ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 શ્રી ગુરુ ગ્રંથ સાહિબ
પાન - 597
ਤੁਝ ਹੀ ਮਨ ਰਾਤੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਪਰਭਾਤੇ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਜਪਿ ਮਨ ਰੇ ॥੨॥
tujh hee man raate ahinis parabhaate har rasanaa jap man re |2|મારું મન તમારામાં રંગાયેલું છે, દિવસ રાત અને સવાર, હે પ્રભુ; મારી જીભ તમારા નામનો જપ કરે છે, અને મારું મન તમારું ધ્યાન કરે છે. ||2||
ਤੁਮ ਸਾਚੇ ਹਮ ਤੁਮ ਹੀ ਰਾਚੇ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਫੁਨਿ ਸਾਚੇ ॥
tum saache ham tum hee raache sabad bhed fun saache |તમે સાચા છો, અને હું તમારામાં સમાઈ ગયો છું; શબ્દના રહસ્ય દ્વારા, હું પણ આખરે સત્ય બનીશ.
ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸੂਚੇ ਮਰਿ ਜਨਮੇ ਸੇ ਕਾਚੇ ॥੩॥
ahinis naam rate se sooche mar janame se kaache |3|જેઓ રાત-દિવસ નામથી રંગાયેલા છે તે શુદ્ધ છે, જ્યારે પુનર્જન્મ માટે મૃત્યુ પામે છે તે અશુદ્ધ છે. ||3||
ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ਤਿਸਹਿ ਸਰੀਕੁ ਨ ਕੋਈ ॥
avar na deesai kis saalaahee tiseh sareek na koee |મને પ્રભુ જેવો બીજો કોઈ દેખાતો નથી; મારે બીજા કોના વખાણ કરવા જોઈએ? તેની સમકક્ષ કોઈ નથી.
ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਨਿਆ ਸੋਈ ॥੪॥੫॥
pranavat naanak daasan daasaa guramat jaaniaa soee |4|5|નાનક પ્રાર્થના કરે છે, હું તેના દાસોનો દાસ છું; ગુરુની સૂચનાથી, હું તેને ઓળખું છું. ||4||5||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soratth mahalaa 1 |સોરતહ, પ્રથમ મહેલ:
ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਨ ਕਰਮਾ ॥
alakh apaar agam agochar naa tis kaal na karamaa |તે અજ્ઞાત, અનંત, અગમ્ય અને અગોચર છે. તે મૃત્યુ કે કર્મને આધીન નથી.
ਜਾਤਿ ਅਜਾਤਿ ਅਜੋਨੀ ਸੰਭਉ ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਉ ਨ ਭਰਮਾ ॥੧॥
jaat ajaat ajonee sanbhau naa tis bhaau na bharamaa |1|તેની જાતિ જાતિવિહીન છે; તે અજન્મા, સ્વ-પ્રકાશિત અને શંકા અને ઈચ્છાથી મુક્ત છે. ||1||
ਸਾਚੇ ਸਚਿਆਰ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥
saache sachiaar vittahu kurabaan |હું સત્યના સાચાને બલિદાન છું.
ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪ ਵਰਨੁ ਨਹੀ ਰੇਖਿਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥
naa tis roop varan nahee rekhiaa saachai sabad neesaan | rahaau |તેની પાસે કોઈ સ્વરૂપ નથી, કોઈ રંગ નથી અને કોઈ લક્ષણો નથી; શબ્દના સાચા શબ્દ દ્વારા, તે પોતાની જાતને પ્રગટ કરે છે. ||થોભો||
ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਮੁ ਨ ਨਾਰੀ ॥
naa tis maat pitaa sut bandhap naa tis kaam na naaree |તેને કોઈ માતા, પિતા, પુત્રો કે સંબંધીઓ નથી; તે જાતીય ઇચ્છાથી મુક્ત છે; તેની કોઈ પત્ની નથી.
ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨ ਅਪਰ ਪਰੰਪਰੁ ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੨॥
akul niranjan apar paranpar sagalee jot tumaaree |2|તેને કોઈ વંશ નથી; તે નિષ્કલંક છે. તે અનંત અને અનંત છે; હે પ્રભુ, તમારો પ્રકાશ સર્વ વ્યાપી રહ્યો છે. ||2||
ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਇਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਬਾਈ ॥
ghatt ghatt antar braham lukaaeaa ghatt ghatt jot sabaaee |દરેક હૃદયની અંદર, ભગવાન છુપાયેલ છે; તેમનો પ્રકાશ દરેક હૃદયમાં છે.
ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਮੁਕਤੇ ਗੁਰਮਤੀ ਨਿਰਭੈ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥੩॥
bajar kapaatt mukate guramatee nirabhai taarree laaee |3|ગુરુની સૂચનાઓ દ્વારા ભારે દરવાજા ખોલવામાં આવે છે; વ્યક્તિ નિર્ભય બની જાય છે, ઊંડા ધ્યાનના સમાધિમાં. ||3||
ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਜੰਤਾ ਵਸਗਤਿ ਜੁਗਤਿ ਸਬਾਈ ॥
jant upaae kaal sir jantaa vasagat jugat sabaaee |પ્રભુએ સર્વ જીવોનું સર્જન કર્યું, અને સર્વના માથા પર મૃત્યુ મૂક્યું; આખું વિશ્વ તેની શક્તિ હેઠળ છે.
ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵਹਿ ਛੂਟਹਿ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈ ॥੪॥
satigur sev padaarath paaveh chhootteh sabad kamaaee |4|સાચા ગુરુની સેવા કરવાથી ખજાનો મળે છે; શબ્દના શબ્દને જીવવાથી, વ્યક્તિ મુક્તિ પામે છે. ||4||
ਸੂਚੈ ਭਾਡੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਵੈ ਵਿਰਲੇ ਸੂਚਾਚਾਰੀ ॥
soochai bhaaddai saach samaavai virale soochaachaaree |શુદ્ધ પાત્રમાં, સાચું નામ સમાયેલું છે; સાચા આચરણ કરનારા કેટલા ઓછા છે.
ਤੰਤੈ ਕਉ ਪਰਮ ਤੰਤੁ ਮਿਲਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੫॥੬॥
tantai kau param tant milaaeaa naanak saran tumaaree |5|6|વ્યક્તિગત આત્મા પરમાત્મા સાથે એકરૂપ છે; નાનક તમારું અભયારણ્ય શોધે છે, પ્રભુ. ||5||6||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soratth mahalaa 1 |સોરતહ, પ્રથમ મહેલ:
ਜਿਉ ਮੀਨਾ ਬਿਨੁ ਪਾਣੀਐ ਤਿਉ ਸਾਕਤੁ ਮਰੈ ਪਿਆਸ ॥
jiau meenaa bin paaneeai tiau saakat marai piaas |પાણી વિનાની માછલીની જેમ અવિશ્વાસુ નિંદી છે, જે તરસથી મરી જાય છે.
ਤਿਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਮਰੀਐ ਰੇ ਮਨਾ ਜੋ ਬਿਰਥਾ ਜਾਵੈ ਸਾਸੁ ॥੧॥
tiau har bin mareeai re manaa jo birathaa jaavai saas |1|તો હે મન, પ્રભુ વિના તું મૃત્યુ પામશે, કેમ કે તારો શ્વાસ વ્યર્થ જાય છે. ||1||
ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਜਸੁ ਲੇਇ ॥
man re raam naam jas lee |હે મન, પ્રભુના નામનો જપ કરો અને તેમની સ્તુતિ કરો.
ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਇਹੁ ਰਸੁ ਕਿਉ ਲਹਉ ਗੁਰੁ ਮੇਲੈ ਹਰਿ ਦੇਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥
bin gur ihu ras kiau lhau gur melai har dee | rahaau |ગુરુ વિના આ રસ કેવી રીતે મેળવશો? ગુરુ તમને પ્રભુ સાથે જોડશે. ||થોભો||
ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲੁ ਸੰਗਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੀਰਥੁ ਹੋਇ ॥
sant janaa mil sangatee guramukh teerath hoe |ગુરુમુખ માટે, સંતોની સોસાયટી સાથે મુલાકાત એ પવિત્ર તીર્થની યાત્રા કરવા સમાન છે.
ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨਾ ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥
atthasatth teerath majanaa gur daras paraapat hoe |2|અષાઢ પવિત્ર તીર્થસ્થાનોમાં સ્નાન કરવાનો લાભ ગુરુના દર્શનના ધન્ય દર્શનથી મળે છે. ||2||
ਜਿਉ ਜੋਗੀ ਜਤ ਬਾਹਰਾ ਤਪੁ ਨਾਹੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ॥
jiau jogee jat baaharaa tap naahee sat santokh |ત્યાગ વિનાના યોગીની જેમ અને સત્ય અને સંતોષ વિનાના તપની જેમ,
ਤਿਉ ਨਾਮੈ ਬਿਨੁ ਦੇਹੁਰੀ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਅੰਤਰਿ ਦੋਖੁ ॥੩॥
tiau naamai bin dehuree jam maarai antar dokh |3|ભગવાનના નામ વિનાનું શરીર પણ એવું જ છે; મૃત્યુ તેને મારી નાખશે, અંદરના પાપને કારણે. ||3||
ਸਾਕਤ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥
saakat prem na paaeeai har paaeeai satigur bhaae |અવિશ્વાસુ નિંદી પ્રભુનો પ્રેમ પામતો નથી; પ્રભુનો પ્રેમ સાચા ગુરુ દ્વારા જ પ્રાપ્ત થાય છે.
ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਿਫਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੭॥
sukh dukh daataa gur milai kahu naanak sifat samaae |4|7|નાનક કહે છે, જે આનંદ અને દુઃખ આપનાર ગુરુને મળે છે, તે પ્રભુની સ્તુતિમાં લીન થઈ જાય છે. ||4||7||
ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥
soratth mahalaa 1 |સોરતહ, પ્રથમ મહેલ:
ਤੂ ਪ੍ਰਭ ਦਾਤਾ ਦਾਨਿ ਮਤਿ ਪੂਰਾ ਹਮ ਥਾਰੇ ਭੇਖਾਰੀ ਜੀਉ ॥
too prabh daataa daan mat pooraa ham thaare bhekhaaree jeeo |તમે, ભગવાન, ભેટો આપનાર, સંપૂર્ણ સમજણના ભગવાન છો; હું તમારા દ્વારે એક ભિખારી છું.
ਮੈ ਕਿਆ ਮਾਗਉ ਕਿਛੁ ਥਿਰੁ ਨ ਰਹਾਈ ਹਰਿ ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥
mai kiaa maagau kichh thir na rahaaee har deejai naam piaaree jeeo |1|મારે શું ભીખ માંગવી જોઈએ? કશું કાયમ રહેતું નથી; હે ભગવાન, કૃપા કરીને, મને તમારા પ્રિય નામથી આશીર્વાદ આપો. ||1||
ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥
ghatt ghatt rav rahiaa banavaaree |દરેક હ્રદયમાં વનનો સ્વામી ભગવાન વ્યાપી રહ્યો છે.
ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਗੁਪਤੋ ਵਰਤੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਦੇਖਿ ਨਿਹਾਰੀ ਜੀਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥
jal thal maheeal gupato varatai gurasabadee dekh nihaaree jeeo | rahaau |પાણીમાં, જમીન પર અને આકાશમાં, તે વ્યાપી રહ્યો છે પણ છુપાયેલો છે; ગુરુના શબ્દના શબ્દ દ્વારા, તે પ્રગટ થાય છે. ||થોભો||
ਮਰਤ ਪਇਆਲ ਅਕਾਸੁ ਦਿਖਾਇਓ ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਜੀਉ ॥
marat peaal akaas dikhaaeio gur satigur kirapaa dhaaree jeeo |આ જગતમાં, અંડરવર્લ્ડના નીચેના પ્રદેશોમાં, અને આકાશી ઇથર્સમાં, ગુરુ, સાચા ગુરુએ મને ભગવાન બતાવ્યો છે; તેણે મને તેની દયા વરસાવી છે.
ਸੋ ਬ੍ਰਹਮੁ ਅਜੋਨੀ ਹੈ ਭੀ ਹੋਨੀ ਘਟ ਭੀਤਰਿ ਦੇਖੁ ਮੁਰਾਰੀ ਜੀਉ ॥੨॥
so braham ajonee hai bhee honee ghatt bheetar dekh muraaree jeeo |2|તે અજાત ભગવાન ભગવાન છે; તે છે, અને હંમેશા રહેશે. તમારા હૃદયની અંદર, તેને જુઓ, અહંકારનો નાશ કરનાર. ||2||