ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ಶ್ರೀ ಗುರು ಗ್ರಂಥ ಸಾಹಿಬ್
ಪುಟ - 550
ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਸਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
anadin sahasaa kade na chookai bin sabadai dukh paae |ರಾತ್ರಿ ಮತ್ತು ಹಗಲು, ಅವನ ಅನುಮಾನಗಳು ನಿಲ್ಲುವುದಿಲ್ಲ; ಶಾಬಾದ್ ಪದವಿಲ್ಲದೆ, ಅವರು ನೋವಿನಿಂದ ಬಳಲುತ್ತಿದ್ದಾರೆ.
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਅੰਤਰਿ ਸਬਲਾ ਨਿਤ ਧੰਧਾ ਕਰਤ ਵਿਹਾਏ ॥
kaam krodh lobh antar sabalaa nit dhandhaa karat vihaae |ಲೈಂಗಿಕ ಬಯಕೆ, ಕೋಪ ಮತ್ತು ದುರಾಶೆಗಳು ಅವನೊಳಗೆ ತುಂಬಾ ಶಕ್ತಿಯುತವಾಗಿವೆ; ಅವನು ತನ್ನ ಜೀವನವನ್ನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಲೌಕಿಕ ವ್ಯವಹಾರಗಳಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿಹಾಕಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.
ਚਰਣ ਕਰ ਦੇਖਤ ਸੁਣਿ ਥਕੇ ਦਿਹ ਮੁਕੇ ਨੇੜੈ ਆਏ ॥
charan kar dekhat sun thake dih muke nerrai aae |ಅವನ ಪಾದಗಳು, ಕೈಗಳು, ಕಣ್ಣುಗಳು ಮತ್ತು ಕಿವಿಗಳು ದಣಿದಿವೆ; ಅವನ ದಿನಗಳು ಎಣಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿವೆ ಮತ್ತು ಅವನ ಮರಣವು ಶಾಶ್ವತವಾಗಿದೆ.
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਨ ਲਗੋ ਮੀਠਾ ਜਿਤੁ ਨਾਮਿ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਏ ॥
sachaa naam na lago meetthaa jit naam nav nidh paae |ನಿಜವಾದ ಹೆಸರು ಅವನಿಗೆ ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಕಾಣುವುದಿಲ್ಲ - ಒಂಬತ್ತು ಸಂಪತ್ತುಗಳನ್ನು ಪಡೆದ ಹೆಸರು.
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਮਰੈ ਫੁਨਿ ਜੀਵੈ ਤਾਂ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਏ ॥
jeevat marai marai fun jeevai taan mokhantar paae |ಆದರೆ ಅವನು ಇನ್ನೂ ಜೀವಂತವಾಗಿ ಸತ್ತರೆ, ಸಾಯುವ ಮೂಲಕ ಅವನು ನಿಜವಾಗಿಯೂ ಬದುಕುತ್ತಾನೆ; ಹೀಗಾಗಿ, ಅವನು ಮುಕ್ತಿಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਨ ਪਾਇਓ ਪਰਾਣੀ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਆ ਪਾਏ ॥
dhur karam na paaeio paraanee vin karamaa kiaa paae |ಆದರೆ ಅವನು ಅಂತಹ ಪೂರ್ವನಿಯೋಜಿತ ಕರ್ಮದಿಂದ ಅನುಗ್ರಹಿಸದಿದ್ದರೆ, ಈ ಕರ್ಮವಿಲ್ಲದೆ ಅವನು ಏನು ಪಡೆಯಬಹುದು?
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਮੂੜੇ ਗਤਿ ਮਤਿ ਸਬਦੇ ਪਾਏ ॥
gur kaa sabad samaal too moorre gat mat sabade paae |ಮೂರ್ಖರೇ, ಗುರುಗಳ ಶಬ್ದದ ಸ್ಮರಣೆಯಲ್ಲಿ ಧ್ಯಾನ ಮಾಡಿ; ಶಬ್ದದ ಮೂಲಕ, ನೀವು ಮೋಕ್ಷ ಮತ್ತು ಬುದ್ಧಿವಂತಿಕೆಯನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತೀರಿ.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਦ ਹੀ ਪਾਏ ਜਾਂ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥੨॥
naanak satigur tad hee paae jaan vichahu aap gavaae |2|ಓ ನಾನಕ್, ಅವನು ಮಾತ್ರ ನಿಜವಾದ ಗುರುವನ್ನು ಕಂಡುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ, ಅವನು ತನ್ನೊಳಗಿನಿಂದ ಅಹಂಕಾರವನ್ನು ತೊಡೆದುಹಾಕುತ್ತಾನೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਜਿਸ ਦੈ ਚਿਤਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸ ਨੋ ਕਿਉ ਅੰਦੇਸਾ ਕਿਸੈ ਗਲੈ ਦਾ ਲੋੜੀਐ ॥
jis dai chit vasiaa meraa suaamee tis no kiau andesaa kisai galai daa lorreeai |ಯಾರ ಪ್ರಜ್ಞೆಯು ನನ್ನ ಭಗವಾನ್ ಗುರುಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದೆಯೋ - ಅವನು ಯಾವುದರ ಬಗ್ಗೆಯೂ ಏಕೆ ಚಿಂತಿಸಬೇಕು?
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਭਨਾ ਗਲਾ ਕਾ ਤਿਸ ਨੋ ਧਿਆਇਦਿਆ ਕਿਵ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਮੁਹੁ ਮੋੜੀਐ ॥
har sukhadaataa sabhanaa galaa kaa tis no dhiaaeidiaa kiv nimakh gharree muhu morreeai |ಕರ್ತನು ಶಾಂತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವವನು, ಎಲ್ಲದರ ಪ್ರಭು; ನಾವು ಅವರ ಧ್ಯಾನದಿಂದ ನಮ್ಮ ಮುಖಗಳನ್ನು ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಅಥವಾ ಕ್ಷಣಕ್ಕಾದರೂ ಏಕೆ ತಿರುಗಿಸುತ್ತೇವೆ?
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਤਿਸ ਨੋ ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਹੋਏ ਨਿਤ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਮੁਹੁ ਜੋੜੀਐ ॥
jin har dhiaaeaa tis no sarab kaliaan hoe nit sant janaa kee sangat jaae baheeai muhu jorreeai |ಭಗವಂತನನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವನು ಎಲ್ಲಾ ಸುಖ-ಸೌಖ್ಯಗಳನ್ನು ಪಡೆಯುತ್ತಾನೆ; ಸಂತರ ಸಮಾಜದಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳಲು ನಾವು ಪ್ರತಿದಿನ ಹೋಗೋಣ.
ਸਭਿ ਦੁਖ ਭੁਖ ਰੋਗ ਗਏ ਹਰਿ ਸੇਵਕ ਕੇ ਸਭਿ ਜਨ ਕੇ ਬੰਧਨ ਤੋੜੀਐ ॥
sabh dukh bhukh rog ge har sevak ke sabh jan ke bandhan torreeai |ಭಗವಂತನ ಸೇವಕನ ಎಲ್ಲಾ ನೋವು, ಹಸಿವು ಮತ್ತು ರೋಗವು ನಿರ್ಮೂಲನೆಯಾಗುತ್ತದೆ; ವಿನಮ್ರ ಜೀವಿಗಳ ಬಂಧಗಳು ಹರಿದು ಹೋಗುತ್ತವೆ.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੋਆ ਹਰਿ ਭਗਤੁ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਮੁਹਿ ਡਿਠੈ ਜਗਤੁ ਤਰਿਆ ਸਭੁ ਲੋੜੀਐ ॥੪॥
har kirapaa te hoaa har bhagat har bhagat janaa kai muhi dditthai jagat tariaa sabh lorreeai |4|ಭಗವಂತನ ಅನುಗ್ರಹದಿಂದ ಒಬ್ಬನು ಭಗವಂತನ ಭಕ್ತನಾಗುತ್ತಾನೆ; ಭಗವಂತನ ವಿನಮ್ರ ಭಕ್ತನ ಮುಖವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ಇಡೀ ಪ್ರಪಂಚವನ್ನು ಉಳಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಅಡ್ಡಲಾಗಿ ಸಾಗಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾ ਰਸਨਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਸੁਆਉ ਨ ਪਾਇਆ ॥
saa rasanaa jal jaau jin har kaa suaau na paaeaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ರುಚಿ ನೋಡದ ಆ ನಾಲಿಗೆ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಲಿ.
ਨਾਨਕ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਰਸਾਇ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੧॥
naanak rasanaa sabad rasaae jin har har man vasaaeaa |1|ಓ ನಾನಕ್, ಯಾರ ಮನಸ್ಸು ಭಗವಂತನ ನಾಮದಿಂದ ತುಂಬಿದೆಯೋ, ಹರ್, ಹರ್ - ಅವನ ನಾಲಿಗೆ ಶಬ್ದದ ಪದವನ್ನು ಸವಿಯುತ್ತದೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਸਾ ਰਸਨਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥
saa rasanaa jal jaau jin har kaa naau visaariaa |ಭಗವಂತನ ನಾಮವನ್ನು ಮರೆತ ಆ ನಾಲಿಗೆ ಸುಟ್ಟು ಹೋಗಲಿ.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਜਪੈ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥੨॥
naanak guramukh rasanaa har japai har kai naae piaariaa |2|ಓ ನಾನಕ್, ಗುರುಮುಖನ ನಾಲಿಗೆ ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಜಪಿಸುತ್ತದೆ ಮತ್ತು ಭಗವಂತನ ಹೆಸರನ್ನು ಪ್ರೀತಿಸುತ್ತದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਹਰਿ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਸੇਵਕੁ ਭਗਤੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
har aape tthaakur sevak bhagat har aape kare karaae |ಭಗವಂತನೇ ಗುರು, ಸೇವಕ ಮತ್ತು ಭಕ್ತ; ಭಗವಂತನೇ ಕಾರಣಗಳಿಗೆ ಕಾರಣ.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਆਪੇ ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਏ ॥
har aape vekhai vigasai aape jit bhaavai tith laae |ಭಗವಂತನೇ ನೋಡುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಅವನೇ ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾನೆ. ಅವನು ಬಯಸಿದಂತೆ, ಅವನು ನಮಗೆ ಆಜ್ಞಾಪಿಸುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਇਕਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਆਪੇ ਹਰਿ ਇਕਨਾ ਉਝੜਿ ਪਾਏ ॥
har ikanaa maarag paae aape har ikanaa ujharr paae |ಭಗವಂತ ಕೆಲವರನ್ನು ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಇರಿಸುತ್ತಾನೆ, ಮತ್ತು ಭಗವಂತ ಇತರರನ್ನು ಅರಣ್ಯಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯುತ್ತಾನೆ.
ਹਰਿ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਤਪਾਵਸੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥
har sachaa saahib sach tapaavas kar vekhai chalat sabaae |ಭಗವಂತ ನಿಜವಾದ ಗುರು; ನಿಜ ಅವನ ನ್ಯಾಯ. ಅವನು ತನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ನಾಟಕಗಳನ್ನು ವ್ಯವಸ್ಥೆಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ನೋಡುತ್ತಾನೆ.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਕਹੈ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੫॥
guraparasaad kahai jan naanak har sache ke gun gaae |5|ಗುರುವಿನ ಕೃಪೆಯಿಂದ, ಸೇವಕ ನಾನಕ್ ಮಾತನಾಡಿ, ನಿಜವಾದ ಭಗವಂತನ ಮಹಿಮೆಯ ಸ್ತುತಿಗಳನ್ನು ಹಾಡುತ್ತಾರೆ. ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |ಸಲೋಕ್, ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਦਰਵੇਸੀ ਕੋ ਜਾਣਸੀ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਦਰਵੇਸੁ ॥
daravesee ko jaanasee viralaa ko daraves |ತ್ಯಾಗವನ್ನು ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ದರ್ವಿಶ್, ಸಂತ ಪರಿತ್ಯಾಗ ಎಷ್ಟು ಅಪರೂಪ.
ਜੇ ਘਰਿ ਘਰਿ ਹੰਢੈ ਮੰਗਦਾ ਧਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧਿਗੁ ਵੇਸੁ ॥
je ghar ghar handtai mangadaa dhig jeevan dhig ves |ಮನೆ ಬಾಗಿಲಿಗೆ ಭಿಕ್ಷೆ ಬೇಡುತ್ತಾ ತಿರುಗಾಡುವವನ ಜೀವನ ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿದೆ ಮತ್ತು ಬಟ್ಟೆಗಳು ಶಾಪಗ್ರಸ್ತವಾಗಿವೆ.
ਜੇ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਤਜਿ ਰਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਿਖਿਆ ਨਾਉ ॥
je aasaa andesaa taj rahai guramukh bhikhiaa naau |ಆದರೆ, ಅವರು ಭರವಸೆ ಮತ್ತು ಆತಂಕವನ್ನು ತೊರೆದರೆ ಮತ್ತು ಗುರುಮುಖ್ ಹೆಸರನ್ನು ಅವರ ದಾನವಾಗಿ ಸ್ವೀಕರಿಸಿದರೆ,
ਤਿਸ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੀਅਹਿ ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੧॥
tis ke charan pakhaaleeeh naanak hau balihaarai jaau |1|ನಂತರ ನಾನಕ್ ತನ್ನ ಪಾದಗಳನ್ನು ತೊಳೆದು ಅವನಿಗೆ ಬಲಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |ಮೂರನೇ ಮೆಹ್ಲ್:
ਨਾਨਕ ਤਰਵਰੁ ਏਕੁ ਫਲੁ ਦੁਇ ਪੰਖੇਰੂ ਆਹਿ ॥
naanak taravar ek fal due pankheroo aaeh |ಓ ನಾನಕ್, ಮರದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹಣ್ಣಿದೆ, ಆದರೆ ಎರಡು ಪಕ್ಷಿಗಳು ಅದರ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತಿವೆ.
ਆਵਤ ਜਾਤ ਨ ਦੀਸਹੀ ਨਾ ਪਰ ਪੰਖੀ ਤਾਹਿ ॥
aavat jaat na deesahee naa par pankhee taeh |ಅವರು ಬರುವುದು ಅಥವಾ ಹೋಗುವುದು ಕಂಡುಬರುವುದಿಲ್ಲ; ಈ ಪಕ್ಷಿಗಳಿಗೆ ರೆಕ್ಕೆಗಳಿಲ್ಲ.
ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਰਸ ਭੋਗਿਆ ਸਬਦਿ ਰਹੈ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥
bahu rangee ras bhogiaa sabad rahai nirabaan |ಒಬ್ಬರು ಅನೇಕ ಸಂತೋಷಗಳನ್ನು ಅನುಭವಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇನ್ನೊಬ್ಬರು ಶಬ್ದದ ಪದದ ಮೂಲಕ ನಿರ್ವಾಣದಲ್ಲಿ ಉಳಿಯುತ್ತಾರೆ.
ਹਰਿ ਰਸਿ ਫਲਿ ਰਾਤੇ ਨਾਨਕਾ ਕਰਮਿ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
har ras fal raate naanakaa karam sachaa neesaan |2|ಭಗವಂತನ ನಾಮದ ಫಲದ ಸೂಕ್ಷ್ಮ ಸಾರದಿಂದ ತುಂಬಿದೆ, ಓ ನಾನಕ್, ಆತ್ಮವು ದೇವರ ಅನುಗ್ರಹದ ನಿಜವಾದ ಚಿಹ್ನೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |ಪೂರಿ:
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਆਪੇ ਹੈ ਰਾਹਕੁ ਆਪਿ ਜੰਮਾਇ ਪੀਸਾਵੈ ॥
aape dharatee aape hai raahak aap jamaae peesaavai |ಅವನೇ ಹೊಲ, ಅವನೇ ರೈತ. ಅವನೇ ಬೆಳೆದು ಜೋಳವನ್ನು ಅರೆಯುತ್ತಾನೆ.
ਆਪਿ ਪਕਾਵੈ ਆਪਿ ਭਾਂਡੇ ਦੇਇ ਪਰੋਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਬਹਿ ਖਾਵੈ ॥
aap pakaavai aap bhaandde dee parosai aape hee beh khaavai |ಅವನೇ ಅದನ್ನು ಬೇಯಿಸುತ್ತಾನೆ, ಅವನೇ ಆಹಾರವನ್ನು ಭಕ್ಷ್ಯಗಳಲ್ಲಿ ಇಡುತ್ತಾನೆ ಮತ್ತು ಅವನೇ ತಿನ್ನಲು ಕುಳಿತುಕೊಳ್ಳುತ್ತಾನೆ.