Ako man ay dinaya, hinahabol ang makamundong gusot; ang aking Asawa ay pinabayaan na ako ng Panginoon - ginagawa ko ang masasamang gawain ng isang asawang walang asawa.
Sa bawat at bawat tahanan, ay ang mga nobya ng Asawa Panginoon; tinitigan nila ang kanilang Gwapong Panginoon nang may pagmamahal at pagmamahal.
Inaawit ko ang mga Papuri ng aking Tunay na Asawa Panginoon, at sa pamamagitan ng Naam, ang Pangalan ng aking Asawa Panginoon, ako ay namumulaklak. ||7||
Ang pakikipagkita sa Guru, ang damit ng nobya ng kaluluwa ay nabago, at siya ay pinalamutian ng Katotohanan.
Halika at salubungin ako, O mga kasintahang babae ng Panginoon; magnilay-nilay tayo bilang pag-alaala sa Panginoong Lumikha.
Sa pamamagitan ng Naam, ang kaluluwa-nobya ay naging paborito ng Panginoon; siya ay pinalamutian ng Katotohanan.
Huwag mong kantahin ang mga awit ng paghihiwalay, O Nanak; sumasalamin sa Diyos. ||8||3||
Mga Wadahan, Unang Mehl:
Ang Isa na lumikha at lumusaw sa mundo - na ang Panginoon at Guro lamang ang nakakaalam ng Kanyang kapangyarihang lumikha.
Huwag hanapin ang Tunay na Panginoon sa malayo; kilalanin ang Salita ng Shabad sa bawat puso.
Kilalanin ang Shabad, at huwag isipin na ang Panginoon ay malayo; Nilikha niya ang nilikhang ito.
Ang pagninilay-nilay sa Naam, ang Pangalan ng Panginoon, ang isa ay nagtatamo ng kapayapaan; kung wala ang Naam, naglalaro siya ng talo.
Ang Nagtatag ng Sansinukob, Siya lamang ang nakakaalam ng Daan; ano ang masasabi ng sinuman?
Ang Isa na nagtatag ng mundo ay naghagis ng lambat ni Maya sa ibabaw nito; tanggapin Siya bilang iyong Panginoon at Guro. ||1||
O Baba, siya ay dumating, at ngayon ay kailangan niyang bumangon at umalis; ang mundong ito ay isang way-station lamang.
Sa bawat ulo, isinulat ng Tunay na Panginoon ang kanilang kapalaran ng sakit at kasiyahan, ayon sa kanilang mga nakaraang aksyon.
Siya ay nagbibigay ng sakit at kasiyahan, ayon sa mga gawang ginawa; ang talaan ng mga gawaing ito ay nananatili sa kaluluwa.
Ginagawa niya ang mga gawaing ipinagagawa sa kanya ng Tagapaglikhang Panginoon; hindi siya nagtatangka ng iba pang mga aksyon.
Ang Panginoon Mismo ay hiwalay, habang ang mundo ay gusot sa labanan; sa pamamagitan ng Kanyang Utos, pinalaya Niya ito.
Maaaring ipagpaliban niya ito ngayon, ngunit bukas ay dadalhin siya ng kamatayan; sa pag-ibig sa duality, ginagawa niya ang katiwalian. ||2||
Ang landas ng kamatayan ay madilim at malungkot; hindi makita ang daan.
Walang tubig, walang kubrekama o kutson, at walang pagkain doon.
Wala siyang natatanggap na pagkain doon, walang karangalan o tubig, walang damit o dekorasyon.
Ang kadena ay inilagay sa kanyang leeg, at ang Mensahero ng Kamatayan na nakatayo sa ibabaw ng kanyang ulo ay hinahampas siya; hindi niya makita ang pinto ng kanyang tahanan.
Ang mga binhing itinanim sa landas na ito ay hindi umuusbong; dala ang bigat ng kanyang mga kasalanan sa kanyang ulo, siya ay nagsisi at nagsisi.
Kung wala ang Tunay na Panginoon, walang sinuman ang kanyang kaibigan; pagnilayan ito bilang totoo. ||3||
O Baba, sila lamang ang kilala na tunay na tumatangis at humahagulgol, na nagkikita-kita at umiiyak, umaawit ng mga Papuri sa Panginoon.
Nalinlang ng Maya at makamundong mga gawain, ang mga umiiyak ay umiiyak.
Umiiyak sila para sa kapakanan ng makamundong mga gawain, at hindi nila hinuhugasan ang kanilang sariling dumi; ang mundo ay isang panaginip lamang.
Tulad ng juggler, nanlilinlang sa pamamagitan ng kanyang mga panlilinlang, ang isa ay nalinlang ng egotismo, kasinungalingan at ilusyon.
Ang Panginoon Mismo ang nagpahayag ng Landas; Siya Mismo ang Tagagawa ng mga gawa.
Yaong mga puspos ng Naam, ay protektado ng Perpektong Guru, O Nanak; nagsasama sila sa celestial na kaligayahan. ||4||4||
Mga Wadahan, Unang Mehl:
O Baba, kung sino man ang dumating, ay babangon at aalis; ang mundong ito ay isa lamang huwad na palabas.
Ang tunay na tahanan ng isang tao ay matatamo sa pamamagitan ng paglilingkod sa Tunay na Panginoon; ang tunay na Katotohanan ay nakukuha sa pagiging totoo.
Sa pamamagitan ng kasinungalingan at kasakiman, walang lugar ng kapahingahan ang matatagpuan, at walang lugar sa mundo sa kabilang buhay na makukuha.
Walang nagyaya sa kanya na pumasok at maupo. Para siyang uwak sa isang desyerto na tahanan.
Nakulong sa pagsilang at kamatayan, nahiwalay siya sa Panginoon sa mahabang panahon; ang buong mundo ay nasasayang.
Ang kasakiman, makamundong gusot at nililinlang ni Maya ang mundo. Ang kamatayan ay umuusad sa kanyang ulo, at pinaiyak ito. ||1||