ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 597

ਤੁਝ ਹੀ ਮਨ ਰਾਤੇ ਅਹਿਨਿਸਿ ਪਰਭਾਤੇ ਹਰਿ ਰਸਨਾ ਜਪਿ ਮਨ ਰੇ ॥੨॥

tujh hee man raate ahinis parabhaate har rasanaa jap man re |2|

ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ತುಂಬಿದೆ, ಹಗಲು ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಮುಂಜಾನೆ, ಓ ಕರ್ತನೇ; ನನ್ನ ನಾಲಿಗೆಯು ನಿನ್ನ ಹೆಸರನ್ನು ಪಠಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತದೆ. ||2||

ਤੁਮ ਸਾਚੇ ਹਮ ਤੁਮ ਹੀ ਰਾਚੇ ਸਬਦਿ ਭੇਦਿ ਫੁਨਿ ਸਾਚੇ ॥

tum saache ham tum hee raache sabad bhed fun saache |

ನೀನು ನಿಜ, ಮತ್ತು ನಾನು ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗಿದ್ದೇನೆ; ಶಾಬಾದ್‌ನ ರಹಸ್ಯದ ಮೂಲಕ, ನಾನು ಅಂತಿಮವಾಗಿ ನಿಜವಾಗುತ್ತೇನೆ.

ਅਹਿਨਿਸਿ ਨਾਮਿ ਰਤੇ ਸੇ ਸੂਚੇ ਮਰਿ ਜਨਮੇ ਸੇ ਕਾਚੇ ॥੩॥

ahinis naam rate se sooche mar janame se kaache |3|

ಹಗಲಿರುಳು ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿರುವವರು ಪರಿಶುದ್ಧರು, ಮರುಜನ್ಮಕ್ಕಾಗಿ ಸಾಯುವವರು ಅಶುದ್ಧರು. ||3||

ਅਵਰੁ ਨ ਦੀਸੈ ਕਿਸੁ ਸਾਲਾਹੀ ਤਿਸਹਿ ਸਰੀਕੁ ਨ ਕੋਈ ॥

avar na deesai kis saalaahee tiseh sareek na koee |

ನಾನು ಭಗವಂತನಂಥ ಮತ್ತೊಬ್ಬರನ್ನು ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ; ನಾನು ಬೇರೆ ಯಾರನ್ನು ಹೊಗಳಲಿ? ಯಾರೂ ಅವನಿಗೆ ಸಮಾನರಲ್ಲ.

ਪ੍ਰਣਵਤਿ ਨਾਨਕੁ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸਾ ਗੁਰਮਤਿ ਜਾਨਿਆ ਸੋਈ ॥੪॥੫॥

pranavat naanak daasan daasaa guramat jaaniaa soee |4|5|

ನಾನಕ್ ಪ್ರಾರ್ಥಿಸುತ್ತಾನೆ, ನಾನು ಅವನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮ; ಗುರುಗಳ ಸೂಚನೆಯಿಂದ ನಾನು ಅವರನ್ನು ಬಲ್ಲೆ. ||4||5||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

ಸೊರತ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਅਲਖ ਅਪਾਰ ਅਗੰਮ ਅਗੋਚਰ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਲੁ ਨ ਕਰਮਾ ॥

alakh apaar agam agochar naa tis kaal na karamaa |

ಅವನು ಅಜ್ಞಾತ, ಅನಂತ, ಸಮೀಪಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅಗ್ರಾಹ್ಯ. ಅವನು ಮರಣ ಅಥವಾ ಕರ್ಮಕ್ಕೆ ಒಳಗಾಗುವುದಿಲ್ಲ.

ਜਾਤਿ ਅਜਾਤਿ ਅਜੋਨੀ ਸੰਭਉ ਨਾ ਤਿਸੁ ਭਾਉ ਨ ਭਰਮਾ ॥੧॥

jaat ajaat ajonee sanbhau naa tis bhaau na bharamaa |1|

ಅವನ ಜಾತಿ ಜಾತಿರಹಿತ; ಅವನು ಹುಟ್ಟಿಲ್ಲ, ಸ್ವಯಂ ಪ್ರಕಾಶಿತ, ಮತ್ತು ಅನುಮಾನ ಮತ್ತು ಬಯಕೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ||1||

ਸਾਚੇ ਸਚਿਆਰ ਵਿਟਹੁ ਕੁਰਬਾਣੁ ॥

saache sachiaar vittahu kurabaan |

ನಾನು ಸತ್ಯದ ಸತ್ಯಕ್ಕೆ ಬಲಿಯಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ਨਾ ਤਿਸੁ ਰੂਪ ਵਰਨੁ ਨਹੀ ਰੇਖਿਆ ਸਾਚੈ ਸਬਦਿ ਨੀਸਾਣੁ ॥ ਰਹਾਉ ॥

naa tis roop varan nahee rekhiaa saachai sabad neesaan | rahaau |

ಅವನಿಗೆ ರೂಪವಿಲ್ಲ, ಬಣ್ಣವಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷಣಗಳಿಲ್ಲ; ಶಬ್ದದ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ಬಹಿರಂಗಪಡಿಸುತ್ತಾನೆ. ||ವಿರಾಮ||

ਨਾ ਤਿਸੁ ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਨਾ ਤਿਸੁ ਕਾਮੁ ਨ ਨਾਰੀ ॥

naa tis maat pitaa sut bandhap naa tis kaam na naaree |

ಅವನಿಗೆ ತಾಯಿ, ತಂದೆ, ಪುತ್ರರು ಅಥವಾ ಸಂಬಂಧಿಕರು ಇಲ್ಲ; ಅವನು ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆಯಿಂದ ಮುಕ್ತನಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಅವನಿಗೆ ಹೆಂಡತಿ ಇಲ್ಲ.

ਅਕੁਲ ਨਿਰੰਜਨ ਅਪਰ ਪਰੰਪਰੁ ਸਗਲੀ ਜੋਤਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੨॥

akul niranjan apar paranpar sagalee jot tumaaree |2|

ಅವನಿಗೆ ಪೂರ್ವಜರಿಲ್ಲ; ಅವನು ನಿರ್ಮಲ. ಅವನು ಅನಂತ ಮತ್ತು ಅಂತ್ಯವಿಲ್ಲದವನು; ಓ ಕರ್ತನೇ, ನಿನ್ನ ಬೆಳಕು ಎಲ್ಲವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದೆ. ||2||

ਘਟ ਘਟ ਅੰਤਰਿ ਬ੍ਰਹਮੁ ਲੁਕਾਇਆ ਘਟਿ ਘਟਿ ਜੋਤਿ ਸਬਾਈ ॥

ghatt ghatt antar braham lukaaeaa ghatt ghatt jot sabaaee |

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯದೊಳಗೆ ಆಳವಾಗಿ, ದೇವರು ಅಡಗಿದ್ದಾನೆ; ಆತನ ಬೆಳಕು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯದಲ್ಲೂ ಇದೆ.

ਬਜਰ ਕਪਾਟ ਮੁਕਤੇ ਗੁਰਮਤੀ ਨਿਰਭੈ ਤਾੜੀ ਲਾਈ ॥੩॥

bajar kapaatt mukate guramatee nirabhai taarree laaee |3|

ಗುರುವಿನ ಸೂಚನೆಗಳಿಂದ ಭಾರವಾದ ಬಾಗಿಲುಗಳು ತೆರೆಯಲ್ಪಡುತ್ತವೆ; ಆಳವಾದ ಧ್ಯಾನದ ಟ್ರಾನ್ಸ್‌ನಲ್ಲಿ ಒಬ್ಬನು ನಿರ್ಭೀತನಾಗುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਜੰਤ ਉਪਾਇ ਕਾਲੁ ਸਿਰਿ ਜੰਤਾ ਵਸਗਤਿ ਜੁਗਤਿ ਸਬਾਈ ॥

jant upaae kaal sir jantaa vasagat jugat sabaaee |

ಭಗವಂತ ಎಲ್ಲಾ ಜೀವಿಗಳನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದನು ಮತ್ತು ಮರಣವನ್ನು ಎಲ್ಲರ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಇರಿಸಿದನು; ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವು ಅವನ ಶಕ್ತಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿದೆ.

ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿ ਪਦਾਰਥੁ ਪਾਵਹਿ ਛੂਟਹਿ ਸਬਦੁ ਕਮਾਈ ॥੪॥

satigur sev padaarath paaveh chhootteh sabad kamaaee |4|

ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಸಂಪತ್ತು ದೊರೆಯುತ್ತದೆ; ಶಬ್ದದ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಜೀವಿಸಿ, ಒಬ್ಬನು ವಿಮೋಚನೆ ಹೊಂದುತ್ತಾನೆ. ||4||

ਸੂਚੈ ਭਾਡੈ ਸਾਚੁ ਸਮਾਵੈ ਵਿਰਲੇ ਸੂਚਾਚਾਰੀ ॥

soochai bhaaddai saach samaavai virale soochaachaaree |

ಶುದ್ಧವಾದ ಪಾತ್ರೆಯಲ್ಲಿ, ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಒಳಗೊಂಡಿರುತ್ತದೆ; ನಿಜವಾದ ನಡವಳಿಕೆಯನ್ನು ಅಭ್ಯಾಸ ಮಾಡುವವರು ಎಷ್ಟು ಕಡಿಮೆ.

ਤੰਤੈ ਕਉ ਪਰਮ ਤੰਤੁ ਮਿਲਾਇਆ ਨਾਨਕ ਸਰਣਿ ਤੁਮਾਰੀ ॥੫॥੬॥

tantai kau param tant milaaeaa naanak saran tumaaree |5|6|

ವೈಯಕ್ತಿಕ ಆತ್ಮವು ಪರಮಾತ್ಮನೊಂದಿಗೆ ಐಕ್ಯವಾಗಿದೆ; ನಾನಕ್ ನಿಮ್ಮ ಅಭಯಾರಣ್ಯವನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಿದ್ದಾರೆ, ಪ್ರಭು. ||5||6||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

ಸೊರತ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਜਿਉ ਮੀਨਾ ਬਿਨੁ ਪਾਣੀਐ ਤਿਉ ਸਾਕਤੁ ਮਰੈ ਪਿਆਸ ॥

jiau meenaa bin paaneeai tiau saakat marai piaas |

ಬಾಯಾರಿಕೆಯಿಂದ ಸಾಯುವ ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕನು ನೀರಿಲ್ಲದ ಮೀನಿನಂತೆ.

ਤਿਉ ਹਰਿ ਬਿਨੁ ਮਰੀਐ ਰੇ ਮਨਾ ਜੋ ਬਿਰਥਾ ਜਾਵੈ ਸਾਸੁ ॥੧॥

tiau har bin mareeai re manaa jo birathaa jaavai saas |1|

ಆದ್ದರಿಂದ ನೀವು ಸಾಯುವಿರಿ, ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನಿಲ್ಲದೆ, ನಿಮ್ಮ ಉಸಿರು ವ್ಯರ್ಥವಾಗಿ ಹೋಗುತ್ತದೆ. ||1||

ਮਨ ਰੇ ਰਾਮ ਨਾਮ ਜਸੁ ਲੇਇ ॥

man re raam naam jas lee |

ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಜಪಿಸು ಮತ್ತು ಆತನನ್ನು ಸ್ತುತಿಸಿ.

ਬਿਨੁ ਗੁਰ ਇਹੁ ਰਸੁ ਕਿਉ ਲਹਉ ਗੁਰੁ ਮੇਲੈ ਹਰਿ ਦੇਇ ॥ ਰਹਾਉ ॥

bin gur ihu ras kiau lhau gur melai har dee | rahaau |

ಗುರುವಿಲ್ಲದೇ ನೀನು ಈ ರಸವನ್ನು ಹೇಗೆ ಪಡೆಯುವೆ? ಗುರುಗಳು ನಿಮ್ಮನ್ನು ಭಗವಂತನೊಂದಿಗೆ ಒಂದುಗೂಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ||ವಿರಾಮ||

ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਿਲੁ ਸੰਗਤੀ ਗੁਰਮੁਖਿ ਤੀਰਥੁ ਹੋਇ ॥

sant janaa mil sangatee guramukh teerath hoe |

ಗುರುಮುಖ್‌ಗೆ, ಸಂತರ ಸಮಾಜದೊಂದಿಗೆ ಭೇಟಿಯಾಗುವುದು ಪವಿತ್ರ ದೇಗುಲಕ್ಕೆ ತೀರ್ಥಯಾತ್ರೆ ಮಾಡಿದಂತೆ.

ਅਠਸਠਿ ਤੀਰਥ ਮਜਨਾ ਗੁਰ ਦਰਸੁ ਪਰਾਪਤਿ ਹੋਇ ॥੨॥

atthasatth teerath majanaa gur daras paraapat hoe |2|

ತೀರ್ಥಕ್ಷೇತ್ರಗಳ ಅರವತ್ತೆಂಟು ಪುಣ್ಯಕ್ಷೇತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ನಾನ ಮಾಡುವುದರಿಂದ ಗುರುವಿನ ದರ್ಶನದ ಪುಣ್ಯ ಲಭಿಸುತ್ತದೆ. ||2||

ਜਿਉ ਜੋਗੀ ਜਤ ਬਾਹਰਾ ਤਪੁ ਨਾਹੀ ਸਤੁ ਸੰਤੋਖੁ ॥

jiau jogee jat baaharaa tap naahee sat santokh |

ಇಂದ್ರಿಯನಿಗ್ರಹವಿಲ್ಲದ ಯೋಗಿಯಂತೆ ಮತ್ತು ಸತ್ಯ ಮತ್ತು ತೃಪ್ತಿಯಿಲ್ಲದ ತಪಸ್ಸಿನಂತೆ,

ਤਿਉ ਨਾਮੈ ਬਿਨੁ ਦੇਹੁਰੀ ਜਮੁ ਮਾਰੈ ਅੰਤਰਿ ਦੋਖੁ ॥੩॥

tiau naamai bin dehuree jam maarai antar dokh |3|

ಭಗವಂತನ ಹೆಸರಿಲ್ಲದ ದೇಹವೂ ಹಾಗೆಯೇ; ಒಳಗಿರುವ ಪಾಪದ ಕಾರಣದಿಂದ ಮರಣವು ಅದನ್ನು ಕೊಲ್ಲುತ್ತದೆ. ||3||

ਸਾਕਤ ਪ੍ਰੇਮੁ ਨ ਪਾਈਐ ਹਰਿ ਪਾਈਐ ਸਤਿਗੁਰ ਭਾਇ ॥

saakat prem na paaeeai har paaeeai satigur bhaae |

ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕನು ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುವುದಿಲ್ಲ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಮೂಲಕವೇ ಭಗವಂತನ ಪ್ರೀತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ.

ਸੁਖ ਦੁਖ ਦਾਤਾ ਗੁਰੁ ਮਿਲੈ ਕਹੁ ਨਾਨਕ ਸਿਫਤਿ ਸਮਾਇ ॥੪॥੭॥

sukh dukh daataa gur milai kahu naanak sifat samaae |4|7|

ಆನಂದ ಮತ್ತು ನೋವನ್ನು ನೀಡುವ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದವನು ಭಗವಂತನ ಸ್ತುತಿಯಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾನೆ ಎಂದು ನಾನಕ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ||4||7||

ਸੋਰਠਿ ਮਹਲਾ ੧ ॥

soratth mahalaa 1 |

ಸೊರತ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:

ਤੂ ਪ੍ਰਭ ਦਾਤਾ ਦਾਨਿ ਮਤਿ ਪੂਰਾ ਹਮ ਥਾਰੇ ਭੇਖਾਰੀ ਜੀਉ ॥

too prabh daataa daan mat pooraa ham thaare bhekhaaree jeeo |

ನೀನು, ದೇವರೇ, ಉಡುಗೊರೆಗಳನ್ನು ಕೊಡುವವನು, ಪರಿಪೂರ್ಣ ತಿಳುವಳಿಕೆಯ ಪ್ರಭು; ನಾನು ನಿಮ್ಮ ಬಾಗಿಲಲ್ಲಿ ಕೇವಲ ಭಿಕ್ಷುಕ.

ਮੈ ਕਿਆ ਮਾਗਉ ਕਿਛੁ ਥਿਰੁ ਨ ਰਹਾਈ ਹਰਿ ਦੀਜੈ ਨਾਮੁ ਪਿਆਰੀ ਜੀਉ ॥੧॥

mai kiaa maagau kichh thir na rahaaee har deejai naam piaaree jeeo |1|

ನಾನು ಏನನ್ನು ಬೇಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು? ಯಾವುದೂ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ಉಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ; ಓ ಕರ್ತನೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ಹೆಸರಿನಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ. ||1||

ਘਟਿ ਘਟਿ ਰਵਿ ਰਹਿਆ ਬਨਵਾਰੀ ॥

ghatt ghatt rav rahiaa banavaaree |

ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಹೃದಯದಲ್ಲಿಯೂ ವನಪಾಲಕನಾದ ಭಗವಂತನು ವ್ಯಾಪಿಸಿರುತ್ತಾನೆ.

ਜਲਿ ਥਲਿ ਮਹੀਅਲਿ ਗੁਪਤੋ ਵਰਤੈ ਗੁਰਸਬਦੀ ਦੇਖਿ ਨਿਹਾਰੀ ਜੀਉ ॥ ਰਹਾਉ ॥

jal thal maheeal gupato varatai gurasabadee dekh nihaaree jeeo | rahaau |

ನೀರಿನಲ್ಲಿ, ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ, ಅವನು ವ್ಯಾಪಿಸಿದ್ದಾನೆ ಆದರೆ ಮರೆಯಾಗಿದ್ದಾನೆ; ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಬಹಿರಂಗಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ||ವಿರಾಮ||

ਮਰਤ ਪਇਆਲ ਅਕਾਸੁ ਦਿਖਾਇਓ ਗੁਰਿ ਸਤਿਗੁਰਿ ਕਿਰਪਾ ਧਾਰੀ ਜੀਉ ॥

marat peaal akaas dikhaaeio gur satigur kirapaa dhaaree jeeo |

ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ, ಪಾತಾಳಲೋಕದ ನಡುಗಡ್ಡೆಗಳಲ್ಲಿ, ಮತ್ತು ಆಕಾಶಿಕ ಈಥರ್ಗಳಲ್ಲಿ, ಗುರು, ನಿಜವಾದ ಗುರು, ನನಗೆ ಭಗವಂತನನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ನನಗೆ ಧಾರೆ ಎರೆದಿದ್ದಾನೆ.