Maligo ka sa pitong dagat, O aking isip, at maging dalisay.
Ang isang tao ay naliligo sa tubig ng kadalisayan kapag ito ay nakalulugod sa Diyos, at nakakamit ang limang mga birtud sa pamamagitan ng mapanimdim na pagmumuni-muni.
Itinatakwil niya ang sekswal na pagnanasa, galit, panlilinlang at katiwalian, itinatago niya ang Tunay na Pangalan sa kanyang puso.
Kapag ang mga alon ng ego, kasakiman at kasakiman ay humupa, makikita niya ang Panginoong Guro, Maawain sa maamo.
O Nanak, walang lugar ng peregrinasyon na maihahambing sa Guru; ang Tunay na Guru ay ang Panginoon ng mundo. ||3||
Hinanap ko ang mga gubat at kagubatan, at tiningnan ang lahat ng mga bukid.
Nilikha mo ang tatlong mundo, ang buong sansinukob, lahat.
Nilikha mo ang lahat; Ikaw lang ang permanente. Walang katumbas sa Iyo.
Ikaw ang Tagapagbigay - lahat ay Iyong mga pulubi; kung wala Ka, sino ang dapat naming purihin?
Iyong ipinagkakaloob ang Iyong mga kaloob, kahit na hindi namin ito hinihiling, O Dakilang Tagabigay; ang debosyon sa Iyo ay isang kayamanan na umaagos.
Kung wala ang Pangalan ng Panginoon, walang pagpapalaya; sabi ni Nanak, ang maamo. ||4||2||
Aasaa, Unang Mehl:
Ang isip ko, ang isip ko ay nakaayon sa Pag-ibig ng aking Mahal na Panginoon.
Ang Tunay na Panginoong Guro, ang Primal Being, ang Infinite One, ay ang Suporta ng mundo.
Siya ay hindi maarok, hindi malalapitan, walang katapusan at walang kapantay. Siya ang Kataas-taasang Panginoong Diyos, ang Panginoong higit sa lahat.
Siya ang Panginoon, mula sa simula, sa buong panahon, ngayon at magpakailanman; alam mong mali ang lahat.
Kung hindi pinahahalagahan ng isang tao ang halaga ng mabubuting gawa at pananampalatayang Dharmic, paano makukuha ng isang tao ang kalinawan ng kamalayan at pagpapalaya?
O Nanak, napagtanto ng Gurmukh ang Salita ng Shabad; gabi at araw, pinagbubulay-bulay niya ang Naam, ang Pangalan ng Panginoon. ||1||
Ang aking isip, ang aking isip ay dumating upang tanggapin, na ang Naam ay ang aming tanging Kaibigan.
Ang pagiging makasarili, makamundong attachment, at ang mga pang-akit ni Maya ay hindi sasama sa iyo.
Ina, ama, pamilya, mga anak, katalinuhan, ari-arian at asawa - wala sa mga ito ang sasama sa iyo.
Tinalikuran ko na si Maya, ang anak ng karagatan; na sumasalamin sa katotohanan, tinapakan ko ito sa ilalim ng aking mga paa.
Inihayag ng Primal Lord ang kamangha-manghang palabas na ito; kahit saan ako tumingin, doon ko Siya nakikita.
O Nanak, hindi ko pababayaan ang debosyonal na pagsamba sa Panginoon; sa natural na kurso, kung ano ang magiging, ay magiging. ||2||
Ang aking isip, ang aking isip ay naging malinis na dalisay, na nagmumuni-muni sa Tunay na Panginoon.
Inalis ko na ang aking mga bisyo, at ngayon ay lumalakad ako sa piling ng mga banal.
Ibinasura ko ang aking mga bisyo, gumagawa ako ng mabuti, at sa Tunay na Hukuman, ako ay hinuhusgahan bilang totoo.
Ang aking pagparito at pag-alis ay natapos na; bilang Gurmukh, sumasalamin ako sa kalikasan ng realidad.
O aking Mahal na Kaibigan, Ikaw ang aking nakakaalam ng lahat na kasama; ipagkaloob mo sa akin ang kaluwalhatian ng Iyong Tunay na Pangalan.
O Nanak, ang hiyas ng Naam ay nahayag sa akin; ganyan ang mga Aral na natanggap ko mula sa Guru. ||3||
Maingat kong inilapat ang nakapagpapagaling na pamahid sa aking mga mata, at ako ay nakaayon sa Kalinis-linisang Panginoon.
Siya ay tumatagos sa aking isip at katawan, ang Buhay ng mundo, ang Panginoon, ang Dakilang Tagapagbigay.
Ang aking isipan ay puspos ng Panginoon, ang Dakilang Tagapagbigay, ang Buhay ng mundo; Ako ay sumanib at nakipaghalo sa Kanya, nang may madaling maunawaan.
Sa Kumpanya ng Banal, at ng Samahan ng mga Banal, sa Biyaya ng Diyos, ang kapayapaan ay matatamo.
Ang mga tumalikod ay nananatiling abala sa debosyonal na pagsamba sa Panginoon; inalis nila ang emosyonal na attachment at pagnanais.
O Nanak, napakabihirang lingkod na iyon, na nagtagumpay sa kanyang kaakuhan, at nananatiling nalulugod sa Panginoon. ||4||3||