Bilaaval, Ikatlong Mehl, Ang Pitong Araw, Ikasampung Bahay:
Isang Pansansinukob na Maylalang Diyos. Sa Biyaya Ng Tunay na Guro:
Linggo: Siya, ang Panginoon, ang Primal Being.
Siya Mismo ay ang Lumaganap na Panginoon; wala ng iba.
Sa tuloy-tuloy, Siya ay hinabi sa tela ng mundo.
Anuman ang gawin mismo ng Lumikha, iyon lang ang nangyayari.
Taglay ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ang isa ay walang hanggan sa kapayapaan.
Ngunit gaano pambihira ang isa, na, bilang Gurmukh, ay naiintindihan ito. ||1||
Sa loob ng aking puso, inaawit ko ang Awit ng Panginoon, ang kayamanan ng kabutihan.
Ang Panginoon, aking Panginoon at Guro, ay hindi mararating, hindi maarok at walang limitasyon. Nakahawak sa mga paa ng mapagpakumbabang mga lingkod ng Panginoon, nagninilay-nilay ako sa Kanya, at naging alipin ng Kanyang mga alipin. ||1||I-pause||
Lunes: Ang Tunay na Panginoon ay tumatagos at lumaganap.
Hindi mailalarawan ang kanyang halaga.
Ang pakikipag-usap at pagsasalita tungkol sa Kanya, ang lahat ay patuloy na mapagmahal na nakatuon sa Kanya.
Ang debosyon ay nahuhulog sa kandungan ng mga pinagpapala Niya.
Siya ay hindi mararating at hindi maarok; Hindi siya makikita.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, ang Panginoon ay nakikitang tumatagos at lumaganap sa lahat ng dako. ||2||
Martes: Nilikha ng Panginoon ang pagmamahal at attachment kay Maya.
Siya mismo ang nag-utos sa bawat nilalang sa kanilang mga gawain.
Siya lamang ang nakakaunawa, kung sino ang pinapaunawa ng Panginoon.
Sa pamamagitan ng Salita ng Shabad ng Guru, naiintindihan ng isang tao ang kanyang puso at tahanan.
Sinasamba niya ang Panginoon sa mapagmahal na debosyon.
Ang kanyang pagkamakasarili at pagmamataas sa sarili ay sinusunog ng Shabad. ||3||
Miyerkoles: Siya mismo ang nagbibigay ng dakilang pang-unawa.
Ang Gurmukh ay gumagawa ng mabubuting gawa, at pinag-iisipan ang Salita ng Shabad.
Dahil sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ang isip ay nagiging dalisay at malinis.
Inaawit niya ang Maluwalhating Maluwalhating Papuri ng Panginoon, at hinuhugasan ang dumi ng egotismo.
Sa Hukuman ng Tunay na Panginoon, natatamo niya ang walang hanggang kaluwalhatian.
Napuno ng Naam, pinalamutian siya ng Salita ng Shabad ng Guru. ||4||
Ang tubo ng Naam ay nakukuha sa pamamagitan ng Pintuan ng Guru.
Ang Dakilang Tagapagbigay Mismo ang nagbibigay nito.
Isa akong sakripisyo sa Nagbigay nito.
Sa Biyaya ni Guru, ang pagmamataas sa sarili ay naaalis.
O Nanak, itago ang Naam sa loob ng iyong puso.
Ipinagdiriwang ko ang tagumpay ng Panginoon, ang Dakilang Tagapagbigay. ||5||
Huwebes: Ang limampu't dalawang mandirigma ay nalinlang ng pagdududa.
Ang lahat ng mga duwende at demonyo ay nakakabit sa duality.
Ang Diyos Mismo ang lumikha sa kanila, at nakikita ang bawat isa na naiiba.
O Panginoong Lumikha, Ikaw ang Suporta ng lahat.
Ang mga nilalang at nilalang ay nasa ilalim ng Iyong proteksyon.
Siya lamang ang nakakatagpo sa Iyo, na Ikaw mismo ang nakakatagpo. ||6||
Biyernes: Ang Diyos ay tumatagos at lumaganap sa lahat ng dako.
Siya mismo ang lumikha ng lahat, at tinataya ang halaga ng lahat.
Ang isang naging Gurmukh, ay nagmumuni-muni sa Panginoon.
Nagsasagawa siya ng katotohanan at pagpipigil sa sarili.
Nang walang tunay na pag-unawa, lahat ng pag-aayuno,
Ang mga relihiyosong ritwal at pang-araw-araw na pagsamba ay humahantong lamang sa pag-ibig ng duality. ||7||
Sabado: Pagninilay-nilay ng magagandang tanda at ang mga Shaastra,
sa egotismo at pagmamataas sa sarili, ang mundo ay gumagala sa maling akala.
Ang bulag, makasarili manmukh sa engrossed sa pag-ibig ng duality.
Nakagapos at nakabusangot sa pintuan ng kamatayan, siya ay binugbog at pinarusahan.
Sa Biyaya ni Guru, ang isang tao ay nakatagpo ng pangmatagalang kapayapaan.
Isinasagawa niya ang Katotohanan, at buong pagmamahal na nakatuon sa Katotohanan. ||8||
Ang mga naglilingkod sa Tunay na Guru ay napakapalad.
Sa pagsakop sa kanilang kaakuhan, niyayakap nila ang pagmamahal sa Tunay na Panginoon.
Awtomatikong nilalagyan sila ng Iyong Pag-ibig, O Panginoon.