ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1207
ਚਿਤਵਨਿ ਚਿਤਵਉ ਪ੍ਰਿਅ ਪ੍ਰੀਤਿ ਬੈਰਾਗੀ ਕਦਿ ਪਾਵਉ ਹਰਿ ਦਰਸਾਈ ॥
chitavan chitvau pria preet bairaagee kad paavau har darasaaee |હું તેના વિચારો વિચારું છું; હું મારા પ્રિયતમનો પ્રેમ ચૂકી ગયો છું. પ્રભુના દર્શનનું ધન્ય દર્શન મને ક્યારે મળશે?
ਜਤਨ ਕਰਉ ਇਹੁ ਮਨੁ ਨਹੀ ਧੀਰੈ ਕੋਊ ਹੈ ਰੇ ਸੰਤੁ ਮਿਲਾਈ ॥੧॥
jatan krau ihu man nahee dheerai koaoo hai re sant milaaee |1|હું પ્રયત્ન કરું છું, પણ આ મનને પ્રોત્સાહન મળતું નથી. કોઈ સંત છે જે મને ભગવાન સુધી લઈ જઈ શકે? ||1||
ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਪੁੰਨ ਸਭਿ ਹੋਮਉ ਤਿਸੁ ਅਰਪਉ ਸਭਿ ਸੁਖ ਜਾਂਈ ॥
jap tap sanjam pun sabh homau tis arpau sabh sukh jaanee |જપ, તપ, આત્મસંયમ, સત્કર્મ અને દાન - આ બધું હું અગ્નિમાં બલિદાન આપું છું; હું તમામ શાંતિ અને સ્થાનો તેમને સમર્પિત કરું છું.
ਏਕ ਨਿਮਖ ਪ੍ਰਿਅ ਦਰਸੁ ਦਿਖਾਵੈ ਤਿਸੁ ਸੰਤਨ ਕੈ ਬਲਿ ਜਾਂਈ ॥੨॥
ek nimakh pria daras dikhaavai tis santan kai bal jaanee |2|જે મને મારા પ્રિયતમના ધન્ય દર્શનને એક ક્ષણ માટે પણ જોવામાં મદદ કરે છે - હું તે સંતને બલિદાન છું. ||2||
ਕਰਉ ਨਿਹੋਰਾ ਬਹੁਤੁ ਬੇਨਤੀ ਸੇਵਉ ਦਿਨੁ ਰੈਨਾਈ ॥
krau nihoraa bahut benatee sevau din rainaaee |હું તેને મારી બધી પ્રાર્થનાઓ અને વિનંતીઓ પ્રદાન કરું છું; હું દિવસ-રાત તેની સેવા કરું છું.
ਮਾਨੁ ਅਭਿਮਾਨੁ ਹਉ ਸਗਲ ਤਿਆਗਉ ਜੋ ਪ੍ਰਿਅ ਬਾਤ ਸੁਨਾਈ ॥੩॥
maan abhimaan hau sagal tiaagau jo pria baat sunaaee |3|મેં સર્વ અભિમાન અને અહંકારનો ત્યાગ કર્યો છે; તે મને મારા પ્રિયની વાર્તાઓ કહે છે. ||3||
ਦੇਖਿ ਚਰਿਤ੍ਰ ਭਈ ਹਉ ਬਿਸਮਨਿ ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਪੁਰਖਿ ਮਿਲਾਈ ॥
dekh charitr bhee hau bisaman gur satigur purakh milaaee |હું આશ્ચર્યચકિત છું, ભગવાનના અદ્ભુત રમતને જોઉં છું. ગુરુ, સાચા ગુરુ, મને આદિમ ભગવાનને મળવા દોરી ગયા છે.
ਪ੍ਰਭ ਰੰਗ ਦਇਆਲ ਮੋਹਿ ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਪਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਤਪਤਿ ਬੁਝਾਈ ॥੪॥੧॥੧੫॥
prabh rang deaal mohi grih meh paaeaa jan naanak tapat bujhaaee |4|1|15|મને મારા પોતાના હૃદયના ઘરમાં ભગવાન, મારા દયાળુ પ્રેમાળ ભગવાન મળ્યા છે. હે નાનક, મારી અંદરનો અગ્નિ શમી ગયો છે. ||4||1||15||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |સારંગ, પાંચમી મહેલ:
ਰੇ ਮੂੜੑੇ ਤੂ ਕਿਉ ਸਿਮਰਤ ਅਬ ਨਾਹੀ ॥
re moorrae too kiau simarat ab naahee |હે મૂર્ખ, તું અત્યારે પ્રભુનું ધ્યાન કેમ નથી કરતો?
ਨਰਕ ਘੋਰ ਮਹਿ ਉਰਧ ਤਪੁ ਕਰਤਾ ਨਿਮਖ ਨਿਮਖ ਗੁਣ ਗਾਂਹੀ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
narak ghor meh uradh tap karataa nimakh nimakh gun gaanhee |1| rahaau |ગર્ભના અગ્નિના ભયંકર નરકમાં, તેં તપસ્યા કરી, ઊંધીયું; દરેક અને દરેક ક્ષણે, તમે તેમના ભવ્ય ગુણગાન ગાયા છે. ||1||થોભો ||
ਅਨਿਕ ਜਨਮ ਭ੍ਰਮਤੌ ਹੀ ਆਇਓ ਮਾਨਸ ਜਨਮੁ ਦੁਲਭਾਹੀ ॥
anik janam bhramatau hee aaeio maanas janam dulabhaahee |તમે અસંખ્ય અવતારોમાં ભટક્યા, આખરે તમને આ અમૂલ્ય માનવ જન્મ પ્રાપ્ત થયો.
ਗਰਭ ਜੋਨਿ ਛੋਡਿ ਜਉ ਨਿਕਸਿਓ ਤਉ ਲਾਗੋ ਅਨ ਠਾਂਹੀ ॥੧॥
garabh jon chhodd jau nikasio tau laago an tthaanhee |1|ગર્ભ છોડીને, તમે જન્મ્યા છો, અને જ્યારે તમે બહાર આવ્યા છો, ત્યારે તમે અન્ય સ્થાનો સાથે જોડાયેલા છો. ||1||
ਕਰਹਿ ਬੁਰਾਈ ਠਗਾਈ ਦਿਨੁ ਰੈਨਿ ਨਿਹਫਲ ਕਰਮ ਕਮਾਹੀ ॥
kareh buraaee tthagaaee din rain nihafal karam kamaahee |તમે રાતદિવસ દુષ્ટતા અને કપટ આચર્યા, અને નકામા કાર્યો કર્યા.
ਕਣੁ ਨਾਹੀ ਤੁਹ ਗਾਹਣ ਲਾਗੇ ਧਾਇ ਧਾਇ ਦੁਖ ਪਾਂਹੀ ॥੨॥
kan naahee tuh gaahan laage dhaae dhaae dukh paanhee |2|તમે ભૂસું ફેંકો છો, પણ તેમાં ઘઉં નથી; આજુબાજુ દોડીને અને ઉતાવળ કરવાથી તમને માત્ર પીડા જ મળે છે. ||2||
ਮਿਥਿਆ ਸੰਗਿ ਕੂੜਿ ਲਪਟਾਇਓ ਉਰਝਿ ਪਰਿਓ ਕੁਸਮਾਂਹੀ ॥
mithiaa sang koorr lapattaaeio urajh pario kusamaanhee |જૂઠી વ્યક્તિ અસત્ય સાથે જોડાયેલ છે; તે ક્ષણિક બાબતોમાં ફસાઈ ગયો છે.
ਧਰਮ ਰਾਇ ਜਬ ਪਕਰਸਿ ਬਵਰੇ ਤਉ ਕਾਲ ਮੁਖਾ ਉਠਿ ਜਾਹੀ ॥੩॥
dharam raae jab pakaras bavare tau kaal mukhaa utth jaahee |3|અને જ્યારે ધર્મના ન્યાયી ન્યાયાધીશ તને પકડશે, હે પાગલ, તું ઊભો થઈશ અને તારું મોં કાળું કરીને વિદાય લઈશ. ||3||
ਸੋ ਮਿਲਿਆ ਜੋ ਪ੍ਰਭੂ ਮਿਲਾਇਆ ਜਿਸੁ ਮਸਤਕਿ ਲੇਖੁ ਲਿਖਾਂਹੀ ॥
so miliaa jo prabhoo milaaeaa jis masatak lekh likhaanhee |તે એકલા ભગવાન સાથે મળે છે, જેને ભગવાન પોતે મળે છે, તેના કપાળ પર લખેલા આવા પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય દ્વારા.
ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਤਿਨੑ ਜਨ ਬਲਿਹਾਰੀ ਜੋ ਅਲਿਪ ਰਹੇ ਮਨ ਮਾਂਹੀ ॥੪॥੨॥੧੬॥
kahu naanak tina jan balihaaree jo alip rahe man maanhee |4|2|16|નાનક કહે છે, હું તે નમ્ર વ્યક્તિ માટે બલિદાન છું, જે તેના મનમાં અસંબદ્ધ રહે છે. ||4||2||16||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |સારંગ, પાંચમી મહેલ:
ਕਿਉ ਜੀਵਨੁ ਪ੍ਰੀਤਮ ਬਿਨੁ ਮਾਈ ॥
kiau jeevan preetam bin maaee |હે મારી માતા, હું મારા પ્રિયતમ વિના કેવી રીતે જીવી શકું?
ਜਾ ਕੇ ਬਿਛੁਰਤ ਹੋਤ ਮਿਰਤਕਾ ਗ੍ਰਿਹ ਮਹਿ ਰਹਨੁ ਨ ਪਾਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jaa ke bichhurat hot miratakaa grih meh rahan na paaee |1| rahaau |તેનાથી અલગ થઈને, નશ્વર એક શબ બની જાય છે, અને તેને ઘરની અંદર રહેવાની મંજૂરી નથી. ||1||થોભો ||
ਜੀਅ ਹਂੀਅ ਪ੍ਰਾਨ ਕੋ ਦਾਤਾ ਜਾ ਕੈ ਸੰਗਿ ਸੁਹਾਈ ॥
jeea haneea praan ko daataa jaa kai sang suhaaee |તે આત્મા, હૃદય, જીવનનો શ્વાસ આપનાર છે. તેની સાથે હોવાથી, આપણે આનંદથી શણગારેલા છીએ.
ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਸੰਤਹੁ ਮੋਹਿ ਅਪੁਨੀ ਪ੍ਰਭ ਮੰਗਲ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੧॥
karahu kripaa santahu mohi apunee prabh mangal gun gaaee |1|હે સંત, કૃપા કરીને મને તમારી કૃપાથી આશીર્વાદ આપો, જેથી હું મારા ભગવાનની આનંદકારક સ્તુતિના ગીતો ગાઈ શકું. ||1||
ਚਰਨ ਸੰਤਨ ਕੇ ਮਾਥੇ ਮੇਰੇ ਊਪਰਿ ਨੈਨਹੁ ਧੂਰਿ ਬਾਂਛਾੲਂੀ ॥
charan santan ke maathe mere aoopar nainahu dhoor baanchhaaenee |હું મારા કપાળને સંતોના ચરણોમાં સ્પર્શ કરું છું. મારી આંખો તેમની ધૂળ માટે ઝંખે છે.
ਜਿਹ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ਮਿਲੀਐ ਪ੍ਰਭ ਨਾਨਕ ਬਲਿ ਬਲਿ ਤਾ ਕੈ ਹਉ ਜਾਈ ॥੨॥੩॥੧੭॥
jih prasaad mileeai prabh naanak bal bal taa kai hau jaaee |2|3|17|તેમની કૃપાથી, અમે ભગવાનને મળીએ છીએ; ઓ નાનક, હું તેને બલિદાન છું, બલિદાન છું. ||2||3||17||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |સારંગ, પાંચમી મહેલ:
ਉਆ ਅਉਸਰ ਕੈ ਹਉ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥
auaa aausar kai hau bal jaaee |હું તે પ્રસંગ માટે બલિદાન છું.
ਆਠ ਪਹਰ ਅਪਨਾ ਪ੍ਰਭੁ ਸਿਮਰਨੁ ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਂਈ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aatth pahar apanaa prabh simaran vaddabhaagee har paanee |1| rahaau |દિવસના ચોવીસ કલાક, હું મારા ભગવાનના સ્મરણમાં ધ્યાન કરું છું; મહાન નસીબ દ્વારા, મને ભગવાન મળ્યો છે. ||1||થોભો ||
ਭਲੋ ਕਬੀਰੁ ਦਾਸੁ ਦਾਸਨ ਕੋ ਊਤਮੁ ਸੈਨੁ ਜਨੁ ਨਾਈ ॥
bhalo kabeer daas daasan ko aootam sain jan naaee |કબીર સારો, પ્રભુના દાસનો દાસ; નમ્ર વાળંદ સેન ઉત્કૃષ્ટ છે.
ਊਚ ਤੇ ਊਚ ਨਾਮਦੇਉ ਸਮਦਰਸੀ ਰਵਿਦਾਸ ਠਾਕੁਰ ਬਣਿ ਆਈ ॥੧॥
aooch te aooch naamadeo samadarasee ravidaas tthaakur ban aaee |1|ઉચ્ચમાં સર્વોચ્ચ છે નામ દૈવ, જેણે બધાને એકસરખા જોયા; રવિ દાસ ભગવાન સાથે સુમેળમાં હતા. ||1||
ਜੀਉ ਪਿੰਡੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਸਾਧਨ ਕਾ ਇਹੁ ਮਨੁ ਸੰਤ ਰੇਨਾਈ ॥
jeeo pindd tan dhan saadhan kaa ihu man sant renaaee |મારો આત્મા, શરીર અને સંપત્તિ સંતોની છે; મારું મન સંતોની ધૂળ માટે ઝંખે છે.
ਸੰਤ ਪ੍ਰਤਾਪਿ ਭਰਮ ਸਭਿ ਨਾਸੇ ਨਾਨਕ ਮਿਲੇ ਗੁਸਾਈ ॥੨॥੪॥੧੮॥
sant prataap bharam sabh naase naanak mile gusaaee |2|4|18|અને સંતોની તેજસ્વી કૃપાથી મારી બધી શંકાઓ દૂર થઈ ગઈ છે. હે નાનક, હું પ્રભુને મળ્યો છું. ||2||4||18||
ਸਾਰਗ ਮਹਲਾ ੫ ॥
saarag mahalaa 5 |સારંગ, પાંચમી મહેલ:
ਮਨੋਰਥ ਪੂਰੇ ਸਤਿਗੁਰ ਆਪਿ ॥
manorath poore satigur aap |સાચા ગુરુ મનની ઈચ્છાઓ પૂરી કરે છે.