ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 581
ਹਉ ਮੁਠੜੀ ਧੰਧੈ ਧਾਵਣੀਆ ਪਿਰਿ ਛੋਡਿਅੜੀ ਵਿਧਣਕਾਰੇ ॥
hau muttharree dhandhai dhaavaneea pir chhoddiarree vidhanakaare |હું પણ છેતરાઈ ગયો છું, દુન્યવી ગૂંચવણોનો પીછો કરું છું; મારા પતિ ભગવાને મને છોડી દીધો છે - હું જીવનસાથી વિનાની પત્નીના દુષ્ટ કાર્યો કરું છું.
ਘਰਿ ਘਰਿ ਕੰਤੁ ਮਹੇਲੀਆ ਰੂੜੈ ਹੇਤਿ ਪਿਆਰੇ ॥
ghar ghar kant maheleea roorrai het piaare |દરેક અને દરેક ઘરમાં, પતિ ભગવાનની કન્યાઓ છે; તેઓ તેમના સુંદર ભગવાનને પ્રેમ અને સ્નેહથી જુએ છે.
ਮੈ ਪਿਰੁ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਣਾ ਹਉ ਰਹਸਿਅੜੀ ਨਾਮਿ ਭਤਾਰੇ ॥੭॥
mai pir sach saalaahanaa hau rahasiarree naam bhataare |7|હું મારા સાચા પતિ ભગવાનના ગુણગાન ગાઉં છું, અને મારા પતિના નામ દ્વારા, હું ખીલું છું. ||7||
ਗੁਰਿ ਮਿਲਿਐ ਵੇਸੁ ਪਲਟਿਆ ਸਾ ਧਨ ਸਚੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥
gur miliaai ves palattiaa saa dhan sach seegaaro |ગુરુને મળવાથી, આત્મા-કન્યાનો પહેરવેશ બદલાઈ જાય છે, અને તે સત્યથી શણગારવામાં આવે છે.
ਆਵਹੁ ਮਿਲਹੁ ਸਹੇਲੀਹੋ ਸਿਮਰਹੁ ਸਿਰਜਣਹਾਰੋ ॥
aavahu milahu saheleeho simarahu sirajanahaaro |હે પ્રભુની વહુઓ, આવો અને મારી સાથે મળો; ચાલો સર્જનહાર ભગવાનનું સ્મરણ કરીએ.
ਬਈਅਰਿ ਨਾਮਿ ਸੁੋਹਾਗਣੀ ਸਚੁ ਸਵਾਰਣਹਾਰੋ ॥
beear naam suohaaganee sach savaaranahaaro |નામ દ્વારા, આત્મા-કન્યા ભગવાનની પ્રિય બને છે; તેણી સત્યથી શણગારેલી છે.
ਗਾਵਹੁ ਗੀਤੁ ਨ ਬਿਰਹੜਾ ਨਾਨਕ ਬ੍ਰਹਮ ਬੀਚਾਰੋ ॥੮॥੩॥
gaavahu geet na biraharraa naanak braham beechaaro |8|3|વિચ્છેદના ગીતો ન ગાઓ, હે નાનક; ભગવાન પર ચિંતન કરો. ||8||3||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
vaddahans mahalaa 1 |વદહાંસ, પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਸਿਰਜਿ ਸਮਾਇਆ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਕੁਦਰਤਿ ਜਾਣੋਵਾ ॥
jin jag siraj samaaeaa so saahib kudarat jaanovaa |જે વિશ્વનું સર્જન કરે છે અને વિસર્જન કરે છે - તે ભગવાન અને માસ્ટર જ તેની સર્જનાત્મક શક્તિને જાણે છે.
ਸਚੜਾ ਦੂਰਿ ਨ ਭਾਲੀਐ ਘਟਿ ਘਟਿ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣੋਵਾ ॥
sacharraa door na bhaaleeai ghatt ghatt sabad pachhaanovaa |સાચા પ્રભુને શોધશો નહિ દૂર દૂર; દરેક અને દરેક હૃદયમાં શબ્દના શબ્દને ઓળખો.
ਸਚੁ ਸਬਦੁ ਪਛਾਣਹੁ ਦੂਰਿ ਨ ਜਾਣਹੁ ਜਿਨਿ ਏਹ ਰਚਨਾ ਰਾਚੀ ॥
sach sabad pachhaanahu door na jaanahu jin eh rachanaa raachee |શબ્દને ઓળખો, અને એવું ન વિચારો કે પ્રભુ દૂર છે; તેણે આ સૃષ્ટિ બનાવી છે.
ਨਾਮੁ ਧਿਆਏ ਤਾ ਸੁਖੁ ਪਾਏ ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਪਿੜ ਕਾਚੀ ॥
naam dhiaae taa sukh paae bin naavai pirr kaachee |ભગવાનના નામનું ધ્યાન કરવાથી શાંતિ મળે છે; નામ વિના, તે હારવાની રમત રમે છે.
ਜਿਨਿ ਥਾਪੀ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ਸੋਈ ਕਿਆ ਕੋ ਕਹੈ ਵਖਾਣੋ ॥
jin thaapee bidh jaanai soee kiaa ko kahai vakhaano |જેણે બ્રહ્માંડની સ્થાપના કરી, તે જ માર્ગ જાણે છે; કોઈ શું કહી શકે?
ਜਿਨਿ ਜਗੁ ਥਾਪਿ ਵਤਾਇਆ ਜਾਲੁੋ ਸੋ ਸਾਹਿਬੁ ਪਰਵਾਣੋ ॥੧॥
jin jag thaap vataaeaa jaaluo so saahib paravaano |1|જેણે વિશ્વની સ્થાપના કરી છે તેણે તેના પર માયાની જાળ નાખી છે; તેને તમારા ભગવાન અને માસ્ટર તરીકે સ્વીકારો. ||1||
ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਅਧ ਪੰਧੈ ਹੈ ਸੰਸਾਰੋਵਾ ॥
baabaa aaeaa hai utth chalanaa adh pandhai hai sansaarovaa |ઓ બાબા, તે આવી ગયો છે, અને હવે તેણે ઉઠવું પડશે અને જવું પડશે; આ દુનિયા માત્ર એક વે-સ્ટેશન છે.
ਸਿਰਿ ਸਿਰਿ ਸਚੜੈ ਲਿਖਿਆ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਪੁਰਬਿ ਵੀਚਾਰੋਵਾ ॥
sir sir sacharrai likhiaa dukh sukh purab veechaarovaa |દરેકના માથા પર, સાચા ભગવાન તેમના ભૂતકાળના કાર્યો અનુસાર, દુઃખ અને આનંદનું ભાગ્ય લખે છે.
ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਦੀਆ ਜੇਹਾ ਕੀਆ ਸੋ ਨਿਬਹੈ ਜੀਅ ਨਾਲੇ ॥
dukh sukh deea jehaa keea so nibahai jeea naale |તે કરેલાં કાર્યો પ્રમાણે દુઃખ અને આનંદ આપે છે; આ કર્મોનો રેકોર્ડ આત્મા પાસે રહે છે.
ਜੇਹੇ ਕਰਮ ਕਰਾਏ ਕਰਤਾ ਦੂਜੀ ਕਾਰ ਨ ਭਾਲੇ ॥
jehe karam karaae karataa doojee kaar na bhaale |તે તે કાર્યો કરે છે જે સર્જનહાર ભગવાન તેને કરાવવાનું કારણ આપે છે; તે અન્ય કોઈ ક્રિયાઓનો પ્રયાસ કરતો નથી.
ਆਪਿ ਨਿਰਾਲਮੁ ਧੰਧੈ ਬਾਧੀ ਕਰਿ ਹੁਕਮੁ ਛਡਾਵਣਹਾਰੋ ॥
aap niraalam dhandhai baadhee kar hukam chhaddaavanahaaro |ભગવાન પોતે અલિપ્ત છે, જ્યારે વિશ્વ સંઘર્ષમાં ફસાયેલ છે; તેમની આજ્ઞાથી, તે તેને મુક્ત કરે છે.
ਅਜੁ ਕਲਿ ਕਰਦਿਆ ਕਾਲੁ ਬਿਆਪੈ ਦੂਜੈ ਭਾਇ ਵਿਕਾਰੋ ॥੨॥
aj kal karadiaa kaal biaapai doojai bhaae vikaaro |2|તે કદાચ આજે આને મુલતવી રાખશે, પરંતુ કાલે તેને મૃત્યુ દ્વારા જપ્ત કરવામાં આવશે; દ્વૈતના પ્રેમમાં, તે ભ્રષ્ટાચાર કરે છે. ||2||
ਜਮ ਮਾਰਗ ਪੰਥੁ ਨ ਸੁਝਈ ਉਝੜੁ ਅੰਧ ਗੁਬਾਰੋਵਾ ॥
jam maarag panth na sujhee ujharr andh gubaarovaa |મૃત્યુનો માર્ગ અંધકારમય અને નિરાશાજનક છે; રસ્તો જોઈ શકાતો નથી.
ਨਾ ਜਲੁ ਲੇਫ ਤੁਲਾਈਆ ਨਾ ਭੋਜਨ ਪਰਕਾਰੋਵਾ ॥
naa jal lef tulaaeea naa bhojan parakaarovaa |ત્યાં કોઈ પાણી નથી, રજાઈ કે ગાદલું નથી અને ત્યાં કોઈ ખોરાક નથી.
ਭੋਜਨ ਭਾਉ ਨ ਠੰਢਾ ਪਾਣੀ ਨਾ ਕਾਪੜੁ ਸੀਗਾਰੋ ॥
bhojan bhaau na tthandtaa paanee naa kaaparr seegaaro |તેને ત્યાં કોઈ ખોરાક નથી, કોઈ સન્માન કે પાણી નથી, કપડાં કે શણગાર નથી.
ਗਲਿ ਸੰਗਲੁ ਸਿਰਿ ਮਾਰੇ ਊਭੌ ਨਾ ਦੀਸੈ ਘਰ ਬਾਰੋ ॥
gal sangal sir maare aoobhau naa deesai ghar baaro |સાંકળ તેના ગળામાં નાખવામાં આવે છે, અને તેના માથા પર ઉભેલા મૃત્યુનો દૂત તેને પ્રહાર કરે છે; તે તેના ઘરનો દરવાજો જોઈ શકતો નથી.
ਇਬ ਕੇ ਰਾਹੇ ਜੰਮਨਿ ਨਾਹੀ ਪਛੁਤਾਣੇ ਸਿਰਿ ਭਾਰੋ ॥
eib ke raahe jaman naahee pachhutaane sir bhaaro |આ માર્ગ પર વાવેલા બીજ અંકુરિત થતા નથી; તેના માથા પર તેના પાપોનો ભાર વહન કરીને, તે પસ્તાવો કરે છે અને પસ્તાવો કરે છે.
ਬਿਨੁ ਸਾਚੇ ਕੋ ਬੇਲੀ ਨਾਹੀ ਸਾਚਾ ਏਹੁ ਬੀਚਾਰੋ ॥੩॥
bin saache ko belee naahee saachaa ehu beechaaro |3|સાચા પ્રભુ વિના, કોઈ તેનો મિત્ર નથી; આને સાચા તરીકે પ્રતિબિંબિત કરો. ||3||
ਬਾਬਾ ਰੋਵਹਿ ਰਵਹਿ ਸੁ ਜਾਣੀਅਹਿ ਮਿਲਿ ਰੋਵੈ ਗੁਣ ਸਾਰੇਵਾ ॥
baabaa roveh raveh su jaaneeeh mil rovai gun saarevaa |હે બાબા, તેઓ એકલા જ સાચા અર્થમાં રુદન અને વિલાપ કરવા માટે જાણીતા છે, જેઓ એકસાથે મળીને રડે છે, ભગવાનની સ્તુતિ કરે છે.
ਰੋਵੈ ਮਾਇਆ ਮੁਠੜੀ ਧੰਧੜਾ ਰੋਵਣਹਾਰੇਵਾ ॥
rovai maaeaa muttharree dhandharraa rovanahaarevaa |માયા અને લૌકિક બાબતોથી છેતરાઈને રડે છે.
ਧੰਧਾ ਰੋਵੈ ਮੈਲੁ ਨ ਧੋਵੈ ਸੁਪਨੰਤਰੁ ਸੰਸਾਰੋ ॥
dhandhaa rovai mail na dhovai supanantar sansaaro |તેઓ દુન્યવી બાબતો માટે રડે છે, અને તેઓ પોતાની મલિનતા ધોતા નથી; વિશ્વ માત્ર એક સ્વપ્ન છે.
ਜਿਉ ਬਾਜੀਗਰੁ ਭਰਮੈ ਭੂਲੈ ਝੂਠਿ ਮੁਠੀ ਅਹੰਕਾਰੋ ॥
jiau baajeegar bharamai bhoolai jhootth mutthee ahankaaro |જાદુગરની જેમ, તેની યુક્તિઓથી છેતરાય છે, વ્યક્તિ અહંકાર, મિથ્યાત્વ અને વહેમથી ભ્રમિત થાય છે.
ਆਪੇ ਮਾਰਗਿ ਪਾਵਣਹਾਰਾ ਆਪੇ ਕਰਮ ਕਮਾਏ ॥
aape maarag paavanahaaraa aape karam kamaae |પ્રભુ પોતે જ માર્ગ પ્રગટ કરે છે; તે પોતે જ કર્મો કરનાર છે.
ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਰਾਖੇ ਨਾਨਕ ਸਹਜਿ ਸੁਭਾਏ ॥੪॥੪॥
naam rate gur poorai raakhe naanak sahaj subhaae |4|4|જેઓ નામથી રંગાયેલા છે, તેઓ સંપૂર્ણ ગુરુ દ્વારા સુરક્ષિત છે, હે નાનક; તેઓ આકાશી આનંદમાં ભળી જાય છે. ||4||4||
ਵਡਹੰਸੁ ਮਹਲਾ ੧ ॥
vaddahans mahalaa 1 |વદહાંસ, પ્રથમ મહેલ:
ਬਾਬਾ ਆਇਆ ਹੈ ਉਠਿ ਚਲਣਾ ਇਹੁ ਜਗੁ ਝੂਠੁ ਪਸਾਰੋਵਾ ॥
baabaa aaeaa hai utth chalanaa ihu jag jhootth pasaarovaa |ઓ બાબા, જે કોઈ આવ્યો છે, તે ઊભો થઈને ચાલ્યો જશે; આ સંસાર માત્ર એક ખોટો દેખાડો છે.
ਸਚਾ ਘਰੁ ਸਚੜੈ ਸੇਵੀਐ ਸਚੁ ਖਰਾ ਸਚਿਆਰੋਵਾ ॥
sachaa ghar sacharrai seveeai sach kharaa sachiaarovaa |સાચા ભગવાનની સેવા કરવાથી વ્યક્તિનું સાચું ઘર પ્રાપ્ત થાય છે; વાસ્તવિક સત્ય સત્યવાદી બનવાથી પ્રાપ્ત થાય છે.
ਕੂੜਿ ਲਬਿ ਜਾਂ ਥਾਇ ਨ ਪਾਸੀ ਅਗੈ ਲਹੈ ਨ ਠਾਓ ॥
koorr lab jaan thaae na paasee agai lahai na tthaao |અસત્ય અને લોભથી વિશ્રામનું સ્થાન મળતું નથી અને પરલોકમાં કોઈ સ્થાન મળતું નથી.
ਅੰਤਰਿ ਆਉ ਨ ਬੈਸਹੁ ਕਹੀਐ ਜਿਉ ਸੁੰਞੈ ਘਰਿ ਕਾਓ ॥
antar aau na baisahu kaheeai jiau sunyai ghar kaao |કોઈ તેને અંદર આવવા અને બેસવાનું આમંત્રણ આપતું નથી. તે નિર્જન ઘરમાં કાગડા જેવો છે.
ਜੰਮਣੁ ਮਰਣੁ ਵਡਾ ਵੇਛੋੜਾ ਬਿਨਸੈ ਜਗੁ ਸਬਾਏ ॥
jaman maran vaddaa vechhorraa binasai jag sabaae |જન્મ-મરણની જાળમાં ફસાઈને, તે આટલા લાંબા સમય સુધી પ્રભુથી વિખૂટા પડે છે; આખું વિશ્વ બરબાદ થઈ રહ્યું છે.
ਲਬਿ ਧੰਧੈ ਮਾਇਆ ਜਗਤੁ ਭੁਲਾਇਆ ਕਾਲੁ ਖੜਾ ਰੂਆਏ ॥੧॥
lab dhandhai maaeaa jagat bhulaaeaa kaal kharraa rooaae |1|લોભ, લૌકિક ફસાણો અને માયા જગતને છેતરે છે. મૃત્યુ તેના માથા પર મંડરાવે છે, અને તેને રડવાનું કારણ બને છે. ||1||