ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್

ಪುಟ - 1309

ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਹਰਿ ਜੀਉ ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਨਾਮਿ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥

kripaa kripaa kripaa kar har jeeo kar kirapaa naam lagaavaigo |

ಕರುಣೆ, ಕರುಣೆ, ಕರುಣೆ - ಓ ಪ್ರಿಯ ಕರ್ತನೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯನ್ನು ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸುರಿಯಿರಿ ಮತ್ತು ನನ್ನನ್ನು ನಿನ್ನ ಹೆಸರಿಗೆ ಜೋಡಿಸಿ.

ਕਰਿ ਕਿਰਪਾ ਸਤਿਗੁਰੂ ਮਿਲਾਵਹੁ ਮਿਲਿ ਸਤਿਗੁਰ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈਗੋ ॥੧॥

kar kirapaa satiguroo milaavahu mil satigur naam dhiaavaigo |1|

ದಯವಿಟ್ಟು ಕರುಣಾಮಯಿಯಾಗಿರಿ ಮತ್ತು ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಲು ನನ್ನನ್ನು ಕರೆದೊಯ್ಯಿರಿ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಭೇಟಿಯಾಗಿ, ನಾನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||

ਜਨਮ ਜਨਮ ਕੀ ਹਉਮੈ ਮਲੁ ਲਾਗੀ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਮਲੁ ਲਹਿ ਜਾਵੈਗੋ ॥

janam janam kee haumai mal laagee mil sangat mal leh jaavaigo |

ಲೆಕ್ಕವಿಲ್ಲದಷ್ಟು ಅವತಾರಗಳಿಂದ ಅಹಂಕಾರದ ಕೊಳಕು ನನಗೆ ಅಂಟಿಕೊಳ್ಳುತ್ತದೆ; ಸಂಗತ್, ಪವಿತ್ರ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರುವುದು, ಈ ಕೊಳಕು ತೊಳೆಯಲ್ಪಡುತ್ತದೆ.

ਜਿਉ ਲੋਹਾ ਤਰਿਓ ਸੰਗਿ ਕਾਸਟ ਲਗਿ ਸਬਦਿ ਗੁਰੂ ਹਰਿ ਪਾਵੈਗੋ ॥੨॥

jiau lohaa tario sang kaasatt lag sabad guroo har paavaigo |2|

ಕಬ್ಬಿಣವನ್ನು ಮರಕ್ಕೆ ಜೋಡಿಸಿದರೆ ಅದು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಒಯ್ಯಲ್ಪಟ್ಟಂತೆ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಅಂಟಿಕೊಂಡವನು ಭಗವಂತನನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ. ||2||

ਸੰਗਤਿ ਸੰਤ ਮਿਲਹੁ ਸਤਸੰਗਤਿ ਮਿਲਿ ਸੰਗਤਿ ਹਰਿ ਰਸੁ ਆਵੈਗੋ ॥

sangat sant milahu satasangat mil sangat har ras aavaigo |

ಸಂತರ ಸಮಾಜವನ್ನು ಸೇರುವುದು, ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯನ್ನು ಸೇರುವುದು, ನೀವು ಭಗವಂತನ ಭವ್ಯವಾದ ಸಾರವನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸಲು ಬರುತ್ತೀರಿ.

ਬਿਨੁ ਸੰਗਤਿ ਕਰਮ ਕਰੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ਕਢਿ ਪਾਣੀ ਚੀਕੜੁ ਪਾਵੈਗੋ ॥੩॥

bin sangat karam karai abhimaanee kadt paanee cheekarr paavaigo |3|

ಆದರೆ ಸಂಗತಕ್ಕೆ ಸೇರದೆ, ಅಹಂಕಾರದ ಅಹಂಕಾರದಲ್ಲಿ ಕಾರ್ಯಗಳನ್ನು ಮಾಡುವುದು ಶುದ್ಧ ನೀರನ್ನು ಹೊರತೆಗೆದು ಕೆಸರಿನಲ್ಲಿ ಎಸೆದಂತೆ. ||3||

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੇ ਹਰਿ ਰਖਵਾਰੇ ਜਨ ਹਰਿ ਰਸੁ ਮੀਠ ਲਗਾਵੈਗੋ ॥

bhagat janaa ke har rakhavaare jan har ras meetth lagaavaigo |

ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಭಕ್ತರ ರಕ್ಷಕ ಮತ್ತು ಉಳಿಸುವ ಕೃಪೆ. ಭಗವಂತನ ಉತ್ಕೃಷ್ಟ ಸಾರವು ಈ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳಿಗೆ ತುಂಬಾ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ತೋರುತ್ತದೆ.

ਖਿਨੁ ਖਿਨੁ ਨਾਮੁ ਦੇਇ ਵਡਿਆਈ ਸਤਿਗੁਰ ਉਪਦੇਸਿ ਸਮਾਵੈਗੋ ॥੪॥

khin khin naam dee vaddiaaee satigur upades samaavaigo |4|

ಪ್ರತಿ ಕ್ಷಣವೂ, ಅವರು ನಾಮದ ಅದ್ಭುತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠತೆಯಿಂದ ಆಶೀರ್ವದಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ; ನಿಜವಾದ ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಮೂಲಕ, ಅವರು ಅವನಲ್ಲಿ ಲೀನವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||4||

ਭਗਤ ਜਨਾ ਕਉ ਸਦਾ ਨਿਵਿ ਰਹੀਐ ਜਨ ਨਿਵਹਿ ਤਾ ਫਲ ਗੁਨ ਪਾਵੈਗੋ ॥

bhagat janaa kau sadaa niv raheeai jan niveh taa fal gun paavaigo |

ವಿನಮ್ರ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಆಳವಾದ ಗೌರವದಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ; ನೀವು ಆ ವಿನಯವಂತರಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿದರೆ, ನೀವು ಪುಣ್ಯದ ಫಲವನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.

ਜੋ ਨਿੰਦਾ ਦੁਸਟ ਕਰਹਿ ਭਗਤਾ ਕੀ ਹਰਨਾਖਸ ਜਿਉ ਪਚਿ ਜਾਵੈਗੋ ॥੫॥

jo nindaa dusatt kareh bhagataa kee haranaakhas jiau pach jaavaigo |5|

ಭಕ್ತರನ್ನು ನಿಂದಿಸುವ ದುಷ್ಟ ಶತ್ರುಗಳು ಹರ್ನಾಕಾಶದಂತೆ ನಾಶವಾಗುತ್ತಾರೆ. ||5||

ਬ੍ਰਹਮ ਕਮਲ ਪੁਤੁ ਮੀਨ ਬਿਆਸਾ ਤਪੁ ਤਾਪਨ ਪੂਜ ਕਰਾਵੈਗੋ ॥

braham kamal put meen biaasaa tap taapan pooj karaavaigo |

ಕಮಲದ ಮಗ ಬ್ರಹ್ಮ ಮತ್ತು ಮೀನಿನ ಮಗ ವ್ಯಾಸರು ಕಠಿಣ ತಪಸ್ಸು ಮಾಡಿ ಪೂಜಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು.

ਜੋ ਜੋ ਭਗਤੁ ਹੋਇ ਸੋ ਪੂਜਹੁ ਭਰਮਨ ਭਰਮੁ ਚੁਕਾਵੈਗੋ ॥੬॥

jo jo bhagat hoe so poojahu bharaman bharam chukaavaigo |6|

ಭಕ್ತ ಯಾರೇ ಆಗಿರಲಿ - ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಪೂಜಿಸಿ ಆರಾಧಿಸಿ. ನಿಮ್ಮ ಅನುಮಾನಗಳು ಮತ್ತು ಮೂಢನಂಬಿಕೆಗಳನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕಲು. ||6||

ਜਾਤ ਨਜਾਤਿ ਦੇਖਿ ਮਤ ਭਰਮਹੁ ਸੁਕ ਜਨਕ ਪਗੀਂ ਲਗਿ ਧਿਆਵੈਗੋ ॥

jaat najaat dekh mat bharamahu suk janak pageen lag dhiaavaigo |

ಉನ್ನತ ಮತ್ತು ಕೆಳಮಟ್ಟದ ಸಾಮಾಜಿಕ ವರ್ಗದ ನೋಟದಿಂದ ಮೂರ್ಖರಾಗಬೇಡಿ. ಸುಕ್ ದೇವ್ ಜನಕನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ನಮಸ್ಕರಿಸಿ, ಧ್ಯಾನಿಸಿದನು.

ਜੂਠਨ ਜੂਠਿ ਪਈ ਸਿਰ ਊਪਰਿ ਖਿਨੁ ਮਨੂਆ ਤਿਲੁ ਨ ਡੁਲਾਵੈਗੋ ॥੭॥

jootthan jootth pee sir aoopar khin manooaa til na ddulaavaigo |7|

ಜನಕನು ಸುಕ್ ದೇವ್‌ನ ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಎಂಜಲು ಮತ್ತು ಕಸವನ್ನು ಎಸೆದರೂ, ಅವನ ಮನಸ್ಸು ಒಂದು ಕ್ಷಣವೂ ಕದಲಲಿಲ್ಲ. ||7||

ਜਨਕ ਜਨਕ ਬੈਠੇ ਸਿੰਘਾਸਨਿ ਨਉ ਮੁਨੀ ਧੂਰਿ ਲੈ ਲਾਵੈਗੋ ॥

janak janak baitthe singhaasan nau munee dhoor lai laavaigo |

ಜನಕನು ತನ್ನ ರಾಜ ಸಿಂಹಾಸನದ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಒಂಬತ್ತು ಋಷಿಗಳ ಧೂಳನ್ನು ತನ್ನ ಹಣೆಗೆ ಹಚ್ಚಿದನು.

ਨਾਨਕ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਿ ਠਾਕੁਰ ਮੈ ਦਾਸਨਿ ਦਾਸ ਕਰਾਵੈਗੋ ॥੮॥੨॥

naanak kripaa kripaa kar tthaakur mai daasan daas karaavaigo |8|2|

ಓ ನನ್ನ ಕರ್ತನೇ ಮತ್ತು ಒಡೆಯನೇ, ದಯವಿಟ್ಟು ನಾನಕ್‌ನನ್ನು ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಧಾರೆಯೆರೆಯಿರಿ; ಅವನನ್ನು ನಿನ್ನ ಗುಲಾಮರ ಗುಲಾಮನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡು. ||8||2||

ਕਾਨੜਾ ਮਹਲਾ ੪ ॥

kaanarraa mahalaa 4 |

ಕನ್ರಾ, ನಾಲ್ಕನೇ ಮೆಹ್ಲ್:

ਮਨੁ ਗੁਰਮਤਿ ਰਸਿ ਗੁਨ ਗਾਵੈਗੋ ॥

man guramat ras gun gaavaigo |

ಓ ಮನಸ್ಸೇ, ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳನ್ನು ಅನುಸರಿಸಿ ಮತ್ತು ಸಂತೋಷದಿಂದ ದೇವರ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡಿರಿ.

ਜਿਹਵਾ ਏਕ ਹੋਇ ਲਖ ਕੋਟੀ ਲਖ ਕੋਟੀ ਕੋਟਿ ਧਿਆਵੈਗੋ ॥੧॥ ਰਹਾਉ ॥

jihavaa ek hoe lakh kottee lakh kottee kott dhiaavaigo |1| rahaau |

ನನ್ನ ಒಂದು ನಾಲಿಗೆ ನೂರಾರು ಸಾವಿರ ಮತ್ತು ಮಿಲಿಯನ್ ಆಗಿದ್ದರೆ, ನಾನು ಅವನನ್ನು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಮತ್ತು ಲಕ್ಷಾಂತರ ಬಾರಿ ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ. ||1||ವಿರಾಮ||

ਸਹਸ ਫਨੀ ਜਪਿਓ ਸੇਖਨਾਗੈ ਹਰਿ ਜਪਤਿਆ ਅੰਤੁ ਨ ਪਾਵੈਗੋ ॥

sahas fanee japio sekhanaagai har japatiaa ant na paavaigo |

ಸರ್ಪರಾಜನು ತನ್ನ ಸಾವಿರಾರು ತಲೆಗಳಿಂದ ಭಗವಂತನನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾನೆ, ಆದರೆ ಈ ಮಂತ್ರಗಳಿಂದಲೂ ಅವನು ಭಗವಂತನ ಮಿತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುವುದಿಲ್ಲ.

ਤੂ ਅਥਾਹੁ ਅਤਿ ਅਗਮੁ ਅਗਮੁ ਹੈ ਮਤਿ ਗੁਰਮਤਿ ਮਨੁ ਠਹਰਾਵੈਗੋ ॥੧॥

too athaahu at agam agam hai mat guramat man tthaharaavaigo |1|

ನೀವು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಅಗ್ರಾಹ್ಯ, ಪ್ರವೇಶಿಸಲಾಗದ ಮತ್ತು ಅನಂತ. ಗುರುವಿನ ಬೋಧನೆಗಳ ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯ ಮೂಲಕ, ಮನಸ್ಸು ಸ್ಥಿರ ಮತ್ತು ಸಮತೋಲನವಾಗುತ್ತದೆ. ||1||

ਜਿਨ ਤੂ ਜਪਿਓ ਤੇਈ ਜਨ ਨੀਕੇ ਹਰਿ ਜਪਤਿਅਹੁ ਕਉ ਸੁਖੁ ਪਾਵੈਗੋ ॥

jin too japio teee jan neeke har japatiahu kau sukh paavaigo |

ನಿನ್ನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಆ ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳು ಉದಾತ್ತರು ಮತ್ತು ಶ್ರೇಷ್ಠರು. ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾ ಶಾಂತಿಯಿಂದ ಇರುತ್ತಾರೆ.

ਬਿਦਰ ਦਾਸੀ ਸੁਤੁ ਛੋਕ ਛੋਹਰਾ ਕ੍ਰਿਸਨੁ ਅੰਕਿ ਗਲਿ ਲਾਵੈਗੋ ॥੨॥

bidar daasee sut chhok chhoharaa krisan ank gal laavaigo |2|

ಗುಲಾಮ ಹುಡುಗಿಯ ಮಗನಾದ ಬದೂರ್ ಅಸ್ಪೃಶ್ಯನಾಗಿದ್ದನು, ಆದರೆ ಕೃಷ್ಣನು ಅವನನ್ನು ತನ್ನ ಅಪ್ಪುಗೆಯಲ್ಲಿ ತಬ್ಬಿಕೊಂಡನು. ||2||

ਜਲ ਤੇ ਓਪਤਿ ਭਈ ਹੈ ਕਾਸਟ ਕਾਸਟ ਅੰਗਿ ਤਰਾਵੈਗੋ ॥

jal te opat bhee hai kaasatt kaasatt ang taraavaigo |

ಮರವನ್ನು ನೀರಿನಿಂದ ಉತ್ಪಾದಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ, ಆದರೆ ಮರವನ್ನು ಹಿಡಿದಿಟ್ಟುಕೊಳ್ಳುವುದರಿಂದ ಒಬ್ಬರು ಮುಳುಗುವಿಕೆಯಿಂದ ರಕ್ಷಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ.

ਰਾਮ ਜਨਾ ਹਰਿ ਆਪਿ ਸਵਾਰੇ ਅਪਨਾ ਬਿਰਦੁ ਰਖਾਵੈਗੋ ॥੩॥

raam janaa har aap savaare apanaa birad rakhaavaigo |3|

ಭಗವಂತನು ತನ್ನ ವಿನಮ್ರ ಸೇವಕರನ್ನು ಅಲಂಕರಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಉನ್ನತೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಸಹಜ ಸ್ವಭಾವವನ್ನು ದೃಢೀಕರಿಸುತ್ತಾನೆ. ||3||

ਹਮ ਪਾਥਰ ਲੋਹ ਲੋਹ ਬਡ ਪਾਥਰ ਗੁਰ ਸੰਗਤਿ ਨਾਵ ਤਰਾਵੈਗੋ ॥

ham paathar loh loh badd paathar gur sangat naav taraavaigo |

ನಾನು ಕಲ್ಲು, ಅಥವಾ ಕಬ್ಬಿಣದ ತುಂಡು, ಭಾರವಾದ ಕಲ್ಲು ಮತ್ತು ಕಬ್ಬಿಣದಂತಿದ್ದೇನೆ; ಗುರುಗಳ ಸಭೆಯ ದೋಣಿಯಲ್ಲಿ, ನನ್ನನ್ನು ದಾಟಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ,

ਜਿਉ ਸਤਸੰਗਤਿ ਤਰਿਓ ਜੁਲਾਹੋ ਸੰਤ ਜਨਾ ਮਨਿ ਭਾਵੈਗੋ ॥੪॥

jiau satasangat tario julaaho sant janaa man bhaavaigo |4|

ಕಬೀರ್ ನೇಕಾರನಂತೆ, ಅವರು ಸತ್ ಸಂಗತ್, ನಿಜವಾದ ಸಭೆಯಲ್ಲಿ ಉಳಿಸಲ್ಪಟ್ಟರು. ಅವರು ವಿನಮ್ರ ಸಂತರ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆಹ್ಲಾದಕರರಾದರು. ||4||

ਖਰੇ ਖਰੋਏ ਬੈਠਤ ਊਠਤ ਮਾਰਗਿ ਪੰਥਿ ਧਿਆਵੈਗੋ ॥

khare kharoe baitthat aootthat maarag panth dhiaavaigo |

ಎದ್ದು, ಕುಳಿತು, ಮೇಲೆದ್ದು, ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಾ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡುತ್ತೇನೆ.

ਸਤਿਗੁਰ ਬਚਨ ਬਚਨ ਹੈ ਸਤਿਗੁਰ ਪਾਧਰੁ ਮੁਕਤਿ ਜਨਾਵੈਗੋ ॥੫॥

satigur bachan bachan hai satigur paadhar mukat janaavaigo |5|

ನಿಜವಾದ ಗುರುವು ಪದ, ಮತ್ತು ಪದವೇ ನಿಜವಾದ ಗುರು, ಯಾರು ವಿಮೋಚನೆಯ ಮಾರ್ಗವನ್ನು ಕಲಿಸುತ್ತಾರೆ. ||5||

ਸਾਸਨਿ ਸਾਸਿ ਸਾਸਿ ਬਲੁ ਪਾਈ ਹੈ ਨਿਹਸਾਸਨਿ ਨਾਮੁ ਧਿਆਵੈਗੋ ॥

saasan saas saas bal paaee hai nihasaasan naam dhiaavaigo |

ಅವರ ತರಬೇತಿಯಿಂದ, ನಾನು ಪ್ರತಿ ಮತ್ತು ಪ್ರತಿ ಉಸಿರಿನೊಂದಿಗೆ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತೇನೆ; ಈಗ ನಾನು ತರಬೇತಿ ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ ಮತ್ತು ಪಳಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದ್ದೇನೆ, ನಾನು ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತೇನೆ.