ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 1291
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਘਰ ਮਹਿ ਘਰੁ ਦੇਖਾਇ ਦੇਇ ਸੋ ਸਤਿਗੁਰੁ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਣੁ ॥
ghar meh ghar dekhaae dee so satigur purakh sujaan |સાચા ગુરુ એ સર્વજ્ઞ આદિમાન્ય છે; તે આપણને આપણું સાચું ઘર સ્વયંના ઘરની અંદર બતાવે છે.
ਪੰਚ ਸਬਦ ਧੁਨਿਕਾਰ ਧੁਨਿ ਤਹ ਬਾਜੈ ਸਬਦੁ ਨੀਸਾਣੁ ॥
panch sabad dhunikaar dhun tah baajai sabad neesaan |પંચ શબ્દ, પાંચ આદિમ ધ્વનિ, અંદર ગુંજી ઉઠે છે અને ગુંજી ઉઠે છે; શબ્દનું ચિહ્ન ત્યાં પ્રગટ થાય છે, જે ભવ્ય રીતે કંપન કરે છે.
ਦੀਪ ਲੋਅ ਪਾਤਾਲ ਤਹ ਖੰਡ ਮੰਡਲ ਹੈਰਾਨੁ ॥
deep loa paataal tah khandd manddal hairaan |વિશ્વ અને ક્ષેત્રો, નીચેના પ્રદેશો, સૌરમંડળો અને તારાવિશ્વો અદ્ભુત રીતે પ્રગટ થાય છે.
ਤਾਰ ਘੋਰ ਬਾਜਿੰਤ੍ਰ ਤਹ ਸਾਚਿ ਤਖਤਿ ਸੁਲਤਾਨੁ ॥
taar ghor baajintr tah saach takhat sulataan |તાર અને વીણા વાઇબ્રેટ કરે છે અને ગૂંજે છે; ભગવાનનું સાચું સિંહાસન ત્યાં છે.
ਸੁਖਮਨ ਕੈ ਘਰਿ ਰਾਗੁ ਸੁਨਿ ਸੁੰਨਿ ਮੰਡਲਿ ਲਿਵ ਲਾਇ ॥
sukhaman kai ghar raag sun sun manddal liv laae |હૃદયના ઘરનું સંગીત સાંભળો - સુખમની, મનની શાંતિ. તેમની અવકાશી આનંદની સ્થિતિમાં પ્રેમપૂર્વક ટ્યુન કરો.
ਅਕਥ ਕਥਾ ਬੀਚਾਰੀਐ ਮਨਸਾ ਮਨਹਿ ਸਮਾਇ ॥
akath kathaa beechaareeai manasaa maneh samaae |અસ્પષ્ટ વાણીનું ચિંતન કરો, અને મનની ઇચ્છાઓ ઓગળી જાય છે.
ਉਲਟਿ ਕਮਲੁ ਅੰਮ੍ਰਿਤਿ ਭਰਿਆ ਇਹੁ ਮਨੁ ਕਤਹੁ ਨ ਜਾਇ ॥
aulatt kamal amrit bhariaa ihu man katahu na jaae |હૃદય-કમળ ઊંધું વળેલું છે, અને એમ્બ્રોસિયલ અમૃતથી ભરેલું છે. આ મન બહાર જતું નથી; તે વિચલિત થતું નથી.
ਅਜਪਾ ਜਾਪੁ ਨ ਵੀਸਰੈ ਆਦਿ ਜੁਗਾਦਿ ਸਮਾਇ ॥
ajapaa jaap na veesarai aad jugaad samaae |જપ કર્યા વિના જે જપ કરવામાં આવે છે તેને તે ભૂલતો નથી; તે યુગોના આદિમ ભગવાન ભગવાનમાં લીન છે.
ਸਭਿ ਸਖੀਆ ਪੰਚੇ ਮਿਲੇ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਿਜ ਘਰਿ ਵਾਸੁ ॥
sabh sakheea panche mile guramukh nij ghar vaas |તમામ બહેન-સાથીઓ પાંચ પુણ્યથી ધન્ય છે. ગુરુમુખો અંદરના સ્વના ઘરમાં રહે છે.
ਸਬਦੁ ਖੋਜਿ ਇਹੁ ਘਰੁ ਲਹੈ ਨਾਨਕੁ ਤਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ॥੧॥
sabad khoj ihu ghar lahai naanak taa kaa daas |1|નાનક એનો દાસ છે જે શબ્દ શોધે છે અને અંદર આ ઘર શોધે છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਚਿਲਿਮਿਲਿ ਬਿਸੀਆਰ ਦੁਨੀਆ ਫਾਨੀ ॥
chilimil biseeaar duneea faanee |વિશ્વની અસાધારણ ગ્લેમર એક પસાર શો છે.
ਕਾਲੂਬਿ ਅਕਲ ਮਨ ਗੋਰ ਨ ਮਾਨੀ ॥
kaaloob akal man gor na maanee |મારું વળેલું મન માનતું નથી કે તે કબરમાં સમાપ્ત થશે.
ਮਨ ਕਮੀਨ ਕਮਤਰੀਨ ਤੂ ਦਰੀਆਉ ਖੁਦਾਇਆ ॥
man kameen kamatareen too dareeaau khudaaeaa |હું નમ્ર અને નમ્ર છું; તમે મહાન નદી છો.
ਏਕੁ ਚੀਜੁ ਮੁਝੈ ਦੇਹਿ ਅਵਰ ਜਹਰ ਚੀਜ ਨ ਭਾਇਆ ॥
ek cheej mujhai dehi avar jahar cheej na bhaaeaa |કૃપા કરીને, મને એક વસ્તુ સાથે આશીર્વાદ આપો; બીજું બધું ઝેર છે, અને મને લલચાવતું નથી.
ਪੁਰਾਬ ਖਾਮ ਕੂਜੈ ਹਿਕਮਤਿ ਖੁਦਾਇਆ ॥
puraab khaam koojai hikamat khudaaeaa |હે ભગવાન, તમારી સર્જનાત્મક શક્તિ દ્વારા તમે આ નાજુક શરીરને જીવનના પાણીથી ભરી દીધું છે.
ਮਨ ਤੁਆਨਾ ਤੂ ਕੁਦਰਤੀ ਆਇਆ ॥
man tuaanaa too kudaratee aaeaa |તમારી સર્વશક્તિથી હું શક્તિશાળી બન્યો છું.
ਸਗ ਨਾਨਕ ਦੀਬਾਨ ਮਸਤਾਨਾ ਨਿਤ ਚੜੈ ਸਵਾਇਆ ॥
sag naanak deebaan masataanaa nit charrai savaaeaa |નાનક ભગવાનના દરબારમાં એક કૂતરો છે, વધુને વધુ નશો કરે છે, દરેક સમયે.
ਆਤਸ ਦੁਨੀਆ ਖੁਨਕ ਨਾਮੁ ਖੁਦਾਇਆ ॥੨॥
aatas duneea khunak naam khudaaeaa |2|દુનિયા આગમાં છે; ભગવાનનું નામ ઠંડક અને શાંતિ આપનારું છે. ||2||
ਪਉੜੀ ਨਵੀ ਮਃ ੫ ॥
paurree navee mahalaa 5 |નવી પૌરી, પાંચમી મહેલ:
ਸਭੋ ਵਰਤੈ ਚਲਤੁ ਚਲਤੁ ਵਖਾਣਿਆ ॥
sabho varatai chalat chalat vakhaaniaa |તેમનું અદ્ભુત નાટક સર્વવ્યાપી છે; તે અદ્ભુત અને અદ્ભુત છે!
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮੁ ਪਰਮੇਸਰੁ ਗੁਰਮੁਖਿ ਜਾਣਿਆ ॥
paarabraham paramesar guramukh jaaniaa |ગુરુમુખ તરીકે, હું ગુણાતીત ભગવાન, પરમ ભગવાન ભગવાનને જાણું છું.
ਲਥੇ ਸਭਿ ਵਿਕਾਰ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣਿਆ ॥
lathe sabh vikaar sabad neesaaniaa |મારા બધા પાપો અને ભ્રષ્ટાચાર, ભગવાનના શબ્દ શબ્દના ચિહ્ન દ્વારા ધોવાઇ જાય છે.
ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਉਧਾਰੁ ਭਏ ਨਿਕਾਣਿਆ ॥
saadhoo sang udhaar bhe nikaaniaa |સાધ સંગતમાં, પવિત્રની સંગમાં, વ્યક્તિનો ઉદ્ધાર થાય છે, અને મુક્ત થાય છે.
ਸਿਮਰਿ ਸਿਮਰਿ ਦਾਤਾਰੁ ਸਭਿ ਰੰਗ ਮਾਣਿਆ ॥
simar simar daataar sabh rang maaniaa |મહાન દાતાનું સ્મરણ કરીને, ધ્યાન કરવાથી, હું તમામ સુખ-સુવિધાઓનો આનંદ માણું છું.
ਪਰਗਟੁ ਭਇਆ ਸੰਸਾਰਿ ਮਿਹਰ ਛਾਵਾਣਿਆ ॥
paragatt bheaa sansaar mihar chhaavaaniaa |હું તેમની દયા અને કૃપાના છત્ર હેઠળ સમગ્ર વિશ્વમાં પ્રખ્યાત થયો છું.
ਆਪੇ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਏ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣਿਆ ॥
aape bakhas milaae sad kurabaaniaa |તેણે પોતે મને માફ કર્યો છે, અને મને પોતાની સાથે જોડી દીધો છે; હું તેને હંમેશ માટે બલિદાન આપું છું.
ਨਾਨਕ ਲਏ ਮਿਲਾਇ ਖਸਮੈ ਭਾਣਿਆ ॥੨੭॥
naanak le milaae khasamai bhaaniaa |27|હે નાનક, તેમની ઇચ્છાની પ્રસન્નતાથી, મારા ભગવાન અને ગુરુએ મને પોતાની સાથે ભેળવી દીધો છે. ||27||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |સાલોક, પ્રથમ મહેલ:
ਧੰਨੁ ਸੁ ਕਾਗਦੁ ਕਲਮ ਧੰਨੁ ਧਨੁ ਭਾਂਡਾ ਧਨੁ ਮਸੁ ॥
dhan su kaagad kalam dhan dhan bhaanddaa dhan mas |ધન્ય છે કાગળ, ધન્ય છે કલમ, ધન્ય છે શાહી અને ધન્ય છે શાહી.
ਧਨੁ ਲੇਖਾਰੀ ਨਾਨਕਾ ਜਿਨਿ ਨਾਮੁ ਲਿਖਾਇਆ ਸਚੁ ॥੧॥
dhan lekhaaree naanakaa jin naam likhaaeaa sach |1|ધન્ય છે લેખક, હે નાનક, જે સાચું નામ લખે છે. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |પ્રથમ મહેલ:
ਆਪੇ ਪਟੀ ਕਲਮ ਆਪਿ ਉਪਰਿ ਲੇਖੁ ਭਿ ਤੂੰ ॥
aape pattee kalam aap upar lekh bhi toon |તમે પોતે જ લેખનની ગોળી છો, અને તમે પોતે જ કલમ છો. તેના પર જે લખ્યું છે તે તમે પણ છો.
ਏਕੋ ਕਹੀਐ ਨਾਨਕਾ ਦੂਜਾ ਕਾਹੇ ਕੂ ॥੨॥
eko kaheeai naanakaa doojaa kaahe koo |2|એક પ્રભુની વાત કરો, ઓ નાનક; બીજું કોઈ કેવી રીતે હોઈ શકે? ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |પૌરી:
ਤੂੰ ਆਪੇ ਆਪਿ ਵਰਤਦਾ ਆਪਿ ਬਣਤ ਬਣਾਈ ॥
toon aape aap varatadaa aap banat banaaee |તમે પોતે સર્વ-વ્યાપી છો; તમે જાતે જ નિર્માણ કર્યું છે.
ਤੁਧੁ ਬਿਨੁ ਦੂਜਾ ਕੋ ਨਹੀ ਤੂ ਰਹਿਆ ਸਮਾਈ ॥
tudh bin doojaa ko nahee too rahiaa samaaee |તમારા વિના, બીજું કોઈ નથી; તમે સર્વત્ર વ્યાપેલા અને વ્યાપેલા છો.
ਤੇਰੀ ਗਤਿ ਮਿਤਿ ਤੂਹੈ ਜਾਣਦਾ ਤੁਧੁ ਕੀਮਤਿ ਪਾਈ ॥
teree gat mit toohai jaanadaa tudh keemat paaee |તમે જ તમારી સ્થિતિ અને હદ જાણો છો. ફક્ત તમે જ તમારી કિંમતનો અંદાજ લગાવી શકો છો.
ਤੂ ਅਲਖ ਅਗੋਚਰੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਗੁਰਮਤਿ ਦਿਖਾਈ ॥
too alakh agochar agam hai guramat dikhaaee |તમે અદ્રશ્ય, અગોચર અને દુર્ગમ છો. તમે ગુરુના ઉપદેશો દ્વારા પ્રગટ થયા છો.
ਅੰਤਰਿ ਅਗਿਆਨੁ ਦੁਖੁ ਭਰਮੁ ਹੈ ਗੁਰ ਗਿਆਨਿ ਗਵਾਈ ॥
antar agiaan dukh bharam hai gur giaan gavaaee |ઊંડે અંદર, અજ્ઞાન, દુઃખ અને શંકા છે; ગુરુના આધ્યાત્મિક જ્ઞાન દ્વારા, તેઓ નાબૂદ થાય છે.
ਜਿਸੁ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹਿ ਤਿਸੁ ਮੇਲਿ ਲੈਹਿ ਸੋ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈ ॥
jis kripaa kareh tis mel laihi so naam dhiaaee |તે એકલા જ નામનું ધ્યાન કરે છે, જેને તમે તમારી દયામાં તમારી જાત સાથે જોડો છો.
ਤੂ ਕਰਤਾ ਪੁਰਖੁ ਅਗੰਮੁ ਹੈ ਰਵਿਆ ਸਭ ਠਾਈ ॥
too karataa purakh agam hai raviaa sabh tthaaee |તમે સર્જક છો, અપ્રાપ્ય આદિમ ભગવાન ભગવાન; તમે સર્વત્ર સર્વત્ર વ્યાપ્ત છો.
ਜਿਤੁ ਤੂ ਲਾਇਹਿ ਸਚਿਆ ਤਿਤੁ ਕੋ ਲਗੈ ਨਾਨਕ ਗੁਣ ਗਾਈ ॥੨੮॥੧॥ ਸੁਧੁ
jit too laaeihi sachiaa tith ko lagai naanak gun gaaee |28|1| sudhuહે સાચા ભગવાન, તમે જે કંઈ પણ મનુષ્યને જોડો છો, તે તેની સાથે જોડાયેલ છે. નાનક તમારા ભવ્ય ગુણગાન ગાય છે. ||28||1|| સુધ ||