ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 854
ਜਨ ਨਾਨਕ ਕੈ ਵਲਿ ਹੋਆ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਹਰਿ ਸਜਣ ਪੁਰਖੁ ਸੁਜਾਨੁ ॥
jan naanak kai val hoaa meraa suaamee har sajan purakh sujaan |ನನ್ನ ಪ್ರಭು ಮತ್ತು ಯಜಮಾನ ಸೇವಕ ನಾನಕ್ನ ಪರವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಸರ್ವಶಕ್ತ ಮತ್ತು ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ತಿಳಿದಿರುವ ದೇವರು ನನ್ನ ಉತ್ತಮ ಸ್ನೇಹಿತ.
ਪਉਦੀ ਭਿਤਿ ਦੇਖਿ ਕੈ ਸਭਿ ਆਇ ਪਏ ਸਤਿਗੁਰ ਕੀ ਪੈਰੀ ਲਾਹਿਓਨੁ ਸਭਨਾ ਕਿਅਹੁ ਮਨਹੁ ਗੁਮਾਨੁ ॥੧੦॥
paudee bhit dekh kai sabh aae pe satigur kee pairee laahion sabhanaa kiahu manahu gumaan |10|ಅನ್ನವನ್ನು ಹಂಚುತ್ತಿದ್ದುದನ್ನು ಕಂಡು ಎಲ್ಲರೂ ಬಂದು ತಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಅಹಂಕಾರದ ಗರ್ವವನ್ನು ತೊಲಗಿಸಿ ಶುದ್ದೀಕರಿಸಿದ ಸಾಕ್ಷಾತ್ ಗುರುವಿನ ಪಾದಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದರು. ||10||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੧ ॥
salok mahalaa 1 |ಸಲೋಕ್, ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਕੋਈ ਵਾਹੇ ਕੋ ਲੁਣੈ ਕੋ ਪਾਏ ਖਲਿਹਾਨਿ ॥
koee vaahe ko lunai ko paae khalihaan |ಒಬ್ಬನು ಬೀಜವನ್ನು ನೆಡುತ್ತಾನೆ, ಇನ್ನೊಬ್ಬನು ಬೆಳೆಯನ್ನು ಕೊಯ್ಲು ಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಮತ್ತೊಬ್ಬನು ಹೊಲದಿಂದ ಧಾನ್ಯವನ್ನು ಹೊಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਏਵ ਨ ਜਾਪਈ ਕੋਈ ਖਾਇ ਨਿਦਾਨਿ ॥੧॥
naanak ev na jaapee koee khaae nidaan |1|ಓ ನಾನಕ್, ಅಂತಿಮವಾಗಿ ಯಾರು ಧಾನ್ಯವನ್ನು ತಿನ್ನುತ್ತಾರೆ ಎಂಬುದು ತಿಳಿದಿಲ್ಲ. ||1||
ਮਃ ੧ ॥
mahalaa 1 |ಮೊದಲ ಮೆಹಲ್:
ਜਿਸੁ ਮਨਿ ਵਸਿਆ ਤਰਿਆ ਸੋਇ ॥
jis man vasiaa tariaa soe |ಯಾರ ಮನಸ್ಸಿನೊಳಗೆ ಭಗವಂತ ನೆಲೆಸಿರುವನೋ ಅವನು ಮಾತ್ರ ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಸಾಗಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਜੋ ਭਾਵੈ ਸੋ ਹੋਇ ॥੨॥
naanak jo bhaavai so hoe |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅದು ಮಾತ್ರ ಸಂಭವಿಸುತ್ತದೆ, ಅದು ಅವನ ಇಚ್ಛೆಗೆ ಸಂತೋಷವಾಗುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਦਇਆਲਿ ਸਾਗਰੁ ਤਾਰਿਆ ॥
paarabraham deaal saagar taariaa |ಕರುಣಾಮಯಿ ಪರಮಾತ್ಮನು ನನ್ನನ್ನು ವಿಶ್ವ-ಸಾಗರದಾದ್ಯಂತ ಸಾಗಿಸಿದ್ದಾನೆ.
ਗੁਰਿ ਪੂਰੈ ਮਿਹਰਵਾਨਿ ਭਰਮੁ ਭਉ ਮਾਰਿਆ ॥
gur poorai miharavaan bharam bhau maariaa |ಸಹಾನುಭೂತಿಯುಳ್ಳ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಗುರುವು ನನ್ನ ಅನುಮಾನಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಭಯಗಳನ್ನು ಹೋಗಲಾಡಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ਕਾਮ ਕ੍ਰੋਧੁ ਬਿਕਰਾਲੁ ਦੂਤ ਸਭਿ ਹਾਰਿਆ ॥
kaam krodh bikaraal doot sabh haariaa |ಅತೃಪ್ತ ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ ಮತ್ತು ಪರಿಹರಿಸಲಾಗದ ಕೋಪ, ಭಯಾನಕ ರಾಕ್ಷಸರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ನಾಶವಾಗಿದ್ದಾರೆ.
ਅੰਮ੍ਰਿਤ ਨਾਮੁ ਨਿਧਾਨੁ ਕੰਠਿ ਉਰਿ ਧਾਰਿਆ ॥
amrit naam nidhaan kantth ur dhaariaa |ನನ್ನ ಕಂಠ ಮತ್ತು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅಮೃತ ನಾಮದ ನಿಧಿಯನ್ನು ಪ್ರತಿಷ್ಠಾಪಿಸಿದ್ದೇನೆ.
ਨਾਨਕ ਸਾਧੂ ਸੰਗਿ ਜਨਮੁ ਮਰਣੁ ਸਵਾਰਿਆ ॥੧੧॥
naanak saadhoo sang janam maran savaariaa |11|ಓ ನಾನಕ್, ಸಾಧ್ ಸಂಗತದಲ್ಲಿ, ಪವಿತ್ರ ಕಂಪನಿ, ನನ್ನ ಹುಟ್ಟು ಮತ್ತು ಮರಣವನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸಲಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಪುನಃ ಪಡೆದುಕೊಳ್ಳಲಾಗಿದೆ. ||11||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੑੀ ਨਾਮੁ ਵਿਸਾਰਿਆ ਕੂੜੇ ਕਹਣ ਕਹੰਨਿੑ ॥
jinaee naam visaariaa koorre kahan kahani |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತವರು ಸುಳ್ಳು ಎಂದು ಹೇಳಲಾಗುತ್ತದೆ.
ਪੰਚ ਚੋਰ ਤਿਨਾ ਘਰੁ ਮੁਹਨਿੑ ਹਉਮੈ ਅੰਦਰਿ ਸੰਨਿੑ ॥
panch chor tinaa ghar muhani haumai andar sani |ಐದು ಕಳ್ಳರು ತಮ್ಮ ಮನೆಗಳನ್ನು ಲೂಟಿ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅಹಂಕಾರವು ಒಡೆಯುತ್ತದೆ.
ਸਾਕਤ ਮੁਠੇ ਦੁਰਮਤੀ ਹਰਿ ਰਸੁ ਨ ਜਾਣੰਨਿੑ ॥
saakat mutthe duramatee har ras na jaanani |ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ದುಷ್ಟ-ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ವಂಚನೆಗೊಳಗಾಗುತ್ತಾರೆ; ಅವರು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ.
ਜਿਨੑੀ ਅੰਮ੍ਰਿਤੁ ਭਰਮਿ ਲੁਟਾਇਆ ਬਿਖੁ ਸਿਉ ਰਚਹਿ ਰਚੰਨਿੑ ॥
jinaee amrit bharam luttaaeaa bikh siau racheh rachani |ಸಂದೇಹದ ಮೂಲಕ ಅಮೃತದ ಅಮೃತವನ್ನು ಕಳೆದುಕೊಳ್ಳುವವರು ಭ್ರಷ್ಟಾಚಾರದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿ ಹೋಗುತ್ತಾರೆ.
ਦੁਸਟਾ ਸੇਤੀ ਪਿਰਹੜੀ ਜਨ ਸਿਉ ਵਾਦੁ ਕਰੰਨਿੑ ॥
dusattaa setee piraharree jan siau vaad karani |ಅವರು ದುಷ್ಟರೊಂದಿಗೆ ಸ್ನೇಹ ಬೆಳೆಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರೊಂದಿಗೆ ವಾದಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਨਾਨਕ ਸਾਕਤ ਨਰਕ ਮਹਿ ਜਮਿ ਬਧੇ ਦੁਖ ਸਹੰਨਿੑ ॥
naanak saakat narak meh jam badhe dukh sahani |ಓ ನಾನಕ್, ನಂಬಿಕೆಯಿಲ್ಲದ ಸಿನಿಕರು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕರಿಂದ ಬಂಧಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಮತ್ತು ಮೂಗು ಮುಚ್ಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ನರಕದಲ್ಲಿ ಸಂಕಟವನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ.
ਪਇਐ ਕਿਰਤਿ ਕਮਾਵਦੇ ਜਿਵ ਰਾਖਹਿ ਤਿਵੈ ਰਹੰਨਿੑ ॥੧॥
peaai kirat kamaavade jiv raakheh tivai rahani |1|ಅವರು ಮೊದಲು ಮಾಡಿದ ಕ್ರಿಯೆಗಳ ಕರ್ಮದ ಪ್ರಕಾರ ಕಾರ್ಯನಿರ್ವಹಿಸುತ್ತಾರೆ; ಕರ್ತನು ಅವರನ್ನು ಕಾಪಾಡಿದಂತೆ ಅವರು ಜೀವಿಸುತ್ತಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਜਿਨੑੀ ਸਤਿਗੁਰੁ ਸੇਵਿਆ ਤਾਣੁ ਨਿਤਾਣੇ ਤਿਸੁ ॥
jinaee satigur seviaa taan nitaane tis |ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಸೇವೆ ಮಾಡುವವರು ಶಕ್ತಿಹೀನರಿಂದ ಶಕ್ತಿಶಾಲಿಗಳಾಗಿ ರೂಪಾಂತರಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ.
ਸਾਸਿ ਗਿਰਾਸਿ ਸਦਾ ਮਨਿ ਵਸੈ ਜਮੁ ਜੋਹਿ ਨ ਸਕੈ ਤਿਸੁ ॥
saas giraas sadaa man vasai jam johi na sakai tis |ಪ್ರತಿ ಉಸಿರು ಮತ್ತು ಆಹಾರದ ತುಣುಕಿನೊಂದಿಗೆ, ಭಗವಂತ ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಸಾವಿನ ಸಂದೇಶವಾಹಕನು ಅವರನ್ನು ನೋಡಲು ಸಹ ಸಾಧ್ಯವಿಲ್ಲ.
ਹਿਰਦੈ ਹਰਿ ਹਰਿ ਨਾਮ ਰਸੁ ਕਵਲਾ ਸੇਵਕਿ ਤਿਸੁ ॥
hiradai har har naam ras kavalaa sevak tis |ಭಗವಂತನ ಹೆಸರು, ಹರ್, ಹರ್, ಅವರ ಹೃದಯವನ್ನು ತುಂಬುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಮಾಯೆ ಅವರ ಸೇವಕ.
ਹਰਿ ਦਾਸਾ ਕਾ ਦਾਸੁ ਹੋਇ ਪਰਮ ਪਦਾਰਥੁ ਤਿਸੁ ॥
har daasaa kaa daas hoe param padaarath tis |ಭಗವಂತನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮನಾಗುವವನು ದೊಡ್ಡ ಸಂಪತ್ತನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਮਨਿ ਤਨਿ ਜਿਸੁ ਪ੍ਰਭੁ ਵਸੈ ਹਉ ਸਦ ਕੁਰਬਾਣੈ ਤਿਸੁ ॥
naanak man tan jis prabh vasai hau sad kurabaanai tis |ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹದಲ್ಲಿ ದೇವರು ನೆಲೆಸಿರುವನೋ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ನಾನು ಎಂದೆಂದಿಗೂ ತ್ಯಾಗ.
ਜਿਨੑ ਕਉ ਪੂਰਬਿ ਲਿਖਿਆ ਰਸੁ ਸੰਤ ਜਨਾ ਸਿਉ ਤਿਸੁ ॥੨॥
jina kau poorab likhiaa ras sant janaa siau tis |2|ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿರ್ಧರಿತ ಹಣೆಬರಹವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನು ಮಾತ್ರ ವಿನಮ್ರ ಸಂತರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜੋ ਬੋਲੇ ਪੂਰਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਸੋ ਪਰਮੇਸਰਿ ਸੁਣਿਆ ॥
jo bole pooraa satiguroo so paramesar suniaa |ಪರಿಪೂರ್ಣ ನಿಜವಾದ ಗುರು ಏನು ಹೇಳಿದರೂ, ಪರಮಾತ್ಮನು ಕೇಳುತ್ತಾನೆ.
ਸੋਈ ਵਰਤਿਆ ਜਗਤ ਮਹਿ ਘਟਿ ਘਟਿ ਮੁਖਿ ਭਣਿਆ ॥
soee varatiaa jagat meh ghatt ghatt mukh bhaniaa |ಇದು ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ವ್ಯಾಪಿಸುತ್ತದೆ, ಮತ್ತು ಅದು ಪ್ರತಿಯೊಂದು ಜೀವಿಗಳ ಬಾಯಿಯ ಮೇಲೆ ಇರುತ್ತದೆ.
ਬਹੁਤੁ ਵਡਿਆਈਆ ਸਾਹਿਬੈ ਨਹ ਜਾਹੀ ਗਣੀਆ ॥
bahut vaddiaaeea saahibai nah jaahee ganeea |ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಗಳು ಹಲವಾರು, ಅವುಗಳನ್ನು ಎಣಿಸಲಾಗುವುದಿಲ್ಲ.
ਸਚੁ ਸਹਜੁ ਅਨਦੁ ਸਤਿਗੁਰੂ ਪਾਸਿ ਸਚੀ ਗੁਰ ਮਣੀਆ ॥
sach sahaj anad satiguroo paas sachee gur maneea |ಸತ್ಯ, ಸಮಚಿತ್ತ ಮತ್ತು ಆನಂದವು ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನಲ್ಲಿ ಉಳಿದಿದೆ; ಗುರುವು ಸತ್ಯದ ರತ್ನವನ್ನು ದಯಪಾಲಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਸੰਤ ਸਵਾਰੇ ਪਾਰਬ੍ਰਹਮਿ ਸਚੇ ਜਿਉ ਬਣਿਆ ॥੧੨॥
naanak sant savaare paarabraham sache jiau baniaa |12|ಓ ನಾನಕ್, ಪರಮಾತ್ಮನಾದ ದೇವರು ಸಂತರನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವರು ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನಂತೆ ಆಗುತ್ತಾರೆ. ||12||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਅਪਣਾ ਆਪੁ ਨ ਪਛਾਣਈ ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਜਾਤਾ ਦੂਰਿ ॥
apanaa aap na pachhaanee har prabh jaataa door |ಅವನು ತನ್ನನ್ನು ತಾನೇ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ; ಭಗವಂತ ದೇವರು ದೂರದಲ್ಲಿದ್ದಾನೆಂದು ಅವನು ನಂಬುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰ ਕੀ ਸੇਵਾ ਵਿਸਰੀ ਕਿਉ ਮਨੁ ਰਹੈ ਹਜੂਰਿ ॥
gur kee sevaa visaree kiau man rahai hajoor |ಗುರುವಿನ ಸೇವೆಯನ್ನು ಮರೆಯುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ಸನ್ನಿಧಿಯಲ್ಲಿ ಹೇಗೆ ಉಳಿಯುತ್ತದೆ?
ਮਨਮੁਖਿ ਜਨਮੁ ਗਵਾਇਆ ਝੂਠੈ ਲਾਲਚਿ ਕੂਰਿ ॥
manamukh janam gavaaeaa jhootthai laalach koor |ಸ್ವಯಂ ಇಚ್ಛಾಶಕ್ತಿಯುಳ್ಳ ಮನ್ಮುಖನು ನಿಷ್ಪ್ರಯೋಜಕ ದುರಾಶೆ ಮತ್ತು ಸುಳ್ಳುತನದಲ್ಲಿ ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ವ್ಯರ್ಥಮಾಡುತ್ತಾನೆ.
ਨਾਨਕ ਬਖਸਿ ਮਿਲਾਇਅਨੁ ਸਚੈ ਸਬਦਿ ਹਦੂਰਿ ॥੧॥
naanak bakhas milaaeian sachai sabad hadoor |1|ಓ ನಾನಕ್, ಭಗವಂತ ಕ್ಷಮಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವರನ್ನು ತನ್ನೊಂದಿಗೆ ಬೆಸೆಯುತ್ತಾನೆ; ಶಾಬಾದ್ನ ನಿಜವಾದ ಪದದ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಯಾವಾಗಲೂ ಪ್ರಸ್ತುತವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਹਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਸਚਾ ਸੋਹਿਲਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਨਾਮੁ ਗੋਵਿੰਦੁ ॥
har prabh sachaa sohilaa guramukh naam govind |ಕರ್ತನಾದ ದೇವರ ಸ್ತುತಿ ನಿಜ; ಗುರುಮುಖನು ಬ್ರಹ್ಮಾಂಡದ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਅਨਦਿਨੁ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਣਾ ਹਰਿ ਜਪਿਆ ਮਨਿ ਆਨੰਦੁ ॥
anadin naam salaahanaa har japiaa man aanand |ಹಗಲಿರುಳು ನಾಮವನ್ನು ಸ್ತುತಿಸುತ್ತಾ, ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ಮನಸ್ಸು ಆನಂದಮಯವಾಗುತ್ತದೆ.
ਵਡਭਾਗੀ ਹਰਿ ਪਾਇਆ ਪੂਰਨੁ ਪਰਮਾਨੰਦੁ ॥
vaddabhaagee har paaeaa pooran paramaanand |ಮಹಾ ಸೌಭಾಗ್ಯದಿಂದ ನಾನು ಪರಮ ಆನಂದದ ಪರಿಪೂರ್ಣ ಸಾಕಾರ ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಂಡೆ.
ਜਨ ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਸਲਾਹਿਆ ਬਹੁੜਿ ਨ ਮਨਿ ਤਨਿ ਭੰਗੁ ॥੨॥
jan naanak naam salaahiaa bahurr na man tan bhang |2|ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ನಾಮ್ ಅನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾನೆ; ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಮತ್ತು ದೇಹವು ಎಂದಿಗೂ ಛಿದ್ರವಾಗುವುದಿಲ್ಲ. ||2||