શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ

પાન - 605


ਆਪੇ ਹੀ ਸੂਤਧਾਰੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਸੂਤੁ ਖਿੰਚੇ ਢਹਿ ਢੇਰੀ ਹੋਇ ॥੧॥
aape hee sootadhaar hai piaaraa soot khinche dteh dteree hoe |1|

તે દોરો પકડી રાખે છે, અને જ્યારે તે દોરો પાછો ખેંચે છે, ત્યારે માળા ઢગલામાં વિખેરાઈ જાય છે. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਮੈ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
mere man mai har bin avar na koe |

હે મારા મન, મારા માટે પ્રભુ સિવાય બીજું કોઈ નથી.

ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਚਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਦਇਆ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਮੁਖਿ ਚੋਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur vich naam nidhaan hai piaaraa kar deaa amrit mukh choe | rahaau |

પ્રિય નામનો ખજાનો સાચા ગુરુની અંદર છે; તેમની દયામાં, તે મારા મોંમાં અમૃત અમૃત રેડે છે. ||થોભો||

ਆਪੇ ਜਲ ਥਲਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
aape jal thal sabhat hai piaaraa prabh aape kare su hoe |

પ્રિય પોતે બધા સમુદ્રો અને ભૂમિમાં છે; ભગવાન જે કરે છે તે થાય છે.

ਸਭਨਾ ਰਿਜਕੁ ਸਮਾਹਦਾ ਪਿਆਰਾ ਦੂਜਾ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
sabhanaa rijak samaahadaa piaaraa doojaa avar na koe |

પ્યારું બધા માટે પોષણ લાવે છે; તેના સિવાય બીજું કોઈ નથી.

ਆਪੇ ਖੇਲ ਖੇਲਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥੨॥
aape khel khelaaeidaa piaaraa aape kare su hoe |2|

પ્યારું પોતે રમે છે, અને પોતે જે કરે છે, તે થાય છે. ||2||

ਆਪੇ ਹੀ ਆਪਿ ਨਿਰਮਲਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਨਿਰਮਲ ਸੋਇ ॥
aape hee aap niramalaa piaaraa aape niramal soe |

પ્યારું પોતે, બધા પોતે જ, નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે; તે પોતે નિષ્કલંક અને શુદ્ધ છે.

ਆਪੇ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਕਰੇ ਸੁ ਹੋਇ ॥
aape keemat paaeidaa piaaraa aape kare su hoe |

પ્યારું પોતે જ બધાનું મૂલ્ય નક્કી કરે છે; તે જે કરે છે તે થાય છે.

ਆਪੇ ਅਲਖੁ ਨ ਲਖੀਐ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਲਖਾਵੈ ਸੋਇ ॥੩॥
aape alakh na lakheeai piaaraa aap lakhaavai soe |3|

પ્રિય પોતે અદ્રશ્ય છે - તે જોઈ શકાતો નથી; તે પોતે જ આપણને દર્શન કરાવે છે. ||3||

ਆਪੇ ਗਹਿਰ ਗੰਭੀਰੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਤਿਸੁ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਇ ॥
aape gahir ganbheer hai piaaraa tis jevadd avar na koe |

પ્રિય પોતે ઊંડો અને ગહન અને અગમ્ય છે; તેમના જેવો મહાન બીજો કોઈ નથી.

ਸਭਿ ਘਟ ਆਪੇ ਭੋਗਵੈ ਪਿਆਰਾ ਵਿਚਿ ਨਾਰੀ ਪੁਰਖ ਸਭੁ ਸੋਇ ॥
sabh ghatt aape bhogavai piaaraa vich naaree purakh sabh soe |

પ્યારું પોતે દરેક હૃદયનો આનંદ માણે છે; તે દરેક સ્ત્રી અને પુરુષની અંદર સમાયેલ છે.

ਨਾਨਕ ਗੁਪਤੁ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਇ ॥੪॥੨॥
naanak gupat varatadaa piaaraa guramukh paragatt hoe |4|2|

હે નાનક, પ્રિયતમ સર્વત્ર વ્યાપ્ત છે, પણ તે છુપાયેલો છે; ગુરુ દ્વારા, તે પ્રગટ થાય છે. ||4||2||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soratth mahalaa 4 |

સોરતહ, ચોથી મહેલ:

ਆਪੇ ਹੀ ਸਭੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਥਾਪਿ ਉਥਾਪੈ ॥
aape hee sabh aap hai piaaraa aape thaap uthaapai |

તે પોતે, પ્રિય છે, પોતે જ સર્વસ્વ છે; તે પોતે જ સ્થાપના કરે છે અને અસ્થાપિત કરે છે.

ਆਪੇ ਵੇਖਿ ਵਿਗਸਦਾ ਪਿਆਰਾ ਕਰਿ ਚੋਜ ਵੇਖੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੈ ॥
aape vekh vigasadaa piaaraa kar choj vekhai prabh aapai |

પ્યારું પોતે જુએ છે, અને આનંદ કરે છે; ભગવાન પોતે અજાયબીઓ કરે છે, અને તેમને જુએ છે.

ਆਪੇ ਵਣਿ ਤਿਣਿ ਸਭਤੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਪੈ ॥੧॥
aape van tin sabhat hai piaaraa aape guramukh jaapai |1|

પ્રિય પોતે બધા જંગલો અને ઘાસના મેદાનોમાં સમાયેલ છે; ગુરુમુખ તરીકે, તે પોતાની જાતને પ્રગટ કરે છે. ||1||

ਜਪਿ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥
jap man har har naam ras dhraapai |

ધ્યાન કર, હે મન, પ્રભુ પર, હર, હર; ભગવાનના નામના ઉત્કૃષ્ટ સાર દ્વારા, તમે સંતુષ્ટ થશો.

ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਮਹਾ ਰਸੁ ਮੀਠਾ ਗੁਰਸਬਦੀ ਚਖਿ ਜਾਪੈ ॥ ਰਹਾਉ ॥
amrit naam mahaa ras meetthaa gurasabadee chakh jaapai | rahaau |

નામનું અમૃત, સૌથી મીઠો રસ છે; ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તેનો સ્વાદ પ્રગટ થાય છે. ||થોભો||

ਆਪੇ ਤੀਰਥੁ ਤੁਲਹੜਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪਿ ਤਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੈ ॥
aape teerath tulaharraa piaaraa aap tarai prabh aapai |

પ્યારું પોતે તીર્થસ્થાન અને તરાપો છે; ભગવાન પોતે પોતાની જાતને પાર કરે છે.

ਆਪੇ ਜਾਲੁ ਵਤਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਸਭੁ ਜਗੁ ਮਛੁਲੀ ਹਰਿ ਆਪੈ ॥
aape jaal vataaeidaa piaaraa sabh jag machhulee har aapai |

પ્યારું પોતે જ આખા જગત પર જાળ પાથરે છે; ભગવાન પોતે માછલી છે.

ਆਪਿ ਅਭੁਲੁ ਨ ਭੁਲਈ ਪਿਆਰਾ ਅਵਰੁ ਨ ਦੂਜਾ ਜਾਪੈ ॥੨॥
aap abhul na bhulee piaaraa avar na doojaa jaapai |2|

પ્રિય પોતે અચૂક છે; તે કોઈ ભૂલ કરતો નથી. તેના જેવો બીજો કોઈ નથી દેખાતો. ||2||

ਆਪੇ ਸਿੰਙੀ ਨਾਦੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਧੁਨਿ ਆਪਿ ਵਜਾਏ ਆਪੈ ॥
aape singee naad hai piaaraa dhun aap vajaae aapai |

પ્યારું પોતે યોગીનું શિંગ છે, અને નાદનો ધ્વનિ પ્રવાહ છે; તે પોતે જ ધૂન વગાડે છે.

ਆਪੇ ਜੋਗੀ ਪੁਰਖੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਤਪੁ ਤਾਪੈ ॥
aape jogee purakh hai piaaraa aape hee tap taapai |

પ્યારું પોતે યોગી છે, આદિમાન્ય છે; તે પોતે તીવ્ર ધ્યાનનો અભ્યાસ કરે છે.

ਆਪੇ ਸਤਿਗੁਰੁ ਆਪਿ ਹੈ ਚੇਲਾ ਉਪਦੇਸੁ ਕਰੈ ਪ੍ਰਭੁ ਆਪੈ ॥੩॥
aape satigur aap hai chelaa upades karai prabh aapai |3|

તે પોતે જ સાચા ગુરુ છે, અને તે પોતે જ શિષ્ય છે; ભગવાન પોતે ઉપદેશ આપે છે. ||3||

ਆਪੇ ਨਾਉ ਜਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਜਪੁ ਜਾਪੈ ॥
aape naau japaaeidaa piaaraa aape hee jap jaapai |

પ્યારું પોતે જ આપણને તેમના નામનો જપ કરવાની પ્રેરણા આપે છે, અને તે પોતે ધ્યાનનો અભ્યાસ કરે છે.

ਆਪੇ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਆਪਿ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਹੀ ਰਸੁ ਆਪੈ ॥
aape amrit aap hai piaaraa aape hee ras aapai |

પ્રિયતમ પોતે જ અમૃતમય છે; તે પોતે જ તેનો રસ છે.

ਆਪੇ ਆਪਿ ਸਲਾਹਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਨ ਨਾਨਕ ਹਰਿ ਰਸਿ ਧ੍ਰਾਪੈ ॥੪॥੩॥
aape aap salaahadaa piaaraa jan naanak har ras dhraapai |4|3|

પ્યારું પોતે જ પોતાની પ્રશંસા કરે છે; સેવક નાનક ભગવાનના ઉત્કૃષ્ટ સારથી સંતુષ્ટ છે. ||4||3||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੪ ॥
soratth mahalaa 4 |

સોરતહ, ચોથી મહેલ:

ਆਪੇ ਕੰਡਾ ਆਪਿ ਤਰਾਜੀ ਪ੍ਰਭਿ ਆਪੇ ਤੋਲਿ ਤੋਲਾਇਆ ॥
aape kanddaa aap taraajee prabh aape tol tolaaeaa |

ભગવાન પોતે જ બેલેન્સ સ્કેલ છે, તે પોતે જ તોલનાર છે, અને તે પોતે જ તોલ કરે છે.

ਆਪੇ ਸਾਹੁ ਆਪੇ ਵਣਜਾਰਾ ਆਪੇ ਵਣਜੁ ਕਰਾਇਆ ॥
aape saahu aape vanajaaraa aape vanaj karaaeaa |

તે પોતે જ બેંકર છે, તે પોતે જ વેપારી છે, અને તે પોતે જ વેપાર કરે છે.

ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਸਾਜੀਅਨੁ ਪਿਆਰੈ ਪਿਛੈ ਟੰਕੁ ਚੜਾਇਆ ॥੧॥
aape dharatee saajeean piaarai pichhai ttank charraaeaa |1|

પ્રિયે પોતે જ વિશ્વની રચના કરી છે, અને તે પોતે જ તેને ગ્રામ વડે સંતુલિત કરે છે. ||1||

ਮੇਰੇ ਮਨ ਹਰਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
mere man har har dhiaae sukh paaeaa |

મારું મન ભગવાન, હર, હરનું ધ્યાન કરે છે અને શાંતિ મેળવે છે.

ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਹੈ ਪਿਆਰਾ ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਮੀਠਾ ਲਾਇਆ ॥ ਰਹਾਉ ॥
har har naam nidhaan hai piaaraa gur poorai meetthaa laaeaa | rahaau |

પ્રિય ભગવાનનું નામ, હર, હર, એક ખજાનો છે; પરફેક્ટ ગુરુએ તે મને મધુર લાગે છે. ||થોભો||

ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਆਪਿ ਜਲੁ ਪਿਆਰਾ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਇਆ ॥
aape dharatee aap jal piaaraa aape kare karaaeaa |

પ્રિય પોતે પૃથ્વી છે, અને તે પોતે જ પાણી છે; તે પોતે કાર્ય કરે છે, અને અન્યને કાર્ય કરવા પ્રેરે છે.

ਆਪੇ ਹੁਕਮਿ ਵਰਤਦਾ ਪਿਆਰਾ ਜਲੁ ਮਾਟੀ ਬੰਧਿ ਰਖਾਇਆ ॥
aape hukam varatadaa piaaraa jal maattee bandh rakhaaeaa |

પ્યારું પોતે જ તેની આજ્ઞાઓ જારી કરે છે, અને પાણી અને જમીનને બાંધી રાખે છે.

ਆਪੇ ਹੀ ਭਉ ਪਾਇਦਾ ਪਿਆਰਾ ਬੰਨਿ ਬਕਰੀ ਸੀਹੁ ਹਢਾਇਆ ॥੨॥
aape hee bhau paaeidaa piaaraa ban bakaree seehu hadtaaeaa |2|

પ્યારું પોતે ભગવાનનો ડર પેદા કરે છે; તે વાઘ અને બકરીને એક સાથે બાંધે છે. ||2||


સૂચિ (1 - 1430)
જાપ પાન: 1 - 8
સો દર પાન: 8 - 10
સો પુરખ પાન: 10 - 12
સોહલા પાન: 12 - 13
સિરી રાગ પાન: 14 - 93
રાગ માઝ પાન: 94 - 150
રાગ ગૌરી પાન: 151 - 346
રાગ આસા પાન: 347 - 488
રાગ ગુજરી પાન: 489 - 526
રાગ દયવ ગંધીરી પાન: 527 - 536
રાગ બિહાગ્રા પાન: 537 - 556
રાગ વાધંસ પાન: 557 - 594
રાગ સોરથ પાન: 595 - 659
રાગ ધનાસ્રી પાન: 660 - 695
રાગ જયથ્સ્રી પાન: 696 - 710
રાગ ટોડી પાન: 711 - 718
રાગ બૈરારી પાન: 719 - 720
રાગ તિલંગ પાન: 721 - 727
રાગ સૂહી પાન: 728 - 794
રાગ બિલાવળ પાન: 795 - 858
રાગ ગોન્ડ પાન: 859 - 875
રાગ રામકલી પાન: 876 - 974
રાગ નત નારાયણ પાન: 975 - 983
રાગ માલી ગૌરા પાન: 984 - 988
રાગ મારો પાન: 989 - 1106
રાગ ટુખારી પાન: 1107 - 1117
રાગ કાયદારા પાન: 1118 - 1124
રાગ ભૈરાવો પાન: 1125 - 1167
રાગ વસંત પાન: 1168 - 1196
રાગ સારાંગ પાન: 1197 - 1253
રાગ માલાર પાન: 1254 - 1293
રાગ કાંરા પાન: 1294 - 1318
રાગ કલ્યાણ પાન: 1319 - 1326
રાગ પ્રભાતી પાન: 1327 - 1351
રાગ જૈજાવતી પાન: 1352 - 1359
સલોક સેહશક્રીતી પાન: 1353 - 1360
ગાઠા ફિફ્થ મહલ પાન: 1360 - 1361
ફુન્હે ફિફ્થ મહલ પાન: 1361 - 1363
ચૌબોલાસ ફિફ્થ મહલ પાન: 1363 - 1364
સલોક કબીર જી પાન: 1364 - 1377
સલોક ફરીદ જી પાન: 1377 - 1385
સ્વૈયાય શ્રી મુખબક મહલ 5 પાન: 1385 - 1389
સ્વૈયાય પ્રથમ મહલ પાન: 1389 - 1390
સ્વૈયાય દ્વિતીય મહલ પાન: 1391 - 1392
સ્વૈયાય તૃતીય મહલ પાન: 1392 - 1396
સ્વૈયાય ચતુર્થી મહલ પાન: 1396 - 1406
સ્વૈયાય પંચમ મહલ પાન: 1406 - 1409
સલોક વારોણ થાય વધીક પાન: 1410 - 1426
સલોક નવમ મહલ પાન: 1426 - 1429
મુન્ધાવણી ફિફ્થ મહલ પાન: 1429 - 1429
રાગમાળા પાન: 1430 - 1430