ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 150
ਦਯਿ ਵਿਗੋਏ ਫਿਰਹਿ ਵਿਗੁਤੇ ਫਿਟਾ ਵਤੈ ਗਲਾ ॥
day vigoe fireh vigute fittaa vatai galaa |દયાળુ ભગવાન દ્વારા નાશ પામેલા, તેઓ બદનામીમાં ભટકતા હોય છે, અને તેમની આખી ટુકડી દૂષિત થાય છે.
ਜੀਆ ਮਾਰਿ ਜੀਵਾਲੇ ਸੋਈ ਅਵਰੁ ਨ ਕੋਈ ਰਖੈ ॥
jeea maar jeevaale soee avar na koee rakhai |ભગવાન એકલા મારી નાખે છે અને જીવનને પુનર્સ્થાપિત કરે છે; બીજું કોઈ તેની પાસેથી કોઈનું રક્ષણ કરી શકતું નથી.
ਦਾਨਹੁ ਤੈ ਇਸਨਾਨਹੁ ਵੰਜੇ ਭਸੁ ਪਈ ਸਿਰਿ ਖੁਥੈ ॥
daanahu tai isanaanahu vanje bhas pee sir khuthai |તેઓ ભિક્ષા કે કોઈપણ શુદ્ધિકરણ સ્નાન આપ્યા વિના જાય છે; તેમના મુંડન કરેલા માથા ધૂળથી ઢંકાઈ જાય છે.
ਪਾਣੀ ਵਿਚਹੁ ਰਤਨ ਉਪੰਨੇ ਮੇਰੁ ਕੀਆ ਮਾਧਾਣੀ ॥
paanee vichahu ratan upane mer keea maadhaanee |જ્યારે સોનાના પર્વતનો ઉપયોગ તેને મંથન કરવા માટે કરવામાં આવ્યો ત્યારે પાણીમાંથી રત્ન નીકળ્યું.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਦੇਵੀ ਥਾਪੇ ਪੁਰਬੀ ਲਗੈ ਬਾਣੀ ॥
atthasatth teerath devee thaape purabee lagai baanee |દેવતાઓએ તીર્થસ્થાનોના અઠ્ઠાવીસ પવિત્ર મંદિરોની સ્થાપના કરી, જ્યાં તહેવારો ઉજવવામાં આવે છે અને સ્તોત્રો ગાવામાં આવે છે.
ਨਾਇ ਨਿਵਾਜਾ ਨਾਤੈ ਪੂਜਾ ਨਾਵਨਿ ਸਦਾ ਸੁਜਾਣੀ ॥
naae nivaajaa naatai poojaa naavan sadaa sujaanee |સ્નાન કર્યા પછી, મુસ્લિમો તેમની પ્રાર્થના વાંચે છે, અને સ્નાન કર્યા પછી, હિન્દુઓ તેમની પૂજા સેવાઓ કરે છે. જ્ઞાનીઓ હંમેશા શુદ્ધ સ્નાન કરે છે.
ਮੁਇਆ ਜੀਵਦਿਆ ਗਤਿ ਹੋਵੈ ਜਾਂ ਸਿਰਿ ਪਾਈਐ ਪਾਣੀ ॥
mueaa jeevadiaa gat hovai jaan sir paaeeai paanee |મૃત્યુ સમયે, અને જન્મ સમયે, જ્યારે તેમના માથા પર પાણી રેડવામાં આવે છે ત્યારે તેઓ શુદ્ધ થાય છે.
ਨਾਨਕ ਸਿਰਖੁਥੇ ਸੈਤਾਨੀ ਏਨਾ ਗਲ ਨ ਭਾਣੀ ॥
naanak sirakhuthe saitaanee enaa gal na bhaanee |ઓ નાનક, મુંડન કરેલા માથાવાળા શેતાન છે. તેઓ આ શબ્દો સાંભળીને ખુશ થતા નથી.
ਵੁਠੈ ਹੋਇਐ ਹੋਇ ਬਿਲਾਵਲੁ ਜੀਆ ਜੁਗਤਿ ਸਮਾਣੀ ॥
vutthai hoeaai hoe bilaaval jeea jugat samaanee |જ્યારે વરસાદ પડે છે ત્યારે ખુશીઓ જોવા મળે છે. પાણી એ તમામ જીવનની ચાવી છે.
ਵੁਠੈ ਅੰਨੁ ਕਮਾਦੁ ਕਪਾਹਾ ਸਭਸੈ ਪੜਦਾ ਹੋਵੈ ॥
vutthai an kamaad kapaahaa sabhasai parradaa hovai |જ્યારે વરસાદ પડે છે, ત્યારે મકાઈ ઉગે છે, અને શેરડી, અને કપાસ, જે બધા માટે કપડાં પૂરા પાડે છે.
ਵੁਠੈ ਘਾਹੁ ਚਰਹਿ ਨਿਤਿ ਸੁਰਹੀ ਸਾ ਧਨ ਦਹੀ ਵਿਲੋਵੈ ॥
vutthai ghaahu chareh nit surahee saa dhan dahee vilovai |જ્યારે વરસાદ પડે છે, ત્યારે ગાયોને ચરવા માટે હંમેશા ઘાસ હોય છે, અને ગૃહિણીઓ દૂધને માખણ બનાવી શકે છે.
ਤਿਤੁ ਘਿਇ ਹੋਮ ਜਗ ਸਦ ਪੂਜਾ ਪਇਐ ਕਾਰਜੁ ਸੋਹੈ ॥
tit ghie hom jag sad poojaa peaai kaaraj sohai |તે ઘી સાથે, પવિત્ર તહેવારો અને પૂજા સેવાઓ કરવામાં આવે છે; આ બધા પ્રયત્નો આશીર્વાદ છે.
ਗੁਰੂ ਸਮੁੰਦੁ ਨਦੀ ਸਭਿ ਸਿਖੀ ਨਾਤੈ ਜਿਤੁ ਵਡਿਆਈ ॥
guroo samund nadee sabh sikhee naatai jit vaddiaaee |ગુરુ સમુદ્ર છે, અને તેમના બધા ઉપદેશો નદી છે. તેની અંદર સ્નાન કરવાથી મહિમાની પ્રાપ્તિ થાય છે.
ਨਾਨਕ ਜੇ ਸਿਰਖੁਥੇ ਨਾਵਨਿ ਨਾਹੀ ਤਾ ਸਤ ਚਟੇ ਸਿਰਿ ਛਾਈ ॥੧॥
naanak je sirakhuthe naavan naahee taa sat chatte sir chhaaee |1|ઓ નાનક, જો મુંડન કરાવનારાઓ સ્નાન ન કરે, તો સાત મુઠ્ઠી રાખ તેમના માથા પર હોય છે. ||1||
ਮਃ ੨ ॥
mahalaa 2 |બીજી મહેલ:
ਅਗੀ ਪਾਲਾ ਕਿ ਕਰੇ ਸੂਰਜ ਕੇਹੀ ਰਾਤਿ ॥
agee paalaa ki kare sooraj kehee raat |ઠંડી આગને શું કરી શકે? રાત્રિ સૂર્યને કેવી રીતે અસર કરી શકે?
ਚੰਦ ਅਨੇਰਾ ਕਿ ਕਰੇ ਪਉਣ ਪਾਣੀ ਕਿਆ ਜਾਤਿ ॥
chand aneraa ki kare paun paanee kiaa jaat |અંધકાર ચંદ્રને શું કરી શકે? સામાજિક સ્થિતિ હવા અને પાણીને શું કરી શકે છે?
ਧਰਤੀ ਚੀਜੀ ਕਿ ਕਰੇ ਜਿਸੁ ਵਿਚਿ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਹੋਇ ॥
dharatee cheejee ki kare jis vich sabh kichh hoe |પૃથ્વી પરની વ્યક્તિગત સંપત્તિ શું છે, જેમાંથી બધી વસ્તુઓ ઉત્પન્ન થાય છે?
ਨਾਨਕ ਤਾ ਪਤਿ ਜਾਣੀਐ ਜਾ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸੋਇ ॥੨॥
naanak taa pat jaaneeai jaa pat rakhai soe |2|હે નાનક, તે એકલા જ આદરણીય તરીકે ઓળખાય છે, જેનું સન્માન ભગવાન સાચવે છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੁਧੁ ਸਚੇ ਸੁਬਹਾਨੁ ਸਦਾ ਕਲਾਣਿਆ ॥
tudh sache subahaan sadaa kalaaniaa |હે મારા સાચા અને અદ્ભુત ભગવાન, તે તમારા માટે છે કે હું કાયમ ગાઉં છું.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਦੀਬਾਣੁ ਹੋਰਿ ਆਵਣ ਜਾਣਿਆ ॥
toon sachaa deebaan hor aavan jaaniaa |તમારી જ સાચી અદાલત છે. બીજા બધા આવવા-જવાના વિષય છે.
ਸਚੁ ਜਿ ਮੰਗਹਿ ਦਾਨੁ ਸਿ ਤੁਧੈ ਜੇਹਿਆ ॥
sach ji mangeh daan si tudhai jehiaa |જેઓ સાચા નામની ભેટ માંગે છે તે તમારા જેવા છે.
ਸਚੁ ਤੇਰਾ ਫੁਰਮਾਨੁ ਸਬਦੇ ਸੋਹਿਆ ॥
sach teraa furamaan sabade sohiaa |તમારી આજ્ઞા સાચી છે; અમે તમારા શબ્દના શબ્દથી શણગારેલા છીએ.
ਮੰਨਿਐ ਗਿਆਨੁ ਧਿਆਨੁ ਤੁਧੈ ਤੇ ਪਾਇਆ ॥
maniaai giaan dhiaan tudhai te paaeaa |વિશ્વાસ અને વિશ્વાસ દ્વારા, અમે તમારી પાસેથી આધ્યાત્મિક જ્ઞાન અને ધ્યાન પ્રાપ્ત કરીએ છીએ.
ਕਰਮਿ ਪਵੈ ਨੀਸਾਨੁ ਨ ਚਲੈ ਚਲਾਇਆ ॥
karam pavai neesaan na chalai chalaaeaa |તમારી કૃપાથી, સન્માનનું ચિહ્ન પ્રાપ્ત થયું છે. તે છીનવી શકાતું નથી કે ગુમાવી શકાતું નથી.
ਤੂੰ ਸਚਾ ਦਾਤਾਰੁ ਨਿਤ ਦੇਵਹਿ ਚੜਹਿ ਸਵਾਇਆ ॥
toon sachaa daataar nit deveh charreh savaaeaa |તમે સાચા આપનાર છો; તમે સતત આપો છો. તમારી ભેટો સતત વધી રહી છે.
ਨਾਨਕੁ ਮੰਗੈ ਦਾਨੁ ਜੋ ਤੁਧੁ ਭਾਇਆ ॥੨੬॥
naanak mangai daan jo tudh bhaaeaa |26|નાનક એ ભેટ માટે ભીખ માંગે છે જે તમને પ્રસન્ન કરે છે. ||26||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੨ ॥
salok mahalaa 2 |સાલોક, દ્વિતીય મહેલ:
ਦੀਖਿਆ ਆਖਿ ਬੁਝਾਇਆ ਸਿਫਤੀ ਸਚਿ ਸਮੇਉ ॥
deekhiaa aakh bujhaaeaa sifatee sach sameo |જેમણે ગુરુના ઉપદેશનો સ્વીકાર કર્યો છે, અને જેણે માર્ગ શોધી કાઢ્યો છે, તેઓ સાચા ભગવાનની સ્તુતિમાં લીન રહે છે.
ਤਿਨ ਕਉ ਕਿਆ ਉਪਦੇਸੀਐ ਜਿਨ ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਦੇਉ ॥੧॥
tin kau kiaa upadeseeai jin gur naanak deo |1|જેઓ દૈવી ગુરુ નાનકને તેમના ગુરુ માનતા હોય તેમને શું ઉપદેશો આપી શકાય? ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਆਪਿ ਬੁਝਾਏ ਸੋਈ ਬੂਝੈ ॥
aap bujhaae soee boojhai |આપણે પ્રભુને ત્યારે જ સમજીએ છીએ જ્યારે તે આપણને તેને સમજવાની પ્રેરણા આપે છે.
ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਸੁਝਾਏ ਤਿਸੁ ਸਭੁ ਕਿਛੁ ਸੂਝੈ ॥
jis aap sujhaae tis sabh kichh soojhai |તે જ બધું જાણે છે, જેને ભગવાન પોતે જ્ઞાન આપે છે.
ਕਹਿ ਕਹਿ ਕਥਨਾ ਮਾਇਆ ਲੂਝੈ ॥
keh keh kathanaa maaeaa loojhai |વ્યક્તિ ભલે વાત કરે, ઉપદેશ આપે અને ઉપદેશ આપે પણ માયાની ઝંખના કરે.
ਹੁਕਮੀ ਸਗਲ ਕਰੇ ਆਕਾਰ ॥
hukamee sagal kare aakaar |પ્રભુએ પોતાની આજ્ઞાથી સમગ્ર સૃષ્ટિની રચના કરી છે.
ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਸਰਬ ਵੀਚਾਰ ॥
aape jaanai sarab veechaar |તે પોતે જ બધાના આંતરિક સ્વભાવને જાણે છે.
ਅਖਰ ਨਾਨਕ ਅਖਿਓ ਆਪਿ ॥
akhar naanak akhio aap |ઓ નાનક, તેણે પોતે જ શબ્દ ઉચ્ચાર્યો.
ਲਹੈ ਭਰਾਤਿ ਹੋਵੈ ਜਿਸੁ ਦਾਤਿ ॥੨॥
lahai bharaat hovai jis daat |2|આ ભેટ મેળવનાર પાસેથી શંકા દૂર થાય છે. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਹਉ ਢਾਢੀ ਵੇਕਾਰੁ ਕਾਰੈ ਲਾਇਆ ॥
hau dtaadtee vekaar kaarai laaeaa |જ્યારે ભગવાને મને તેમની સેવામાં લીધો ત્યારે હું એક મિનિસ્ટ્રેલ હતો, કામથી બહાર.
ਰਾਤਿ ਦਿਹੈ ਕੈ ਵਾਰ ਧੁਰਹੁ ਫੁਰਮਾਇਆ ॥
raat dihai kai vaar dhurahu furamaaeaa |દિવસ-રાત તેમના ગુણગાન ગાવા માટે, તેમણે મને શરૂઆતથી જ તેમનો આદેશ આપ્યો.
ਢਾਢੀ ਸਚੈ ਮਹਲਿ ਖਸਮਿ ਬੁਲਾਇਆ ॥
dtaadtee sachai mahal khasam bulaaeaa |મારા ભગવાન અને માસ્ટરે મને, તેમના મિનિસ્ટ્રેલને, તેમની હાજરીની સાચી હવેલીમાં બોલાવ્યો છે.
ਸਚੀ ਸਿਫਤਿ ਸਾਲਾਹ ਕਪੜਾ ਪਾਇਆ ॥
sachee sifat saalaah kaparraa paaeaa |તેણે મને તેની સાચી પ્રશંસા અને કીર્તિનો ઝભ્ભો પહેરાવ્યો છે.
ਸਚਾ ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਭੋਜਨੁ ਆਇਆ ॥
sachaa amrit naam bhojan aaeaa |સાચા નામનું અમૃત મારું ભોજન બની ગયું છે.
ਗੁਰਮਤੀ ਖਾਧਾ ਰਜਿ ਤਿਨਿ ਸੁਖੁ ਪਾਇਆ ॥
guramatee khaadhaa raj tin sukh paaeaa |જેઓ ગુરુના ઉપદેશોનું પાલન કરે છે, જેઓ આ ખોરાક ખાય છે અને તૃપ્ત થાય છે, તેમને શાંતિ મળે છે.
ਢਾਢੀ ਕਰੇ ਪਸਾਉ ਸਬਦੁ ਵਜਾਇਆ ॥
dtaadtee kare pasaau sabad vajaaeaa |તેમનું મિનિસ્ટ્રેલ તેમનો મહિમા ફેલાવે છે, તેમના શબ્દના શબ્દને ગાય છે અને વાઇબ્રેટ કરે છે.
ਨਾਨਕ ਸਚੁ ਸਾਲਾਹਿ ਪੂਰਾ ਪਾਇਆ ॥੨੭॥ ਸੁਧੁ
naanak sach saalaeh pooraa paaeaa |27| sudhuહે નાનક, સાચા પ્રભુની સ્તુતિ કરીને, મેં તેમની પૂર્ણતા પ્રાપ્ત કરી છે. ||27||સુધ||