ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 53
ਭਾਈ ਰੇ ਸਾਚੀ ਸਤਿਗੁਰ ਸੇਵ ॥
bhaaee re saachee satigur sev |હે ભાગ્યના ભાઈ-બહેનો, સાચા ગુરુની સેવા જ સાચી છે.
ਸਤਿਗੁਰ ਤੁਠੈ ਪਾਈਐ ਪੂਰਨ ਅਲਖ ਅਭੇਵ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
satigur tutthai paaeeai pooran alakh abhev |1| rahaau |જ્યારે સાચા ગુરુ પ્રસન્ન થાય છે, ત્યારે આપણે સંપૂર્ણ, અદ્રશ્ય, અજાણ્યા ભગવાનને મેળવીએ છીએ. ||1||થોભો ||
ਸਤਿਗੁਰ ਵਿਟਹੁ ਵਾਰਿਆ ਜਿਨਿ ਦਿਤਾ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥
satigur vittahu vaariaa jin ditaa sach naau |હું સાચા ગુરુને બલિદાન છું, જેમણે સાચું નામ આપ્યું છે.
ਅਨਦਿਨੁ ਸਚੁ ਸਲਾਹਣਾ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਉ ॥
anadin sach salaahanaa sache ke gun gaau |રાત-દિવસ, હું સાચાની સ્તુતિ કરું છું; હું સાચાના મહિમાના ગુણગાન ગાઉં છું.
ਸਚੁ ਖਾਣਾ ਸਚੁ ਪੈਨਣਾ ਸਚੇ ਸਚਾ ਨਾਉ ॥੨॥
sach khaanaa sach painanaa sache sachaa naau |2|જેઓ સાચા ભગવાનના સાચા નામનો જપ કરે છે તેનું ભોજન સાચું છે અને વસ્ત્રો સાચા છે. ||2||
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਨ ਵਿਸਰੈ ਸਫਲੁ ਮੂਰਤਿ ਗੁਰੁ ਆਪਿ ॥
saas giraas na visarai safal moorat gur aap |દરેક શ્વાસ અને ભોજન સાથે, પરિપૂર્ણતાના મૂર્ત સ્વરૂપ ગુરુને ભૂલશો નહીં.
ਗੁਰ ਜੇਵਡੁ ਅਵਰੁ ਨ ਦਿਸਈ ਆਠ ਪਹਰ ਤਿਸੁ ਜਾਪਿ ॥
gur jevadd avar na disee aatth pahar tis jaap |ગુરુ જેવો મહાન કોઈ દેખાતો નથી. દિવસમાં ચોવીસ કલાક તેમનું ધ્યાન કરો.
ਨਦਰਿ ਕਰੇ ਤਾ ਪਾਈਐ ਸਚੁ ਨਾਮੁ ਗੁਣਤਾਸਿ ॥੩॥
nadar kare taa paaeeai sach naam gunataas |3|જેમ જેમ તે તેમની કૃપાની નજર નાખે છે, તેમ આપણે સાચું નામ, શ્રેષ્ઠતાનો ખજાનો મેળવીએ છીએ. ||3||
ਗੁਰੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਏਕੁ ਹੈ ਸਭ ਮਹਿ ਰਹਿਆ ਸਮਾਇ ॥
gur paramesar ek hai sabh meh rahiaa samaae |ગુરુ અને ગુણાતીત ભગવાન એક જ છે, સર્વમાં વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છે.
ਜਿਨ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਸੇਈ ਨਾਮੁ ਧਿਆਇ ॥
jin kau poorab likhiaa seee naam dhiaae |જેમની પાસે આવું પૂર્વનિર્ધારિત ભાગ્ય છે, તેઓ નામનું ધ્યાન કરે છે.
ਨਾਨਕ ਗੁਰ ਸਰਣਾਗਤੀ ਮਰੈ ਨ ਆਵੈ ਜਾਇ ॥੪॥੩੦॥੧੦੦॥
naanak gur saranaagatee marai na aavai jaae |4|30|100|નાનક ગુરુના અભયારણ્યની શોધ કરે છે, જે મૃત્યુ પામતા નથી, અથવા પુનર્જન્મમાં આવે છે અને જાય છે. ||4||30||100||
ੴ ਸਤਿਗੁਰ ਪ੍ਰਸਾਦਿ ॥
ik oankaar satigur prasaad |એક સાર્વત્રિક સર્જક ભગવાન. સાચા ગુરુની કૃપાથી:
ਸਿਰੀਰਾਗੁ ਮਹਲਾ ੧ ਘਰੁ ੧ ਅਸਟਪਦੀਆ ॥
sireeraag mahalaa 1 ghar 1 asattapadeea |સિરી રાગ, પ્રથમ મહેલ, પ્રથમ ગૃહ, અષ્ટપદીયા:
ਆਖਿ ਆਖਿ ਮਨੁ ਵਾਵਣਾ ਜਿਉ ਜਿਉ ਜਾਪੈ ਵਾਇ ॥
aakh aakh man vaavanaa jiau jiau jaapai vaae |હું મારા મનના સાધનને સ્પંદન કરીને તેમની સ્તુતિ બોલું છું અને જપ કરું છું. હું તેને જેટલું વધુ જાણું છું, તેટલું વધુ હું તેને વાઇબ્રેટ કરું છું.
ਜਿਸ ਨੋ ਵਾਇ ਸੁਣਾਈਐ ਸੋ ਕੇਵਡੁ ਕਿਤੁ ਥਾਇ ॥
jis no vaae sunaaeeai so kevadd kit thaae |એક, જેની પાસે આપણે સ્પંદન કરીએ છીએ અને ગાઈએ છીએ - તે કેટલો મહાન છે, અને તેનું સ્થાન ક્યાં છે?
ਆਖਣ ਵਾਲੇ ਜੇਤੜੇ ਸਭਿ ਆਖਿ ਰਹੇ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥੧॥
aakhan vaale jetarre sabh aakh rahe liv laae |1|જેઓ તેમની વાત કરે છે અને તેમની સ્તુતિ કરે છે - તેઓ બધા તેમના વિશે પ્રેમથી બોલતા રહે છે. ||1||
ਬਾਬਾ ਅਲਹੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰੁ ॥
baabaa alahu agam apaar |ઓ બાબા, ભગવાન અલ્લાહ દુર્ગમ અને અનંત છે.
ਪਾਕੀ ਨਾਈ ਪਾਕ ਥਾਇ ਸਚਾ ਪਰਵਦਿਗਾਰੁ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
paakee naaee paak thaae sachaa paravadigaar |1| rahaau |પવિત્ર તેનું નામ છે, અને પવિત્ર તેનું સ્થાન છે. તે સાચો પાલનહાર છે. ||1||થોભો ||
ਤੇਰਾ ਹੁਕਮੁ ਨ ਜਾਪੀ ਕੇਤੜਾ ਲਿਖਿ ਨ ਜਾਣੈ ਕੋਇ ॥
teraa hukam na jaapee ketarraa likh na jaanai koe |તમારી આજ્ઞાની હદ જોઈ શકાતી નથી; તેને કેવી રીતે લખવું તે કોઈ જાણતું નથી.
ਜੇ ਸਉ ਸਾਇਰ ਮੇਲੀਅਹਿ ਤਿਲੁ ਨ ਪੁਜਾਵਹਿ ਰੋਇ ॥
je sau saaeir meleeeh til na pujaaveh roe |સો કવિઓ એકસાથે મળે તો પણ એનું એક નાનકડું પણ વર્ણન ન કરી શકે.
ਕੀਮਤਿ ਕਿਨੈ ਨ ਪਾਈਆ ਸਭਿ ਸੁਣਿ ਸੁਣਿ ਆਖਹਿ ਸੋਇ ॥੨॥
keemat kinai na paaeea sabh sun sun aakheh soe |2|તમારી કિંમત કોઈને મળી નથી; તેઓ બધા ફક્ત તે જ લખે છે જે તેઓએ ફરીથી અને ફરીથી સાંભળ્યું છે. ||2||
ਪੀਰ ਪੈਕਾਮਰ ਸਾਲਕ ਸਾਦਕ ਸੁਹਦੇ ਅਉਰੁ ਸਹੀਦ ॥
peer paikaamar saalak saadak suhade aaur saheed |પીર, પયગંબરો, આધ્યાત્મિક શિક્ષકો, વિશ્વાસુ, નિર્દોષો અને શહીદો,
ਸੇਖ ਮਸਾਇਕ ਕਾਜੀ ਮੁਲਾ ਦਰਿ ਦਰਵੇਸ ਰਸੀਦ ॥
sekh masaaeik kaajee mulaa dar daraves raseed |શેખ, રહસ્યવાદીઓ, કાઝીઓ, મુલ્લાઓ અને દરવેશ તેમના દરવાજે
ਬਰਕਤਿ ਤਿਨ ਕਉ ਅਗਲੀ ਪੜਦੇ ਰਹਨਿ ਦਰੂਦ ॥੩॥
barakat tin kau agalee parrade rahan darood |3|-તેમને વધુ આશીર્વાદ મળે છે કારણ કે તેઓ તેમની પ્રશંસામાં તેમની પ્રાર્થનાઓ વાંચવાનું ચાલુ રાખે છે. ||3||
ਪੁਛਿ ਨ ਸਾਜੇ ਪੁਛਿ ਨ ਢਾਹੇ ਪੁਛਿ ਨ ਦੇਵੈ ਲੇਇ ॥
puchh na saaje puchh na dtaahe puchh na devai lee |જ્યારે તે બાંધે છે ત્યારે તે કોઈ સલાહ લેતો નથી; જ્યારે તે નાશ કરે છે ત્યારે તે કોઈ સલાહ લેતો નથી. તે આપતી વખતે કે લેતી વખતે કોઈ સલાહ લેતો નથી.
ਆਪਣੀ ਕੁਦਰਤਿ ਆਪੇ ਜਾਣੈ ਆਪੇ ਕਰਣੁ ਕਰੇਇ ॥
aapanee kudarat aape jaanai aape karan karee |તે જ તેની સર્જનાત્મક શક્તિ જાણે છે; તે પોતે જ તમામ કાર્યો કરે છે.
ਸਭਨਾ ਵੇਖੈ ਨਦਰਿ ਕਰਿ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥੪॥
sabhanaa vekhai nadar kar jai bhaavai tai dee |4|તે બધાને પોતાની દ્રષ્ટિથી જુએ છે. તે જેનાથી પ્રસન્ન છે તેને આપે છે. ||4||
ਥਾਵਾ ਨਾਵ ਨ ਜਾਣੀਅਹਿ ਨਾਵਾ ਕੇਵਡੁ ਨਾਉ ॥
thaavaa naav na jaaneeeh naavaa kevadd naau |તેમનું સ્થાન અને તેમનું નામ જાણીતું નથી, તેમનું નામ કેટલું મહાન છે તે કોઈ જાણતું નથી.
ਜਿਥੈ ਵਸੈ ਮੇਰਾ ਪਾਤਿਸਾਹੁ ਸੋ ਕੇਵਡੁ ਹੈ ਥਾਉ ॥
jithai vasai meraa paatisaahu so kevadd hai thaau |મારા સાર્વભૌમ ભગવાન જ્યાં રહે છે તે સ્થાન કેટલું મહાન છે?
ਅੰਬੜਿ ਕੋਇ ਨ ਸਕਈ ਹਉ ਕਿਸ ਨੋ ਪੁਛਣਿ ਜਾਉ ॥੫॥
anbarr koe na sakee hau kis no puchhan jaau |5|તેના સુધી કોઈ પહોંચી શકતું નથી; હું કોને જઈને પૂછું? ||5||
ਵਰਨਾ ਵਰਨ ਨ ਭਾਵਨੀ ਜੇ ਕਿਸੈ ਵਡਾ ਕਰੇਇ ॥
varanaa varan na bhaavanee je kisai vaddaa karee |એક વર્ગના લોકો બીજાને પસંદ નથી કરતા, જ્યારે એકને મહાન બનાવવામાં આવ્યો હોય.
ਵਡੇ ਹਥਿ ਵਡਿਆਈਆ ਜੈ ਭਾਵੈ ਤੈ ਦੇਇ ॥
vadde hath vaddiaaeea jai bhaavai tai dee |મહાનતા ફક્ત તેમના મહાન હાથમાં છે; તે જેનાથી પ્રસન્ન છે તેને આપે છે.
ਹੁਕਮਿ ਸਵਾਰੇ ਆਪਣੈ ਚਸਾ ਨ ਢਿਲ ਕਰੇਇ ॥੬॥
hukam savaare aapanai chasaa na dtil karee |6|તેમની આજ્ઞાના હુકમથી, તે પોતે એક ક્ષણનો વિલંબ કર્યા વિના, પુનર્જન્મ કરે છે. ||6||
ਸਭੁ ਕੋ ਆਖੈ ਬਹੁਤੁ ਬਹੁਤੁ ਲੈਣੈ ਕੈ ਵੀਚਾਰਿ ॥
sabh ko aakhai bahut bahut lainai kai veechaar |દરેક જણ પોકાર કરે છે, "વધુ! વધુ!", પ્રાપ્ત કરવાના વિચાર સાથે.
ਕੇਵਡੁ ਦਾਤਾ ਆਖੀਐ ਦੇ ਕੈ ਰਹਿਆ ਸੁਮਾਰਿ ॥
kevadd daataa aakheeai de kai rahiaa sumaar |આપનારને આપણે કેટલા મહાન કહેવા જોઈએ? તેમની ભેટો અંદાજની બહાર છે.
ਨਾਨਕ ਤੋਟਿ ਨ ਆਵਈ ਤੇਰੇ ਜੁਗਹ ਜੁਗਹ ਭੰਡਾਰ ॥੭॥੧॥
naanak tott na aavee tere jugah jugah bhanddaar |7|1|ઓ નાનક, કોઈ ઉણપ નથી; તમારા ભંડાર ઉભરાઈને ભરાઈ ગયા છે, યુગો પછી. ||7||1||
ਮਹਲਾ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਸਭੇ ਕੰਤ ਮਹੇਲੀਆ ਸਗਲੀਆ ਕਰਹਿ ਸੀਗਾਰੁ ॥
sabhe kant maheleea sagaleea kareh seegaar |બધા પતિદેવની વર છે; બધા તેમના માટે પોતાને શણગારે છે.