ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 878
ਛਿਅ ਦਰਸਨ ਕੀ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੪॥੫॥
chhia darasan kee sojhee paae |4|5|છ શાસ્ત્રોનું જ્ઞાન ધરાવે છે. ||4||5||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਹਮ ਡੋਲਤ ਬੇੜੀ ਪਾਪ ਭਰੀ ਹੈ ਪਵਣੁ ਲਗੈ ਮਤੁ ਜਾਈ ॥
ham ddolat berree paap bharee hai pavan lagai mat jaaee |મારી હોડી ડગમગતી અને અસ્થિર છે; તે પાપોથી ભરેલું છે. પવન વધી રહ્યો છે - જો તે આગળ વધે તો શું?
ਸਨਮੁਖ ਸਿਧ ਭੇਟਣ ਕਉ ਆਏ ਨਿਹਚਉ ਦੇਹਿ ਵਡਿਆਈ ॥੧॥
sanamukh sidh bhettan kau aae nihchau dehi vaddiaaee |1|સૂર્યમુખ તરીકે, હું ગુરુ તરફ વળ્યો છું; હે મારા પરફેક્ટ માસ્ટર; કૃપા કરીને મને તમારી ભવ્ય મહાનતા સાથે આશીર્વાદ આપો. ||1||
ਗੁਰ ਤਾਰਿ ਤਾਰਣਹਾਰਿਆ ॥
gur taar taaranahaariaa |હે ગુરુ, મારી રક્ષક કૃપા, કૃપા કરીને મને સંસાર-સમુદ્ર પાર લઈ જાઓ.
ਦੇਹਿ ਭਗਤਿ ਪੂਰਨ ਅਵਿਨਾਸੀ ਹਉ ਤੁਝ ਕਉ ਬਲਿਹਾਰਿਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
dehi bhagat pooran avinaasee hau tujh kau balihaariaa |1| rahaau |સંપૂર્ણ, અવિનાશી ભગવાન ભગવાનની ભક્તિ સાથે મને આશીર્વાદ આપો; હું તમારા માટે બલિદાન છું. ||1||થોભો ||
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਜੋਗੀ ਅਰੁ ਜੰਗਮ ਏਕੁ ਸਿਧੁ ਜਿਨੀ ਧਿਆਇਆ ॥
sidh saadhik jogee ar jangam ek sidh jinee dhiaaeaa |તે જ એક સિદ્ધ, સાધક, યોગી, ભટકતો તીર્થ છે, જે એક સંપૂર્ણ ભગવાનનું ધ્યાન કરે છે.
ਪਰਸਤ ਪੈਰ ਸਿਝਤ ਤੇ ਸੁਆਮੀ ਅਖਰੁ ਜਿਨ ਕਉ ਆਇਆ ॥੨॥
parasat pair sijhat te suaamee akhar jin kau aaeaa |2|ભગવાન માસ્ટરના ચરણ સ્પર્શ, તેઓ મુક્તિ પામે છે; તેઓ ઉપદેશોનો શબ્દ પ્રાપ્ત કરવા આવે છે. ||2||
ਜਪ ਤਪ ਸੰਜਮ ਕਰਮ ਨ ਜਾਨਾ ਨਾਮੁ ਜਪੀ ਪ੍ਰਭ ਤੇਰਾ ॥
jap tap sanjam karam na jaanaa naam japee prabh teraa |હું દાન, ધ્યાન, સ્વ-શિસ્ત અથવા ધાર્મિક વિધિઓ વિશે કંઈ જાણતો નથી; હું ફક્ત તમારું નામ જપું છું, ભગવાન.
ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਨਾਨਕ ਭੇਟਿਓ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਨਿਬੇਰਾ ॥੩॥੬॥
gur paramesar naanak bhettio saachai sabad niberaa |3|6|નાનક ગુરુ, ગુણાતીત ભગવાન ભગવાનને મળ્યા છે; તેમના શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, તે મુક્ત થાય છે. ||3||6||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਸੁਰਤੀ ਸੁਰਤਿ ਰਲਾਈਐ ਏਤੁ ॥
suratee surat ralaaeeai et |તમારી ચેતનાને ભગવાનમાં ઊંડા શોષવામાં કેન્દ્રિત કરો.
ਤਨੁ ਕਰਿ ਤੁਲਹਾ ਲੰਘਹਿ ਜੇਤੁ ॥
tan kar tulahaa langheh jet |પાર કરવા માટે તમારા શરીરને તરાપો બનાવો.
ਅੰਤਰਿ ਭਾਹਿ ਤਿਸੈ ਤੂ ਰਖੁ ॥
antar bhaeh tisai too rakh |ઊંડે અંદર ઇચ્છાની આગ છે; તેને ચેકમાં રાખો.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਦੀਵਾ ਬਲੈ ਅਥਕੁ ॥੧॥
ahinis deevaa balai athak |1|દિવસ અને રાત, તે દીવો અવિરત બળતો રહેશે. ||1||
ਐਸਾ ਦੀਵਾ ਨੀਰਿ ਤਰਾਇ ॥
aaisaa deevaa neer taraae |પાણી પર એવો દીવો તરતો;
ਜਿਤੁ ਦੀਵੈ ਸਭ ਸੋਝੀ ਪਾਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
jit deevai sabh sojhee paae |1| rahaau |આ દીવો સંપૂર્ણ સમજ લાવશે. ||1||થોભો ||
ਹਛੀ ਮਿਟੀ ਸੋਝੀ ਹੋਇ ॥
hachhee mittee sojhee hoe |આ સમજ સારી માટીની છે;
ਤਾ ਕਾ ਕੀਆ ਮਾਨੈ ਸੋਇ ॥
taa kaa keea maanai soe |આવી માટીનો દીવો ભગવાનને સ્વીકાર્ય છે.
ਕਰਣੀ ਤੇ ਕਰਿ ਚਕਹੁ ਢਾਲਿ ॥
karanee te kar chakahu dtaal |તો આ દીવાને સારા કાર્યોના ચક્ર પર આકાર આપો.
ਐਥੈ ਓਥੈ ਨਿਬਹੀ ਨਾਲਿ ॥੨॥
aaithai othai nibahee naal |2|આ લોકમાં અને પરલોકમાં, આ દીવો તમારી સાથે રહેશે. ||2||
ਆਪੇ ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਜਾ ਸੋਇ ॥
aape nadar kare jaa soe |જ્યારે તે પોતે તેની કૃપા આપે છે,
ਗੁਰਮੁਖਿ ਵਿਰਲਾ ਬੂਝੈ ਕੋਇ ॥
guramukh viralaa boojhai koe |પછી, ગુરુમુખ તરીકે, વ્યક્તિ તેને સમજી શકે છે.
ਤਿਤੁ ਘਟਿ ਦੀਵਾ ਨਿਹਚਲੁ ਹੋਇ ॥
tit ghatt deevaa nihachal hoe |હૃદયની અંદર આ દીવો કાયમ માટે પ્રજ્વલિત રહે છે.
ਪਾਣੀ ਮਰੈ ਨ ਬੁਝਾਇਆ ਜਾਇ ॥
paanee marai na bujhaaeaa jaae |તે પાણી કે પવનથી ઓલવાઈ જતું નથી.
ਐਸਾ ਦੀਵਾ ਨੀਰਿ ਤਰਾਇ ॥੩॥
aaisaa deevaa neer taraae |3|આવો દીવો તમને પાણીની આરપાર લઈ જશે. ||3||
ਡੋਲੈ ਵਾਉ ਨ ਵਡਾ ਹੋਇ ॥
ddolai vaau na vaddaa hoe |પવન તેને હલતો નથી, અથવા તેને બહાર મૂકતો નથી.
ਜਾਪੈ ਜਿਉ ਸਿੰਘਾਸਣਿ ਲੋਇ ॥
jaapai jiau singhaasan loe |તેનો પ્રકાશ દૈવી સિંહાસનને પ્રગટ કરે છે.
ਖਤ੍ਰੀ ਬ੍ਰਾਹਮਣੁ ਸੂਦੁ ਕਿ ਵੈਸੁ ॥
khatree braahaman sood ki vais |ક્ષત્રિય, બ્રાહ્મણો, સૂદ્ર અને વૈશ્ય
ਨਿਰਤਿ ਨ ਪਾਈਆ ਗਣੀ ਸਹੰਸ ॥
nirat na paaeea ganee sahans |હજારો ગણતરીઓ કરીને પણ તેની કિંમત શોધી શકતા નથી.
ਐਸਾ ਦੀਵਾ ਬਾਲੇ ਕੋਇ ॥
aaisaa deevaa baale koe |જો તેમાંથી કોઈ એવો દીવો પ્રગટાવે,
ਨਾਨਕ ਸੋ ਪਾਰੰਗਤਿ ਹੋਇ ॥੪॥੭॥
naanak so paarangat hoe |4|7|ઓ નાનક, તે મુક્તિ પામેલ છે. ||4||7||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਤੁਧਨੋ ਨਿਵਣੁ ਮੰਨਣੁ ਤੇਰਾ ਨਾਉ ॥
tudhano nivan manan teraa naau |ભગવાન, તમારા નામમાં શ્રદ્ધા રાખવી એ જ સાચી પૂજા છે.
ਸਾਚੁ ਭੇਟ ਬੈਸਣ ਕਉ ਥਾਉ ॥
saach bhett baisan kau thaau |સત્યના અર્પણથી વ્યક્તિ બેસવાની જગ્યા મેળવે છે.
ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ਹੋਵੈ ਅਰਦਾਸਿ ॥
sat santokh hovai aradaas |જો પ્રાર્થના સત્ય અને સંતોષ સાથે કરવામાં આવે,
ਤਾ ਸੁਣਿ ਸਦਿ ਬਹਾਲੇ ਪਾਸਿ ॥੧॥
taa sun sad bahaale paas |1|ભગવાન તે સાંભળશે, અને તેને તેની પાસે બેસવા માટે બોલાવશે. ||1||
ਨਾਨਕ ਬਿਰਥਾ ਕੋਇ ਨ ਹੋਇ ॥
naanak birathaa koe na hoe |હે નાનક, ખાલી હાથે કોઈ ફરતું નથી;
ਐਸੀ ਦਰਗਹ ਸਾਚਾ ਸੋਇ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
aaisee daragah saachaa soe |1| rahaau |તે સાચા ભગવાનનો દરબાર છે. ||1||થોભો ||
ਪ੍ਰਾਪਤਿ ਪੋਤਾ ਕਰਮੁ ਪਸਾਉ ॥
praapat potaa karam pasaau |હું જે ખજાનો શોધી રહ્યો છું તે તમારી કૃપાની ભેટ છે.
ਤੂ ਦੇਵਹਿ ਮੰਗਤ ਜਨ ਚਾਉ ॥
too deveh mangat jan chaau |કૃપા કરીને આ નમ્ર ભિખારીને આશીર્વાદ આપો - આ તે છે જે હું માંગું છું.
ਭਾਡੈ ਭਾਉ ਪਵੈ ਤਿਤੁ ਆਇ ॥
bhaaddai bhaau pavai tith aae |કૃપા કરીને, મારા હૃદયના કપમાં તમારો પ્રેમ રેડો.
ਧੁਰਿ ਤੈ ਛੋਡੀ ਕੀਮਤਿ ਪਾਇ ॥੨॥
dhur tai chhoddee keemat paae |2|આ તમારું પૂર્વ-નિર્ધારિત મૂલ્ય છે. ||2||
ਜਿਨਿ ਕਿਛੁ ਕੀਆ ਸੋ ਕਿਛੁ ਕਰੈ ॥
jin kichh keea so kichh karai |જેણે બધું બનાવ્યું છે, તે બધું કરે છે.
ਅਪਨੀ ਕੀਮਤਿ ਆਪੇ ਧਰੈ ॥
apanee keemat aape dharai |તે પોતે જ પોતાના મૂલ્યનું મૂલ્યાંકન કરે છે.
ਗੁਰਮੁਖਿ ਪਰਗਟੁ ਹੋਆ ਹਰਿ ਰਾਇ ॥
guramukh paragatt hoaa har raae |સાર્વભૌમ ભગવાન રાજા ગુરુમુખ માટે પ્રગટ થાય છે.
ਨਾ ਕੋ ਆਵੈ ਨਾ ਕੋ ਜਾਇ ॥੩॥
naa ko aavai naa ko jaae |3|તે આવતો નથી, અને તે જતો નથી. ||3||
ਲੋਕੁ ਧਿਕਾਰੁ ਕਹੈ ਮੰਗਤ ਜਨ ਮਾਗਤ ਮਾਨੁ ਨ ਪਾਇਆ ॥
lok dhikaar kahai mangat jan maagat maan na paaeaa |લોકો ભિખારીને શાપ આપે છે; ભીખ માંગીને તેને સન્માન મળતું નથી.
ਸਹ ਕੀਆ ਗਲਾ ਦਰ ਕੀਆ ਬਾਤਾ ਤੈ ਤਾ ਕਹਣੁ ਕਹਾਇਆ ॥੪॥੮॥
sah keea galaa dar keea baataa tai taa kahan kahaaeaa |4|8|હે ભગવાન, તમે મને તમારા શબ્દો બોલવા અને તમારા કોર્ટની વાર્તા કહેવા માટે પ્રેરણા આપો. ||4||8||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਸਾਗਰ ਮਹਿ ਬੂੰਦ ਬੂੰਦ ਮਹਿ ਸਾਗਰੁ ਕਵਣੁ ਬੁਝੈ ਬਿਧਿ ਜਾਣੈ ॥
saagar meh boond boond meh saagar kavan bujhai bidh jaanai |ટીપું સાગરમાં છે, અને સાગર ટીપામાં છે. આ કોણ સમજે છે, અને જાણે છે?
ਉਤਭੁਜ ਚਲਤ ਆਪਿ ਕਰਿ ਚੀਨੈ ਆਪੇ ਤਤੁ ਪਛਾਣੈ ॥੧॥
autabhuj chalat aap kar cheenai aape tat pachhaanai |1|તે પોતે જ જગતનો અદ્ભુત ખેલ રચે છે. તે પોતે તેનું ચિંતન કરે છે, અને તેના સાચા તત્ત્વને સમજે છે. ||1||