loob na manmukhs, sa pamamagitan ng matigas na pag-iisip at pagsasagawa ng kasinungalingan, ay natatalo sa laro ng buhay.
ਗੁਰਪਰਸਾਦੀ ਮਨੁ ਜਿਣੈ ਹਰਿ ਸੇਤੀ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
guraparasaadee man jinai har setee liv laae |Yaong mga sumasakop sa kanilang sariling isip, sa pamamagitan ng Grasya ng Guru, ay mapagmahal na nakatuon ang kanilang pansin sa Panginoon.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਸਚੁ ਕਮਾਵੈ ਮਨਮੁਖਿ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੨॥
naanak guramukh sach kamaavai manamukh aavai jaae |2|O Nanak, ang mga Gurmukh ay nagsasagawa ng Katotohanan, habang ang mga kusang-loob na manmukh ay patuloy na dumarating at umaalis sa reinkarnasyon. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |Pauree:
ਹਰਿ ਕੇ ਸੰਤ ਸੁਣਹੁ ਜਨ ਭਾਈ ਹਰਿ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਇਕ ਸਾਖੀ ॥
har ke sant sunahu jan bhaaee har satigur kee ik saakhee |O mga Banal ng Panginoon, O Mga Kapatid ng Tadhana, makinig, at pakinggan ang Mga Aral ng Panginoon, sa pamamagitan ng Tunay na Guru.
ਜਿਸੁ ਧੁਰਿ ਭਾਗੁ ਹੋਵੈ ਮੁਖਿ ਮਸਤਕਿ ਤਿਨਿ ਜਨਿ ਲੈ ਹਿਰਦੈ ਰਾਖੀ ॥
jis dhur bhaag hovai mukh masatak tin jan lai hiradai raakhee |Yaong mga may mabuting tadhana na nauna nang itinakda at nakasulat sa kanilang mga noo, hawakan ito at panatilihin itong nakatago sa puso.
ਹਰਿ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਕਥਾ ਸਰੇਸਟ ਊਤਮ ਗੁਰ ਬਚਨੀ ਸਹਜੇ ਚਾਖੀ ॥
har amrit kathaa saresatt aootam gur bachanee sahaje chaakhee |Sa pamamagitan ng Mga Aral ng Guru, intuitively nilang natitikman ang dakila, katangi-tangi at ambrosial na sermon ng Panginoon.
ਤਹ ਭਇਆ ਪ੍ਰਗਾਸੁ ਮਿਟਿਆ ਅੰਧਿਆਰਾ ਜਿਉ ਸੂਰਜ ਰੈਣਿ ਕਿਰਾਖੀ ॥
tah bheaa pragaas mittiaa andhiaaraa jiau sooraj rain kiraakhee |Ang Banal na Liwanag ay nagniningning sa kanilang mga puso, at tulad ng araw na nag-aalis ng kadiliman ng gabi, ito ay nag-aalis ng kadiliman ng kamangmangan.
ਅਦਿਸਟੁ ਅਗੋਚਰੁ ਅਲਖੁ ਨਿਰੰਜਨੁ ਸੋ ਦੇਖਿਆ ਗੁਰਮੁਖਿ ਆਖੀ ॥੧੨॥
adisatt agochar alakh niranjan so dekhiaa guramukh aakhee |12|Bilang Gurmukh, nakikita nila sa kanilang mga mata ang Hindi Nakikita, Hindi Nakikita, Hindi Nakikilala, Kalinis-linisang Panginoon. ||12||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |Salok, Ikatlong Mehl: