Naakit ng seksuwal na pagnanasa, ang elepante ay nakulong; ang kawawang hayop ay nahulog sa kapangyarihan ng iba.
Naakit ng tunog ng kampana ng mangangaso, iniaalay ng usa ang ulo nito; dahil sa pang-akit na ito, pinapatay ito. ||2||
Sa pagtingin sa kanyang pamilya, ang mortal ay naaakit ng kasakiman; kumapit siya sa pagkakadikit kay Maya.
Lubos na abala sa makamundong mga bagay, itinuring niya ang mga ito na kanya; ngunit sa huli, tiyak na iiwan niya sila. ||3||
Alamin na mabuti, na sinumang umiibig sa iba maliban sa Diyos, ay magiging miserable magpakailanman.
Sabi ni Nanak, ipinaliwanag ito sa akin ng Guru, na ang pag-ibig sa Diyos ay nagdudulot ng walang hanggang kaligayahan. ||4||2||
Dhanaasaree, Fifth Mehl:
Pagkaloob ng Kanyang Grasya, pinagpala ako ng Diyos ng Kanyang Pangalan, at pinalaya ako sa aking mga gapos.
Nakalimutan ko na ang lahat ng makamundong gusot, at ako ay nakadikit sa mga paa ng Guru. ||1||
Sa Saadh Sangat, ang Kumpanya ng Banal, tinalikuran ko na ang iba ko pang mga alalahanin at pagkabalisa.
Naghukay ako ng malalim na hukay, at ibinaon ang aking mapagmataas na pagmamataas, emosyonal na kalakip at ang mga hangarin ng aking isip. ||1||I-pause||
Walang sinuman ang aking kaaway, at hindi ako kaaway ng sinuman.
Ang Diyos, na nagpalawak ng Kanyang kalawakan, ay nasa loob ng lahat; Natutunan ko ito mula sa Tunay na Guru. ||2||
Ako ay kaibigan sa lahat; Kaibigan ako ng lahat.
Nang ang pakiramdam ng paghihiwalay ay inalis sa aking isipan, saka ako nakipagkaisa sa Panginoon, aking Hari. ||3||
Ang katigasan ng ulo ko ay nawala, ang Ambrosial Nectar ay umuulan, at ang Salita ng Shabad ng Guru ay tila napakatamis sa akin.
Siya ay lumaganap sa lahat ng dako, sa tubig, sa lupa at sa langit; Nakikita ni Nanak ang lahat-lahat na Panginoon. ||4||3||
Dhanaasaree, Fifth Mehl:
Mula nang makuha ko ang Mapalad na Pangitain ng Darshan ng Banal, ang aking mga araw ay pinagpala at masagana.
Nakatagpo ako ng walang hanggang kaligayahan, inaawit ang Kirtan ng mga Papuri ng Primal Lord, ang Arkitekto ng tadhana. ||1||
Ngayon, inaawit ko ang Papuri ng Panginoon sa aking isipan.
Ang aking isip ay naliwanagan at naliwanagan, at ito ay laging payapa; Natagpuan ko na ang Perpektong Tunay na Guru. ||1||I-pause||
Ang Panginoon, ang kayamanan ng kabutihan, ay nananatili sa kaibuturan ng puso, at sa gayon ang sakit, pag-aalinlangan at takot ay napawi.
Nakuha ko ang pinaka-hindi maintindihan na bagay, na nagtataglay ng pagmamahal sa Pangalan ng Panginoon. ||2||
Ako ay nababalisa, at ngayon ako ay malaya sa pagkabalisa; Ako ay nag-aalala, at ngayon ako ay malaya sa pag-aalala; ang aking kalungkutan, kasakiman at emosyonal na kalakip ay nawala.
Sa Kanyang Biyaya, ako ay gumaling sa sakit ng egotismo, at hindi na ako tinatakot ng Mensahero ng Kamatayan. ||3||
Ang pagtatrabaho para sa Guru, paglilingkod sa Guru at sa Utos ng Guru, lahat ay nakalulugod sa akin.
Sabi ni Nanak, Pinalaya niya ako mula sa mga hawak ng Kamatayan; Isa akong sakripisyo sa Guru na iyon. ||4||4||
Dhanaasaree, Fifth Mehl:
Katawan, isip, kayamanan at lahat ng bagay ay sa Kanya; Siya lamang ang matalino at nakakaalam ng lahat.
Nakikinig siya sa aking mga pasakit at kasiyahan, at pagkatapos ay bumuti ang aking kalagayan. ||1||
Ang aking kaluluwa ay nasisiyahan sa Nag-iisang Panginoon.
Ang mga tao ay gumagawa ng lahat ng uri ng iba pang mga pagsisikap, ngunit wala silang halaga. ||Pause||
Ang Ambrosial Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ay isang mahalagang hiyas. Ibinigay sa akin ng Guru ang payo na ito.
Hindi ito maaaring mawala, at hindi ito matitinag; ito ay nananatiling matatag, at lubos akong nasisiyahan dito. ||2||
Yaong mga bagay na nagpapalayo sa akin mula sa Iyo, Panginoon, ay wala na ngayon.