ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 333
ਦਹ ਦਿਸ ਬੂਡੀ ਪਵਨੁ ਝੁਲਾਵੈ ਡੋਰਿ ਰਹੀ ਲਿਵ ਲਾਈ ॥੩॥
dah dis booddee pavan jhulaavai ddor rahee liv laaee |3|ડૂબતી વ્યક્તિ પવનથી દસ દિશાઓમાં ઉડી જાય છે, પરંતુ હું ભગવાનના પ્રેમની દોરીને મજબૂત રીતે પકડી રાખું છું. ||3||
ਉਨਮਨਿ ਮਨੂਆ ਸੁੰਨਿ ਸਮਾਨਾ ਦੁਬਿਧਾ ਦੁਰਮਤਿ ਭਾਗੀ ॥
aunaman manooaa sun samaanaa dubidhaa duramat bhaagee |વ્યાકુળ મન પ્રભુમાં સમાઈ ગયું છે; દ્વૈત અને દુષ્ટ-બુદ્ધિ ભાગી ગઈ છે.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਅਨਭਉ ਇਕੁ ਦੇਖਿਆ ਰਾਮ ਨਾਮਿ ਲਿਵ ਲਾਗੀ ॥੪॥੨॥੪੬॥
kahu kabeer anbhau ik dekhiaa raam naam liv laagee |4|2|46|કબીર કહે છે, મેં એક ભગવાનને જોયા છે, જે નિર્ભય છે; હું પ્રભુના નામ સાથે આસક્ત થયો છું. ||4||2||46||
ਗਉੜੀ ਬੈਰਾਗਣਿ ਤਿਪਦੇ ॥
gaurree bairaagan tipade |ગૌરી બૈરાગન, થી-પધાય:
ਉਲਟਤ ਪਵਨ ਚਕ੍ਰ ਖਟੁ ਭੇਦੇ ਸੁਰਤਿ ਸੁੰਨ ਅਨਰਾਗੀ ॥
aulattat pavan chakr khatt bhede surat sun anaraagee |મેં મારા શ્વાસને અંદરની તરફ ફેરવ્યો, અને શરીરના છ ચક્રો દ્વારા વીંધ્યો, અને મારી જાગૃતિ સંપૂર્ણ ભગવાનના આદિમ શૂન્ય પર કેન્દ્રિત હતી.
ਆਵੈ ਨ ਜਾਇ ਮਰੈ ਨ ਜੀਵੈ ਤਾਸੁ ਖੋਜੁ ਬੈਰਾਗੀ ॥੧॥
aavai na jaae marai na jeevai taas khoj bairaagee |1|જે નથી આવતો કે જતો નથી, જે મરતો નથી અને જન્મતો નથી તેને શોધો, હે ત્યાગી. ||1||
ਮੇਰੇ ਮਨ ਮਨ ਹੀ ਉਲਟਿ ਸਮਾਨਾ ॥
mere man man hee ulatt samaanaa |મારું મન સંસારથી દૂર થઈ ગયું છે, અને ભગવાનના મનમાં લીન થઈ ગયું છે.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਅਕਲਿ ਭਈ ਅਵਰੈ ਨਾਤਰੁ ਥਾ ਬੇਗਾਨਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
guraparasaad akal bhee avarai naatar thaa begaanaa |1| rahaau |ગુરુની કૃપાથી, મારી સમજ બદલાઈ ગઈ છે; નહિંતર, હું તદ્દન અજાણ હતો. ||1||થોભો ||
ਨਿਵਰੈ ਦੂਰਿ ਦੂਰਿ ਫੁਨਿ ਨਿਵਰੈ ਜਿਨਿ ਜੈਸਾ ਕਰਿ ਮਾਨਿਆ ॥
nivarai door door fun nivarai jin jaisaa kar maaniaa |જે નજીક હતું તે દૂર થઈ ગયું છે, અને ફરીથી, જે દૂર હતું તે નજીક છે, જેઓ ભગવાનને જાણે છે તેમ અનુભવે છે.
ਅਲਉਤੀ ਕਾ ਜੈਸੇ ਭਇਆ ਬਰੇਡਾ ਜਿਨਿ ਪੀਆ ਤਿਨਿ ਜਾਨਿਆ ॥੨॥
alautee kaa jaise bheaa bareddaa jin peea tin jaaniaa |2|તે કેન્ડીમાંથી બનાવેલા ખાંડના પાણી જેવું છે; જે તેને પીવે છે તે જ તેનો સ્વાદ જાણે છે. ||2||
ਤੇਰੀ ਨਿਰਗੁਨ ਕਥਾ ਕਾਇ ਸਿਉ ਕਹੀਐ ਐਸਾ ਕੋਇ ਬਿਬੇਕੀ ॥
teree niragun kathaa kaae siau kaheeai aaisaa koe bibekee |હે પ્રભુ, હું તારી વાણી કોને કહું; તે ત્રણ ગુણોની બહાર છે. આવું સમજદાર ડહાપણ ધરાવનાર કોઈ છે?
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਜਿਨਿ ਦੀਆ ਪਲੀਤਾ ਤਿਨਿ ਤੈਸੀ ਝਲ ਦੇਖੀ ॥੩॥੩॥੪੭॥
kahu kabeer jin deea paleetaa tin taisee jhal dekhee |3|3|47|કબીર કહે છે, જેમ તમે ફ્યુઝ લગાવો છો, તેવી જ રીતે તમે જે ફ્લેશ જોશો. ||3||3||47||
ਗਉੜੀ ॥
gaurree |ગૌરી:
ਤਹ ਪਾਵਸ ਸਿੰਧੁ ਧੂਪ ਨਹੀ ਛਹੀਆ ਤਹ ਉਤਪਤਿ ਪਰਲਉ ਨਾਹੀ ॥
tah paavas sindh dhoop nahee chhaheea tah utapat parlau naahee |ત્યાં કોઈ વરસાદી ઋતુ, સમુદ્ર, તડકો કે છાંયો નથી, કોઈ સર્જન કે વિનાશ નથી.
ਜੀਵਨ ਮਿਰਤੁ ਨ ਦੁਖੁ ਸੁਖੁ ਬਿਆਪੈ ਸੁੰਨ ਸਮਾਧਿ ਦੋਊ ਤਹ ਨਾਹੀ ॥੧॥
jeevan mirat na dukh sukh biaapai sun samaadh doaoo tah naahee |1|ત્યાં કોઈ જીવન કે મૃત્યુ, કોઈ દુઃખ કે આનંદનો અનુભવ થતો નથી. સમાધિનું માત્ર આદિમ સમાધિ છે, અને દ્વૈત નથી. ||1||
ਸਹਜ ਕੀ ਅਕਥ ਕਥਾ ਹੈ ਨਿਰਾਰੀ ॥
sahaj kee akath kathaa hai niraaree |સાહજિક શાંતિની સ્થિતિનું વર્ણન અવર્ણનીય અને ઉત્કૃષ્ટ છે.
ਤੁਲਿ ਨਹੀ ਚਢੈ ਜਾਇ ਨ ਮੁਕਾਤੀ ਹਲੁਕੀ ਲਗੈ ਨ ਭਾਰੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
tul nahee chadtai jaae na mukaatee halukee lagai na bhaaree |1| rahaau |તે માપવામાં આવતું નથી, અને તે ખાલી થતું નથી. તે હલકું કે ભારે નથી. ||1||થોભો ||
ਅਰਧ ਉਰਧ ਦੋਊ ਤਹ ਨਾਹੀ ਰਾਤਿ ਦਿਨਸੁ ਤਹ ਨਾਹੀ ॥
aradh uradh doaoo tah naahee raat dinas tah naahee |ન તો નીચલું કે ન ઉપરનું વિશ્વ ત્યાં છે; ત્યાં ન તો દિવસ છે કે ન રાત.
ਜਲੁ ਨਹੀ ਪਵਨੁ ਪਾਵਕੁ ਫੁਨਿ ਨਾਹੀ ਸਤਿਗੁਰ ਤਹਾ ਸਮਾਹੀ ॥੨॥
jal nahee pavan paavak fun naahee satigur tahaa samaahee |2|પાણી, પવન કે અગ્નિ નથી; ત્યાં, સાચા ગુરુ સમાયેલ છે. ||2||
ਅਗਮ ਅਗੋਚਰੁ ਰਹੈ ਨਿਰੰਤਰਿ ਗੁਰ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਲਹੀਐ ॥
agam agochar rahai nirantar gur kirapaa te laheeai |દુર્ગમ અને અગમ્ય ભગવાન ત્યાં પોતાની અંદર વસે છે; ગુરુની કૃપાથી, તે મળે છે.
ਕਹੁ ਕਬੀਰ ਬਲਿ ਜਾਉ ਗੁਰ ਅਪੁਨੇ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਰਹੀਐ ॥੩॥੪॥੪੮॥
kahu kabeer bal jaau gur apune satasangat mil raheeai |3|4|48|કબીર કહે છે, હું મારા ગુરુને બલિદાન છું; હું પવિત્રની સંગતમાં રહું છું. ||3||4||48||
ਗਉੜੀ ॥
gaurree |ગૌરી:
ਪਾਪੁ ਪੁੰਨੁ ਦੁਇ ਬੈਲ ਬਿਸਾਹੇ ਪਵਨੁ ਪੂਜੀ ਪਰਗਾਸਿਓ ॥
paap pun due bail bisaahe pavan poojee paragaasio |પાપ અને પુણ્ય બંનેથી, શરીરનો બળદ ખરીદાય છે; શ્વાસની હવા એ મૂડી છે જે દેખાય છે.
ਤ੍ਰਿਸਨਾ ਗੂਣਿ ਭਰੀ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਇਨ ਬਿਧਿ ਟਾਂਡ ਬਿਸਾਹਿਓ ॥੧॥
trisanaa goon bharee ghatt bheetar in bidh ttaandd bisaahio |1|તેની પીઠ પરની થેલી ઇચ્છાથી ભરેલી છે; આ રીતે આપણે ટોળું ખરીદીએ છીએ. ||1||
ਐਸਾ ਨਾਇਕੁ ਰਾਮੁ ਹਮਾਰਾ ॥
aaisaa naaeik raam hamaaraa |મારા ભગવાન આવા ધનવાન વેપારી છે!
ਸਗਲ ਸੰਸਾਰੁ ਕੀਓ ਬਨਜਾਰਾ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
sagal sansaar keeo banajaaraa |1| rahaau |તેણે આખી દુનિયાને પોતાનો વેપારી બનાવ્યો છે. ||1||થોભો ||
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਦੁਇ ਭਏ ਜਗਾਤੀ ਮਨ ਤਰੰਗ ਬਟਵਾਰਾ ॥
kaam krodh due bhe jagaatee man tarang battavaaraa |જાતીય ઈચ્છા અને ક્રોધ કર વસૂલનારા છે, અને મનના તરંગો રાજમાર્ગ લૂંટનારા છે.
ਪੰਚ ਤਤੁ ਮਿਲਿ ਦਾਨੁ ਨਿਬੇਰਹਿ ਟਾਂਡਾ ਉਤਰਿਓ ਪਾਰਾ ॥੨॥
panch tat mil daan nibereh ttaanddaa utario paaraa |2|પાંચ તત્વો એક સાથે જોડાય છે અને તેમની લૂંટને વહેંચે છે. આ રીતે આપણા ટોળાનો નિકાલ થાય છે! ||2||
ਕਹਤ ਕਬੀਰੁ ਸੁਨਹੁ ਰੇ ਸੰਤਹੁ ਅਬ ਐਸੀ ਬਨਿ ਆਈ ॥
kahat kabeer sunahu re santahu ab aaisee ban aaee |કબીર કહે છે, સાંભળો, હે સંતોઃ અત્યારે આ સ્થિતિ છે!
ਘਾਟੀ ਚਢਤ ਬੈਲੁ ਇਕੁ ਥਾਕਾ ਚਲੋ ਗੋਨਿ ਛਿਟਕਾਈ ॥੩॥੫॥੪੯॥
ghaattee chadtat bail ik thaakaa chalo gon chhittakaaee |3|5|49|ચઢાવ પર જઈને, બળદ થાકી ગયો છે; તેના ભારને ફેંકી દે છે, તે તેની મુસાફરી ચાલુ રાખે છે. ||3||5||49||
ਗਉੜੀ ਪੰਚਪਦਾ ॥
gaurree panchapadaa |ગૌરી, પંચ-પધાયેઃ
ਪੇਵਕੜੈ ਦਿਨ ਚਾਰਿ ਹੈ ਸਾਹੁਰੜੈ ਜਾਣਾ ॥
pevakarrai din chaar hai saahurarrai jaanaa |થોડા દિવસો માટે, આત્મા-કન્યા તેના માતાપિતાના ઘરે રહે છે; પછી, તેણીએ તેના સાસરે જવું પડશે.
ਅੰਧਾ ਲੋਕੁ ਨ ਜਾਣਈ ਮੂਰਖੁ ਏਆਣਾ ॥੧॥
andhaa lok na jaanee moorakh eaanaa |1|આંધળા, મૂર્ખ અને અજ્ઞાની લોકો આ જાણતા નથી. ||1||
ਕਹੁ ਡਡੀਆ ਬਾਧੈ ਧਨ ਖੜੀ ॥
kahu ddaddeea baadhai dhan kharree |મને કહો, શા માટે કન્યા તેના સામાન્ય કપડાં પહેરે છે?
ਪਾਹੂ ਘਰਿ ਆਏ ਮੁਕਲਾਊ ਆਏ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
paahoo ghar aae mukalaaoo aae |1| rahaau |તેના ઘરે મહેમાનો આવી ગયા છે, અને તેનો પતિ તેને લઈ જવા આવ્યો છે. ||1||થોભો ||
ਓਹ ਜਿ ਦਿਸੈ ਖੂਹੜੀ ਕਉਨ ਲਾਜੁ ਵਹਾਰੀ ॥
oh ji disai khooharree kaun laaj vahaaree |શ્વાસના દોરને કોણે નીચે ઉતાર્યો છે, જે વિશ્વના કૂવામાં આપણે જોઈએ છીએ?
ਲਾਜੁ ਘੜੀ ਸਿਉ ਤੂਟਿ ਪੜੀ ਉਠਿ ਚਲੀ ਪਨਿਹਾਰੀ ॥੨॥
laaj gharree siau toott parree utth chalee panihaaree |2|શરીરના ઘડામાંથી શ્વાસનો દોર તૂટી જાય છે અને જળ-વાહક ઊભો થઈને પ્રયાણ કરે છે. ||2||
ਸਾਹਿਬੁ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰੇ ਅਪੁਨਾ ਕਾਰਜੁ ਸਵਾਰੇ ॥
saahib hoe deaal kripaa kare apunaa kaaraj savaare |જ્યારે ભગવાન અને માસ્ટર દયાળુ હોય છે અને તેમની કૃપા આપે છે, ત્યારે તેણીની બધી બાબતો ઉકેલાઈ જાય છે.