ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 520
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਪ੍ਰੇਮ ਪਟੋਲਾ ਤੈ ਸਹਿ ਦਿਤਾ ਢਕਣ ਕੂ ਪਤਿ ਮੇਰੀ ॥
prem pattolaa tai seh ditaa dtakan koo pat meree |ಓ ಪತಿ ಕರ್ತನೇ, ನನ್ನ ಗೌರವವನ್ನು ಮುಚ್ಚಲು ಮತ್ತು ರಕ್ಷಿಸಲು ನೀವು ನನಗೆ ನಿಮ್ಮ ಪ್ರೀತಿಯ ರೇಷ್ಮೆಯ ನಿಲುವಂಗಿಯನ್ನು ನೀಡಿದ್ದೀರಿ.
ਦਾਨਾ ਬੀਨਾ ਸਾਈ ਮੈਡਾ ਨਾਨਕ ਸਾਰ ਨ ਜਾਣਾ ਤੇਰੀ ॥੧॥
daanaa beenaa saaee maiddaa naanak saar na jaanaa teree |1|ಓ ನನ್ನ ಯಜಮಾನನೇ, ನೀನು ಸರ್ವಜ್ಞ ಮತ್ತು ಸರ್ವಜ್ಞ; ನಾನಕ್: ನಾನು ನಿನ್ನ ಮೌಲ್ಯವನ್ನು ಮೆಚ್ಚಲಿಲ್ಲ, ಪ್ರಭು. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਤੈਡੈ ਸਿਮਰਣਿ ਹਭੁ ਕਿਛੁ ਲਧਮੁ ਬਿਖਮੁ ਨ ਡਿਠਮੁ ਕੋਈ ॥
taiddai simaran habh kichh ladham bikham na ddittham koee |ನಿನ್ನ ಧ್ಯಾನ ಸ್ಮರಣೆಯಿಂದ, ನಾನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಕಂಡುಕೊಂಡಿದ್ದೇನೆ; ನನಗೆ ಏನೂ ಕಷ್ಟವಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਸੁ ਪਤਿ ਰਖੈ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਨਾਨਕ ਮੇਟਿ ਨ ਸਕੈ ਕੋਈ ॥੨॥
jis pat rakhai sachaa saahib naanak mett na sakai koee |2|ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತ ಮಾಸ್ಟರ್ ಯಾರ ಗೌರವವನ್ನು ಉಳಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದಾನೆ - ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರೂ ಅವನನ್ನು ಅವಮಾನಿಸಲು ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹੋਵੈ ਸੁਖੁ ਘਣਾ ਦਯਿ ਧਿਆਇਐ ॥
hovai sukh ghanaa day dhiaaeaai |ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವುದರಿಂದ ದೊಡ್ಡ ಶಾಂತಿ ಸಿಗುತ್ತದೆ.
ਵੰਞੈ ਰੋਗਾ ਘਾਣਿ ਹਰਿ ਗੁਣ ਗਾਇਐ ॥
vanyai rogaa ghaan har gun gaaeaai |ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾ ಬಹುಸಂಖ್ಯೆಯ ರೋಗಗಳು ಮಾಯವಾಗುತ್ತವೆ.
ਅੰਦਰਿ ਵਰਤੈ ਠਾਢਿ ਪ੍ਰਭਿ ਚਿਤਿ ਆਇਐ ॥
andar varatai tthaadt prabh chit aaeaai |ದೇವರು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬಂದಾಗ ಸಂಪೂರ್ಣ ಶಾಂತಿಯು ಒಳಗೆ ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತದೆ.
ਪੂਰਨ ਹੋਵੈ ਆਸ ਨਾਇ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਐ ॥
pooran hovai aas naae man vasaaeaai |ಒಬ್ಬರ ಮನಸ್ಸು ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿದಾಗ ಒಬ್ಬರ ಆಶಯಗಳು ಈಡೇರುತ್ತವೆ.
ਕੋਇ ਨ ਲਗੈ ਬਿਘਨੁ ਆਪੁ ਗਵਾਇਐ ॥
koe na lagai bighan aap gavaaeaai |ಒಬ್ಬನು ತನ್ನ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಿದಾಗ ಯಾವುದೇ ಅಡೆತಡೆಗಳು ಅಡ್ಡಿಯಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਗਿਆਨ ਪਦਾਰਥੁ ਮਤਿ ਗੁਰ ਤੇ ਪਾਇਐ ॥
giaan padaarath mat gur te paaeaai |ಬುದ್ಧಿಯು ಗುರುವಿನಿಂದ ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಜ್ಞಾನದ ಅನುಗ್ರಹವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತದೆ.
ਤਿਨਿ ਪਾਏ ਸਭੇ ਥੋਕ ਜਿਸੁ ਆਪਿ ਦਿਵਾਇਐ ॥
tin paae sabhe thok jis aap divaaeaai |ಅವನು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಸ್ವೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಯಾರಿಗೆ ಭಗವಂತನು ಕೊಡುತ್ತಾನೆ.
ਤੂੰ ਸਭਨਾ ਕਾ ਖਸਮੁ ਸਭ ਤੇਰੀ ਛਾਇਐ ॥੮॥
toon sabhanaa kaa khasam sabh teree chhaaeaai |8|ನೀನೇ ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕರ್ತನೂ ಯಜಮಾನನೂ ಆಗಿರುವೆ; ಎಲ್ಲರೂ ನಿಮ್ಮ ರಕ್ಷಣೆಯಲ್ಲಿದ್ದಾರೆ. ||8||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਦੀ ਤਰੰਦੜੀ ਮੈਡਾ ਖੋਜੁ ਨ ਖੁੰਭੈ ਮੰਝਿ ਮੁਹਬਤਿ ਤੇਰੀ ॥
nadee tarandarree maiddaa khoj na khunbhai manjh muhabat teree |ತೊರೆಯನ್ನು ದಾಟಿ, ನನ್ನ ಕಾಲು ಸಿಲುಕಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ - ನಾನು ನಿನ್ನ ಮೇಲಿನ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ತುಂಬಿದೆ.
ਤਉ ਸਹ ਚਰਣੀ ਮੈਡਾ ਹੀਅੜਾ ਸੀਤਮੁ ਹਰਿ ਨਾਨਕ ਤੁਲਹਾ ਬੇੜੀ ॥੧॥
tau sah charanee maiddaa heearraa seetam har naanak tulahaa berree |1|ಓ ಕರ್ತನೇ, ನನ್ನ ಹೃದಯವು ನಿನ್ನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡಿದೆ; ಭಗವಂತ ನಾನಕರ ತೆಪ್ಪ ಮತ್ತು ದೋಣಿ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੑਾ ਦਿਸੰਦੜਿਆ ਦੁਰਮਤਿ ਵੰਞੈ ਮਿਤ੍ਰ ਅਸਾਡੜੇ ਸੇਈ ॥
jinaa disandarriaa duramat vanyai mitr asaaddarre seee |ಅವರ ದೃಷ್ಟಿಯು ನನ್ನ ದುಷ್ಟಬುದ್ಧಿಯನ್ನು ದೂರಮಾಡುತ್ತದೆ; ಅವರು ನನ್ನ ನಿಜವಾದ ಸ್ನೇಹಿತರು.
ਹਉ ਢੂਢੇਦੀ ਜਗੁ ਸਬਾਇਆ ਜਨ ਨਾਨਕ ਵਿਰਲੇ ਕੇਈ ॥੨॥
hau dtoodtedee jag sabaaeaa jan naanak virale keee |2|ನಾನು ಇಡೀ ಜಗತ್ತನ್ನು ಹುಡುಕಿದೆ; ಓ ಸೇವಕ ನಾನಕ್, ಅಂತಹ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ! ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਆਵੈ ਸਾਹਿਬੁ ਚਿਤਿ ਤੇਰਿਆ ਭਗਤਾ ਡਿਠਿਆ ॥
aavai saahib chit teriaa bhagataa dditthiaa |ಓ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಗುರುವೇ, ನಾನು ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ ನೀವು ನೆನಪಿಗೆ ಬರುತ್ತೀರಿ.
ਮਨ ਕੀ ਕਟੀਐ ਮੈਲੁ ਸਾਧਸੰਗਿ ਵੁਠਿਆ ॥
man kee katteeai mail saadhasang vutthiaa |ನಾನು ಸಾಧ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದಾಗ ನನ್ನ ಮನಸ್ಸಿನ ಕೊಳಕು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਜਨਮ ਮਰਣ ਭਉ ਕਟੀਐ ਜਨ ਕਾ ਸਬਦੁ ਜਪਿ ॥
janam maran bhau katteeai jan kaa sabad jap |ಅವನ ವಿನಯ ಸೇವಕನ ವಾಕ್ಯವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ಜನನ ಮರಣದ ಭಯವು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆ.
ਬੰਧਨ ਖੋਲਨਿੑ ਸੰਤ ਦੂਤ ਸਭਿ ਜਾਹਿ ਛਪਿ ॥
bandhan kholani sant doot sabh jaeh chhap |ಸಂತರು ಬಂಧಗಳನ್ನು ಬಿಚ್ಚುತ್ತಾರೆ, ಮತ್ತು ಎಲ್ಲಾ ದೆವ್ವಗಳನ್ನು ಹೊರಹಾಕಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਤਿਸੁ ਸਿਉ ਲਾਇਨਿੑ ਰੰਗੁ ਜਿਸ ਦੀ ਸਭ ਧਾਰੀਆ ॥
tis siau laaeini rang jis dee sabh dhaareea |ಇಡೀ ವಿಶ್ವವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಆತನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸಲು ಅವು ನಮ್ಮನ್ನು ಪ್ರೇರೇಪಿಸುತ್ತವೆ.
ਊਚੀ ਹੂੰ ਊਚਾ ਥਾਨੁ ਅਗਮ ਅਪਾਰੀਆ ॥
aoochee hoon aoochaa thaan agam apaareea |ದುರ್ಗಮವೂ ಅನಂತವೂ ಆದ ಭಗವಂತನ ಆಸನವು ಅತ್ಯುನ್ನತವಾದದ್ದು.
ਰੈਣਿ ਦਿਨਸੁ ਕਰ ਜੋੜਿ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਧਿਆਈਐ ॥
rain dinas kar jorr saas saas dhiaaeeai |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ನಿಮ್ಮ ಅಂಗೈಗಳನ್ನು ಒಟ್ಟಿಗೆ ಒತ್ತಿ, ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ, ಅವನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸಿ.
ਜਾ ਆਪੇ ਹੋਇ ਦਇਆਲੁ ਤਾਂ ਭਗਤ ਸੰਗੁ ਪਾਈਐ ॥੯॥
jaa aape hoe deaal taan bhagat sang paaeeai |9|ಯಾವಾಗ ಭಗವಂತನು ದಯಾಮಯನಾಗುತ್ತಾನೋ, ಆಗ ನಾವು ಆತನ ಭಕ್ತರ ಸಮಾಜವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇವೆ. ||9||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਬਾਰਿ ਵਿਡਾਨੜੈ ਹੁੰਮਸ ਧੁੰਮਸ ਕੂਕਾ ਪਈਆ ਰਾਹੀ ॥
baar viddaanarrai hunmas dhunmas kookaa peea raahee |ಪ್ರಪಂಚದ ಈ ಅದ್ಭುತ ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಅವ್ಯವಸ್ಥೆ ಮತ್ತು ಗೊಂದಲವಿದೆ; ಹೆದ್ದಾರಿಗಳಿಂದ ಕೂಗುಗಳು ಹೊರಹೊಮ್ಮುತ್ತವೆ.
ਤਉ ਸਹ ਸੇਤੀ ਲਗੜੀ ਡੋਰੀ ਨਾਨਕ ਅਨਦ ਸੇਤੀ ਬਨੁ ਗਾਹੀ ॥੧॥
tau sah setee lagarree ddoree naanak anad setee ban gaahee |1|ನಾನು ನಿನ್ನನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಿದ್ದೇನೆ, ಓ ನನ್ನ ಪತಿ ಪ್ರಭು; ಓ ನಾನಕ್, ನಾನು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಕಾಡನ್ನು ದಾಟುತ್ತೇನೆ. ||1||
ਮਃ ੫ ॥
mahalaa 5 |ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਚੀ ਬੈਸਕ ਤਿਨੑਾ ਸੰਗਿ ਜਿਨ ਸੰਗਿ ਜਪੀਐ ਨਾਉ ॥
sachee baisak tinaa sang jin sang japeeai naau |ಭಗವಂತನ ನಾಮಸ್ಮರಣೆ ಮಾಡುವವರ ಸಹವಾಸವೇ ನಿಜವಾದ ಸಮಾಜ.
ਤਿਨੑ ਸੰਗਿ ਸੰਗੁ ਨ ਕੀਚਈ ਨਾਨਕ ਜਿਨਾ ਆਪਣਾ ਸੁਆਉ ॥੨॥
tina sang sang na keechee naanak jinaa aapanaa suaau |2|ಓ ನಾನಕ್, ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಹಿತಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಮಾತ್ರ ನೋಡುವವರೊಂದಿಗೆ ಸಹವಾಸ ಮಾಡಬೇಡಿ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਸਾ ਵੇਲਾ ਪਰਵਾਣੁ ਜਿਤੁ ਸਤਿਗੁਰੁ ਭੇਟਿਆ ॥
saa velaa paravaan jit satigur bhettiaa |ಒಬ್ಬನು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾದ ಸಮಯವು ಅನುಮೋದಿತವಾಗಿದೆ.
ਹੋਆ ਸਾਧੂ ਸੰਗੁ ਫਿਰਿ ਦੂਖ ਨ ਤੇਟਿਆ ॥
hoaa saadhoo sang fir dookh na tettiaa |ಸಾಧ್ ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿ ಸೇರಿ ಮತ್ತೆ ನೋವು ಅನುಭವಿಸುವುದಿಲ್ಲ.
ਪਾਇਆ ਨਿਹਚਲੁ ਥਾਨੁ ਫਿਰਿ ਗਰਭਿ ਨ ਲੇਟਿਆ ॥
paaeaa nihachal thaan fir garabh na lettiaa |ಅವನು ಶಾಶ್ವತ ಸ್ಥಾನವನ್ನು ಪಡೆದಾಗ, ಅವನು ಮತ್ತೆ ಗರ್ಭವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ.
ਨਦਰੀ ਆਇਆ ਇਕੁ ਸਗਲ ਬ੍ਰਹਮੇਟਿਆ ॥
nadaree aaeaa ik sagal brahamettiaa |ಅವನು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಒಬ್ಬನೇ ದೇವರನ್ನು ನೋಡಲು ಬರುತ್ತಾನೆ.
ਤਤੁ ਗਿਆਨੁ ਲਾਇ ਧਿਆਨੁ ਦ੍ਰਿਸਟਿ ਸਮੇਟਿਆ ॥
tat giaan laae dhiaan drisatt samettiaa |ಅವನು ತನ್ನ ಧ್ಯಾನವನ್ನು ಆಧ್ಯಾತ್ಮಿಕ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಸಾರದ ಮೇಲೆ ಕೇಂದ್ರೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಇತರ ದೃಶ್ಯಗಳಿಂದ ತನ್ನ ಗಮನವನ್ನು ಹಿಂತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਸਭੋ ਜਪੀਐ ਜਾਪੁ ਜਿ ਮੁਖਹੁ ਬੋਲੇਟਿਆ ॥
sabho japeeai jaap ji mukhahu bolettiaa |ಎಲ್ಲಾ ಕೀರ್ತನೆಗಳನ್ನು ತನ್ನ ಬಾಯಿಯಿಂದ ಜಪಿಸುವವರಿಂದ ಜಪಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਹੁਕਮੇ ਬੁਝਿ ਨਿਹਾਲੁ ਸੁਖਿ ਸੁਖੇਟਿਆ ॥
hukame bujh nihaal sukh sukhettiaa |ಭಗವಂತನ ಆಜ್ಞೆಯ ಹುಕಮ್ ಅನ್ನು ಅರಿತುಕೊಂಡು, ಅವನು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನು ಶಾಂತಿ ಮತ್ತು ಶಾಂತಿಯಿಂದ ತುಂಬುತ್ತಾನೆ.
ਪਰਖਿ ਖਜਾਨੈ ਪਾਏ ਸੇ ਬਹੁੜਿ ਨ ਖੋਟਿਆ ॥੧੦॥
parakh khajaanai paae se bahurr na khottiaa |10|ಪರೀಕ್ಷಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಖಜಾನೆಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸಲ್ಪಟ್ಟವರು ಮತ್ತೆ ನಕಲಿ ಎಂದು ಘೋಷಿಸಲ್ಪಡುವುದಿಲ್ಲ. ||10||
ਸਲੋਕੁ ਮਃ ੫ ॥
salok mahalaa 5 |ಸಲೋಕ್, ಐದನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਵਿਛੋਹੇ ਜੰਬੂਰ ਖਵੇ ਨ ਵੰਞਨਿ ਗਾਖੜੇ ॥
vichhohe janboor khave na vanyan gaakharre |ಪ್ರತ್ಯೇಕತೆಯ ಪಿಂಕರ್ಗಳು ಸಹಿಸಿಕೊಳ್ಳಲು ತುಂಬಾ ನೋವಿನಿಂದ ಕೂಡಿದೆ.
ਜੇ ਸੋ ਧਣੀ ਮਿਲੰਨਿ ਨਾਨਕ ਸੁਖ ਸੰਬੂਹ ਸਚੁ ॥੧॥
je so dhanee milan naanak sukh sanbooh sach |1|ಮೇಷ್ಟ್ರು ನನ್ನನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ಬಂದಿದ್ದರೆ! ಓ ನಾನಕ್, ಆಗ ನಾನು ಎಲ್ಲಾ ನಿಜವಾದ ಸೌಕರ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೇನೆ. ||1||