ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 906
ਤੀਰਥਿ ਭਰਮਸਿ ਬਿਆਧਿ ਨ ਜਾਵੈ ॥
teerath bharamas biaadh na jaavai |અને તીર્થસ્થાનોમાં ભટકવાથી રોગ દૂર થતો નથી.
ਨਾਮ ਬਿਨਾ ਕੈਸੇ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈ ॥੪॥
naam binaa kaise sukh paavai |4|નામ વિના, શાંતિ કેવી રીતે મળે? ||4||
ਜਤਨ ਕਰੈ ਬਿੰਦੁ ਕਿਵੈ ਨ ਰਹਾਈ ॥
jatan karai bind kivai na rahaaee |તે ગમે તેટલી કોશિશ કરે, તે પોતાના વીર્ય અને બીજને કાબૂમાં રાખી શકતો નથી.
ਮਨੂਆ ਡੋਲੈ ਨਰਕੇ ਪਾਈ ॥
manooaa ddolai narake paaee |તેનું મન ડગમગી જાય છે, અને તે નરકમાં પડે છે.
ਜਮ ਪੁਰਿ ਬਾਧੋ ਲਹੈ ਸਜਾਈ ॥
jam pur baadho lahai sajaaee |મૃત્યુના શહેરમાં બાંધીને બાંધીને, તેને ત્રાસ આપવામાં આવે છે.
ਬਿਨੁ ਨਾਵੈ ਜੀਉ ਜਲਿ ਬਲਿ ਜਾਈ ॥੫॥
bin naavai jeeo jal bal jaaee |5|નામ વિના, તેનો આત્મા વેદનાથી રડે છે. ||5||
ਸਿਧ ਸਾਧਿਕ ਕੇਤੇ ਮੁਨਿ ਦੇਵਾ ॥
sidh saadhik kete mun devaa |ઘણા સિદ્ધો અને સાધકો, મૌન ઋષિઓ અને અર્ધ-દેવતાઓ
ਹਠਿ ਨਿਗ੍ਰਹਿ ਨ ਤ੍ਰਿਪਤਾਵਹਿ ਭੇਵਾ ॥
hatth nigreh na tripataaveh bhevaa |હઠયોગ દ્વારા સંયમનો અભ્યાસ કરીને પોતાને સંતુષ્ટ કરી શકતા નથી.
ਸਬਦੁ ਵੀਚਾਰਿ ਗਹਹਿ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ॥
sabad veechaar gaheh gur sevaa |જે શબ્દનું મનન કરે છે, અને ગુરુની સેવા કરે છે
ਮਨਿ ਤਨਿ ਨਿਰਮਲ ਅਭਿਮਾਨ ਅਭੇਵਾ ॥੬॥
man tan niramal abhimaan abhevaa |6|- તેનું મન અને શરીર નિષ્કલંક બની જાય છે, અને તેનો અહંકારી અભિમાન નાશ પામે છે. ||6||
ਕਰਮਿ ਮਿਲੈ ਪਾਵੈ ਸਚੁ ਨਾਉ ॥
karam milai paavai sach naau |તમારી કૃપાથી ધન્ય થઈને હું સાચા નામને પામું છું.
ਤੁਮ ਸਰਣਾਗਤਿ ਰਹਉ ਸੁਭਾਉ ॥
tum saranaagat rhau subhaau |હું તમારા ધામમાં, પ્રેમાળ ભક્તિમાં રહું છું.
ਤੁਮ ਤੇ ਉਪਜਿਓ ਭਗਤੀ ਭਾਉ ॥
tum te upajio bhagatee bhaau |તમારી ભક્તિ માટેનો પ્રેમ મારી અંદર ઊભો થયો છે.
ਜਪੁ ਜਾਪਉ ਗੁਰਮੁਖਿ ਹਰਿ ਨਾਉ ॥੭॥
jap jaapau guramukh har naau |7|ગુરુમુખ તરીકે, હું ભગવાનના નામનું જપ અને ધ્યાન કરું છું. ||7||
ਹਉਮੈ ਗਰਬੁ ਜਾਇ ਮਨ ਭੀਨੈ ॥
haumai garab jaae man bheenai |જ્યારે વ્યક્તિ અહંકાર અને અભિમાનથી મુક્ત થાય છે, ત્યારે તેનું મન પ્રભુના પ્રેમમાં તરબોળ થઈ જાય છે.
ਝੂਠਿ ਨ ਪਾਵਸਿ ਪਾਖੰਡਿ ਕੀਨੈ ॥
jhootth na paavas paakhandd keenai |કપટ અને દંભ આચરીને, તે ભગવાનને મળતો નથી.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨਹੀ ਘਰੁ ਬਾਰੁ ॥
bin gurasabad nahee ghar baar |ગુરુના શબ્દ વિના, તે ભગવાનના દ્વારને શોધી શકતો નથી.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤਤੁ ਬੀਚਾਰੁ ॥੮॥੬॥
naanak guramukh tat beechaar |8|6|ઓ નાનક, ગુરુમુખ વાસ્તવિકતાના સારનું ચિંતન કરે છે. ||8||6||
ਰਾਮਕਲੀ ਮਹਲਾ ੧ ॥
raamakalee mahalaa 1 |રામકલી, પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਉ ਆਇਆ ਤਿਉ ਜਾਵਹਿ ਬਉਰੇ ਜਿਉ ਜਨਮੇ ਤਿਉ ਮਰਣੁ ਭਇਆ ॥
jiau aaeaa tiau jaaveh baure jiau janame tiau maran bheaa |જેમ તમે આવો છો, તેમ તમે ચાલ્યા જશો, હે મૂર્ખ; જેમ તમે જન્મ્યા છો, તેમ તમે મૃત્યુ પામશો.
ਜਿਉ ਰਸ ਭੋਗ ਕੀਏ ਤੇਤਾ ਦੁਖੁ ਲਾਗੈ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿ ਭਵਜਲਿ ਪਇਆ ॥੧॥
jiau ras bhog kee tetaa dukh laagai naam visaar bhavajal peaa |1|જેમ તમે સુખ ભોગવશો, તેમ તમે દુઃખ સહન કરશો. ભગવાનના નામને ભૂલીને તમે ભયાનક સંસાર-સાગરમાં પડી જશો. ||1||
ਤਨੁ ਧਨੁ ਦੇਖਤ ਗਰਬਿ ਗਇਆ ॥
tan dhan dekhat garab geaa |તમારા શરીર અને સંપત્તિને જોતા, તમે ખૂબ ગર્વ અનુભવો છો.
ਕਨਿਕ ਕਾਮਨੀ ਸਿਉ ਹੇਤੁ ਵਧਾਇਹਿ ਕੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਹਿ ਭਰਮਿ ਗਇਆ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥
kanik kaamanee siau het vadhaaeihi kee naam visaareh bharam geaa |1| rahaau |સોના અને જાતીય આનંદ માટે તમારો પ્રેમ વધે છે; શા માટે તમે નામ ભૂલી ગયા છો, અને તમે શા માટે શંકામાં ભટકો છો? ||1||થોભો ||
ਜਤੁ ਸਤੁ ਸੰਜਮੁ ਸੀਲੁ ਨ ਰਾਖਿਆ ਪ੍ਰੇਤ ਪਿੰਜਰ ਮਹਿ ਕਾਸਟੁ ਭਇਆ ॥
jat sat sanjam seel na raakhiaa pret pinjar meh kaasatt bheaa |તમે સત્ય, ત્યાગ, સ્વ-શિસ્ત અથવા નમ્રતાનું પાલન કરતા નથી; તમારા હાડપિંજરની અંદરનું ભૂત સૂકા લાકડામાં ફેરવાઈ ગયું છે.
ਪੁੰਨੁ ਦਾਨੁ ਇਸਨਾਨੁ ਨ ਸੰਜਮੁ ਸਾਧਸੰਗਤਿ ਬਿਨੁ ਬਾਦਿ ਜਇਆ ॥੨॥
pun daan isanaan na sanjam saadhasangat bin baad jeaa |2|તમે દાન, દાન, શુદ્ધ સ્નાન અથવા તપસ્યાનો અભ્યાસ કર્યો નથી. સાધ સંગત, પવિત્રની સંગ વિના, તમારું જીવન વ્યર્થ ગયું છે. ||2||
ਲਾਲਚਿ ਲਾਗੈ ਨਾਮੁ ਬਿਸਾਰਿਓ ਆਵਤ ਜਾਵਤ ਜਨਮੁ ਗਇਆ ॥
laalach laagai naam bisaario aavat jaavat janam geaa |લોભમાં આસક્ત થઈને તમે નામને ભૂલી ગયા છો. આવતા-જતા તમારું જીવન બરબાદ થઈ ગયું.
ਜਾ ਜਮੁ ਧਾਇ ਕੇਸ ਗਹਿ ਮਾਰੈ ਸੁਰਤਿ ਨਹੀ ਮੁਖਿ ਕਾਲ ਗਇਆ ॥੩॥
jaa jam dhaae kes geh maarai surat nahee mukh kaal geaa |3|જ્યારે મૃત્યુનો દૂત તમને તમારા વાળથી પકડી લેશે, ત્યારે તમને સજા કરવામાં આવશે. તમે બેભાન છો, અને મૃત્યુના મુખમાં પડ્યા છો. ||3||
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਿੰਦਾ ਤਾਤਿ ਪਰਾਈ ਹਿਰਦੈ ਨਾਮੁ ਨ ਸਰਬ ਦਇਆ ॥
ahinis nindaa taat paraaee hiradai naam na sarab deaa |દિવસ અને રાત, તમે ઇર્ષ્યાથી અન્યની નિંદા કરો છો; તમારા હૃદયમાં, તમારા માટે ન તો નામ છે, ન તો બધા માટે કરુણા છે.
ਬਿਨੁ ਗੁਰਸਬਦ ਨ ਗਤਿ ਪਤਿ ਪਾਵਹਿ ਰਾਮ ਨਾਮ ਬਿਨੁ ਨਰਕਿ ਗਇਆ ॥੪॥
bin gurasabad na gat pat paaveh raam naam bin narak geaa |4|ગુરુના શબ્દ વિના તમને મોક્ષ કે સન્માન નહિ મળે. ભગવાનના નામ વિના, તમે નરકમાં જશો. ||4||
ਖਿਨ ਮਹਿ ਵੇਸ ਕਰਹਿ ਨਟੂਆ ਜਿਉ ਮੋਹ ਪਾਪ ਮਹਿ ਗਲਤੁ ਗਇਆ ॥
khin meh ves kareh nattooaa jiau moh paap meh galat geaa |ત્વરિતમાં, તમે વિવિધ કોસ્ચ્યુમમાં બદલો છો, જેમ કે જાદુગર; તમે ભાવનાત્મક જોડાણ અને પાપમાં ફસાઈ ગયા છો.
ਇਤ ਉਤ ਮਾਇਆ ਦੇਖਿ ਪਸਾਰੀ ਮੋਹ ਮਾਇਆ ਕੈ ਮਗਨੁ ਭਇਆ ॥੫॥
eit ut maaeaa dekh pasaaree moh maaeaa kai magan bheaa |5|તમે અહીં અને ત્યાં માયાના વિસ્તરણને જુઓ છો; તમે માયાના આસક્તિના નશામાં છો. ||5||
ਕਰਹਿ ਬਿਕਾਰ ਵਿਥਾਰ ਘਨੇਰੇ ਸੁਰਤਿ ਸਬਦ ਬਿਨੁ ਭਰਮਿ ਪਇਆ ॥
kareh bikaar vithaar ghanere surat sabad bin bharam peaa |તમે ભ્રષ્ટાચારમાં કામ કરો છો, અને ઉદ્ધતાઈના શો કરો છો, પરંતુ શબ્દની જાગૃતિ વિના, તમે મૂંઝવણમાં પડી ગયા છો.
ਹਉਮੈ ਰੋਗੁ ਮਹਾ ਦੁਖੁ ਲਾਗਾ ਗੁਰਮਤਿ ਲੇਵਹੁ ਰੋਗੁ ਗਇਆ ॥੬॥
haumai rog mahaa dukh laagaa guramat levahu rog geaa |6|તમે અહંકારના રોગથી ખૂબ પીડા સહન કરો છો. ગુરુના ઉપદેશોને અનુસરીને, તમે આ રોગમાંથી મુક્ત થશો. ||6||
ਸੁਖ ਸੰਪਤਿ ਕਉ ਆਵਤ ਦੇਖੈ ਸਾਕਤ ਮਨਿ ਅਭਿਮਾਨੁ ਭਇਆ ॥
sukh sanpat kau aavat dekhai saakat man abhimaan bheaa |તેને શાંતિ અને સંપત્તિ આવતા જોઈને, અવિશ્વાસુ નિંદી તેના મનમાં અભિમાન કરે છે.
ਜਿਸ ਕਾ ਇਹੁ ਤਨੁ ਧਨੁ ਸੋ ਫਿਰਿ ਲੇਵੈ ਅੰਤਰਿ ਸਹਸਾ ਦੂਖੁ ਪਇਆ ॥੭॥
jis kaa ihu tan dhan so fir levai antar sahasaa dookh peaa |7|પરંતુ જે આ શરીર અને સંપત્તિનો માલિક છે, તે તેને ફરીથી પાછો લઈ જાય છે, અને પછી નશ્વર અંદરથી ચિંતા અને પીડા અનુભવે છે. ||7||
ਅੰਤਿ ਕਾਲਿ ਕਿਛੁ ਸਾਥਿ ਨ ਚਾਲੈ ਜੋ ਦੀਸੈ ਸਭੁ ਤਿਸਹਿ ਮਇਆ ॥
ant kaal kichh saath na chaalai jo deesai sabh tiseh meaa |ખૂબ જ છેલ્લી ક્ષણે, તમારી સાથે કંઈ જતું નથી; બધુ તેની દયાથી જ દેખાય છે.
ਆਦਿ ਪੁਰਖੁ ਅਪਰੰਪਰੁ ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਹਰਿ ਨਾਮੁ ਰਿਦੈ ਲੈ ਪਾਰਿ ਪਇਆ ॥੮॥
aad purakh aparanpar so prabh har naam ridai lai paar peaa |8|ભગવાન આપણા આદિમ અને અનંત ભગવાન છે; ભગવાનના નામને હૃદયમાં સમાવીને, વ્યક્તિ પાર ઉતરે છે. ||8||
ਮੂਏ ਕਉ ਰੋਵਹਿ ਕਿਸਹਿ ਸੁਣਾਵਹਿ ਭੈ ਸਾਗਰ ਅਸਰਾਲਿ ਪਇਆ ॥
mooe kau roveh kiseh sunaaveh bhai saagar asaraal peaa |તમે મરેલા માટે રડો છો, પણ તમારું રડવાનું કોણ સાંભળે છે? મૃતકો ભયંકર વિશ્વ-સાગરમાં સર્પને પડી ગયા છે.
ਦੇਖਿ ਕੁਟੰਬੁ ਮਾਇਆ ਗ੍ਰਿਹ ਮੰਦਰੁ ਸਾਕਤੁ ਜੰਜਾਲਿ ਪਰਾਲਿ ਪਇਆ ॥੯॥
dekh kuttanb maaeaa grih mandar saakat janjaal paraal peaa |9|તેના કુટુંબ, સંપત્તિ, ઘર અને હવેલીઓ પર નજર નાખતા, અવિશ્વાસુ નિંદક નકામી દુન્યવી બાબતોમાં ફસાઈ જાય છે. ||9||