ਪੰਜਾਬੀ 
English 
پنجابی 
Español 
Français 
Deutsch 
Português 
Bahasa Indonesia 
Türkçe 
Tiếng Việt 
Filipino 
Svenska हिंदी संस्कृत 
Nederlands 
Română 
Magyar 
Polski 
Čeština 
Afrikaans 
Italiano Català 
Shqip 
Gaeilge Cymraeg 
Slovenčina 
Slovenščina 
Dansk 
Eesti 
Latviešu 
Lietuvių 
Norsk 
Malti 
Íslenska Galego 
Kreyòl Ayisyen 
Latin 
Bahasa Melayu 
Kiswahili 
Hrvatski 
Suomi 
Русский मराठी ગુજરાતી తెలుగు ಕನ್ನಡ தமிழ் മലയാളം 
বাংলা 
Ελληνικά 
日本語 
中文 اردو سنڌي 
فارسی 
العربية 
עברית 
한국어 ஸ்ரீ குரு கிரந்த் சாகிப்
பக்கம் - 550
ਅਨਦਿਨੁ ਸਹਸਾ ਕਦੇ ਨ ਚੂਕੈ ਬਿਨੁ ਸਬਦੈ ਦੁਖੁ ਪਾਏ ॥
anadin sahasaa kade na chookai bin sabadai dukh paae |இரவும் பகலும் அவனது சந்தேகங்கள் நிற்கவே இல்லை; ஷபாத்தின் வார்த்தை இல்லாமல், அவர் வேதனையில் அவதிப்படுகிறார்.
ਕਾਮੁ ਕ੍ਰੋਧੁ ਲੋਭੁ ਅੰਤਰਿ ਸਬਲਾ ਨਿਤ ਧੰਧਾ ਕਰਤ ਵਿਹਾਏ ॥
kaam krodh lobh antar sabalaa nit dhandhaa karat vihaae |பாலியல் ஆசை, கோபம் மற்றும் பேராசை ஆகியவை அவருக்குள் மிகவும் சக்திவாய்ந்தவை; உலக விவகாரங்களில் தொடர்ந்து சிக்கிக் கொண்டே தன் வாழ்க்கையைக் கழிக்கிறான்.
ਚਰਣ ਕਰ ਦੇਖਤ ਸੁਣਿ ਥਕੇ ਦਿਹ ਮੁਕੇ ਨੇੜੈ ਆਏ ॥
charan kar dekhat sun thake dih muke nerrai aae |அவரது கால்கள், கைகள், கண்கள் மற்றும் காதுகள் தீர்ந்துவிட்டன; அவனுடைய நாட்கள் எண்ணப்பட்டன, அவனுடைய மரணம் நிச்சயமானது.
ਸਚਾ ਨਾਮੁ ਨ ਲਗੋ ਮੀਠਾ ਜਿਤੁ ਨਾਮਿ ਨਵ ਨਿਧਿ ਪਾਏ ॥
sachaa naam na lago meetthaa jit naam nav nidh paae |உண்மையான பெயர் அவருக்கு இனிமையாகத் தெரியவில்லை - ஒன்பது பொக்கிஷங்கள் பெறப்பட்ட பெயர்.
ਜੀਵਤੁ ਮਰੈ ਮਰੈ ਫੁਨਿ ਜੀਵੈ ਤਾਂ ਮੋਖੰਤਰੁ ਪਾਏ ॥
jeevat marai marai fun jeevai taan mokhantar paae |ஆனால், உயிருடன் இருக்கும்போதே அவர் இறந்துவிடுவார் என்றால், அப்படி இறப்பதன் மூலம் அவர் உண்மையாகவே வாழ்கிறார்; இதனால், அவன் விடுதலை அடைகிறான்.
ਧੁਰਿ ਕਰਮੁ ਨ ਪਾਇਓ ਪਰਾਣੀ ਵਿਣੁ ਕਰਮਾ ਕਿਆ ਪਾਏ ॥
dhur karam na paaeio paraanee vin karamaa kiaa paae |ஆனால் அத்தகைய முன் விதிக்கப்பட்ட கர்மாவால் அவர் ஆசீர்வதிக்கப்படாவிட்டால், இந்த கர்மா இல்லாமல், அவர் என்ன பெற முடியும்?
ਗੁਰ ਕਾ ਸਬਦੁ ਸਮਾਲਿ ਤੂ ਮੂੜੇ ਗਤਿ ਮਤਿ ਸਬਦੇ ਪਾਏ ॥
gur kaa sabad samaal too moorre gat mat sabade paae |முட்டாளே, குருவின் ஷபாத்தின் வார்த்தையை நினைத்து தியானியுங்கள்; ஷபாத்தின் மூலம், நீங்கள் இரட்சிப்பையும் ஞானத்தையும் பெறுவீர்கள்.
ਨਾਨਕ ਸਤਿਗੁਰੁ ਤਦ ਹੀ ਪਾਏ ਜਾਂ ਵਿਚਹੁ ਆਪੁ ਗਵਾਏ ॥੨॥
naanak satigur tad hee paae jaan vichahu aap gavaae |2|ஓ நானக், அவர் ஒருவரே உண்மையான குருவைக் கண்டடைகிறார், அவர் உள்ளிருந்து தன்னம்பிக்கையை நீக்குகிறார். ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਜਿਸ ਦੈ ਚਿਤਿ ਵਸਿਆ ਮੇਰਾ ਸੁਆਮੀ ਤਿਸ ਨੋ ਕਿਉ ਅੰਦੇਸਾ ਕਿਸੈ ਗਲੈ ਦਾ ਲੋੜੀਐ ॥
jis dai chit vasiaa meraa suaamee tis no kiau andesaa kisai galai daa lorreeai |எவருடைய உணர்வு என் ஆண்டவரிடம் நிறைந்திருக்கிறது - அவர் ஏன் எதைப் பற்றியும் கவலைப்பட வேண்டும்?
ਹਰਿ ਸੁਖਦਾਤਾ ਸਭਨਾ ਗਲਾ ਕਾ ਤਿਸ ਨੋ ਧਿਆਇਦਿਆ ਕਿਵ ਨਿਮਖ ਘੜੀ ਮੁਹੁ ਮੋੜੀਐ ॥
har sukhadaataa sabhanaa galaa kaa tis no dhiaaeidiaa kiv nimakh gharree muhu morreeai |இறைவன் அமைதியை வழங்குபவர், எல்லாவற்றுக்கும் இறைவன்; நாம் ஏன் அவரது தியானத்திலிருந்து ஒரு கணம் அல்லது ஒரு கணம் கூட நம் முகங்களைத் திருப்ப வேண்டும்?
ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਧਿਆਇਆ ਤਿਸ ਨੋ ਸਰਬ ਕਲਿਆਣ ਹੋਏ ਨਿਤ ਸੰਤ ਜਨਾ ਕੀ ਸੰਗਤਿ ਜਾਇ ਬਹੀਐ ਮੁਹੁ ਜੋੜੀਐ ॥
jin har dhiaaeaa tis no sarab kaliaan hoe nit sant janaa kee sangat jaae baheeai muhu jorreeai |இறைவனைத் தியானிப்பவன் எல்லா இன்பங்களையும் சுகங்களையும் பெறுகிறான்; நாம் ஒவ்வொரு நாளும் புனிதர்கள் சங்கத்தில் உட்காரச் செல்வோம்.
ਸਭਿ ਦੁਖ ਭੁਖ ਰੋਗ ਗਏ ਹਰਿ ਸੇਵਕ ਕੇ ਸਭਿ ਜਨ ਕੇ ਬੰਧਨ ਤੋੜੀਐ ॥
sabh dukh bhukh rog ge har sevak ke sabh jan ke bandhan torreeai |இறைவனின் அடியாரின் வலி, பசி, நோய் அனைத்தும் நீங்கும்; தாழ்மையான மனிதர்களின் பிணைப்புகள் கிழிக்கப்படுகின்றன.
ਹਰਿ ਕਿਰਪਾ ਤੇ ਹੋਆ ਹਰਿ ਭਗਤੁ ਹਰਿ ਭਗਤ ਜਨਾ ਕੈ ਮੁਹਿ ਡਿਠੈ ਜਗਤੁ ਤਰਿਆ ਸਭੁ ਲੋੜੀਐ ॥੪॥
har kirapaa te hoaa har bhagat har bhagat janaa kai muhi dditthai jagat tariaa sabh lorreeai |4|இறைவன் அருளால் இறைவனின் பக்தன் ஆவான்; இறைவனின் பணிவான பக்தனின் முகத்தைப் பார்த்து, உலகம் முழுவதும் இரட்சிக்கப்பட்டு, கடந்து செல்கிறது. ||4||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਾ ਰਸਨਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਸੁਆਉ ਨ ਪਾਇਆ ॥
saa rasanaa jal jaau jin har kaa suaau na paaeaa |இறைவனின் திருநாமத்தை சுவைக்காத அந்த நாக்கு எரிந்து போகட்டும்.
ਨਾਨਕ ਰਸਨਾ ਸਬਦਿ ਰਸਾਇ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਹਰਿ ਮੰਨਿ ਵਸਾਇਆ ॥੧॥
naanak rasanaa sabad rasaae jin har har man vasaaeaa |1|ஓ நானக், யாருடைய மனம் இறைவனின் நாமத்தால் நிரம்பியிருக்கிறதோ, ஹர், ஹர் - அவரது நாக்கு ஷபாத்தின் வார்த்தையை சுவைக்கிறது. ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਸਾ ਰਸਨਾ ਜਲਿ ਜਾਉ ਜਿਨਿ ਹਰਿ ਕਾ ਨਾਉ ਵਿਸਾਰਿਆ ॥
saa rasanaa jal jaau jin har kaa naau visaariaa |இறைவனின் திருநாமத்தை மறந்த அந்த நாக்கு எரியட்டும்.
ਨਾਨਕ ਗੁਰਮੁਖਿ ਰਸਨਾ ਹਰਿ ਜਪੈ ਹਰਿ ਕੈ ਨਾਇ ਪਿਆਰਿਆ ॥੨॥
naanak guramukh rasanaa har japai har kai naae piaariaa |2|ஓ நானக், குர்முகின் நாக்கு இறைவனின் நாமத்தை உச்சரிக்கிறது, மேலும் இறைவனின் பெயரை விரும்புகிறது. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਹਰਿ ਆਪੇ ਠਾਕੁਰੁ ਸੇਵਕੁ ਭਗਤੁ ਹਰਿ ਆਪੇ ਕਰੇ ਕਰਾਏ ॥
har aape tthaakur sevak bhagat har aape kare karaae |இறைவன் தானே எஜமான், அடியார் மற்றும் பக்தன்; காரண காரியங்களுக்கு இறைவன் தானே காரணம்.
ਹਰਿ ਆਪੇ ਵੇਖੈ ਵਿਗਸੈ ਆਪੇ ਜਿਤੁ ਭਾਵੈ ਤਿਤੁ ਲਾਏ ॥
har aape vekhai vigasai aape jit bhaavai tith laae |கர்த்தர் தாமே பார்க்கிறார், அவரே மகிழ்கிறார். அவர் விரும்பியபடி, அவர் நமக்கு கட்டளையிடுகிறார்.
ਹਰਿ ਇਕਨਾ ਮਾਰਗਿ ਪਾਏ ਆਪੇ ਹਰਿ ਇਕਨਾ ਉਝੜਿ ਪਾਏ ॥
har ikanaa maarag paae aape har ikanaa ujharr paae |கர்த்தர் சிலரை பாதையில் வைக்கிறார், கர்த்தர் மற்றவர்களை வனாந்தரத்திற்கு அழைத்துச் செல்கிறார்.
ਹਰਿ ਸਚਾ ਸਾਹਿਬੁ ਸਚੁ ਤਪਾਵਸੁ ਕਰਿ ਵੇਖੈ ਚਲਤ ਸਬਾਏ ॥
har sachaa saahib sach tapaavas kar vekhai chalat sabaae |இறைவனே உண்மையான குரு; உண்மைதான் அவருடைய நீதி. அவர் தனது அனைத்து நாடகங்களையும் ஏற்பாடு செய்து பார்க்கிறார்.
ਗੁਰਪਰਸਾਦਿ ਕਹੈ ਜਨੁ ਨਾਨਕੁ ਹਰਿ ਸਚੇ ਕੇ ਗੁਣ ਗਾਏ ॥੫॥
guraparasaad kahai jan naanak har sache ke gun gaae |5|குருவின் அருளால், வேலைக்காரன் நானக் உண்மையான இறைவனின் மகிமையைப் பற்றிப் பேசுகிறார், பாடுகிறார். ||5||
ਸਲੋਕ ਮਃ ੩ ॥
salok mahalaa 3 |சலோக், மூன்றாவது மெஹல்:
ਦਰਵੇਸੀ ਕੋ ਜਾਣਸੀ ਵਿਰਲਾ ਕੋ ਦਰਵੇਸੁ ॥
daravesee ko jaanasee viralaa ko daraves |துறவு புரியும் துறவி, துறவி, எவ்வளவு அரிதானவர்.
ਜੇ ਘਰਿ ਘਰਿ ਹੰਢੈ ਮੰਗਦਾ ਧਿਗੁ ਜੀਵਣੁ ਧਿਗੁ ਵੇਸੁ ॥
je ghar ghar handtai mangadaa dhig jeevan dhig ves |வீடு வீடாக பிச்சையெடுத்து அலைந்து திரிபவரின் வாழ்க்கை சபிக்கப்பட்டது, ஆடைகளும் சபிக்கப்பட்டவை.
ਜੇ ਆਸਾ ਅੰਦੇਸਾ ਤਜਿ ਰਹੈ ਗੁਰਮੁਖਿ ਭਿਖਿਆ ਨਾਉ ॥
je aasaa andesaa taj rahai guramukh bhikhiaa naau |ஆனால், அவர் நம்பிக்கையையும் கவலையையும் விட்டுவிட்டு, குர்முக் பெயரைத் தனது தொண்டுக்காகப் பெற்றால்,
ਤਿਸ ਕੇ ਚਰਨ ਪਖਾਲੀਅਹਿ ਨਾਨਕ ਹਉ ਬਲਿਹਾਰੈ ਜਾਉ ॥੧॥
tis ke charan pakhaaleeeh naanak hau balihaarai jaau |1|பிறகு நானக் கால்களைக் கழுவி, அவருக்குப் பலியாகிறார். ||1||
ਮਃ ੩ ॥
mahalaa 3 |மூன்றாவது மெஹல்:
ਨਾਨਕ ਤਰਵਰੁ ਏਕੁ ਫਲੁ ਦੁਇ ਪੰਖੇਰੂ ਆਹਿ ॥
naanak taravar ek fal due pankheroo aaeh |ஓ நானக், மரத்தில் ஒரு பழம் உள்ளது, ஆனால் இரண்டு பறவைகள் அதன் மீது அமர்ந்துள்ளன.
ਆਵਤ ਜਾਤ ਨ ਦੀਸਹੀ ਨਾ ਪਰ ਪੰਖੀ ਤਾਹਿ ॥
aavat jaat na deesahee naa par pankhee taeh |அவர்கள் வருவதும் போவதும் இல்லை; இந்த பறவைகளுக்கு இறக்கைகள் இல்லை.
ਬਹੁ ਰੰਗੀ ਰਸ ਭੋਗਿਆ ਸਬਦਿ ਰਹੈ ਨਿਰਬਾਣੁ ॥
bahu rangee ras bhogiaa sabad rahai nirabaan |ஒருவர் பல இன்பங்களை அனுபவிக்கிறார், மற்றவர் ஷபாத்தின் வார்த்தையின் மூலம் நிர்வாணத்தில் இருக்கிறார்.
ਹਰਿ ਰਸਿ ਫਲਿ ਰਾਤੇ ਨਾਨਕਾ ਕਰਮਿ ਸਚਾ ਨੀਸਾਣੁ ॥੨॥
har ras fal raate naanakaa karam sachaa neesaan |2|ஓ நானக், இறைவனின் நாமத்தின் கனியின் நுட்பமான சாராம்சத்தால் நிரம்பிய ஆன்மா கடவுளின் கருணையின் உண்மையான அடையாளத்தைத் தாங்கி நிற்கிறது. ||2||
ਪਉੜੀ ॥
paurree |பூரி:
ਆਪੇ ਧਰਤੀ ਆਪੇ ਹੈ ਰਾਹਕੁ ਆਪਿ ਜੰਮਾਇ ਪੀਸਾਵੈ ॥
aape dharatee aape hai raahak aap jamaae peesaavai |அவனே வயல், அவனே விவசாயி. அவரே சோளத்தை வளர்த்து அரைக்கிறார்.
ਆਪਿ ਪਕਾਵੈ ਆਪਿ ਭਾਂਡੇ ਦੇਇ ਪਰੋਸੈ ਆਪੇ ਹੀ ਬਹਿ ਖਾਵੈ ॥
aap pakaavai aap bhaandde dee parosai aape hee beh khaavai |அவரே சமைக்கிறார், அவரே உணவை பாத்திரங்களில் வைக்கிறார், அவரே சாப்பிட அமர்ந்தார்.